MINISTER W. CLAES OVER DE STRIJD
TEGEN DE WERKLOOSHEID
BESTAANSZEKERHEID
KLAARHEID BIJ
DE REGERINGS
VORMING
Progressieve
frontvorming
een alternatief?
Ontmoetingsfeest
'C
EEN GESPREKSAVOND
MET WIM KOK
«EUROPESE
V AKBONDSAKTIE»
Unie der Socialistische Partijen van de Europese Gemeenschap
CULTURELE CENTRALE A.B.V.V.
HOUTMARKT 1
9300 AALST
ORGANISEERT
A.B.V.V.-JONGEREN
VRUDAG 26 JAN. 1979
41'JAARGANG NR. 4
WEEKBLAD VAN DE B.S.P.
Redaktie AdministratiePubliciteit: Houtmarkt, nr. I —9300AALST
TEL. 053-70.51.51 Postrekening nr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 F - Jaarabonnement: 450 F
Verantwoordelijke uitgever: Willie Vernimmen, Houtmarkt 19300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
We zijn allen bekend met de verontrus
tende omvang van de huidige werkloos
heid. Eerder dan een kwantitatieve ana
lyse van deze situatie te geven, lijkt het
me opportuun mijn tussenkomst te wij
den aan de konjunkturele en strukturele
mutaties die deze situatie hebben doen
ontstaan en in het bijzonder aan de in
strumenten die ter beschikking blijven
van een efficiënte bestrijding van de
werkloosheid.
Nog geen vijf jaar terug heerste er onder
de ekonomisten en bij de ekonomische
autoriteiten het algemene optimisme dat
men de konjunkturele tendensen door
Keynesiaanse ingrepen volledig kon kon-
troleren.
Zelfs de «fine tuning» van de economie
werd vooropgezet: het volstond door
middel van de overheidsregulatie de
vraag voldoende te stimuleren om een
toestand van volledige tewerkstelling te
bereiken met een draaglijke inflatie.
Thans echter heeft men af te rekenen met
een kombinatie van enerzijds grote werk
loosheid en anderzijds met een inflatie
niveau dat gedurig uit de hand dreigt te
lopen.
De overheden bevinden zich voor het nu
reeds klassiek geworden dilemma van de
keuze tussen werkloosheidsbestrijding
met inflatie of inflatiebestrijding met
werkloosheid. In diverse landen werden
diverse prioriteiten gegeven in het be
leid. Doorgaans werd geopteerd voor
een politiek die er op middellange termijn
op gericht was de kosten te drukken, wat
van aard moest zijn de rendabiliteit en de
konkurrentiekracht van de ondernemin
gen te herstellen, waardoor op hun beurt
het volume van de produktieve investe
ringen en de tewerkstelling zouden moe
ten gestimuleerd worden.
Uit statistische gegevens blijkt dat de
afremming van de kosten zich inderdaad
heeft voorgedaan en dit dank zij een ma
tiging in de evolutie van de lonen. Deze
matiging werd echter niet beloond door
de verwachte aangroei van de produk
tieve investeringen.
De verklaring voor dit achterblijven van
het investeringsvolume moet worden
gezocht in enerzijds de voorhanden
zijnde overkapaciteit van het produk-
tieapparaat in vele sektoren, wat nieuwe
investeringen uiteraard overbodig
maakt, en anderzijds de onvoldoende
konsumptievraag die precies door de
loonmatiging onvoldoende gestimuleerd
kon worden.
De enige uitweg lijkt dus toch wel te
liggen in een impuls vanwege de over
heidsinvesteringen om de economie op
een hogere groeivoet te brengen.
Dit zou alleszins overeenstemmen met
Aangezien er weinig hoop bestaat dat de
eindvraag zal worden opgetrokken door
een spontane groei van de partikuliere
concumptie, noch van de privé-
uit nieuwe industrielanden) lijkt het mij
aangewezen dat, niettegenstaande het
budgettaire voorbehoud dat ik zopas heb
uiteengezet, het instrument van de bud-
de niet te ontkennen verschuiving van
het vraagpatroon van de bevolking van
konsumptieve goederen naar realtief
meer kollektieve voorziening (beter on
derwijs, betere medische voorzieningen,
waterzuivering, openbaar vervoer,...).
Anderzijds kan niet worden ontkend dat
er zeer zware contraintes wegen op een
mogelijke hantering van de verdere uit
breiding van de overheidsuitgaven als
konjunkturele stimulans.
Voornamelijk zijn er de budgettaire be
perkingen die zich voordoen in landen
waar de limiet van de deficit spending
reeds bereikt blijkt en er zich een tweede
dilemma stelt, namelijk enerzijds de
noodzaak van budgettaire restrikties en
saneringen, en anderzijds de konstate-
ring dat zonder nieuwe relance geen
ekonomische herstel en daardoor geen
blijvende budgettaire sanering mogelijk
Minister Willy Claes
investeringen, noch van de export (die
trouwens af te rekenen krijgt met een
gedurig sterker wordende konkurrentie
gettaire politiek maximaal moet worden
ingezet in de bestrijding van de werk-
loosheid Lees door p. 2
Terwijl in Brussel verder pingpong
wordt gespeeld over een nieuwe rege
ring, en we op dit ogenblik nog niet
weten of wij ons zullen moeten uitspre
ken voor een eventuele deelname, blij
ven de verkozenen van het volk nood
gedwongen «thuis», omdat nu een
maal het Parlement niet mag vergaderen
voor een nieuwe regering is samenge
steld. Maar ondertussen is er een rege
ring die'de zogenaamde lopende zaken
afhandelt. De uitvoerende macht werkt
dus voort, ongecontroleerd door de ver
kozenen. Dit doet eens te meer de vraag
rijzen over de demokratische continuï
teit. Het lijkt ons wenselijk te zijn, ons
hierover spoedig te bezinnen. Hierbij
kunnen we verwijzen naar andere de
mokratische landen waar in dezelfde
omstandigheden een vaste parlemen
taire commissie, enkele tientallen Ka
merleden, aan het werk blijft om drin
gende wetsontwerpen te bespreken en
eventueel voorlopig goed te keuren, en
om de behandeling van de lopende za
ken van dichtbij te volgen.
Wij echter dienen «thuis» te blijven.
Van deze gelegenheid kunnen de par
lementsleden natuurlijk gebruik maken
om een aantal zaken te bestuderen, uit te
diepen, en zich terdege voor te berei
den. Ze kunnen ook meteen de tijd ne
men om nog meer dan anders contact te
houden met de bevolking en met hun
eigen partijbasis.
Uit die contacten blijkt voortdurend, dat
de gesprekken in Brussel niet direct in
werken op de belangstelling van de
overgrote meerderheid van de bevol
king. Elk individu, elk gezin elke fami
lie zit in een eigen belevingswereld met
misschien van buiten uit geen bran
dende problemen maar met zorgen die
stuk voor stuk voor die mensen wel zeer
belangrijk zijn.
Het grootste probleem is dat van de be
staanszekerheid. De werklozen voelen
zich buitenspel gezet. Er is voor de
meesten onder hen wel een geldelijke
opvang - gelukkig - maar niet voor ie
dereen. Maar een andere opvang is er
niet. Degenen die nog niet werkloos
zijn. maken zich zorgen over de toe
komst.
Duizenden afgestudeerden zijn onze
ker. de nog studerenden zijn het niet
minder.
Ook de kleine zelfstandigen beleven
moeilijke tijden. De plotselinge schaal
vergroting bedreigt hen voortdurend of
is voor velen onder hen al dadelijk ge
weest.
Er zullen offers worden gevraagd. Dat
kan niet anders. Maar zullen die eerlijk
worden verdeeld? Zullen ook de zwak
ken mee moeten opdraaien?
Dat kunnen wij niet gedogen.
Van de politici wordt terecht een grotere
creativiteit verwacht, er moeten drin
gend nieuwe oplossingen worden ge
zocht. Een aantal oplossingen worden
al in ons programma vermeld. Als we
met iemand gaan regeren, moeten we er
zeker van zijn dat die programmapunten
worden overgenomen en bij prioriteit
worden uitgevoerd.
Mare Galle
Volksvertegenwoordiger
WIM KOK:
Geboren op 29 september 1938 trad Wint Kok in 1961 in dienst van de
bouwbond van het N-VV (Nederlands Verbond van Vakverenigingen)
Hij kende een snelle opgang in het Vakbondswezen:
1969: sekretaris van het NVV
1973: voorzitter van het NVV
1978: voorzitter van het FNV (Federatie Nederlandse Vakbeweging)
ontstaan na de fusie van de voornaamste Nederlandse vakbonden NVV en
NKV.
Onderwerp van deze avond is:
Wij verwachten alle geïnteresseerden op vrijdag 9 februari e.k. in de kon-
greszaal van het Volkshuis, Houtmarkt I te Aalst,
start: 20 uur.
De eerste onderhandelingen van formateur Maertens zijn ach
ter de rug op het ogenblik dat ik dit artikel schrijf is echter
niets opgelost en zeker niets beslist. De voorstellen zowel wat
de staatshervorming als deze over de sociaal-economische
toestand betreft, blijven eerder vaag en kunnen in ieder geval
vele kanten uit. Het is trouwens voor iedereen duidelijk dat de
C.V.P. de partners zal kiezen die zij op dit ogenblik het meest
geschikt achten om een bepaalde politiek te voeren.
De B.S.P. moet ook haar eisen vooropstellen
Bij de verdere onderhandelingen dient echter de B S.P.- het
initiatief niet alleen aan de formateur te laten - méér dan ooit
dienen een reeks prioritaire eisen gesteld vooral op het
sociaal-economisch vlak.
Sociaal dient vooral gestreefd naar een betere verdeling, hon
derdduizenden leven met een blijvend tekort terwijl anderen
van teveel welvaart moeten kunnen afstand doen. Een merke
lijke verhoging dus voor de levensminima en de lage pensioe
nen.
De ideeën van Minister Wyninckx moeten verder doorgetrok
ken worden; eerlijker verdelen mag geen slogan zijn!
Ook op het gebied van de tewerkstelling moet de nadruk ge
legd worden op de vermindering van de arbeidsduur tot 35 of
36 uur. Dit moet duidelijk ook door de regeringspartijen onder
schreven worden, de enige oplossing om de tewerkstelling te
bevorderen ligt trouwens in een drastische vermindering van
de arbeidsduur. Geleidelijke vermindering of bepaalde verlof
compensaties zullen alleen leiden tot méér produktiviteit en
een verfijnde organisatie vanwege de patroons. Illusies ter
zake dienen vermeden te worden, durven beslissen moet hier
doorslaggevend zijn!
De herstrukturering van de sociale zekerheid is een andere
prioritaire doelstelling, één werknemerstatuut moet onder
zocht worden, alsook een betere bescherming van de werk
nemer bij ontslag dient gesteld te worden.
Economische vernieuwing
De aangekondigde maatregelen van Minister Claes die
verdragend zijn moeten zeer vlug verwezenlijkt worden. Er
moet echter voor gezorgd worden dat de «private sektor» niet
alleen bereid wordt gevonden de verliezen te laten betalen
door de gemeenschap en de lieve centen van de winst naar
zich toe te halen.
Geen volmachten!
Herwaardering van het parlement betekent dat men afziet van
een politiek van volmachten; indien bepaalde normen in acht
worden genomen moet het mogelijk zijn de democratische
discussie in het parlement te houden. Indien sommigen uit
de C.V.P.-hoek blijkbaar tegen elke herstructurering zijn
moeten zij dit openlijk durven bekennen. Teveel is de C.V.P. er
trouwens in gelukt de publieke opinie te misleiden en de ver
antwoordelijkheid te ontvluchten.
De basis raadplegen!
Regeringsdeelname of niet moet een beslissing zijn van gans
de partij, daarom moeten de afdelingen nu hun leden voorlich
ten een open discussie zonder druk of vooringenomenheid
moet een democratische oplossing geven.
Wij hopen aldus bij te dragen tot een werkelijke democratische
besluitvorming een «open partij» waardig.
Vernimmen Willy
Senator
In de discussie omtrent de door Karei
Van Miert gecreëerde (of althans de po
ging daartoe) zgnde. opening naar pro
gressieve christenen binnen de B.S.P.
valt op dat men 2 zaken gemakkelijk
door elkaar haalt:
A. enerzijds het openstellen van de par
tij voor gelovigen, dat dus in de eerste
plaats erop gericht is de partij zo veel
mogelijk te versterken.
B. anderzijds een progressieve front
vorming op basis van een gemeen
schappelijk platform, dat onderschre
ven kan worden door bewegingen die er
mee kunnen akkoord gaan (dus even
tueel ook katholieke) en die autonoom
blijven.
Wat A. betreft merk ik op dat de zgnde.
opening naar gelovigen binnen de
B.S.P. wordt gecreëerd omdat de voor
standers van het demokratische socia
lisme niet mogen gescheiden worden
door religieuze grenzen.
2 opmerkingen terzake: eerst en vooral
heb ik niet de indruk dat binnen onze
partijafdelingen de deur wordt gesloten,
voor gelovigen. Dat elkeen eens even in
eigen partijafdeling rondkijkt. Een
zgnde. religieuze barrière merk ik niet,
in ieder geval niet in de mate dat de
oproep van Van Miert doet uitschijnen.
Ten tweede weten wij niet precies wat
de B.S.P.-leiding verstaat onder demo-
kratisch socialisme? Uit allerhande uit
latingen van de voorzitter («socialisme
van het noorden») en de dagelijkse
praktijk van de B.S.P.-politiek kunnen
we echter afleiden dat dat niet het door
ons gewilde echte socialisme is.
Het schoentje wringt dus ergens.
De vraag stelt zich namelijk naar wie
eigenlijk een opening wordt gecreëerd
en op basis van wat.
Natuurlijk blijft het voor mij, als vrij
zinnige, eender welke al dan niet reli
gieuze opinie een B.S.P.-lid of militant
heeft.
Voor zover deze, vrij van elk dogma,
akkoord kan gaan met onze socialisti
sche beginselen, en deze zijn vastgelegd
in het ideologisch manifest. De kern
ervan bestaat uit een socialistisch maat
schappijbeeld dat steunt op het gemeen
schappelijk bezit van de produktenmid-
delen, planekonomie en zelfbeheer. Dit
moet een einde maken aan de door het
kapitalisme veroorzaakte moeilijkhe
den en onderdrukking.
Het is aan elkeen om na te gaan of hij
hiermee kan akoord gaan.
Binnen de B.S.P. zijn er op dit ogenblik
heel wat, vrijzinnigen en gelovigen, die
deze basisprincipes aan hun laars lap
pen.
Lees door p. 2
op zondag 28 januari e.k. wordt er
vanaf 15 uur inde kelderzaal van
het Volkshuis, Houtmarkt 1 te Aalsteen
eerste ontmoetingsfeest georganiseerd.
Op het programma staan 2 aktiviteiten:
15 uur: Theaterwefkgroep «Tentakel»
met hun stuk «Ik sta alleen».
Dit is een werkstuk met situaties waarin
vooral de jongeren zich zullen herken
nen. Bovendien wordt bij dit optreden
het publiek aktief betrokken.
Het richt zich vooral tot 12-15 jarigen.
20.30 uur: optreden van de «Steve
Turcksin' band».
Voor de iets ouderen en om het feest op
een spetterende wijze af te ronden, dit
optreden van deze Leuvense Rock
groep. Zij verwierven al enige faam
door optredens in het voorprogramma
van Frannie Miller, Jesse Roden en ook
in het Volkshuis hebben zij hun kunnen
al bewezen door het winnen van een
muziekwedstrijd voor enkele jaren.
Kortom, dit is een dag die je als
A.B.V.V.-jongere zeker niet mag mis
sen. Tot zondag de 28ste?
De voorzitter
Van Herzeele H
