VLAAMS
ONDANKS ONTGOOCHELING
GAAT STRIJD
VOOR VREDE VERDER
J
S5
LG>
u
Vreugde en
ontgoocheling
EINDELIJK EEN
OPENBARE HOLDING
VOOR VLAANDEREN
STIPTHEIDSACTIE VAN
DE GERAARDSBERGSE STADSPOLITIE... WAAROM?
t
Een vrolijk
Kerstfeest
aan al onze
lezers
Europees Parlement:
Voor Allen en de eindejaarsdagen
f
o,<"nMe-
Een G.I.M.V. werd geboren...
Vrijdag 21 december 1979
41' Jaargang nr. 48
Weekblad van de B.S.P.
WEEKElADJ8L
LLENlüi
Redaktie Administratie Publiciteit: Houtmarkt, nr. 19300 AALST
TEL. 053-70.51.51 - Postrekening nr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 F - Jaarabonnement: 450 F
Verantwoordelijke uitgever: Willie Vernimmen, Houtmarkt 1 9300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
Socialistisch Vlaanderen kende
in zijn geschiedenis geen zulk
diepe ontgoocheling over het so
cialistisch partijbeleid als nu in
de kwestie van de kernraketten.
Het gevaar is reëel dat het meest
socialistisch voelende en den
kende gedeelte van de B.S.P.-
aanhang, door deze miskenning
en door een gevoel van machte
loosheid, zal vervallen in een mi
sprijzende politieke afzijdigheid.
Dit zou zware gevolgen hebben
voor het socialisme in Vlaan
deren.
«Links» mag de strijd niet opge
ven. In geen geval! Wel is bezin
ning nodig over de toekomstige
actiewijzen.
Vooraf moet er een antwoord
komen op de vraag of, al dan
niet, West-Europa een aanval
van de Sovjet-Unie te vrezen
heeft.
De gewone burgers zullen wel
nooit weten hoe de bewapening
precies in mekaar zit. Om ons
een idee te vormen over én het
bestaande en toekomstige wa-
penpotentieel én de ware veran
twoordelijken voor de bewape
ningswedloop en hun motieven,
kunnen we enkel steunen op de
gegevens die men aan het pu
bliek kwijt wil.
Uit welke feiten blijken de agres
sieve intenties van de Sovjet-
Unie ten opzichte van West-Eu
ropa?
Er zijn geen elementen die in die
richting wijzen, in tegendeel.
Moskou heeft zich, qua de afba
kening van de invloedssferen,
steeds gehouden aan de afspra
ken van Yalta. Ook, toen na de
capitulatie van Nazi-Duitsland, er
in sommige West-Europese lan
den sterke kommunistische par
tijen bestonden, instaat om een
poging te wagen om de bestaan
de regimes omver te werpen.
Men vergete daarbij niet dat, tij
dens de wereldoorlog, het de
Sovjet-Unie was die slachtoffer
werd van een agressie van een
Westers, kapitalistisch land.
Na de oorlog was het het Westen
dat een militair bondgenoot
schap tot stand bracht. Het War-
schaupakt kwam er als antwoord
op de Nato. Sindsdien hebben
de Russen vaak ontwapenings
voorstellen geformuleerd. (Zie in
De Morgen het interview van
vredesvorser Hylke Tromp).
Toen de Amerikanen in het begin
der jaren vijftig aanstalten maak
ten met de herbewapening von
Duitsland, bood Stalin de hereni
ging aan van een ontwapend en
geneutraliseerd Duitsland. Het
Westen wees dit voorstel af. Men
wil wel een herenigd, maar ook
een militaristisch Duitsland. De
«revanchegevoelens» zijn in de
Duitse Bondsrepubliek sterk aan
wezig, en niet alleen bij de C.D.U.
Ook in S.P.D.-rangen blijft de
idee levendig dat men «in het
Oosten nog iets te halen heeft».
Wie draagt aldus de schuld voor
de Berlijnse muur?
Lees verder pag. 6
w
Tijdens de zitting van 10 tot 14 december kende de geschiede
nis van het Europees Parlement haar belangrijkste politiek feit
door de afwijzing van het budget 1980. Hiermede werd door de
Europese Parlementsleden bewezen dat zij geen vrede kunnen
nemen met de hun toebedeelde taak. Wie iets anders zou
verwacht hebben van een rechtstreeks gekozen Parlement
houdt geen rekening met de werkelijkheid. Indien dit Parle-'
ment zijn bestaan ergens wilde bevestigen, dan was een
andere houding ondenkbaar.
Spijtig genoeg hebben wij opnieuw moeten vaststellen dat
een groot deel van de Franse politieke familie er toch nog altijd
anders over denkt. Zowel de Gaullisten als de K.P.-ers en
enkele socialisten stemden in met de begroting. Voor hen blijft
bHjkbasr een eng nationalistische opvatting primeren boven
het zoeten naar een werkelijke Europese aanpak. Dit werd
trouwen» duidelijk onderlijnt door partijgenoot M. Colla in
naam var de socialistische fraktie. Hij deed er trouwens goed
aan de pariteiten van een socialistische politiek uit de verf te
doen: tewerkstelling, energiepolitiek, openbaar initiatief e.a.
bpijtig gen,eg vindt men blijkbaar nog niet de zo noodzakelij
ke linkse efelheid om met kans op sukses de rechtse te gaan
evec en. pmerkelijk daarbij zijn de stemmingen van onze
Belgische afvaardigden, uitgezonderd deze van de Heer
klaE™h:Zen meestal de z'ide van wat men de
klassieke recfe coalitie kan noemen. Dit was trouwens ook
dfe e9eenVaanrkfacfn on!werp 'es.o'utie. door mij ondertekend,
in Enron» Ook Jwas e9en d6 lnstallatie van de kernraketten
Lr T „«7 6Ze resolutie, die mede-ondertekend werd
door een paar Jnge parlementsleden van de S.P.D., kreeq
Sïl ïi r6ChtS6 b'°k Dit werkt inderdaad óntgoo
he?feit dat wif w'6 nie"e?anstaande alles blijven geloven
werkelijke politiek v me"she,d alle belang bij hebben een
Z in n.i™.n l,n ontwapening te voeren. Indien wij daar
met in geloven dar,zuMen de tienduizende betogers van 9
yoigenae verkiezing. hoe Qns k f hebben
ingespannen om een tder k|imaat tQt stand p en 6"
Ja, wij kunnen ons ei,ns verzoenen met de vraag die
Europa?'6 Zkh St6't: Zit ,inks op zi'n 9at
Het Belgisch Staatsblad van 5 december jl. publiceert het
Koninklijk Besluit houdende oprichting voor onbeperkte duur
van de Gewestelijke Investeringsmaatschappij voor Vlaande
ren en de vaststelling van haar eerste statuten. Dit uiteraard
belangrijk besluit verheugt zeker elke Vlaming die het openbaar
industrieel initiatief een goed hart toedraagt. De hiernavolgen
de commentaar wil gewoon een bijdrage leveren tot het
verschaffen van een dieper inzicht in de doelstellingen en
structuren van deze openbare holding en toch ook enige kritiek
geven op bepaalde onvolmaaktheden van het bewuste besluit.
Het oprichten van slechts één maatschappij voor gans het
gewest Vlaanderen kadert onbetwistbaar in de doelstellingen
van de Vlaamse Socialisten die trouwens bij de oprichting van
de gewestelijke ontwikkelingsmaatschappijen steeds hebben
betreurd dat in tegenstelling tot Wallonië met één Waalse
G.O.M. er daarentegen vijf Vlaamse G.O.M.'s werden gesticht
wat onvermijdelijk tot een versnippering van de financiële en
economische mogelijkheden heeft geleid. De Gewestelijke
Investeringsmaatschappij voor Vlaanderen wordt opgericht als
een vennootschap van openbaar nut onder de vorm van een
naamloze vennootschap; derhalve valt deze vennootschap
onder de gecoördineerde wetten op de handelsvennootschap-
pen. Wie zijn dan de aandeelhouders? Het besluit zegt dat het
aanvangskapitaal 400 miljoen bedraagt verdeeld in 400 000
aandelen met een nominale waarde van 1.000 fr. ten laste van
de Vlaamse Gewestelijke begroting; m.a.w. er is althans
voorlopig slechts één aandeelhouder, nl. de Executieve van de
Nederlandse Gemeenschap en het Vlaamse Gewest. Hieruit
volgt: 1. de samenstelling van de algemene vergadering nl
hoger geciteerde Executieve, 2. de beheerders worden be
noemd en ontslagen door de Executieve met uitzondering zo
staat in de statuten vermeld van de voorzitter die op voorstel
van hetzelfde orgaan benoemd en ontslagen wordt door de
Koning.
De statuten vermelden o.m. nog dat de raad van beheer
minstens drie en ten hoogste zeventien leden telt die alleen
vertegenwoordigers van de publieke sector in het Vlaamse
Gewest mogen zijn. Hier rijzen reeds een eerste serie vraqen
en bezwaren.
1. «voorgesteld zijn door de Executieve van de Nederlandse
Gemeenschap en het Vlaamse Gewest» wordt dit een equiva
lent van «behoren tot de publieke sector»? In bevestigend
geval, en niets in het besluit spreekt dit tegen, betekent dit dat
elkeen zonder enig publiek mandaat en wat erger is zelfs de
meest verwoede tegenstander van het openbaar industrieel
initiatief kan op eenvoudig voorstel van de Executieve tot
beheerder worden benoemd. Dit lijkt mij een werkwijze die op
zijn zachtst uitgedrukt bedenkelijk kan worden voor de toe-
komstige evolutie van deze holding.
2. Welke politieke verdeelsleutel zal men gebruiken bij de
aanstelling van de beheerders?
3. Wat met de regionale spreiding van de mandaten?
4. Wat met de vertegenwoordiging van de sociale partners?
5. Wordt het patronale midden betrokken bij de beheer-
raad?
Dat patronale middens zeker geïnteresseerd zijn en dit om
diverse redenen ons al te goed bekend bewijst het artikel in het
dagblad «Financieel Economische Tijden», waarin zelfs de
samenstelling van de beheerraad wordt gepubliceerd. Deze
middens moeten blijkbaar zeer goed vertrouwd zijn met de
intenties van de Executieve van de Nederlandse Gemeenschap.
Nog steeds volgens hoger geciteerde bron zou de beheerraad
er als volgt uitzien:
Voorzitter R. Van Outryve (kabinetschef van Staatssecretaris
Akkermans), ondervoorzitter N. De Batselier (kabinetschef van
Minister Galle), leden:
J.L. Dehaene (kabinetschef van Eerste Minister Maertens)
Van Hecke (adviseur N.I.M.),
Praets (Openbaar krediet),
L. Victor (adviseur Minister Galle),
E. Van Broeckhoven,
J. Maton (V.U.),
C. Ysebaert (P.V.V.),
Gogne (A.B.V.V.),
Peirens (A.C.V.),
Dufour (N.C.M.V.),
L. Beernaert (V.E.V.). Lees verder pag. 6
het
in
Willy Vernimmen
Europees Parlementslid
Het is reeds enkele weken gele
den dat de Geraardsbergse poli
tie ten einde raad naar een stipt
heidsactie greep om haar eisen
kracht bij te zetten. Gezien meer
dere mensen hinder ondervon
den van deze actie groeide hier
en daar mistevredenheid bij de
bevolking. Deze mistevreden
heid speelt nu wel in de kaart van
de lokale overheid maar is zeker
niet gegrond. Vandaar dat ik het
nodig acht de situatie wat duide
lijker te stellen.
Voor de fusie van 1977 verzorg
de de politie met haar 25 leden
de dienst 24 u. op 24. Toen had
den zij de zorg over 2.381 hectare
grond met een bevolking van
17.335 mensen.
Technisch gezien betekende dit 3
officieren, 3 agenten op het bu
reel, 5 wijkagenten en 14 agen
ten die de ploegendienst ver
zorgden. Op dat moment hadden
zij geen enkel probleem door bv.
langdurige zieken. Zij telden in
1976, 2.700 PV's neer. Dit bete
kent administratief werk dat zij
gemakkelijk aankonden met hun
getalsterkte.
Momenteel, anno 1979, heeft het
grondgebied uitbreiding geno
men tot 8.060 hectare met een
bevolking van 31.000 mensen.
Het kader van de politie kent
thans 31 leden, waaronder nog
steeds 3 officieren, 4 agenten op
het bureel, 12 wijkagenten en
nog slechts 12 man om de ploe
gendienst te verzorgen.
Vergeten we daarbij niet dat er
reeds 4 langdurige zieken zijn en
2 nieuwe agenten die reeds het
hele jaar politieschool volgen en
bijgevolg niet als effectieve
krachten kunnen beschouwd
worden. Mede door de groei van
het grondgebied stijgt het aantal
PV's tot 5.000, wat administratief
niet langer kan bolgewerkt wor
den. Als we nu gaan vergelijken
dan stellen we vast dat ondanks
de uitbreiding van het grondge
bied het kader effectieven
slechts 25 man telt.
Dit heeft vele nadelige gevolgen
waarvan de uitkomst voor onze
samenleving diepere conse
quenties zal dragen dan wij, de
bevolking, maar vooral onze ste
delijke bewindsmensen, willen
inzien!
Het grote nadeel is dat de politie
te veel en te dikwijls beroep
moet doen op de Rijkswacht, wat
er op de lange duur en nu reeds
toe bijdraagt dat zij vooral aan de
goedwil van die heren zijn over
gelaten.
Nu reeds gaat de taakverdeling
als volgt: 14 dagen voor het ein
de van de maand geeft de rijks
wacht haar dienstregeling door.
Hierop moet de politie zich base
ren en de diensten aanvullen. De
rijkswacht kan door zijn getal
sterkte ('s morgens 2 en 's mid
dags zelfs 3 ploegen) heel wat
meer diensten overnemen.
De stadspolitie heeft om 24 u.
dienst te doen 4 ploegen nodig,
dit betekent 16 mankrachten op
dat er telkens 2 op buitendienst
zouden kunnen gaan. Nu be
schikken zij slechts over gemid
deld 10 mensen, aangezien ze
ook moeten invallen voor wijka
genten die ziek of met verlof zijn.
Besluit: een onmogelijke taak.
Wanneer ze dus niet voltallig zijn
moeten ze ook op de dagen
waarvoor zij verantwoordelijk
zijn nogmaals de hulp inroepen
van de rijkswacht en ik acht het
niet nodig een vergelijk op te
stellen tussen de 2 diensten. De
aandachtige lezer hoort, leest en
ziet genoeg om het nefaste van
die situatie in te zien.
In de weekends zou het zelfs
verkieslijk zijn om 2 ploegen in
dienst te hebben, dat betekent
nogmaals minimum 5 man, wat
niet meer te verwezenlijken is
binnen het huidig kader. Van
daar de situatie dat de dienst
doende agenten het ene
verkeersongeluk onafgewerkt
moeten verlaten om reeds aan
een volgende oproep tegemoet
te komen. Resultaat: een opeen
stapeling van administratief
werk dat niet meer tijdens de
diensturen kan afgewerkt
worden.
De rijkswachters zijn echter kies
keurige heren die volgens de
gouden regel steeds het gerech-
terlijk werk laten voorgaan. In
werkelijkheid komt het hierop
neer dat zij én het administratief
werk én het verkeerstoezicht niet
wensen te verzorgen.
Of willen zij de stadspolitie zoda
nig neutraliseren dat ze alleen
nog gewillige overzetjes aan het
kruispunt worden en gedweeë
dactylo's voor hun administratief
werk. Gaat ons stadsbestuur het
werkelijk zover laten komen?
Lees verder pag. 6
Dit jaar vallen de eindejaarsdagen nu niet bepaald gunstig om
de copij voor de edities van 29 december en 4 januari tijdig
gezet te krijgen. Daarom doen wij een speciale oproep om de
teksten zo vlug mogelijk te bezorgen op het secretariaat. Voor
het nummer van 29 december dienen de teksten uiterlijk
maandagmiddag 24 december op de redaktie zijn. Voor de
daaropvolgende week eveneens maandagmiddag.
Het secretariaat zal op deze maandagnamiddagen gesloten
