De derde t
Een snelle aankoop, een v
gevolgd door een belastin
«Het» Alternatief
Staking donderdag
18 maart 1982
lil
Binnen in
■BP I
Federaal C
EDITORIAAL
Vrijdag 12 maart 1982
44* jaargang nr. 11
Weekblad van de S.P.
De resem nieuwe maatregelen, ver
vat in de zogenaamde «derde be-
sparingstrein», zullen nu vermoe
delijk wel aan eenieder bekend
zijn. In het bestek van dit artikel
zullen we zeker geen detailanalyse
geven van de maatregelen van de
ultra-reactionaire CVP-PW rege-
ringspolitiek. De conclusies zijn
duidelijk, inleveren en bezuinigen,
m.a.w. meer remgeld bij dokters
consultaties, minder werkloos
heidsuitkeringen, een globale ver
andering van het kindergeld van
een gezin (ongeacht de grootte)
met 500 frank en tenslotte, om bij
de voornaamste zaken te blijven,
de zoveelste aanslag op de beurs,
de tewerkstelling en derhalve ook
op de kwaliteit van het rijksonder
wijs. Voor een precieze samenvat
ting voor alle besparingsmaatrege
len verwijzen wij naar «De Mor
gen» van dinsdag 9 maart.
Met het starten van de fameuze
derde trein (of het een sneltrein of
een boemeltrein is zal de toekomst
uitwijzen) zijn echter opnieuw een
aantal feiten duidelijk geworden.
Eerst en vooral zal niemand meer
ontkennen dat eens te meer de
PW-propaganda bij de laatste ver
kiezingen berustten op holle slo
gans, en zuiver boerenbedrog, se-
cundo, de CVP heeft effektief mee
geholpen, ondanks de vroegere be
loften dat de minstbegoeden zou
den gespaard blijven van te drako-
nische maatregelen, meer en meer
geld te kloppen uit de zakken van
de kleine arbeiders, bedienden en
sociale vergoedden. De meest be
scheiden inkomers zijn opnieuw de
dupe. Denk maar aan de hoger
geciteerde aanslagen op de be
staanszekerheid en aan de vroegere
indexingreèp en de devaluatie. De
armen worden .armer, de rijken
worden rijker. Het ÏS een veel ge
bruikt cliché, maar thanS bittere
realiteit. Speculanten en grote frau
deurs halen inderdaad voordeel uit
de operaties. De miljarden die door
deze heren (de steunpilaren van
bepaalde katholieke en liberale mi
lieus) naar het buitenland versast
werden, konden nochtans best aan
gewend worden om 's lands econo
mie en de tewerkstelling op te vij
zelen. Waren er nochtans geen
mooie beloften in die zin van de
regering? De ondernemingen kre
gen inderdaad enkele tientallen
miljarden, via het geknoei met de
indexaanpassingen, van de loon-
trekkenden toegespeeld met de be
doeling om op relatief korte ter
mijn ongeveer 50.000 bijkomende
en/of nieuwe arbeidsplaatsen te
scheppen. Maar wat zien we? Een
raming van 520.000 werklozen, of
een heel pak meer dan nu, tegen
het einde van het jaar.
Niemand twijfelt er waarschijnlijk
nog aan dat er moeten offers en
inspanningen geleverd worden. Dit
moet echter op een billijke manier
gebeuren, met maatregelen waar
van niet enkel de kleine arbeider,
bediende, landbouwer en midden
stander, de werkloze, de gehandi-
kapte, de zieke de dupe is. Voor
ons socialisten blijft de slogan «de
sterkste schouders moeten de
zwaarste lasten dragen» zeker niet
hol. Fundamentele hervormingen
in de financiële en energiesector,
hervorming van de sociale zeker
heid (plan Van Heker) en het in
voeren van een vermogensbelasting
zijn slechts een beperkt aantal van
de mogelijkheden om te komen tot
een socialistisch alternatief. Daar
om verwijzen wij tot slot graag naar
het belangrijke wekelijks editoriaal
van federale voorzitter Alois Van
den Bossche rond het alternatief.
Chris Vancoppenolle
secretaris SP-federatie Aalst
Geraardsbergse gemeenteraad:
lezing vorige zitting
Of de pijnlijke herhaling vari een
vorige laag-bij-de-grondse verto
ning, weet u het nog?
Gelukkig door het gebrul van di
verse luidsprekers op de markt
waarbij menig knarsende Ameri
kaanse popsong tot de raadszaal
doordrong, hebben wij nauwelijks
de stem van de hoofdambtenaar
onzes stadhuis opgevangen, mis-
Nog strengere Poolse
repressie, pag. 5
Devalueren is verarmen,
deel 2, pag. 5
Gevaar van krediet,
pag. 5
10 jaar C.S.C. te Ninove,
pag. 4
Verkiezing federaal bestuur
Jongsocialisten.
Zaterdag 13 maart 1982 om 14
uur
Zaal Forum, Groteweg 232 te
Geraardsbergen (Overboelare)
schien maar best!
De reaktie van Heer Waterinckx
was des te duidelijker: ik geef Heer
Van Heuversweyn twee minuten
tijd om de beschuldigingen aan
mijn adres van «moordenaar» in te
trekken. Ik stelde mij dus gerust, ik
zat op de gemeenteraad te Ge
raardsbergen en 't kon niet anders.
Van haast naar spoed
of snapt U dat niet goed?
Bij puntje 1 van de agenda moest
de aankoopakte van het Heilig
Hartziekenhuis worden goedge
keurd. O.C.M.W.-voorzitter Van
Heuversweyn, net aangekomen,
deelt mee dat er in de raad van het
O.C.M.W. moeilijkheden waren
gerezen, de S.P. zou niet akkoord
gegaan zijn met de overname van
het personeel, waarbij de hogere
overheid de overnamemodaliteiten
moet bepalen.
Schepen Vernimmen (S.P.) wipt
recht. De S.P. is niet tegen de
overname van de «kliniek», noch
tegen de overname van het perso
neel maar indien de mensen van de
Heilig Hartkliniek niet langs wette
lijke weg worden overgenomen,
zou het wel eens kunnen gebeuren
dat wanneer er iemand klacht neer
legt het personeel in moeilijkheden
zou kunnen geraken, laat ons de
mensen geen doekjes voor de ogen
houden, zegt de heer Vernimmen.
Ik ken de mensen van de H.
Hartkliniek niet, merkt hij verder
op, en ik schrijf er ook geen per
soonlijke briefjes naar, prikt sche
pen Vernimmen maar ik wens de
mensen over te nemen zoals zij
daar recht op hebben (heer Van
Heuversweyn zit roerloos in zijn
raadsstoel, zou hij schrik krijgen
dat hij niet genoeg stemmen zou
halen in oktober?)
Stemmen in de duisternis
Heer Messens (VU) vindt het
maar een duister geval, die aan
koopakte - ze werd weer eens snel
gewijzigd, werpt hij op - Nietwaar
zegt de burgemeester, 't is een uur
geleden gebeurd. En, beweert heer
Messens, de prijs van het gebouw
werd niet eens officieel geschat (als
dat nu ook nog moet!).
Waarom zo'n haast vraagt Wil-
lekens (S.P.) met een achterdochtig
voorhoofd en profiteert van de tus
senkomst om nog vlug enkele brie
ven in de brievenbus van de heer
Van Heuversweyn te stoppen. Wat
mag dat te betekenen hebben, mis
schien lezen wij een of andere uit
leg in «Zeg Geraardsbergen» of zal
het te lezen staan in 't blad «Zwijg
Geraardsbergen»? Afwachten!
S.P.-fraktieleider Walraet:
waarom ons verplichten te stem
men in aller heil (pas op, niet deze
heil van de jaren '40!)
Heer Waterinckx (onafhanke
lijk katholiek of buitengewipt
CVP'er, zoals u wilt): in uw aan
koopakte staat 56 duizend in plaats
van 56 miljoen «madam». De bur
gemeester reageert niet.
-fc Uiteindelijk wordt de aankoop
akte meerderheid tegen oppositie
goedgekeurd, Geraardsbergen is
dus 56 miljoen lichter en de
O.C.M.W.-voorzitter is dus weer
een openbare instelling rijker. Feli
citaties kunnen worden gestuurd
aan de heer A. Van Heuversweyn,
Adamstraat 20 te 9500 Geraards
bergen met liefst een duidelijke
vermelding van uw naam en adres
voor het geval dat er ifi okt... Juist!
Lenen: is kopen met 't geid
dat men niet heeft, maar wel
graag zou hebben.
Dat men kan kopen!
Het Gemeentekrediet van België
zet zijn beurs open voor 1 miljoen
800 duizend voor de kleuterschool
te Nederboelare, voor 18 miljoen
en oneffen om de Schillebeekstraat
te verbeteren (tegen de wil in van
de bewoners of ben ik verkeerd?)
Voor een half miljoen boeken voor
de bibliotheek te Moerbeke en
voor bijna 2 miljoen voor Zika-
straat ert Kruiwagenstraat.
Een lege mond voelt men
liefst niet aan de tand
Heer Waterinckx vraagt uitleg (de
naïeveling!) aan ex-partijgenoot De
Vleeshouwer (schepen van Finan
ciën). Hoeveel is onze totale schul
denlast nü - eu - héwel - eu - 500
miljoen - nietwaar roept ^V'ate-
rinckx, - eu - hewel - wat? luidde
het tweede antwoord.
We zitten ondertussen in de kom-
plete verwarring, in de raadszaal, in
de laatste songs van de auto-scoot
erluidspreker en in het jaarverslag
1980-1981 of punt 3 van de agenda:
Heer Messens (V.U.) komt op een
verschil van 26 maal tien tot de
zesde macht in 't jaarverslag.
Lees door pagina 8
-rrr
:-wa
Wie enig gevoel heeft voor de politieke werkelijkheid kan
vandaag niet meer voorbij aan die steeds-weerkerende vraag:
hebben de socialisten met betrekking tot de huidige
economische crisis enig alternatief? Deze vraag stellen bij
voorkeur (en zeker niet los van bijbedoelingen!) onze
tegenstrevers, die vraag en discussies daaromtrent is ook het
onderwerp van heel wat gesprekken onder militanten en niet- I
militanten. Deze laatste vaststelling is niet zo verwonderlijk,
gelet op de bijna dagelijkse rechtse indoctrinatie van «Jan
met de Pet» door allerlei soorten media. Die media zingen
dagelijks en in koor hetzelfde liedje «onze bedrijven zijn
onvoldoende competitief, er moet en dat is onafwendbaar,
ingeleverd worden, de sociale zekerheid is te duur, de
devaluatie was onvermijdelijk enz. enz... Laten we vooraf
toch even de situatie scherper en duidelijker stellen: welk
soort van economie is ziek en wie beheerst en dirigeert het
huidig internationaal gestructureerd bestel in onze Westerse
wereld? Dat het huidig westers economisch bestel
internationaal gestructureerd is, zal zeker niet betwist
worden door de heren Martens en De Clercq; de
uiteindelijke bedoelingen met de devaluatie van onze munt is 1
daarvan het duidelijkste bewijs. Welke soort van economie
nu precies ziek is? In elk geval geen socialistisch
geïnspireerde economie, ziek is een vrije-markt economie
«waarvan het basisprincipe is en blijft 'persoonlijk
winstbejag'. Wat genezen moet worden is een systeem
opgebouwd door banken en multinationals, waarop noch de
werknemers noch de socialistische politici enige vat hebben
of hadden. Deze crisis is internationaal en structureel, kan
bijgevolg niet volledig opgelost worden binnen de nationale
grenzen. Zij die beweren van wel zijn om het met
partijgenoot W. Claes te formuleren «politieke en
economische analfabeten ofwel complete naïevelingen ofwel I
doortrapte demagogen». Een totaal-oplossing in
socialistische zin, zo die er is, zou bijgevolg maar tot stand
kunnen komen met een zeer sterke socialistische
internationale partij en een zeer sterke socialistische
internationale vakbond. Hieraan zijn wij nog lang niet toe:
het Europees parlement met een zeer sterke socialistische
fraktie, dat een dergelijk instrument zou kunnen zijn in
West-Europa, alleszins uit politiek oogpunt, komt er
voorlopig zelfs niet toe enige vat te krijgen op de rechtse
bureaucratie van Europese Commissie en Ministerraad.
Om nu terug te komen tot ons land, willen wij even scherp en I
duidelijk stellen: de Belgische werknemer heeft geen schuld
aan de crisis van een systeem, dat hij niet heeft opgebouwd,
laat staan zelfs beïnvloed heeft. De Belgische werknemer is
niet verantwoordelijk voor de hoge rentevoeten en de
krankzinnig hoge energieprijzen. Wat wel waar is, dat is dat
voornamelijk onder druk van het ABW en de socialistische
partij een sociale zekerheid werd opgebouwd en dat aan de
werknemer voor zijn arbeid een loon werd uitbetaald dat
hem een menswaardig bestaan toeliet. Het is al even waar dat 1
miljarden uit de staatskas zijn gevloeid naar sektoren zoals
staal, steenkool e.a. en in de zakken van de banken en
werkgevers zijn terechtgekomen. Het is nog meer waar dat
de regering Martens-De Clercq de Belgische werknemer
vandaag een faktuur aanbiedt voor iets dat hij niet besteld
heeft, m.a.w. hem deze krisis wil doen betalen. Erger nog,
het is geen geheim dat diezelfde ploeg de arme nog armer wil
maken door het systeem van de index-koppeling te
ontwrichten en aldus de koopkracht van de loontrekkende
vele jaren terug te schroeven. De vraag stellen: welk
alternatief hebben de socialisten met betrekking tot deze
crisis is de puurste demagogie. Wij hebben het kapitalistisch i
systeem steeds verworpen, het is niet aan ons de ziekten
ervan op te sporen en.te genezen, teneinde ons in dat
systeem te integreren. Het socialistisch alternatief mag en
kan vandaag niet anders zijn dan
te behouden wat met strijd en tranen en bloed werd
verworven ten voordele van de zwaksten, de hulpelozen
en de kleinen,
de eenheid onder alle loon- en weddetrekkenden tot
stand te brengen,
de arbeiderswereld te mobiüseren om een halt toe te
roepen aan de sociale afbraak,
ons niet te laten verleiden tot het «dokteren» aan een
systeem dat het onze niet is.
Ziedaar «het» alternatief dat wij bieden, de rest is voor de
rekening van de banken, de multinationals en zij die.sterke
schouders hebben om vooral zware financiële lasten te
dragen.
A. Van Den Bossche
- De kapitalisten-speculanten verdienden miljarden
extra winst aan de devaluatie
- De kapitalisten krijgen miljarden kado's van de
regering
- De werknemers worden gedupeerd
België wordt het land met de lage lonen en van
sociale afbraak
Voor een andere politieke keuze
Wij nemen deel aan de ABW betoging te
Gent
Autobussen: 1. Geraardsbergen Volkshuis 9.00 u.
2. Ninove Volkshuis 9.00 u.
Parking GB 9.10 u.
Volkshuis 9.30 u.
Volkshuis Markt 9.00 u.
Germinal 9.15
Volkshuis 9.45 u.
Denderleeuw
3. Zottegem
Herzele
4. Aalst
Reaaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt I te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst
?.Z8Z
l'.J...1..
I
