Het alternatief
Harde kritiek
Gemeentelijke geldnood
m
S.P. Denderleeuw
Eerste Senatorsbal
EDITORIAAL
Binnen in
De dader van de krisis
overmeesterd
C.S.C. Vormingswerk Gewest Aalst
Senator Paul Van der Niepen
en echtgenote Alice
nodigen U en de Uwen uit op het
Allen naar dit fantastisch
volksbal enig en onvergetelijk
IIde Kaderdag gemeentebeleid:
Het O.C.M.W. in de Gemeente
Op zaterdag 20 maart 1982 te 21 u.
In de twee feestzalen
van het Koninklijk Atheneum,
De Naey er straat te Denderleeuw.
Orkest: The Friends Collection.
Deuren: 20.30 u.
Kaarten: voorverkoop 100 fr., Kas: 125 fr.
Reuze tombola
Vrijdag 19 maart 1982
44* jaargang nr. 12
Weekblad van de S.P
Graag kom ik even terug op
het artikel van Alois Van den
Bossche, van vorige week.
Het is juist dat de crisis niet
typisch Belgisch is maar gans
de kapitalistische wereld
kenmerkt. Daaruit volgt dat
een fundamentele aanpak
van de economie moet ge
beuren minstens op Euro
pees vlak.
Dit neemt evenwel voor de
S.P. de noodzaak niet weg
een concreet alternatief
voorop te stellen, van maat
regelen op Belgisch vlak, ten
overstaan van het liberaal
beleid van de huidige rege
ring.
De krachtlijnen van dit socialistisch
alternatief zou men als volgt kun
nen samenvatten:
1. Een hervorming van de sociale
zekerheid, vertrekkende van het
principe dat de patronale bijdragen
voor de sociale zekerheid bepaald
worden op basis van andere ele
menten, dan de uitbetaalde lonen.
Bij voorbeeld de kapitaalinbreng,
de winst.
2. Het absoluut behoud van de
koopkracht van de werknemers, dit
steunende op het solidariteitsbegin
sel dat de rijken minder rijk moe
ten worden, en met het oog op het
behoud van de tewerkstelling in de
firma's gericht op de binnenlandse
markt.
3. Fiscale maatregelen die de wer
kelijke rijken de kapitalisten
doen betalen en, het invoeren van
een efficiënte bestrijding van de
fiscale fraude.
4. We moeten en ook het
A.B.V.V. is daartoe bereid ze
kere «inleveringen» kunnen aan
vaarden, op voorwaarde dat alle
bevolkingsgroepen evenredig inle
veren (nu krijgen de kapitalisten
cadeaux en ontsnappen de midden
stand en de vrije beroepen groten
deels). Essentieel is dat de op
brengst van het «ingeleverde geld»
niet zo maar ter beschikking gesteld
wordt van het patronaat dat deze
kapitalen willekeurig en ten eigen
profijte kan aanwenden, maar dat
deze gelden betaald door de gehele
gemeenschap, gestort worden in
een Fonds voor Industriële Ver
nieuwing. Dit is de enige weg die
garanties biedt dat de ingeleverde
gelden gebruikt worden ten bate
van de tewerkstelling.
In afwachting dat een dergelijk
nieuw «Plan van de Arbeid» tot
stand komt is het aangewezen dat
de S.P. zich richt tot de strijdende
arbeiders en, te hunnen opzichte,
Tijdens een perskonferentie
hebben de Vlaamse socialis
ten scherpe kritiek geleverd
op de begroting en op de
besparingsmaatregelen van
de regering.
De S.P. stelt dat de ontvangsten
voor 1982 met 40 miljard overschat
werden, terwijl geen rekening werd
gehouden met de voorgestelde in
dexblokkering en de devaluatie.
De regering vergeet ook de toe te
kennen ristorno's aan de Gewesten
en de Gemeenschappen af te trek
ken van de voor het Rijk beschik
bare middelen.
Naast 37 miljard «Sociale afbraak»,
waarvan zelfs de kleinsten niet ge
spaard worden, bevatten de voor
stellen nog eens 17 miljard bespa
ringen die slechts gerealiseerd kun
nen worden door het verminderen
van de tewerkstelling bij de over
heid en in het onderwijs.
Uit een analyse van de cijfers blijkt
ook dat, voor zover dit nog moet
aangetoond worden, de P.V.V.-
slogan «minder belastingen en
meer jobs» een groot kiesbedrog
blijkt. Inderdaad worden voor
meer dan 20 miljard nieuwe lasten
ingevoerd, alsook 2,6 miljard ta
riefverhogingen en verhogingen
van de bijdragen in de sociale ze
kerheid van 10 miljard, hetzij in
totaal ongeveer 35 miljard.
Al de maatregelen zullen trouwens
het aantal werklozen met 60.000
verhogen.
Inzake van de sociale afbraak van
37 miljard in de begroting en 20
miljard in de sociale zekerheid stelt
men vast dat de maatregelen in de
eerste plaats de meest bescheiden
inkomens treffen. Bovendien zijn
vele maatregelen lineair en vooral
ten koste van de niet-actieve (ge
pensioneerden, invaliden, werkloze
85-jarig bestaan Harmo
nie «Hand aan hand» te
Aalst, pag. 2
Het O.C.M.W. onder de
loep,pag. 12
Uitgebreid gesprek met
volksvertegenwoordiger
Norbert De Batselier,
pag. 5
Is het een telefooncel of
schepene De Mol, pag. 9
Er wordt geraakt aati in
dex van pensioenen,pag. 7
Werkgelegenheid in Ge-
raardsbergen, pag. 8
jongeren en vrouwen). Het blijkt
dat de inlevering van de actieven in
1982 t.h. bedraagt terwijl voor de
niet-actieven deze zelfs kan oplo
pen tot 60 th.
De voorstellen inzake sociale ze
kerheid betekenen een werkelijke
afbraak van de solidariteit tussen
actie ven en niet-actieven. De zwak-
sten worden niet gespaard en de
laagste inkomens (W.l.G.W.'s)
zien het principe van de kosteloze
gezondheidszorg verloren gaan. De
laatste reserves worden uitgeput
zodat in de loop van het jaar voor
staking van pensioenuitbetaling
mag gevreesd worden.
De voorziene maatregelen zijn niet
ingepast in een politiek op lange
termijn, integendeel in gezond
heidszorg wordt de eerste-lijn ge
zondheidszorg gehypothekeerd.
Tenslotte effenen deze maatrege
len, o.a. het verhogen van het rem
geld, de weg voor een privatisering
zoals door de P.V.V. openlijk
wordt gewenst.
Inzake de besparingen in de werk
loosheidssector worden zowel de
vergoedingen fors verminderd (12
miljard) als de fiskaliteit verhoogd
(2,5 miljard). De maatregelen tref
fen duidelijk het hardst de zwak-
sten nl. de jongeren en de vrouwen.
Voor deze categorieën bedraagt de
inlevering 10% tot 50%.
In de onderwijssector tasten de
voorstellen van de regering de kwa
liteit van het onderwijs aan en be
dreigen ze rechtstreeks 18.000 ar
beidsplaatsen.
Het vernieuwd secundair onderwijs
wordt het slachtoffer van de reke
ning wat erop neerkomt dat het
rijksonderwijs ernstig in zijn wer
king wordt belemmerd. Al deze
maatregelen worden doorgevoerd
met miskenning van de schoolpact-
commissie en betekenen aldus een
aanslag op de schoolvrede. De S.P.
vraagt dan ook dringend de bijeen
roeping van de schoolpactcom-
missie.
Karei Van Miert en Willy Claes
wezen erop dat de tegenstellingen
en de blokkeringen in de regering
zich opstapelen en dat het menings
verschil tussen de ministers May-
stadt en Gol goed vergeleken kan
worden met de blokkeringen in de
vorige regering. De regionalisering
van de nationaal gebleven sectoren
dreigt in de impasse te geraken en
men begint weer met het spelletje
van de verbinding van verschillende
dossiers.
De devaluatie heeft niet geleid tot
wat ervan verwacht werd. Dat valt
af te leiden uit het koersverschil
tussen de officiële en de vrije devie
zenmarkt.
Lees door pag. 7
zeer duidelijke verbintenissen aan
gaat. Zo is het wenselijk dat de S.P.
er zich nu duidelijk toe verbindt
slechts dan opnieuw nog regerings
verantwoordelijkheid te zullen dra
gen, indien de indexkoppeling
wordt hersteld en de sociale af
braak wordt goedgemaakt. Een
dergelijk contract tussen de werk
nemers en de S.P. zou ongetwijfeld
zeer positief inwerken op de moti
vatie van de arbeiders in hun huidi
ge strijd en zou de S.P., bij de
volgende verkiezingen, ongetwij
feld een serieuze vooruitgang be
zorgen.
Op het cruciaal moment dat we nu
beleven moet de S.P. meer doen
dan een verbale kritiek uiten op het
huidige regeringsbeleid. De S.P.
moet kordaat, met het A.B.V.V.,
daadwerkelijke actie voeren tegen
het voor de arbeiders nefaste rege
ringsbeleid. De S.P. krijgt hier een
unieke gelegenheid om voorgoed
de kristen-demokratie in Vlaande
ren terug te drijven. Voor de S.P. is
het nu het moment om door strijd
bare acties de arbeiders voor zich te
winnen en aldus de sterkste partij
in Vlaanderen te worden. Durf,
strijd en absolute garanties aan de
arbeiders voor een toekomstig pro
gressief beleid, zijn daartoe de ver
eisten.
Herman VAN HERZEELE.
Het is een feit dat, ondanks de opgelegde
bezuinigingsmaatregelen, de financiële toestand van de
gemeenten steeds slechter wordt.
Sommigen onder hen ondervinden zelfs moeilijkheden om
hun personeel en hun leveranciers te betalen. Er moet dan ook
zo spoedig mogelijk gehandeld worden om echte financiële
rampen te voorkomen.
Alhoewel we ons degelijk bewust zijn van de moeilijke
financiële situatie waarin het land zich bevindt, is het duidelijk
dat minimale eisen qua gezondmaking van de gemeentelijke
financiën dienen uitgevoerd te worden.
Zo moet een normale minimumaangroei van het
Gemeentefonds behouden blijven en dit met inachtneming van
de inflatie.
Tevens moet ernaar gestreefd worden de sociale lasten
waaronder de gemeenten gebukt gaan, te verminderen. Hierbij
denken we ondermeer aan: het bestaansminimum voor
honderd procent ten laste van de Staat te brengen; een ruimere
dekking van de toenemende uitgaven van de O. C. M. W. 's door
een verdubbeling van de Speciale Fondsen van openbaar
welzijn, waarvan vijftig procent ten laste van de hogere
overheid; het volledig ten laste nemen van de Staat van de
juiste waarde van de goederen in de dode hand; een einde
maken aan de vertraging waarmee de Staat de sommen
terugbetaalt die hij int voor rekening van de gemeenten.
Al deze maatregelen zouden het de gemeenten moeten
mogelijk maken de financiële toestand alleszins aan te
zuiveren en aldus hun autonomie te vrijwaren.
De gemeenteraadsverkiezingen van oktober 1982 zullen
trouwens belangrijk zijn, ook op het punt van het financieel
beleid. Daar de aanwending van de middelen een zaak is van
de gemeenteraadsleden, is het belangrijk dat de socialistische
maatschappij-visie in ruime mate vertegenwoordigd is. Pas
dan zal men erin slagen de financiële lasten rechtvaardig te
verdelen naar ieders draagkracht en de beschikbare gelden
zinvol te besteden.
Het spreekt vanzelf dat de eerste bekommernis moet uitgaan
naar de bescherming van de tewerkstelling, maar ook moet
aandacht besteed worden aan de verbetering van de
leefomstandigheden, zowel op het vlak van de sociale
voorzieningen als van het leefmilieu.
Dit alles zal in de huidige moeilijke ekonomische
omstandigheden en in een periode waarin onze politieke
tegenstrevers het neo-liberalisme, met al zijn negatieve
aspekten voor de gewone man, schijnen heruitgevonden te
hebben, niet gemakkelijk te verwezenlijken zijn.
Nochtans dienen wij als socialisten aan de bevolking duidelijke
alternatieven aan te bieden, ook wat de financiële
gezondmaking van de gemeentelijke financiën betreft.
Alles is een kwestie van het leggen van prioriteiten. En in het
prille verleden is duidelijk gebleken dat de socialistische visie
zeker niet deze is van de C. V. P. en de P. V. V. Gelukkig maar!
Marc GALLE,
Minister.
Zaterdag 27 maart 1982 van 10 tot 16 uur
Inleiders:
(onder voorbehoud): John Wilson, ere-sekretaris
O.C.M.W. Antwerpen
Roger Van der Putten, sekretaris O.C.M.W. Geraards-
bergen.
Paneel:
Roger Van der Putten
Martin Van der Speeten, voorzitter O.C.M.W.-Aalst
Albert Saeys, sekretaris O.C.M.W.-Aalst
Georges Couck, ex-voorzitter O.C.M.W.-Denderleeuw
Moderator: Alois Van den Bossche.
Achturenhuis, Stationsstraat 37 te Denderleeuw
Belangstellenden voor deze en volgende kaderdag kunnen nog steeds
inschrijven tegen overschrijving van 200 fr. op rekening 870-
0001030-26 van C.S.C.-Vormingswerk, Houtmarkt 1 te 9300 Aalst.
In deze prijs is dokumentatie en lunch inbegrepen. Voor één
kaderdag: 100 fr.
Redaktie - Administratie - Publiciteit
Houtmarkt 1 te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt I, 9300 Aalst
-li 382. ■2*^LTL*ule-A.-yi
ïfliWÉM»
'ff.
