BERT VAN HOORICK OVER
FINANCIËLE TOESTAND, ECONOMISCHE
PROBLEMEN, INSPRAAK VAN
STADSPERSONEEL EN MILIEUZORG
DE B.S.P.-AFDELING
GROOT - AALST
IR. HENK VREDELING
Groot - Aalst
CECILIA FEESTDAG
VAN ONZE HARMONIE «HAND AAN HAND»
De begroting 1979 in Aalsterse gemeenteraad
5
HOBBYTENTOONSTELLING
IN SAMENWERKING MET C.S.C. DE RANK
nodigt alle militanten en
belangstellenden uit voor de
avond met
Lid van de EUROPESE COMMISSIE te Brussel
(Europese gemeenschappen)
Lid van de PARTIJ VAN DE ARBEID
5*
1 ft!
en wel op
DONDERDAG 7 DECEMBER TE 20 U.
IN HET VOLKSHUIS (2e verdiep) TE AALST
INGANG LANGS DE ZIJKANT
AGENDA:
20 u.: Verwelkoming door Jan Van Der Veken, Partijvoorzitter.
20.15 u.: Voordracht door Ir. Henk Vredeling over
PERSPECTIEVEN VAN DE EÜROPESE
SOCIALE POLITIEK
21.15 u.: Gelegenheid tot vragen en discussie.
21.45 u.: Conclusies door Martin Hutsebaut, Partijsecretaris.
Vrije toegang
De Socialistische club voor
Vrijetijdsbesteding Aalst
ZONDAG 10 DECEMBER
Met een verkoop ten voordele van de sociale werken.
«VOLKSHUIS» Houtmarkt 1
Sedert een kleine 'tien jaar kent Aalst
deficitaire begrotingen. Deze moeilijke
financiële situatie kon in het verleden
worden opgevangen door onverwachte
aandelen uit de hulpfondsen van de
Staat, door de bekende consolidatiele-
ning vóór de fusie van gemeenten en
ook door aanpassing van de fiscaliteit.
Na de toelichting verstrekt door de
schepen van financiën vreest Van Hoo-
rick dat het nieuw tekort op de begroting
1979 weinig kans heeft nog door wat
dan ook te worden opgevangen.
Vooreerst omdat, ingevolge de slechte
financiële toestand van het land zelf, het
aandeel van onze stad in het gemeente
fonds en in andere hulpfondsen van het
Rijk niet zal toenemen.
Vervolgens omdat onze gemeentelijke
belastingen reeds op een behoorlijk
hoog peil staan.
Het is duidelijk dat wij ons moeten red
den zonder een nieuwe verhoging van
de fiscaliteit.
Daar komt bij dat het tekort van 150
miljoen voor 1979 een raming is die
ditmaal dichter de werkelijkheid bena
dert dan zulks met vorige begrotings
ramingen het geval was.
Wij moeten ons dus wel degelijk afvra
gen waar wij daar de komende jarén
mee naar toe gaan.
WAT KUNNEN WU DOEN?
1Wij moeten hopen dat de Staat zijn
financiële tussenkomst voor de gemeen
ten opdrijft. Maar wij moeten er dan
ook aan meewerken opdat alle gemeen
ten samen daartoe de nodige druk uitoe
fenen en dat kamerleden en senatoren
die tevens gemeentelijke mandatarissen
zijn er zich samen in het parlement en
bij welke komende regering ook voor
inspannen.
2. Wij moeten hopen dat 1977 een
groei van minimum 4 t.h. van het Bruto
Nationaal Produkt ook in groot-Aalst,
brengt en daarmee een hoger rendement
van de belastingen op hun huidige aan
slagvoet. En ook moeten wij een ern
stige en weloverwogen inspanning doen
om dit waar trachten te maken.
3Wij moeten een zuinig en doelmatig
beleid voeren. Gans de stedelijke admi
nistratie moet dit doen. Maar het voor
beeld moet van hoger hand komen.
Door een voorbeeld van zuinigheid en
doelmatigheid te zijn moet het College
van Burgemeester en Schepenen een
psychologisch effekt verwekken. Ik
weet wel dat men daarvan geen finan
ciële wonderen kan verwachten. Maar
wat met minder geld kan, moet niet met
meer geld gebeuren. Meubilisering die
worden vervangen moeten zelf ook nog
indien mogelijk worden aange
wend. Men moet er zich rekenschap van
geven dat men niet rijk is, maar een
globaal tekort heeft, met de vorige
dienstjaren, samen van 289 miljoen.
Sommigen in deze raad kunnen daar
mee de demagogische toer opgaan. Zo
dacht een raadslid van de C.V.P. een
hoofdvogel af te schieten toen hij het
College verweet van .het stadhuis het
grootste café van Aalst te hebben ge
maakt. Het is waar dat er veel, en sinds
de fusies steeds meer verenigingen en
verdienstelijke stadsgenoten, worden
ontvangen. Ik beschouw dit niet als een
luxeuitgave en nog minder als een mis
bruik. Integendeel meent de socialisti
sche groep dat deze recepties een nood
zakelijke uiting van erkentelijkheid en
waardering zijn ten overstaan van de
ontelbare verenigingen en mensen die
belangrijk zijn voor het gemeenschaps
leven in deze stad en voor dewelke de
C.V.P.-fraktie, wanneer zij zelf de
macht niet in handen heeft, blijkbaar
geen belangstelling heeft gezien de stel
selmatige afwezigheid van haar meest
gezaghebbende raadsleden.
BIJDRAGEN TOT EEN
ECONOMISCHE GROEI IN
GROOT-AALST
Het grote probleem voor de stadsfinan
ciën en uiteraard voor gans onze stede
lijke gemeenschap is het heropleven en
j
de uitbreiding van onze economische en
handelsbedrijvigheid die bovendien de
werkgelegenheid conditioneren. Hoe
kan het stadsbestuur daartoe bijdragen?
Wij moeten ten snelste nieuwe nij-
verheidsgronden ter beschikking heb
ben zowel voor grote privé-en openbare
als voor ambachtelijke kleine bedrij
ven.
De Intercommunale «Land van Aalst»
is daar mee bezig voor wat de uitbrei
ding van de industriezone Erembode-
gem betreft. Onze gemeenteraad zelf
moet zich zonder verwijl uitspreken
over de uitbreiding van het Wijngaard-
veld tenzij er een ander geldig alterna
tief kan worden voorgesteld. Wij moe
ten ook vestigingsmogelijkheden kun
nen aanbieden voor de deconcentratie
en decentralisatie van de rijksadmini
stratie wanneer het in België tpt een
gefederaliseerde staat komt.
Wij moeten de organen scheppen
met dewelke wij vanuit Aalst eensge
zind de belangen van onze bestaande
nijverheid kunnen verdedigen. Ik denk
hier in het bijzonder aan het reddings
plan voor de textiel en de confektie.
Wij moeten de middelen beramen
om aan prospektie voor het aantrekken
van nieuwe bedrijvigheden te kunnen
doen en goede betrekkingen tot stand
brengen met de departementen van
Economische Zaken, Streekeconomie
en Buitenlandse Handel. Er moeten ook
betere relaties ontstaan tussen het stad
huis en de Intercommunale die voor de
nijverheidsbezetting in de uitbreidings
zone Erembodegem goed werk verricht
en ons bijgevolg diensten bewijst.
Wij moeten mede aandringen opdat
het Plan Spitaels zou worden verlengd
en dit ook verder aanwenden voor de
stad, want het is beter mensen te laten
werken dan hen naar de dop te sturen.
OPENBARE WERKEN
OOK VOOR
WERKVERSCHAFFING
'Onze politiek van investeringen
door Openbare Werken moet mede op
de crisisbestrijding en op de tewerkstel
ling zijn gericht. De Schepen van Fi
nanciën heeft gezegd dat deze investe
ringen over een zo lang mogelijke pe
riode zouden moeten worden gespreid
ten einde de gewone huishouding niet
brutaal te blokkeren, want het gaat in
derdaad voor 1979 om een bedrag van
521 miljoen. Indien wij daarover met
een bepaalde ortodoxie redeneren, zo
wel uit het oogpunt van deze werken als
uit dit van de stadsfinanciën, dan is mijn
conclusie de volgende: In crisitijd moet
men trachten meer openbare werken uit
te voeren, bij een betere conjunctuur
moet men ze afremmen. Ik zou dus
zeggen: laten wij een maximale inspan
ning doen tijdens de eerstkomende
twee of drie jaar en nadien inbinden.
Zeker is dat wij geen ritme van telkens
een half miljard investeringen gedu
rende de eerstvolgende vier of vijf jaar
kunnen volhouden. Maar, indien wij
door onze politiek van openbare werken
de werkloosheid willen helpen bestrij
den dan is het ook noodzakelijk een
onderscheid te maken in deze openbare
werken, dan moet er selektief gehan
deld worden. Dat betekent dat die inves
teringen die sterk werkverschaffend
zijn voorrang moeten hebben op degene
die het weinig zijn. Zo bv. is de bouw
sterker werkverschaffend dan de we
genbouw. Vooral de woningbouw- met
zijn uitzonderlijk sociaal nut,- is in dit
opzicht belangrijk. Het projekt De Bio-
ley komt dus zeer gelukkig tot zijn ver
wezenlijking. Wij moeten, in samen
werking met de Intercommunale, te
vens naar goedkope bouwgronden uit
zien zoals deze van Erembodegem
en Gijzegem om de mogelijkheid tot
bouwen te vergroten.
«PLAATS VOOR
ONZE KLANTEN!»
Voor de plaatselijke handel moet
de zorg in de eerste plaats uitgaan naar
meer en betere parkeermogelijkheden.
«Plaats voor onze klanten» is een zeer
reële eis die men ook vanuit de econo
mische hoek moet bekijken.
INSPRAAK VAN PERSONEEL
EN VERBRUIKERS IN
SOMMIGE STEDELIJKE
INSTELLINGEN
De socialistische groep verheugt zich
over de invoering van een sociale dienst
voor het personeel A.C.O.D.-sector
gemeentepersoneel en wij zelf hebben
daar sinds lang voor gepleit. Een nipte
meerderheid van het personeel dat aan
de stemming deelnam heeft zich uitge
sproken voor aansluiting bij de Ge
meenschappelijke Sociale Dienst te
Brussel. Het is waar dat de B.S.P. de
voorkeur had gegeven aan een eigen
sociale dienst. Het weekblad «De
Voorpost» heeft daaruit afgeleid dat
«alleszins één van de meerderheidspar
tijen, met name de B.S.P.op dit vlak
de duimen heeft moeten leggen»Men
zou het anders kunnen stellen en zeggen
dat blijkbaar een oppositiepartij, met
name de C.V.P.het pleit heeft gewon
nen. Nu, daarover zijn wij als Vlaamse
socialisten niet beschaamd. Wij zijn
voor de ontvetting van Brussel. De kon-
sekwente C.V.P. die «naar overtuiging
handelt» is alleen maar konsekwent en
handelt vooral uit overtuiging wanneer
het om haar eigen belangen gaat. Ware
zij aan de schepentafel gezeten, zij zou
de A.C.V.-leden wel hebben opgeroe
pen te stemmen voor een eigen Aal-
sters sociale dienst in de plaats van voor
een Brusselse.
Er wordt zeer veel over inspraak ge
sproken, er wordt ook wel iets voor
gedaan. Als socialisten zijn wij voor
standers van arbeiderscontrole met als
een ver perspektief het zelfbeheerVoor
de verantwoordelijkheid van de stads-
zaken staat een verkozen bestuur in en
de zaken liggen hier dus wel enigszins
anders. Maar de stad en het O.C.M.W.
hebben, buiten een administratie, ook
instellingen en regies. En juist in deze
instellingen zoals het Stedelijk Zieken
huis, de bejaardentehuizen, de Water-
dienst, de kinderkrib, de Academies en
eventueel nog andere menen wij-dat er
een recht op inspraak van het perso
neel en in sommige gevallen van de
verbruikers zou moeten komen. Deze
inspraak heeft niet enkel haar belang
voor de rechten van het personeel en de
verzuchtingen van de verbruikers, maar
zij kan ook zeer nuttig zijn voor de
doelmatigheid van de werking van deze
instellingen en voor bespraringsmoge-
lijkheden die kunnen worden aange
bracht.
Wij vragen bijgevolg een ernstige be
spreking in commissie over dit voorstel
EEN NIEUW
PERSONEELSKADER
Inzake het personeel dringen wij ook
aan op spoed voor de uitwerking van het
nieuw kader. Wij menen dat, waar
plaats is voor'tijdelijk personeel, er ook
plaats is voor een reële uitbreiding van
het kader. Wij zullen ook rekening moe
ten houden met de vakbondseis inzake
de 36-urenweek. Met de 37 1/2 uren
week staan wij op het tijdsschema voor
uit, möar binnen de twee jaar moeten
wij de 36 uren kunnen realiseren.
Het is niet zozeei de naam van die Hei
lige die aan de feestelijkheden van Ceci
lia de glans geven die zelfs tot in de
kleinste dorpen een heleboel mensen in
stemming brengt, maar veeleer en
vooral de sympathie en de grote aan
trekkingskracht die uitgaat van alle mu
ziekkorpsen, en het is die aantrekkings
kracht die de gezellige sfeer schept.die
de Ceciliafeesten kenmerkt.
Voor ons, Aalsterse socialisten is deze
dag niet alleen de dag van de muzikan
ten, maar het geeft ons de gelegenheid
uiting te geven aan onze bewondering
onze eerbied en onze fierheid.
Bewondering voor al die moedige be
stuursleden en muzikanten die door de
jaren heen, dikwijls met de moed der
wanhoop volgehouden hebben, en
daardoor de ziel zelve van ons socialis-
tisch muziekkorps bewaard heeft.
Eerbied voor die verschillende «chefs»
die elk op hun eigen wijze uitstraling
hebben gegeven en daardoor hun naam
hebben geplaatst op de erelijst van onze
muziekmaatschappij
Fierheid omdat die fanfare met een hard
verleden, erin geslaagd is, op een be
trekkelijke korte tijd naar de top van de
volmaaktheid te mikken.
Voor dat alles, neemt het gewest Aalst
van j3ond Moyson met veel vreugde
deel aan dat feest.
Voor de muzikanten is Cecilia het feest
van de vrije teugel, de hand van de chef
is die dag niet zo streng, wel integen
deel, want de jaarlijkse trouwe meeop-
stappers tijdens de Cecilia uitstap, ho
ren die dag of die morgen noten blazen
die de chef eens begrijpend doet glimla
chen, de anders zo zeer geordende «lij
ning» wordt nu weieens dooreen ge
haald, schuiftrombon gaat eens op de
plaats van de bombardon, en de fluit
neven de «groskest» en niemand neemt
het kwalijk als de ene eens begint met
nummer 7 als het 5 moest zijn. Dat zijn
van die echte grappige sloeber streken
die deel uitmaken van die fantastische
Cecilia uitstap, zonder dan nog te spre
ken van die «elk zijn deuntje concert»
die in de bezochte herbergen zo geliefd
zijn.
Het is dan ook met veel genegenheid dat
het bestuur van Bond Moyson Groot
Aalst die ook altijd van de partij is, het
Cecilia feest van onze Soc. Harmonie
veel succes toe wenst, en vooral veel
vreugde voor alle muzikanten.
De Voorzitter BM Aaist
V. Van Der Hevden
Aalst: In de feestzaal van het stadhuis had vorige vrijdag een kunstconcert
plaats van de harmonie «Hand aan Hand». Het werd een boeiepde muzieka
vond, met een afwisselend programma, vakkundig gedirigeerd door de h.
Verstraeten.
Aalst: Het concert van de harmonie «Hand aan Hand» mocht rekenen op een
aandachtig luisterend publiek.
DE MILIEUZORG 3
HUISVUIL EN
DENDER
Laat mij toe het ook even te hebben over
de milieuzorg. Daar zijn vele aspekten
aan. Maar de belangrijkste twee zijn op
dit ogenblik de kwesties van het huis
vuil en de waterzuivering.
Indien met moet voortgaan in Voorde
ons huisvuil te storten, dan is Voorde
over anderhalf jaar volgestort. De stad
heeft haar vertegenwoordigers in de In
tercommunale «Land van Aalst» om,
onder meer, dit probleem tot een oplos
sing te brengen. Het provinciaal bestuur
stond zeer weerbarstig, en terecht,
tegen storten zonder meer. Er was zelfs
geen vergunning meer voor Voorde.
Deze is inmiddels sedert een paar we
ken opnieuw gegeven. Maar ook over
de inrichting van een nieuw stort in de
zavelputten van Vlierzele wilde de de
putatie niet over de brug komen. Over
dit alles is thans met de bevoegde be
stendig afgevaardigde, de h. Matthijs,
overeenstemming bereikt. Er zal te
Vlierzele mogen gestort worden mits de
Intercommunale beweegbare machines
in gebruik neemt die terzelfdertijd het
huisvuil snijden en compacteren zodat
de levensduur van het te voorziene
nieuwe stort te Vlierzele van circa 30
jaar op het dubbele wordt gebracht. Met
een krijgt de Intercommunale dan de
tijd om uit te kijken naar technische
ontwikkelingen die optimaal recyclage
en recuperatie kunnen aanwenden. In
afwachting van de officiële goedkeu
ring voor het in gebruik nemen van
Vlierzele zou reeds in Voorde met der
gelijke machine worden gewerkt wat
ook de levensduur van Voorde zal ver
lengen. Maar de aanschaffing van deze
snijder en compactor zal enkele miljoe
nen kosten, zo ook het meerdere perso
neel dat er voor nodig is, zodat men er
rekening moet mee houden dat het stor
ten van ons huisvuil in de nieuwe om
standigheden aan de stad ook wat meer
zal kosten. Toch kunnen wij ons geluk
kig achten, want met een breekwerf of
een verbrandingsinstallatie zou deze
uitgave voor Aalst het vijfvoudige tot
het tienvoudige bedragen en dat zou
den zeer vele miljoenen zijn geweest.
Het tweede probleem is dit van de zui
vering van de Dender dank zij het aan
leggen van collektoren en de bouw van
een waterzuiveringsstation.» Met het
eerste zijn onze eigen diensten bezig
wat de studie betreft. Voor het zuiver
ingsstation zal geen voorafgaandelijke
studie noch het uitwerken van uitvoe
rige lastenboeken meer nodig zijn, ver
mits het Ministerie van Volksgezond
heid een prijskamp wil laten uitschrijven
voor het beste projekt dat vanzelfspre
kend gedetailleerd moet zijn, ook in de
berekening van de werkingskosten.
Vermits het zuiveringsstation te Hof-
stade een eerste prioriteit heeft, kan er
gehoopt worden op een uitvoering op
korte termijn.
HET DIERENASIEL
Van Hoorick zegt dat dit uiteraard geen
hinder mag zijn voor de omwonende
mensen. Dus moet het verhuizen. Maar
is de kous voor ons daarmee af? Wij
hadden er op aangedrongen dat de stad
zou uitkijken naar een geschikte plaats
voor de dierenvereniging Sint Huber-
tus. Heeft men daar iets kunnen aan
doen? Want ook dit is op zijn niveau,
een maatschappelijk probleem. Er zijn
teveel honden omdat in ons Vlaanderen
iedereen zo maar kweker kan spelen en
dan de dieren op de markt smijten. En
wat met de onVerkochte? De bekende
Vlaamse auteur Ward Ruyselinck
schreef: «laten we hopen dat er een tijd
komt dat asielen overbodig zijn»Maar
helaas, wjj moeten er ons rekenschap
van geven dat zij er wel nodig zijn, niet
enkel uit liefde voor het dier, maar ook
omdat mensen verantwoord of niet
hun dier kwijt willen en dolende die
ren een gevaar kunnen zijn voor kinde
ren en voor auto-ongelukken. Een die
renasiel is ook iets dat de mens doet
getuigen van zijn menselijkheid. De
stad Brugge bouwt zelf een asiel. Het
minste wat wij kunnen en naar mijn
mening moeten doen is grond aan te
wijzen die door het Aalsterse dierena
siel zou kunnen worden gekocht en
waar dit asiel zich kan en mag vestigen
EEN VOORUITSTREVEND
BELEID
Uit he,t begrotingsontwerp blijkt de wil
om een vooruitstrevend beleid op vele
gebieden te voeren. Het zou te veel van
de gemeenteraad in beslag nemen over
al de facetten hiervan uit te wijden. Van
Hoorick drukt de tevredenheid van de
socialistische fraktie, er over uit dat
weldra het O.C.M.W. de eerste steen
van het nieuw ziekenhuis zal kunnen
leggen, dat er aandacht wordt besteed
aan opvangcentra, aan woningbouw,
aan oprichting van nieuwe bibliotheek
filialen, aan stadsverfraaiing, aan jeugd
en sport. Ik moge ook uw aandacht vra
gen voor het voorstel van Roger
D'Hondt tot oprichting van een mu
seum hedendaagse kunst. Zowel in de
deelgemeenten als in het vroegere Aalst
worden investeringen gedaan. Zo het
waar is dat door de fusie de inwoners
van de vroegere gemeenten, buiten
klein-Aalst, aan een hogere belastings
druk, vooral door de onroerende voor
heffing, onderhevig zijn, dan is het ook
waar dat thans in de meeste gevallen
deze inwoners genieten van de schaal
vergroting in de voorzieningen die voor
hen zijn bestemd en voor hen worden tot
stand gebracht. Het is begrijpelijk dat
de C.V.P., als minderheid in deze raad,
de klemtoon legt op wat het aan de in
woners meer kost. Indien de C.V.P.
echter achter de bestuurstafel had geze
ten, dan zou zij een andere taal hebben
gesproken. Van Hoorick besluit met de
steun van de socialisten aan de begro
ting toe te zeggen.