Doelstellingen en resultaten
Nieuw isoglucose-reglement:
een dreiging voor Amylum Aalst
en de zetmeelindustrie in het algemeen
ABONNEMENT
DOORBRAAK»
Racisme
Welvaartsbinding van de pensioenen in 1981
RENTETOESLAG VAN 3,5 PCT.
VOOR BOUWLUSTIGEN
EDITORIAAL
NIET VERGETEN
ONS WEEKBLAD ZOEKT
NOG EEN PAAR MEDEWERKERS
4 J 4 J 7
Standpunt van
de werknemers
MARC GALLE HAALT SLAG THUIS
OM VLAAMSE DEELREGERING
RENTE TOELAGE TE LATEN GEVEN
VAN 3,5% VOOR PERSONEN DIE
EEN EERSTE WONING BOUWEN
SPOEDIG MEER NIEUWS OMDAT
REGLEMENTERING MOMENTEEL
WORDT UITGEWERKT
Het maandblad van de S.P.-leden
Slechts 200 fr. per jaar
C.S.C. - DE RANK AALST
FEDERICO GARCIA LORCA
en zijn
Anton COGEN Elsa GALLE DEHENNIN
Redaktie Administratie Publiciteit: Houtmarkt, nr. I 9300 AALST
TEL. 053-70.51.51 - Postrekening nr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 F - Jaarabonnement: 450 F
Verantwoordelijke uitgever: Willie Vernimmen, Houtmarkt 19300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMEN
Vrijdag 23 januari 1981
43" jaargang nr. 4
Weekblad van de S.P
DAMNED
\T!s ^E^lNNiNt-,
To UEA^AN
L.L.
Vorige dinsdag, 20 januari was het
uiteindelijk zover: de man met wie
het anders wordt, trad in funktie als
nieuwe president van de Verenigde
Staten. Ronald Reagan die het in
de novemberverkiezingen voor
mekaar bracht om de zittende pre
sident Carter te verslaan, dient nu
te bewijzen in hoever hij inderdaad
het roer kan omgooien en de Ver
enigde Staten uit het slop kan ha
len. Dat de V.S. in het slop zitten,
kan niet betwist worden. Vooral
ekonomisch gaat het deze machti
ge industriestaat zeker niet voor de
wind. Maar ook in de internationale
politiek kreeg het aanzien van de
V.S. rake klappen. En dat zijn za
ken welke de doorsnee-Ameri
kaan, die doorlopend over een vrij
behoorlijk ontwikkeld superioriteits
gevoel beschikt, zeker niet te best
verteert.
Toen op 4 november jl. deze door
snee-Amerikaan naar de stembus
trok, stond hij voor de moeilijke
keuze tussen Carter en Reagan,
mannen bij wie de kwaliteiten, af
gaand op hun verleden en propa
gandacampagne, bij eenieder even
ver zoek waren. Dat uiteindelijk
Carter als de meest slechte van de
twee bevonden werd, is hoofdza
kelijk te wijten aan de behoefte van
de Amerikaan om met 'n nieuwe
schone lei te beginnen. De praatjes
van Reagan dat hij Amerika een
nieuw machtig aanzien zou bezor
gen in de wereld en dat hij met alle
geweld de ekonomische krisis zou
te lijf gaan, gingen er uiteindelijk in
als zoete koek en leverden Reagan
een daverende ovenwinning op. Of
deze praatjes meer betekenden
dan wat hol geblaat, was en is in
feite nog steeds een groot vraagte
ken. In zijn eerste presidentstoe
spraak van vorige dinsdag lichtte
Reagan een klein tipje van de slui
er op hoe hij meent zijn beloftes ten
uitvoer te moeten brengen. Deze
eerste rede die voornamelijk han
delde over de ekonomische reces
sie hield nochtans weinig nieuwe
en zinnige zaken in. Gemeenplaat
sen zoals inflatievermindering, be
lastingsverlaging, werkloosheids
daling e.a. waren daarentegen le
gio. Om dit alles te bereiken meent
de conservatieve Reagan tenslotte
drastisch te moeten besparen op
de overheidsuitgaven. Deze opvat
tingen zijn niet nieuw bij Reagan.
Zijn eerste toespraak indertijd als
nieuwe gouverneur van de staat
Californië ging immers volledig in
dezelfde richting. Ook hier hamer-
ue Minister van Sociale Voorzorg en Volksgezondheid, Dhoore en
de Minister van Pensioenen, Mainil, hebben op 10 december 1980 het
advies van de Nationale Arbeidsraad ingewonnen over de ontwikke
ling van het welvaartspeil in 1980 vergeleken met 1979.
De aanvraag werd bij hoogdringendheid behandeld zo dat de
Nationale Arbeidsraad reeds op 22 december 1980 zijn advies
uitbracht. Het was een verdeeld advies, een nieuw bewijs van de
moeilijke atmosfeer waarin het sociaal overleg de laatste jaren
gebeurt.
De vertegenwoordigers van de
werknemers in de Nationale Arbei
dersraad, ABVV, ACV en Liberale
Vakbond hebben ter verdediging
van hun standpunt onderstreept
dat het systeem van de koppeling
van de sociale uitkering aan de
ontwikkeling van het welvaartspeil
dient te worden nageleefd. Op ge
bied van de pensioenen voor werk
nemers is het ingevoerd bij de wet
van 28 maart 1973, Namèche en
Frank Van Acker. Voor de andere
sociale uitkeringen is het voorzien
door de wet van 16 juli 1974.
Lees door pag. 6
Indien het isoglucose-reglement
dan toch door het Europees Parle
ment geraakt, zal dit zeker en vast
niet de fout zijn van het socialis-
Cf
Vernieuw uw abonnement of neem er een.
Stort nu de som van 200 fr. op P.R. 870-0001030-26 van CSC-
Vormingswerk, Houtmarkt 1, 9200 Aalst.
tisch parlementslid Willy Ver
nimmen.
Willy Vernimmen heeft inderdaad
met zeer veel dossierkennis
de landbouwcommissie van het
E.P. én de plenaire vergadering
duidelijk gemaakt dat deze veror
dening alleen is ingegeven om de
monopoliepositie van de suikerin
dustrie te bevestigen. Het is trou
wens, aldus voornoemd parle
mentslid, duidelijk dat de suikerlob
by's en de Europese technocratie
blijkbaar gezworen hebben deze
nu eens vervelende concurrent het
leven onmogelijk te maken. Manu-
pulaties allerhande werden uitge
voerd, de verslaggever werd goed
uitgekozen (dhr. Delatte - suiker)
en de Europese ambtenaren waren
zelfs bereid onwaarheden zo groot
als een koe aan de parlementsle
den te vertellen. Maar men heeft
zich toch voor eenmaal vergist, zij
vielen door de persoon van Willy
Vernimmen op een tegenstander
die zich én politiek én technisch
nog niet gemakkelijk laat beinvloe-
den. De landbouwcommissie van
het E.P., die hij bijwoonde, moest
of zij nu wilde of niet de harde
argumenten (en deze waren talrijk)
aanhoren. De meesten waren trou
wens zelfs niet eens fier op hun
stemming, ambtenaren gleden ge
ruisloos weg zij hadden hun
«suikerspel» roemloos gespeeld.
De parlementsleden en verdedi
gers van dit reglement vroegen
zelfs aan Willy Vernimmen of hij
soms de suikerziekte heeft. Zijn
antwoord was klaar en duidelijk:
noch suikerziekte, noch isogluco-
seliefde, alleen maar vechten voor
het voortbestaan van mensen.
Zouden er trouwens in deze aan
gelegenheid geen «geldzieken»
zijn? En dit zal van een militant, die
Willy Vernimmen gebleven is, nooit
kunnen worden gezegd.
Euro-waarnemer
de hij op een belastingverminde
ring die de ekonomie gevoelig zou
moeten aanzwengelen. Maar ook
b.j Reagan blijkt er een velschil te
zijn tussen de doelstellingen en de
resultaten. Ondanks zijn zo fel ge
prezen belastingsverlaging stegen
bvb. de ontvangsten uit de inkom
stenbelastingen met 400 procent,
terwijl de omzetbelastingen, even
als de aksijns op tabak en alcohoi
al even hard stegen. Ook wat de
besparingen op de overheidsuitga
ven betreft, vinden we opnieuw
dezelfde denkbeelden terug.
Reeds in Californië maakte Rea
gan hiervan een punt. Toch bleek
het ambtenarenbestand er achteraf
met 28 procent gestegen. Als we
Reagan vorige dinsdag dan ook
nog hoorden praten over de decen
tralisatie van de macht van het
centraal bestuur naar de staten
toe, werd het helemaal mistig. De
centralisatie betekent immers meer
ambtenaren in de staten, wat
slechts mogelijk is met meer over
heidsuitgaven, die op hun beurt
slechts kunnen gebeuren met meer
inkomsten, dus meer belastingen.
En toen de nieuwe president het
tenslotte in zijn rede nog nodig
vond de wereld er van op de hoog
te te brengen dat hij Amerika mili
tair zou versterken, voelden wij het
inkomen van de gewone burger
nog meer bedreigd.
Het zou dan ook wel eens een
wonder kunnen heten wanneer
Reagan deze keer toch doelstellin
gen en resultaten zou kunnen ver
zoenen. Maar bestaat er niet een
Frans gezegde in de zin van: «l'his-
toire se répère»?
Dirk DE PAUW
j
Deze week is te Antwerpen het proces begonnen tegen een
honderdtal VMO'ers die ervan beticht worden lid te zijn van een
privé-militie. Zoals bekend is deze organisatie niet alleen aktief
'tegen' linksen maar ook tegen het verblijven in ons land van vele
buitenlandse werknemers.
Reeds 14 jaar ligt een voorstel van PS-kamerlid Ernest Glinne ter
tafel om rassenhaat en uitingen ervan strafrechterlijk te beteugelen.
Blijkbaar is men nu toch van plan om daar op het hoogste niveau
werk van te maken. Dat hoeft ons niet te verwonderen als we zien in
welke stroomversnelling we de laatste tijd zijn terechtgekomen
(Bologna, Parijs, Antwerpen, enz...). Een brede basis lijkt nu echter
gemotiveerd en het is dan ook verheugend vast te stellen hoeveel -
en vooral de jonge - mensen aanwezig waren op de betoging (20
oktober 1980) te Brussel tegen fascisme en racisme. Toch past het
ook hier de vraag te stellen waar weinig frisse personages (o.a.
F.D.F. burgemeester Nols) het onvoorstelbare lef vandaan halen
om achter een anti-racistische vlag op te stappen.
Het steeds toenemende geweld van extreem-rechts de laatste tijd,
met alle mogelijke racistische opflakkeringen, kan dan misschien
wel verklaard worden vanuit de huidige benarde sociale en econo
mische situatie, maar dat heeft nog niet te betekenen dat wij deze
uitspattingen kunnen blijven dulden.
Het is maar al te gemakkelijk schuldigen en zondebokken te zoeken
bij de werklozen en de gastarbeiders. Toch mogen wij do zaken ook
niet al te simplistisch voorstellen. Het is bvb. niet voldoende om een
wet te maken die caféhouders kan beboeten als zij gastarbeiders
de toegang weigeren. Het probleem moet veel ruimer, in een
bredere politieke contekst aangepakt worden. Net zoals in Frankrijk
zou het alicht ook hier nuttig kunnen zijn de bindingen van extreem
rechts met het machtsapparaat (politie, rijkswacht) aan een grondig
onderzoek te onderwerpen.
Laten wij daarbij ook bedenken dat - om een titel uit «KNACK» van
22 oktober II. te gebruiken - een democratie ook wel een intolerant
mag zijn. Wie de democratie aanvult heeft niet het recht zich op een
democratische vrijheid (recht op vrije meningsuiting- te beroepen,
of zoals kannunik Mertens het uitdrukte in «Dossier Vlaanderen»
(Knack 15 oktober): Wij moeten intolerant zijn tegenover de
intoleranten.
Laten wij ervoor zorgen dat de lasten van de economische crisis
beter over de verschillende bevolkingsgroepen verdeeld worden,
zodat de zorg van een bestaanszekerheid niet meer zo drukkend
blijft voor grote bevolkingsgroepen.
Mare
Aanvang december 1980 had de
socialistische fractie in de Senaat,
door een tussenkomst van Senator
De Smeyter, aangedrongen opdat
de bouwpremie en de B.T.W.-ver
mindering voor de bouw zouden
worden aangevuld door andere
maatregelen. Er werd o.a. voorge
steld dat de zware druk van de
hoge rente bij hypothecaire lenin
gen zou worden verminderd.
Èr zal hieraan gevolg worden ge
geven. Wie vanaf 1 januari 1981
een bouwlening bv. van 3 miljoen
tegen 14% aangaat moet op twee
derde van zijn lening slechts
10,5% interest betalen. De kandi
daten bouwers en vernieuwbou-
wers moeten er nochtans vlug bij
zijn, want als het jaarlijks krediet
van 350 miljoen uitgeput is, wordt
geen rentetoeslag meer toege
staan. Vijfduizend bouwers komen
in aanmerking, dat vertegenwoor
digt een derde van het jaarlijks
totaal.
Gedurende drie opeenvolgende ja
ren wil de Vlaamse deelregering op
die manier de slabakkende bouw
stimuleren. De Bedrijfsraad voor
het Bouwbedrijf had reeds in een
advies van 9 juli 1976 een stelsel
van jaarlijkse intrestsubsidies ter
aanvulling van de bouwpremie ge-
sugereerd. De nu voorziene rente
subsidie wordt maar toegestaan tot
maximum 2 miljoen. Op het ge
deelte van een lening daarboven
moet de marktrente dus volledig
worden betaald. De rentetoelage
mag wel worden gekoppeld aan
bouwpremies en ook aan de ver
mindering van de BTW. We heb
ben reeds in vorige kroniek breed
voerig hierover uitgewijd en tevens
ook aangeduid welke de mogeiijK-
heden zijn inzake bouwpremie en
B.T.W.-toelage.
De precieze toepassingsmodalitei
ten inzake de rentetoeslag zullen
eerlang bij koninklijk besluit worden
uitgevaardigd, we zullen niet nala
ten onze lezers hierover onmiddel
lijk in te lichten.
E. DE NAUW
De Voorzitter, Minister Mare GALLE,
nodigt U uit op
Klaaglied voor een stierenvechter
Voorgedragen door Ingeleid door
Aalst, Stadhuis, Trouwzaal
Vrijdag 23 januari 1981, 20 u.
Federico Garcia Lorca schreef in 1935 een van zijn
mooiste gedichten, Llanto por Ignacio Sanchez Mesjias:
een klaaglied bij de brutale dood van een vriend stieren
vechter. Het is een synthese van de verschillende
stromingen die zijn werk doorkruisen en tevens een
voor-beleven van de dood die hemzelf in nog tragischer
omstandigheden nauwelijks een jaar later zou treffen.
Op onze oproep reageerden reeds een aantal mensen zeer
positief. Niettemin wensen we nog een paar medewerkers om
ons blad verder uit te bouwen, om nog degelijker en gediversi
fieerde informatie te brengen.
Wie wenst kan korrespondent worden van «Voor Allen». Wij
wensen in de eerste plaats dynamische mensen die graag
schrijven over de gebeurtenissen in hun streek. Breng ons
tijdig op de hoogte van allerhande manifestaties zoals tentoon
stellingen, sportmanifestaties, betogingen, gemeenteraadszit
tingen, enz.
Belangstelling? Neem dan vlug contact op met het secretariaat
van de S.P.-Federatie, Houtmarkt 1 te Aalst en vraag naar Chris
Vancoppenolle (tel. 053/70.51.51) of Roger D'Hondt (tel. 053/
21.73.71).
Voor Allen rekent op Uü!
