Regering Martens V wil parlement het zwijgen opleggen
't Jaar rond
De lijstvorming...
Pools drama een eerste stap naar een wereldcrisis
EDITORIAAL
Monumentenwacht
BERICHT
AAN DE
SP-AFDELIN6EN
Spijts allerlei recente en ron
kende verklaringen inzake
de herwaardering van Kamer
en Senaat, lijkt het er sterk
op dat het hernieuwde Parle
ment tijdens de duur van de
regering Martens V weinig
echt interessant werk om
handen zal hebben.
Zelfs in duidelijke tegenspraak met
bepaalde zinsneden terzake vervat
in de regeringsverklaring wil Mar
tens, om te beginnen voor de duur
van één jaar, beroep doen op wat
eufemistisch «bijzondere machten»
genoemd worden om een aantal
noodzakelijk geachte maatregelen
snel uit te voeren.
De kwade trouw van deze regering
t.o.v. onze democratische instellin
gen blijkt verder ook nog uit de
voorstellen tot invoering van het
systeem van de legislatuurregering
en het stelsel van het referendum,
voorstellen die de mogelijkheid
scheppen het democratisch karak
ter van onze instellingen sterk te
beknotten.
Indien alles volgens de wens van de
nieuwe regering verloopt zou het
wetsontwerp op de volmachten
vandaag vrijdag in plenaire verga
dering in de kamer worden behan
deld.
In essentie komt het verlenen van
volmachten hierop neer dat het
Parlement aan de Koning, en bij
delegatie de regering, een aantal
bevoegdheden overdraagt. In de
praktijk krijgen aldus de in de mi
nisterraad opgestelde en in functie
van de volmachten uitgevaardigde
Koninklijke Besluiten kracht van
wet.
Bij dit alles wordt het Parlement
het zwijgen opgelegd: er is geen
publiek debat, er is geen mogelijk
heid tot amendering, kortom, de
kontrole van de wetgevende op de
uitvoerende macht vervalt groten
deels hetgeen in flagrante tegen
spraak is met één van de basisi-
Stichter BSP-Velzeke:
Joel De Loor overleden
Pag. 3
Dossier immigrant en
slotreaktie: pag. 4
VS sankties tegen Sovjets
pag. 4-
Pleidooi voor regionaal
recreatiebeleid: pag. 6
Dit weekend staat Ronse
volledig in het teken van
de Bommelfeesten: pag. 7
Nieuw dossier: ontwikke
lingsgebied Oudenaarde-
Ronse: pag. 7
Nieuwjaarsbrief van de
jongsocialisten: pag. 8
deëen van onze parlementaire de
mocratie, nl. het principe van de
scheiding der machten.
De verantwoording voor deze wei
nig democratische manier van wer
ken meent de regering te vinden in
de «noodsituatie» waarin ons land
zich bevindt. Tevens maakt zij
dankbaar gebruik van precedenten
uit het verleden om socialistische
bezwaren tegen deze overdracht
van bevoegdheden van de hand te
wijzen.
Het ligt er echter vingerdik op dat
de regering middels het systeem der
volmachten haar eigen stabiliteit
wil vrijwaren. Beweren dat de
grondwettelijke en politieke be
zwaren tegen het regeren met vol
machten overschaduwd worden
door de noodtoestand waarin Bel
gië zich bevindt is zand in de ogen
strooien. Ook het Parlement heeft
bewezen in dergelijke situaties snel
en doeltreffend te kunnen optreden
en de vraag mag terecht gesteld
worden of ministeriële kabinetten
in deze bekwamer zijn tot handelen
dan het Parlement.
Voor eenieder die iet of wat de
politieke evolutie in ons land ge
volgd heeft sinds de laatste parle
mentsverkiezingen is het duidelijk
dat niet de verdediging van onze
landsbelangen aan de basis ligt van
de vraag om volmachten, maar wel
partij-politieke overwegingen.
Het kabinet Martens V beschikt
immers slechts over een krappe
meerderheid in Kamer en Senaat,
«Zou het niet opportuun zijn een
provinciale dienst «Monumenten-
wacht» in te richten,» deze vraag
stelde Freddy De Chou in de pro
vincieraad. Naar Nederlands voor
beeld zou deze dienst door het
nemen van preventieve maatrege
len en het uitvoeren van kleine
herstellingen het verval van histori
sche gebouwen kunnen voorko
men. Het is zo dat nu al te lang
getalmd wordt en zelfs gewacht
wordt tot het gebouw (kerken, ka
pellen, openbare en private geklas
seerde monumenten) constructief
slecht is geworden, vooraleer het
dan met veel overheidsgeld (staat,
provincie, gemeente) wordt her
steld. Deze gespecialiseerde dienst
bestaande uit een ploeg gekwalifi
ceerde en gemotiveerde vaklui met
ter beschikking een service-bus,
uitgerust met allerlei gereedschap
en herstellingsmateriaal, zou tot
taak hebben in een zo vroeg moge
lijk stadium te gebreken aan deze
historische gebouwen op te sporen,
te rapporteren en indien noodzake
lijk zelf kleine reparaties te ver
richten.
Uiteraard brengt het inrichten van
dergelijke dienst kosten mee,
hoofdzakelijk zijn dat personeels-
en administratiekosten, maar deze
wegen zeker niet op tegen de be
sparingen aan subsidiegelden aldus
De Chou.
Volgens verworven inlichtingen
zou ten minste 10% kunnen be
spaard worden op de totale uitga
ven, die terzake in gans de Provin
cie worden gedaan. Voor 1979
werd in de Provincie Oost-Vlaan
deren 800.000.000 betoelagingen
uitgegeven, dit betekent 80.000.000
besparingen voor Rijk, Provincie
en gemeenten.
Ik meen deze provinciale dienst
dan ook te kunnen verantwoorden
uit hoofde van de scharnierfunctie
die de Provincie vervuld tussen
enerzijds de Staat, in casu de Rijks
dienst voor Monumenten- én Land-
schapszorg en anderzijds de lokale
besturen, besloot het raadslid zijn
tussenkomst.
en de partijen die deze regering
steunen moeten in Wallonië zelfs
vrede nemen met een oppositierol.
Tevens is het geweten dat de PSC,
waar de verkiezingsnederlaag
steeds niet verteerd is, ten prooi
aan innerlijke conflicten de zwakke
schakel zal zijn in deze regering.
Hiermee rekening houdend, en ge
let op het traditionele absenteïsme
in Kamer en Senaat, zou bij een
eventuele stemming een ongeluk
wel eens gauw gebeurd kunnen
zijn.
Het is dus omdat de regering geen
vertrouwen heeft in de parlements-
fracties waarop zij normaliter dient
te steunen dat zij verzoekt «carte
blanche» te krijgen.
Verder is het volmachtensysteem
voor de liberalen min of meer de
garantie om, zoals in het verleden
vaak gebeurd is met coalitiepart
ners van de CVP, met de gemeen
teraadsverkiezingen van oktober
1982 in zicht, niet bedankt te wor
den voor de bewezen diensten en
aan de deur gezet te worden.
Wij hopen evenwel dat de arbei
dersvleugels binnen het christelijke
kamp tijdig het gevaar zullen inzien
van de rechtse politiek die door een
volmachtenregering zal gevoerd
worden en dat zij zich samen met
ons, socialisten, krachtdadig zullen
verzetten tegen deze voornemens.
Senator
Paul VAN DER NIEPEN
Een jaar gaat vlug voorbij. Maar als we op 't einde
onze vijftig wekelijkse edities van 'Voor Allen' door
bladeren komen wij nogal wat nieuws tegen, zodat we
er positief verrast mee zijn, met het vele nieuws en de
waarde welke ons regionaal partijblad wel heeft.
Van de Vlamoven te Denderleeuw, over de Padde-
straat te Zottegem, de vernieuwing van het Volkshuis
te Geraardsbergen, belangrijke kulturele manifesta
ties te Aalst en de opening van een sporthal te Ninove,
't stond er allemaal in.
Ook achtergronden uit het nationale politieke nieuws,
de uitspattingen van ene Leo Tindemans en de forse
subsidiëringspolitiek van Minister Galle aan de ge
meenten uit ons arrondissement, 't stond er allemaal
in.
Ook Ronse-Oudenaarde kwam flink uit de kolom
men.
Een sumier redaktioneel overzicht van wat er zoal in
ons weekblad te lezen stond, staat op de binnenpagina
te schitteren.
Voor Allen is een bron informatie voor de vele
socialistische en progressieve organisaties welke in ons
gewest aktief zijn. Moge het komende jaar nog beter
zijn... met een abonnement op Voor Allen.
De analyse van de laatste verkiezingsuitslagen door het
federaal bestuur tijdens zijn zitting van 12 december 11.
inspireerde mij tot het editoriaal in dit blad van 25 december
onder de titel «Het profiel van de SP en... onze federatie».
Naast de politieke profilering van de SP was ook «de wijze van
vorming der lijsten bij parlementsverkiezingen» één van de
meest opgemerkte gespreksthema's aangesneden door de mili
tanten tijdens dit wel vrij merkwaardig federaal bestuur. Het
lijkt mij buitengewoon nuttig op enkele maanden van de
gemeenteraadsverkiezingen en in een land waarin het politiek
klimaat van dien aard is dat op elk ogenblik nieuwe parle
mentsverkiezingen kunnen uitbreken dit bij uitstek «delikaat»
onderwerp toch even uit te diepen en hieraan een «denkoefe
ning» te wijden.
Vrij rudementair gesteld houden onze Vlaamse SP-federaties
het bij twee systemenlijstvorming op grond van een poll
georganiseerd onder de partijleden ofwel lijstvorming via een
model dat dan ter bekrachtiging aan de partijleden wordt
voorgelegd. Het eerste systeem pollen verliest blijkbaar
meer en meer van zijn aantrekkingskracht ofschoon dit op het
eerste gezicht de meest democratische manier van lijstvorming
lijkt: de inspraak der partijleden is immers volledig gewaar
borgd inzover wij enkel de rangorde der kandidaten beogen.
Hoe die kandidaten op de polllijst zijn verschenen, welke
manipulaties hieraan zijn voorafgegaan in de diverse afdelin
gen is al een hele geschiedenis op zich zelf voor het welk geen
enkel pollsysteem een afdoende oplossing biedt.
Het zoeken van de juiste kandidaten ziedaar het crucuul
probleem; eens die gevonden kan hun rangschikking bepaald
worden hetzij door een poll ofwel vastgelegd worden in een
model. Het voordeel van pollen is dat de partijleden hun
inspraak recht, wat de rangorden betreft optimaal kunnen
laten gelden, maar biedt dan weer het nadeel dat een beperkte
groep van partijleden dikwijls en veel de rangorde bepalen op
grond van een pollen niet voor maar tegen een enkeling of zelfs
tegen een groep van kandidaten met alle ongezonde clanvor
ming van dien. Zonder te durven beweren dat de modellijst de
ideale oplossing biedt geeft deze manier toch wel dat voordeel
dat een evenwichtige spreiding in functie der gewesten en de
mogelijkheden der kandidaten gemakkelijker realiseerbaar is.
Hoe men de rangorde ook bepaalt, essentieel is en blijft de
juistekandidaten op de lijst te krijgen m.a.w. zij die
gewapend met de politieke stellingnamen van de partij een
maximum aan vertrouwen bij het kiezerspubliek weten te
verwerven. Hierbij is het utopisch te veronderstellen dat enkel
en alleen de persoon als zodanig, hoe populair en deskundig
hij of zij ook weze de uitslag zal bepalen: de uitslag is functie
en van de politieke stellingnamen van de partij en van de
persoonlijkheid van ben die het zinnebeeld zijn van die
stellingnamen.
Dat personen belangrijk blijven bij lijstvorming staat buiten
kijf als was het maar om wat na de verkiezingen kan volgen:
een eventueel verworven mandaat naar behoren vervullen
d.w.z. de ingenomen stellingen trachten te realiseren. Wat al te
veel uit het oog wordt verloren bij verkiezingen is het «totaal
resultaat» van de lijst m.a.w. de som van alle lijst en
mandaatstemmen.
De sterkste lijst is deze die het grootste totaal-resultaat kan
verwerven: dit impliceert dat hoge persoonlijke verkiezings
scores minder belangrijk zijn dan hoge totaal resultaten. Dit
veronderstelt dan weer dat één sterke kandidaat moet kunnen
gedogen dat andere sterke kandidaten naast hem of haar op
dezelfde lijst fungeren. De ideale lijst is deze waarvan alle
kandidaten sterke kandidaten zijn; één enkele man of vrouw
hoe groot ook hun politieke kwaliteiten zijn maakt een lijst niet
goed. Een enkele man of vrouw kan hoogstens het boegbeeld
zijn van een lijst; de sterkte van de lijst staat in functie aan wat
elk van die kandidaten aan kiezerspotentieel vertegenwoordigt.
En «last but not least» mag het tijdstip van lijstvorming niet uit
het oog verloren worden. Al te veel worden de lijsten in elkaar
geknutseld te kort voor de verkiezingen: dit is nadelig al was
het maar omdat de algehele planning hieronder lijdt.
door A Van den Bossche Federaal Voorzitter
Alle dagen kan men in alle toonaar
den over gans West-Europa toe
spraken horen over de solidariteit
met het Poolse volk. Iedereen is
bereid dus ook ik de militaire
staatsgreep te veroordelen en een
hevig protest te laten horen tegen
over de Poolse houding, die de
vrijheden aan banden legt. Tot
daar wellicht geen probleem... wa
re het niet dat al dit vertoon voor
bepaalde machtsgroepen wellicht
de aanleiding kan en zal zijn tot nog
meer machtsblokken en het daar
aan verbonden geweld en vrees
voor een nieuwe wereldoorlog.
Het is te opvallend hoe Polen iede
re dag het hoofdstuk is van al wat
«rechts» is, en dat men op hetzelfde
ogenblik zwijgt over de honderden
ja duizenden moorden in Tur
kije, het gevangen nemen van alle
mogelijke politieke opposanten en
het méér dan beroven van syndicale
vrijheden. Er zijn nochtans rede
nen te over om het rechtse bewind
minstens even hard te veroordelen.
De huidige dictator is een militair
terwijl Jaruzelski (hoe onsympa
thiek ook) de wettige Eerste Minis
ter was van Polen.
Trouwens, ik heb persoonlijk heel
wat moeite om te aanvaarden dat
alle akties van Solidariteit zo spon
taan waren als men wel eens wil
doen voorkomen. Iedere dag toch
leefde in onze harten het oprecht
verlangen dat een akkoord over het
democratiseringsproces tot stand
zou komen; helaas ook een syndi
cale beweging (ook bij ons trou
wens) moet begrijpen dat politieke
regimes niet zomaar kunnen ver
vangen worden.
Wie Polen een weinig kent, weet
ook dat in gans de Poolse geschie
denis een draad loopt, niet de rode
draad van het kommunisme maar
de allesoverheersende draad van de
katholieke kerk. Misschien is het
nu toch ook Niet zo toevallig dat
juist op dit ogenblik na de zeer
korte periode van Paus Johannes
Paulus II een Pool aan het hoofd
staat van deze Kerk. Toevalligheid
of reeds lang geplande strategie,
wij eenvoudige mensen zullen
er wellicht moeilijk het antwoord
op vinden. Ons antwoord moet
nochtans duidelijk ingegeven zijn
door een humane rechtvaardige
drang naar evenwicht, El Salvador,
Chili, Turkije, Polen, enz. zijn alle
maal te verwerpen dictaturen.
Wellicht zal de Socialistische Inter
nationale, die in haar communiqué
van vorige week dit evenwicht cen
traal stelde de enige politieke be
weging zijn die deze taal durft te
hanteren.
Er lopen nu al genoeg Spekpaters
rond ons om ons te laten misleiden!
Willy VERNIMMEN
Lid van het
Europees Parlement
SP-Federatie Aalst
Enkele
veer de SP-zegels 1981.
Megen we aandringen del elke afdeling zich UITERLIJK veer 31 iamnri
zou in roooi stenen, ue onvencocnte zbqois en oe etreitenine moeten
Tot op heden stelden
afdellimen zich reeds volledia in orde:
Nlnove-Centrum, Herder-
Dit nieuw boek van A. Ruiz is te verkrijgen door storting van
350 fr. op rekening van CS-Vormingswerk Aalst, Houtmarkt
1, 9300 te Aalst.
870-0001030-26, met vermelding titel.
Kedaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt 1 te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen. Houtmarkt I. 9300 Aalst
Vrijdag 8 januari 1982
44* jaargang nr. 2
Weekblad van de S.P
|n iiiwl nlftllftM Ra n —ra I n am Ja I-1^aaaSaa
tAAMA*#iiUM< iitnrrlnn AAA fÉA CoiIbvqIo imwlmmi>a#lM Eratlilt! Ua>> idon
lutsgrouiuru wuroen odn ue looeroie penning meester i euoy ven non
aaa| J|aj| a I a, fJ a a 114 n |||||||#Awbél IHIIaMAIM HamI AMIIVI f ftf>lllfl>lllimf
som (stoning einusdiuu unuireeKti, niiicyem, uomeoem idiruKeninys
