Aktiedag tegen de vervuiling
van de Dender
VERVUILING:
NEE DANK Uü!
éi Sfe
Burst en het stort der vaagheden!
DE SP HEEFT
HET VERKORVEN BIJ
MARTENS!!
DE SP IS NU
DE ZONDEBOK!
1MEI
iilJvisistyr
EDITORIAAL
Tussen Geraardsbergen en Denderleeuw
VIS
DENDF
m
BlÉ4 i is
Onze medewerkers W. Van Der Stockt en Pol-Itiek waren terplaatse
Straatbetoging
Enkele eisen van
de DAK-jongens:
Wanneer
teruö
op de
In dit nummer de 1 mei-programma's van onze afdelingen
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt 1 te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt
Vrijdag 17 april 1981
43' jaargang nr. 16
Weekblad van de S.P
9300 Aalst
De zowat 70 deelnemers, waaron
der opvallend veel jongeren en vis
sers, hadden alvast de zon mee toen
ze in Geraardsbergen de boot op
stapten om de Dender af te varen
tot Denderleeuw. Hiermee wilden
ze protesteren tegen de vervuiling
van de Dender en het geplande
stort aan de Vlamoven. Aan het sas
van Huissegem werden ze opge
wacht door burgemeester R. Van
Isterdael en kamerlid P. Van der
Niepen. Eerstgenoemde wenste de
betogers geluk met hun aktie en
benadrukte dat er voor de vlamo
ven spoedig een oplossing zal ge
vonden worden. Bij monde van de
volksvertegenwoordiger vernamen
we dat de S.P. en minister Mark
Galle al het mogelijke doen om de
Dender weer zuiver te maken en
een stort te vermijden aan de Vla
moven. Hiermee ging hij duidelijk
in tegen de verdachtmakingen aan
het adres van de lokale S.P., ver
schenen in het C.V.P.-blad
«Erop».
Na een symbolische bezetting van
de Denderbrug werd de betoging
voortgezet door de straten van
Denderleeuw. Hierbij konden de
betogers, ondertussen aangegroeid
tot een goede honderd, op heel wat
sympathie rekenen bij de Dender-
leeuwse bevolking. In een door het
D.A.K. verspreid pamflet werd ge
wezen op de positieve beloften die
reeds gedaan werden door minister
Mark Galle en minister Dehousse.
Zo zullen deze de vervuiling van de
Dender bij voorrang behandelen en
zullen er milieuvriendelijke schans
korven komen i.p.v. de vroeger
geplande betonnen palen. De orga-
nizatoren van de betoging zullen
volgens het pamflet nauwgezet toe
zien dat de beloften ook nageko
men worden. Verder werd nog ge
pleit voor een streng toezicht op het
lozen van de bedrijven, het verwij
deren van fosfaten uit wasmiddelen
en een efficiënt gebruik van koliek
toren. Overigens staat men volledig
achter het principe dat de vervuiler
betaalt.
In zijn slottoespraak wees Clément
De Bruyn op de geringe belangstel
ling van de lokale gemeenteraadsle
den voor deze betoging. Slechts vijf
van de vijfentwintig leden kwamen
even langs en slechts één ervan, nl.
Ben Heylenbosch (SP), deed mee
aan de protestwandeling. Clément
De Bruyn legde er tenslotte de
nadruk op dat het D.A.K. waak
zaam zal blijven en zo nodig tot de
actie zal overgaan.
Werner Van den Stockt
De «groene jongens» van het
D.A.K. (Dender Aktie Komitee)
hadden een betoging op touw gezet
tegen de Denderbevuiling en tegen
het stort «Vlamoven» te Dender
leeuw.
Zaterdag 11. vertrok, omstreeks 10
uur te Geraardsbergen een «bin
nenschip» richting Denderleeuw.
Een 70-tal opvarenden vatten de
waterbetoging aan, opvallend veel
jeugdige deelnemers, maar ook de
sporthengelaars waren er. Een lo
venswaardig initiatief, vooral het
werk van de Geraardsbergse DAK-
ers was onze indruk, al waren talrij
ke deelnemers naar Geraardsber
gen afgezakt vooral uit Dender
leeuw en Ninove.
Aan de sluis te Liedekerke-Denderleeuw werden de demonstranten opgewacht door S.P.-volksvertegenwoordiger
Paul Van Der Niepen.
In een tijd van groeiend succes en
noodzaak van milieuverenigingen ge
noot Erpe-Mere incluis de deelgemeen
te Burst van een milieurust. Geen mens
kraait ernaar omdat wij beschikken
over een paar Molenbeken, elke vis en
waterplant inwaardig. Wij zijn ook ge
woon in de kleine bosjes te moeten
wandelen langs opschietende matrassen
en bloeiende nachtpotten. In dit opzicht
verschilt Erpe-Mere in geen zier met de
rest van Vlaanderen. Aan die milieurust
is nu bruusk een einde gekomen. Reden
daarvan is de publikatie van Zovlak, in
een aantal Vlaamse dagbladen, over het
stort te Burst.
Het stort te Burst ligt volledig buiten de
bebouwde kom, onttrokken aan alle
zicht. Iedereen wist dat de welvaart
daar dagelijks zijn uitwerpselen kwam
deponeren. Geen reden tot paniek maar
het Zuid-Oost-Vlaams-Actiecomité
voor het leefmilieu oordeelt daar anders
over.
Zij maakt zich bezorgd om de vaten die
er worden gestort. De inhoud echter
konden zij niet vaststellen wegens de
strenge bewaking. Wegens de gebrekki
ge afdekking zou er gevaar zijn voor
zelfontbranding wat heel wat milieuhin-
derd zou opleveren voor de omwonen
den. Daar er aan zandwinning wordt
gedaan en dan opgevuld met huisvuil
bestaat er ernstig gevaar voor vergifti
ging van het grondwater.
Feiten genoeg dus om als inwoner van
de deelgemeente Burst ongerust te wor
den. Daarom nam ik kontakt op met de
uitbater Danchaert. Telefonisch gaf hij
mij volgend relaas op het artikel.
De strenge bewaking rond het stort, een
omheining en camera, is om ongeluk
ken van rondsnuffelende kinderen en
volwassenen te voorkomen. Gevaar
voor zelfontbranding is miniem vermits
alles regelmatig wordt afgedekt. De
uitbater geeft wel toe dat er tijdens zijn
veertiendaagse afwezigheid misschien
wel vaten zijn gestort waarvan hij de
inhoud niet kent. Nochtans moet iedere
storter een bewijs tekenen dat hetgene
hij komt storten niet-toxische afval is.
De vaten hebben soms een inhoud van
vuile olie uit garages of verf. Het argu
ment van de drinkwatervervuiling ver
werpt hij omdat de zandputten eerst
gevuld worden met 2 meter kleigrond
om de bezoedeling tegen te gaan.
De grondlagen die zo hoog liggen en de
indruk verwekken dat men het huisvuil
hoger wil stapelen dan de omliggende
landbouwgrond geven een vals beeld
vermits die grond bestemd is voor een
potaardefabriek. Eigenaardig vindt de
uitbater het dat nog niemand met hem
heeft kontakt genomen om te verken
nen op het terrein zelf.
Antwoord en artikel laten ruimte open
voor vermoedens en onvolmaaktheden.
Bij elk slot is er waakzaamheid
geboden.
Positief zijn hier het werk van de milieu
groep en het bereid zijn van de eigenaar
om de mensen toe te laten op het terrein
opdat ze hun onderzoek grondiger zou
den kunnen doen. Ik geloof dat wij er
recht op hebben een klaar beeld te
krijgen van de situatie. Tot nu toe is het
allemaal zeer vaag. De milieugroep ver
moedt, maar bewijst niet! De eigenaar
was weg en is gedekt door een afgete
kend formulier!
Wat me nog het vaagste voorkomt is:
Waar zitten de mensen die dit eigenlijk
allemaal moeten kontroleren? En aan
gezien dit een groeve is zouden dat de
diensten van het mijnwezen moeten
zijn.
Van Delsen Herman
Voor een propere Dender...
Tegen verdere vervuiling...
Door de voortdurende aktie van
het Denderaktiekomitee hebben
wij reeds positieve beloften afge
dwongen bij de overheid. Zowel
Minister Galle als Minister De
housse, zullen de vervuiling van de
Dender bij voorrang behandelen.
Er komen reeds schanskorven op
drievierden van de totale oeverlen
gten!!!
Om de zuivering zo goed en goed
koop mogelijk te laten verlopen
eisen wij:
strengere wetten, zwaardere
straffen voor grote vervuilers.
dat men zo zuinig mogelijk om
springt met koliektoren, d.w.z. dat
er een ernstige studie gemaakt
wordt over de plaatsen waar men
zuiveringsstations plant.
zeer spoedige uitreiking van lo
zingsvergunningen. Momenteel
kunnen meer dan 70% van de fa
brieken lozen wat ze willen.
efficiënt toezicht op de be
drijven.
fosfaten uit de wasmiddelen.
de vervuiler doen betalen. De
industrie moet zelf haar verant
woordelijkheid opnemen.
Om onze eisen te verwezenlijken
moeten wij onze akties nog uitbrei
den, meer mensen moeten bereid
zijn iets te doen!
De stoet van een paar honderd
deelnemers trok door Denderleeuw
richting «Vlamoven» waarvoor
men de optie had genomen er een
stortplaats van te maken, en dit op
een «boogscheut» van een woon
wijk...!
Nee, schandeerden de demon
stranten:
VLAMOVEN - VISVIJVER
POL ITIEK
In een extra-editie van het CVP-
ledenblad «ZEG» (wellicht speciaal
uitgegeven om een of ander goed te
praten) van 11 april jongstleden
gaat de ex-primier fel tekeer tegen
de socialistische coalitiepartner.
Volgens hem is de regering Mar
tens IV slechts gevallen omdat de
socialistische ministers en hun par
tijen, dus SP en PS, niet hebben
ingestemd met zijn voorstellen in
het kader van het fameuze nood
plan voor de redding van de frank.
Begint Martens nu reeds hatelijk te
doen om de door zijn eigen partij
genoten bewerkstelligde afgang?
Of heeft het hoger belang (onder
verstaan Leo Tindemans of «de
man van 100 miljard») eenvoudig
weg gedicteerd wat Wilfriedje de
publieke opinie kenbaar moest ma
ken? Of is het een poging, een late
weliswaar, om de brokken binnen
de CVP enigszins te lijmen?
Wij hadden beter verwacht van de
voormalige eersteminister. Tot nu
vonden we hem eerlijk gezegd een
van de soepelste politici die de
naoorlogse CVP voortgebracht
heeft. Samen met Theo Lefèvre is
hij de enige werkelijke reformist en
vernieuwer die de christendemo
cratie opgeleverd heeft. Reeds
vroeg een voorstander van federa
lisme, geenszins negatief tegenover
een pluralistisch schoolwezen en
ook niet a priori tegen het vooruit
strevend front binnen de politieke
partijen, was hij voor de socialisti
sche partij een aanvaardbare on
derhandelaar en coalitiepartner.
Wij staan denkelijk niet alleen met
onze waardering, maar vanaf nu
moeten we onze positieve-benade
ring van de politicus Wilfried Mar
tens fundamenteel herzien. De be
schuldigingen achteraf aan het ad
res van de SP wegens haar vermee
nde deloyauteit aan de coalitie, die
aankomen als een laffe dolksteek in
de rug, hebben de deur definitief
dichtgedaan.
Trouwens, op welke gronden ba
seert hij zijn misplaatste uitla
tingen?
Is hij zo snel vergeten in zijn eenzij
dige voorstelling van de zaken dat
hij tijdens het regeringsconclaaf
van 22 maart de meeste steun heeft
gekregen van de socialisten? Wie is
met een noodplan voor de dag
gekomen dat te nemen of te laten
was en op dat vlak afbraak deed
aan alle principes van correct ge
drag en collegiaal overleg in een
coalitie? Vergeten we niet dat de
SP steeds bereid is geweest om tot
een evenwichtig vergelijk te ko
men, maar stuitte op de botte wei
gering van Martens en de CVP-
ministers om over de tegenvoorstel
len te onderhandelen.
PS-minister Mathot verklaarde in
een interview naar aanleiding van
de aanval van Martens dat deze
laatste blijkbaar misleid werd. On
danks de waarschuwingen van de
socialistische ministers bleef men
hem voorhouden dat een devalua
tie onvermijdelijk was, hoewel de
speculatie op de wisselmarkt tegen
de Belgische frank louter van psy
chologische en politieke aard was.
Mathot is nog voorzichtig geweest
in zijn uitlatingen. Hij beseft mis
schien dat Martens mogelijks een
come-back kan maken op het poli
tieke voorplan. Zelf zouden wij het
scherper willen stellen en bevesti
gen dat Martens door de CVP werd
uitgerangeerd. Ook mensen uit
voor de CVP onverdachte hoek
beamen dat. Zelfs Hugo Camps,
hoofdredacteur van «Het Belang
van Limburg» had het over «de
politieke moord op Wilfried Mar
tens».
De CVP is altijd een tweeslachtige
partij geweest. Vooral in econo
misch slechte tijden duiken de twee
antagonistische vleugels fel op.
Hoogstwaarschijnlijk is Martens te
ver gegaan voor de conservatieve
vleugel, voor de reactionaire kliek
rond voorzitter Leo Tindermans en
diens jonge dauphin Eric Van
Rompuy. Waarom Martens nu
meeheult met de wolven om de
contradicties binnen de CVP te ver
doezelen is niet direct te begrijpen.
Of toch, als men rekening houdt
met zijn leeftijd, zijn bestaande
politieke ambitie en zijn nog steeds
bestaande populariteit (die wellicht
met zijn val een fikse knauw zal
gekregen hebben).
We citeren in dit verband zijn eigen
woorden in «ZEG»: «Ik ben nu
vrijer dan in de voorbije twee jaar.
Ik zal een periode van weduwschap
in acht nemen, maar nadien zal ik
in het parlement en op andere
plaatsen spreken over belangrijke
politieke thema's en standpunten
innemen». En dan komt ons inziens
de voornaamste zinsnede: de: «Ik
ga ook werken in mijn arrondisse
ment, want als minister heb je im
mers te weinig tijd om je met je
kiezers bezig te houden...»
Misschien wordt daarmee een en
ander duidelijk. Heeft men Wil
fried Martens in ruil voor zijn con
troversiële verklaring een en ander
beloofd? Zou hij geen ambities
hebben om burgemeester van Gent
te worden bijvoorbeeld? Of is de
CVP een nieuw offensief begonnen
om haar tweede grote stemmen-
werver, na Leo Tindermans uiter
aard, opnieuw in de populariteits
poll te lanceren? Met de gemeente
raadsverkiezingen in het verschiet
is dit niet eens slecht bekeken. In
zijn precaire situatie als regerings
leider in een nefaste sociaal-econo
mische tijd als nu was de kans op
veel elektorale vooruitgang eerder
gering. En voor wat hoort wat na
tuurlijk.
In ieder geval zal het vertrouwen
tussen de coalitiepartners binnen
de regering-Eyskens-vertrouwen
die reeds van in het begin twijfel
achtig was als we slechts verwijzen
naar het parlementair debat over
de regeringsverklaring er niet op
verbeterd zijn. Ongetwijfeld zullen
de verklaringen van Martens nog
voor een supplementaire belasting
zorgen. We zien dan ook de verde
re levenskansen van de regering
onder leiding van de zoon van Gas
ton niet al te rooskleurig in.
Chris Vancoppenolle
dd. federaal
secretaris SP
m Mg|
