Consenrerle De Wever sluit de poorten BEGROTINGSDEBAT VERKEERSWEZEN Werkgroep Aktie op straat gezet te Ophasselt KERNOORLOG EN KERNBEWAPENING: DE ZEKERE DOOD 13 SEPT programma Kd William Arijs in het tegenoffensief STANDPUNT SP Federatie Aalst i.s.m. alle SP- en CSC-afdelingen BINNEN-IN mm mm mm in X; Georges De Smeyter pleit voor het openbaar vervoer in het arrondissement Familiefeest VOOR ALLEN Terreinen van «De Gavers» Geraardsbergen Voormiddag Namiddag Doorlopend de hele dag Werkloosheid Brixton Christenen voor het So cialisme Een reusachtige pijp ill in #11 II II IllI Afbraak van de oude schoolgebouwen Redaktie - Administratie - Publiciteit: Houtmarkt 1 te 9300 AALST Tel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21 Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr. Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst Vrijdag 7 augustus 1981 43' jaargang nr. 30 Weekblad van de S.P. reportage: Werner Van den Stockt Hugo Ruysseveldt DENDERLEEUW. Het is be kend dat de Denderstreek wat be treft de werkloosheid hoge toppen scheert. Een verklaring hiervoor is te vinden in het feit dat de dichtbe volkte Denderstreek voornamelijk kleine bedrijven telt (80 van de bedreven stellen minder dan twintig personen tewerk) en dat de meeste van deze bedrijven zich in krisissec- toren (textiel, bouw) bevinden. Het komt dan ook dubbel zo hard aan als een arbeidsintensief voe dingsbedrijf als De Wever te Den derleeuw de poorten sluit. De vraag stelt zich hoe het in een als gezond en als expansief bekend staand be drijf als De Wever zover is kunnen komen. De strategie van een multina tional Om een overzicht te krijgen van de scheefgegroeide situatie hadden we een gesprek met een aantal werk nemers van het bedrijf en met vak bondsmensen. Deze schetsten ons de groei van de firma van een éénmansbedrijf, over een familie bedrijf tot een middelgrote onder neming. Tot op het einde van de zeventiger jaren kende de firma een voortdurende expansie, inzo- verre dat De Wever voor zijn pro- dukten de zesde of de zevende plaats ging innemen op de Belgi sche markt. Volgens de heer De Smedt, secretaris van de voeding van het ABW, zijn juist op dat ogenblik de moeilijkheden begon nen. De firma had zich qua kapi taalverbindingen te ver gewaagd, in die mate dat ze in financiële adem- Heel wat menselijke problemen komen bij werkloosheid kijken. E. De Nauw geeft verslag van een studiedocument op pag. 5 D. Van 't Veld schetst de ach tergronden van de rellen in het Engelse Brixton op pag.5 Een tweede bijdrage over dit interessant onderwerp van de hand van Valère Fouquaert op pag. 4 De grootste verzameling pijpen van België was te bewonderen in het Volkshuis te Onkerzele. Een bericht van L. Bal op pag. nood kwam te zitten. De oplossing werd gevonden in een overname door Campbell, een multinational die een serieuze impact heeft op de voedingsindustrie (Campbell heeft in België bijvoorbeeld ook de bis- quiterie De Beuckelaer in handen). De beslissingsmacht lag op dat ogenblik dus niet meer in Dender leeuw. De vroegere eigenaars werkten nu als bedienden in hun vroeger bedrijf. Deze multinational en hier beginnen de problemen wat betreft de werkgelegenheid controleerde o.a. al twee fabrieken in Nederland en Duitsland die net dezelfde produkten produceerden als de firma De Wever. Volgens de vakbond had Campbell niet zozeer belangstelling voor de firma De Wever als dusdanig laat staan voor de mensen die er werkten maar wel in het marktaandeel en de naam van de firma. Noodzakelijke investeringen werden dan ook niet meer gedaan, een aantal goedlo pende produkten werden niet meer geproduceerd, de Duitse en Neder landse produdukten werden ten na dele van de eigen produkten naar voor geschoven. Op die manier verspeelde De We ver langzaam zijn cliënteel. Dat zelfde cliënteel werd dan natuurlijk overgenomen door de dochteron dernemingen van Campbell in Duitsland en Nederland. De multi national is het dus nooit te doen geweest om de produkten en de mensen hier, maar wel om het marktaandeel van de firma De We ver. De vroegere firma De Wever werd dus overbodig. Op die manier kwam het bedrijf hoe langer hoe meer in moeilijkheden, totdat het uiteindelijk moest sluiten zoals Campbell het van in den beginne gepland had. Weinig tieven toekomstperspec- Het resultaat van deze transactie: tweeënveertig werklozen (en dan waren er al mensen afgevloeid) meer en een aantal seizoenarbei ders die bij De Wever niet meer aan de bak kunnen komen. Op financieel vlak zal er op korte ter mijn voor deze mensen niet zo'n groot verschil zijn omdat de voor ziene sluitingsvergoeding de pil min of meer verguldt, op langere ter mijn zullen de moeilijkheden ech ter beginnen. Zeker omdat het in een door de crisis erg getroffen Denderstreek erg moeilijk zal zijn om nog aan de slag te geraken. Wat betreft de voedingssector vernamen we trouwens dat het in een aantal bedrijven uit de streek eveneens verre van goed gaat. ar.nr..'i |1pi ijvriïii Een zicht op de Conserverie De Wever die weldra de poorten sluit. Een akuut voorbeeld van de slechte economische toestand in de Denderstreek Tijdens het debat rond de begroting van het departement van Verkeers wezen hield senator De Smeyter een opgemerkte tussenkomst ten voor dele van het openbaar vervoer in het arrondissement Oudenaarde-Ronse en van de stad Ronse in het by zon der. Hy was trouwens de enige parlementair van de streek die aan het woord kwam tijdens de ge spreksronde. In zyn duidelijk betoog legde hy meermaals de vinger op schrijnende gebreken binnen het openbaar ver voer van de streek, dat op de huidi ge manier steeds meer afgezonderd wordt. In een tijd waar iedereen het heeft over energiebesparing en de her waardering van het gemeenschap pelijk vervoer, een duidelijke waar schuwing. Sinds meer dan 20 jaar wordt met de regelmaat van een klok gewezen op de slechte sociaal-economische situatie van Zuid-Oost-Vlaande- ren. Onze streek is meer dan ooit een probleemgebied, gekenmerkt onder andere door pendel en door een demografische neergang. Precies omwille van deze noodsi tuatie is het dringend, dat het open baar vervoer naar en in de Vlaamse Ardennen snel wordt verbeterd. Dit was de aanhef van het verslag, ter gelegenheid van de stichting van de werkgroep W.O.V.A. te Ronse in de lente van 1976 Werkgroep Openbaar Vervoer Vlaamse Ar dennen onder de titel «Waarom een goed openbaar vervoer in de Vlaamse Ardennen». Wij dagtekenen nu 5 jaar later en ondanks alle mooie en herhaalde schone beloften, is er nog niets gewijzigd aan deze erbarmelijke toestanden, jawel in verkeerde zin werden voorstellen geformuleerd door de N.M.B.S.: Afschaffing van volgende sta tions en/of stopplaatsen, 8 in totaal: Elsegem, Ename, Etikhove, He- melveerdegem, Leupegem, Louise Marie, Petegem, Roborst. En zeggen dat het arrondissement Oudenaarde maar 11 gefusioneerde gemeenten telt. Wat zou er dan nog overgebleven zijn? 9 stations die voor verzending van stukgoederen zouden worden afgeschaft. 4 stations gesloten voor volledi ge wagenladingen. En nochtans: lees door pag 6 Werkgroep Aktie, een onafhanke lijke kristelijke jeugdorganisatie te Ophasselt ligt overhoop met de plaatselijke pastoor, De Heer De Craene door iedereen wel bekend. Waarover gaat het? De jeugdgroep huurt een bijgebouw van de paro chiezaal «De Garve» te Ophasselt. Neen, volgens de Heer Pastoor, zij hebben dat ter beschikking gekre gen, zij moeten er nu uit, de loka len krijgen een andere be stemming. Kan zoiets zonder meer? Daarom even de voorge schiedenis van deze moeilijkheden. Wanneer Ophasselt nu straks 5 jaar geleden opgenomen werd in de gro te fusie Geraardsbergen rees het probleem: wat aangevangen met de oude gemeentelijke schoolgebou wen. Als je dacht dat zoals in andere deelgemeenten, de gebou wen zouden ingericht worden als kontakt- en vergaderzaal, dan heb je het verkeerd voor. De Gavers hadden een te kort aan steengruis, de afbraak van de gebouwen zou den zorgen voor een deel van de nodige hoeveelheid. lees door pag. 7 De meesten onder ons gaan nogal vlug voorbij aan de mogelijke gevolgen van een kernoorlog. Opgeslorpt als we zijn door onze dagelijkse beslommeringen gaan de meest verhitte discussies over het dure leven, het slechte weer, e. d. Nochtans is het duidelijk dat al deze problemen in het niets verdwijnen bij het apocalyptisch beeld die een kernaanval zou veroorzaken. De medische gevolgen voor de burgerbevolking zouden dermate ongekende proporties aannemen, dat de levenden de doden zouden benijden. Wetenschappers hebben berekend dat indien boven een stad als San Francisco een waterstofbom van één megaton zou ontploffen (volgens de huidige maatstaven een vrij zwakke bom, maar toch nog gelijk aan 70 Hirosjima-bommen) zouden er 624.000 doden en 306.000 zwaargewonden vallen. Een waterstofbom van 20 megaton zou 1.538.000 mensen doden en 738.000 zwaargewonden eisen. Deze cijfers van het «Arms Control and Disarmament» zijn volgens sommigen zwaar onderschat: een bom van één megaton zou 22 procent van de totale bevolking (stad en omgeving) doden en 33 procent van de bevolking ernstig verwonden, een bom van 20 megaton zou de percentages tot respectievelijk 53 en 77,4 procent verhogen: 1.923.000 doden en 2.797.000 zwaargewonden. In de hele wereldgeschiedenis is er geen vergelijkbare toestand te vinden waarin op dezelfde plaats en tijd zo veel mensen gedood of zwaargewond zouden worden. De aard van de verwondingen brandwonden in de derde graad, indrukking van de borstkas, breuken allerhande, bloedingen zouden onoverkomelijke proble men veroorzaken op het vlak van de verzorging, zonder dan nog te spreken van de duizenden die door de geweldige schokgolf doof zullen zijn en nog eens duizenden die blind zijn door de lichtflits. Tenslotte zullen nog tienduizenden mensen bestraald zijn: sommigen zullen enkele uren of dagen na de ontploffing sterven, anderen pas veel later. De meeste gewonden zouden trouwens sterven zonder verzorging van welke aard ook, zelfs zonder inspuiting of andere pijnstiller. Dat sombere scenario zou zich afspelen in een bijzonder uitgebreid gebied, bezaaid met puin, waar overal branden woeden, zonder elektriciteit, water, transportmiddelen of ziekenhuizen. Daarbij komt nog dat het gevaar voor epidemies door aktivering van de virussen en de bakteriên en de verlaging van de natuurlijke weerstand bij de mens, snel zouden uitbreiden naar streken buiten het ontploffingsgebied. Bovendien zou een kernexplosie gevolgen hebben voor het milieu op wereldschaal: zo zou bv. het stikstofgehalte in de atmosfeer de ozonlaag, die alle levende wezens tegen ultra-violet straling be schermt, vernietigen. Een verdunning met 25 tot 30 procent van de ozonlaag zou ernstige gevolgen hebben voor de landbouw, brand wonden, kanker en jiog generaties later genetische afwijkingen veroorzaken. Op de achtergrond van deze apokalyptische chaos en de waanzinni ge bewapeningswedloop die de landen van onze «beschaafde» wereld voeren, kan men alleen maar vergelijken hoe het anders zou kunnen. In de wereld zijn 400 miljoen mensen ondervoed, hebben 300 miljoen mensen bloedarmoede, hebben 100 miljoen kinderen gebrek aan vitamines... Tijdens het laatste decenium heeft de Wereldgezondheidsorganisatie 83 miljoen dollar uitgegeven voor de uitroeiing van de pokken: dat is minder dan de prijs van een strategische bommenwerper. Om de moeraskoorts (die meer dan een miljard mensen in de ontwikkelings landen bedreigt) te bestrijden, zijn volgens het W. G. O. 450 miljard dollar nodig. Dit is minder dan de helft van het bedrag dat dagelijks op de wereld voor bewapening wordt uitgegeven. Hopen dat de machthebbers echter zouden afstappen van het voornemen om in hun arsenalen een meervoud van vernielingstui- gen, die het einde van alle leven op aarde mogelijk maken, op te stapelen, lijkt meer op een utopische droom. Nochtans zou het tot iedereen moeten doordringen dat al deze nieuwe en steeds dodelijker wapens de bedreiging van een fatale afloop steeds dichterbij brengt. Deze bewustmaking moet ten alle prijze verwezenlijkt worden. Er is geen andere keuze willen wij ons voortbestaan verzekeren. Vrede en ontwapening zijn de basisvoorwaarden. Bronnen: «The Bulletin of Atomic Scientists» Prof J. Geiger; «Persbureau Novosti» Prof. Euguenitchazov Freddy Verkruyssen. 9 tot 11 u. Viswedstrijd 10 u. Wielertoeristenconcentratie Toeristische wandeltocht 11 tot 12 u. Aperitiefconcert Harmonie «Hand aan Hand» Prijsuitreikingen 13 tot 15 u. Wandelconcerten door de Muziekmaatschappijen: «De Verbroedering» en «De Voorwacht» en door diverse trommelkorpsen 15 tot 17 u. Modeshow Muzikale omlijsting met discobar Presentatie: René Van der Speeten 17 tot u. Grootse dansavond Orkest «Vocation» Barbecue, gerrebolling, kinderspelen, stand met mattetaarten, Geraards- bergse sigaren, oliebollen, frituur, bierstanden, balonnenwedstrijd, do- zenwerpen, tekeningen, raden van gewicht hesp en konijn, enz.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Voor Allen | 1981 | | pagina 1