Pleiten voor een socialistisch alternatief
DENDERLEEUW
Norbert De Batselier:
Norbert De Batselier zal in
dit blad wel niet meer voor
gesteld hoeven te worden.
Samen met een aantal gene
ratiegenoten is hij immers
het boegbeeld van de ver
nieuwing en de doorbraakge
dachte binnen de SP. Als
nieuwkomer in het parle
ment leverde hij tevens op
vallend knap werk in de spe
ciale kommissie die de vol-
machtenwet heeft behan
deld. Innoverend was ook
zijn formulering van een so
cialistisch alternatief voor de
huidige neo-liberale politiek.
We hadden in het Dender-
leeuwse Achturenhuis hier
over een gesprek met hem:
Partijvernieuwing
Volmachten en
inleveren
Regionalisering
Een socialistisch
alternatief
Van horen zeggen...
Kaarting
Culturele Centrale
Standaard bevestigt
O.C.M.W.
Tekst en interview:
WERNER
VAN DEN STOCKT
HARRY KNOOREN
i N'l -
Oproep aan alle kandi
daten van onze lijst
SP-Welle:
«Voor Allen» - 19 maart 1982 -5
Voor Allen: Begin '81 word je be
noemd tot het wel heel hoge ambt
van administrateur-generaal in het
nieuwe ministerie van de Vlaamse
Gemeenschap. Iedereen dacht dat
met deze topbenoeming je politieke
loopbaan afgelopen was. Toch kies
je één jaar later terug voor een
risicovolle politieke loopbaan. Wat
bracht je eigenlijk daartoe?
NDB: Je beslist dat niet zo erg
rationeel, het is eerder gevoelsma
tig. Enerzijds waren er de mensen
uit mijn eigen omgeving, anderzijds
waren er de militanten uit mijn
arrondissement die erop aandron
gen om toch maar in de politiek te
gaan en me niet te verstoppen in de
administratie. Nationaal drongen
ook Van Miert en Tobback hierop
aan. Ondertussen was de situatie in
de federatie Dendermonde verre
van rooskleurig. Van verkiezing tot
verkiezing gingen we telkenmate
fel achteruit, inzoverre zelfs dat de
zetel in Dendermonde ernstig in
gevaar kwam. Dit alles heeft ertoe
geleid dat ik datgene verlaten heb
waarvoor ik rationeel misschien
had moeten kiezen.
VA: Met Van Miért en Tobback zijn
we bij de Doorbraak-idee en de
vernieuwing binnen de partij. In-
hoeverre is deze idee doorgedron
gen tot de basis?
NDB: Wij maken in de SP op dit
ogenblik een eigenaardige vernieu
wingsoperatie mee. Het is een ver
nieuwing, met Van Miert als boeg
beeld, die aan de partijtop is ver
trokken. Maar een echte vernieu
wing in, een beweging krijg je niet
als deze zich ook niet aan de basis
voltrekt. Hier is een heel belangrij
ke rol voor de federaties wegge
legd. Deze zouden een beleidssche-
ma moeten opstellen, dat deze ver
nieuwingstendens vertaalt naar het
eigen arrondissement. Dat bete
kent dat men moet streven naar
meer vorming in de eigen federatie,
naar gemeenschappelijke akties,
naar akties met andere groepen
zoals leefmilieugroepen, vredesbe
wegingen enz. Ook de uitbouw van
de eigen organisaties, zoals de uit
bouw van een politieke vrouwenor
ganisatie en het scheppen van meer
ruimte voor de Jong Socialisten,
moet meer aandacht krijgen. Als je
dat als federatie gaat bevorderen,
tot in de afdelingen toe, want het is
daar dat de vernieuwing moet ge
beuren, dan krijg je een vernieuw
de partij.
VA: Nu schets je natuurlijk een
ideale situatie. Is het ondertussen
niet zo dat de dragers van de politie
ke vernieuwing zodanig benomen
zijn op nationaal politiek vlak, dat
je op plaatselijk vlak zeer weinig ziet
gebeuren. De vernieuwing zou op
die manier zelfs kunnen dienen om
een progressief imago op te bouwen.
NDB: Als men als nationaal politi
cus de federale verantwoorde
lijkheden blijft opnemen, zit je met
een kumul van mandaten. Men
mag zich echter niet verstoppen
achter die kumul. Toen ik verkozen
werd als federaal voorzitter ben ik
daarom met de partij een kontrakt
aangegaan. Dat kontrakt omvatte
een aantal beleidsopties die op rela
tief korte termijn moesten verwe
zenlijkt worden en moesten bijdra
gen tot de vernieuwing van de par
tij. Zo was er bij ons in de federatie
geen echte gemeenschappelijke ak-
tie meer. Die is er nu wel. Zo is de
partij tijdens de stakingsakties mee
piket gaan staan, zodat men goed
kan zien dat de partij het ABVV
steunt. Een ander punt uit de be
leidsnota was het opzetten van een
reeks vormingsaktiviteiten met de
mutualiteit en met de vakbond over
de sociale zekerheid. De bedoeling
hiervan was voldoende geïnfor
meerd te zijn om nadien een serieus
standpunt over de sociale zekerheid
te kunnen innemen.
We hebben ondertussen ook ge
daan gekregen dat in een aantal
afdelingen uit de federatie Dender
monde, op elke bestuursvergade
ring minimum 30 minuten over po
litiek wordt gesproken. Op die ma
nier wordt er ook weer over poli
tiek gediscussieerd in de verschil
lende afdelingen. Verder hebben
we in Dendermonde ook een soort
politieke kaderschool opgericht.
Op de drie bijeenkomsten die er nu
geweest zijn waren gemiddeld 46
mensen aanwezig, wat bewijst dat
er wel een vraag is naar dergelijke
initiatieven. Tegelijkertijd hebben
we ook aan allerlei akties meege
daan.
Het komt er nu op aan dat een
federaal bestuur zich daarachter
schaart en dit stimuleert. Dat ze
anderen, die ook nieuwe ideeën
hebben, stimuleren i.p.v. de kop in
te drukken. Men zegt me wel dat je
op die manier last krijgt op je
kongressen en dat is ook wel zo
maar ik geloof dat uit kritiek
nog altijd de beste ideeën komen.
Dit is toch wat een van de wetten
van de dialektiek ons geleerd heeft:
dat tegengestelde ideeën de basis
vormen van nieuwe ideeën.
Wat bij ons in Dendermonde ge
beurt, voltrekt zich b.v. ook in
Leuven, waar Tobback met zijn
studiekring heel wat mensen uit
andere milieus aantrekt, en in Sint-
Niklaas waar Willockx de gemeen
schappelijke aktie nieuw leven in
geblazen heeft en waar zeer waar
devolle en progressieve militanten
aan het werk zijn in vakbond en
mutualiteit.
VA: De devaluatie is een ingreep die
jij al een tijdje voorspeld had. Er
zijn economisten die stellen dat deze
devaluatie een spiraal van inflatie en
nieuwe devaluaties zal oproepen.
Hoe schat jij dit in?
NDB: Vanuit de regering verwacht
men dat men door de verlaging van
de rentevoeten, de devaluatie en
een kostenverlaging automatisch
komt tot een heropflakkering van
de investeringen. Volgens mij komt
men enkel tot een heropflakkering
van de winstvoet. Hogere winsten
betekenen daarom nog niet meer
investeringen, zeker niet zolang de
rentevoeten van de beleggingen ho
ger blijven dan de wïnstvoet voor
risikodragende investeringen. In
dien er al investeringen komen,
moeten we nog nagaan welke inves
teringen. Zullen deze gebeuren in
toekomstgerichte sektoren of in
achtergebleven sektoren, gaan het
diepteinvesteringen of uitbreidings
investeringen zijn? Ik geloof alles
zins niet dat deze maatregelen meer
tewerkstelling zullen meebrengen.
Een devaluatie had ekonomisch pas
zin gehad indien er al een ver
nieuwd ekonomisch beleid op gang
was gekomen. Een devaluatie kan
vandaag pas slagen indien' je ener
zijds aktieve patroons hebt met
ekonomische ideeën (en die heb
ben wij in België zeker en vast niet)
en anderzijds een passieve arbei
dersbeweging hebt die geen eisen
stelt naar koopkracht toe. Wij heb
ben in België net het omgekeerde
en daarom is deze devaluatie ook
een zinloze operatie geweest. Het
vertrouwen in de frank is trouwens
niet hersteld: het verschil in koers
tussen de officiële en de vrije markt
is terug 8,5 a 9% (op de vooravond
van de devaluatie was er een ver
schil van 10%). Ik vrees dus een
inflatiespiraal, en op dat ogenblik
zal men zeggen dat nog meer inge
leverd moet worden hetgeen de
winstvoet nog meer ten goede zal
komen.
VA: De inlevering blijft dus niet
beperkt tot de 3% index-inlevering?
NDB: Eens men de inleverings
psychose begint, kan geen enkel
cijfermateriaal deze nog tegenhou
den en komt men tot een verdere
inlevering. Niet alleen op het direk-
te loon, maar ook op het indirekte
loon: de sociale zekerheid. Dit be
tekent dus een inlevering van dege
nen die het nu al moeilijk hebben.
VA: Dit zou dan in tegenspraak zijn
met de volmachtenwet, die spreekt
van een maximum van 3%?
NDB: Als de economische situatie
nog verslechtert of niet gevoelig
verbetert, als de werkloosheid nog
verhoogt, zal men de inlevering
verderzetten. Niet noodzakelijk
door de indexaanpassingen te blok
keren. De inleveringsdiscussie zal
m.i. namelijk meer en meer verlegd
worden naar de bedrijven toe. Men
is nu begonnen met de sektoren in
meoilijkheden. Indien daar de
reaktie niet te fel is, zal men ermee
doorgaan voor de ganse industrie.
VA: Hoe, beoordeel je de voorstellen
tot federalisering van de vijf natio
nale sektpren?
NDB: Vooreerst wil ik erop wijzen
dat men voorzichtig moet zijn. Het
gaat hier om zeer vele miljarden,
die zwaar op het budget wegen.
Het is ook politiek een zeer netelig
probleem. Indien men van een zui
ver ekonomisch standpunt zou ver
trekken, zou men het nationaal
moeten houden, want het is de kern
van ons industrieel beleid. Dus om
een monetaire politiek te kunnen
voeren, om de sociale zekerheid te
blijven behouden als nationaal ele
ment en als solidariteitselement,
móet je dat nationaal houden. Als
we echter nagaan welke-de beslis
singen zijn van deze regering en
Volksvertegenwoordiger Norbert De Batselier voor een volle
zaal in het Denderleeuwse Achturenhuis. V.l.n.r. jongeren-
voorzitter Danny Arijs, moderator Werner Van den Stockt en
senator Paul van der Niepen.
ook de vorige regeringen, zie je dat
in al die tijd ook in de zogenaamde
nationale sectoren een regionaal
beleid werd gevoerd. Er werd in
het staal tegelijkertijd gesproken
over Sidmar en ALZ en over Coc-
kerill-Sambre. Als men het in de
scheepsbouw had over Cockerill-
Yards, dachten de Walen aan een
ander Cockerill. Als men een vraag
stelde over het staal, antwoordde
men over steenkool. Het is een
geestesgesteldheid die we meema
ken, zodat we politiek gesproken
om een budgettair verantwoorde
beslissing te nemen en niet in een
spiraal van kompensaties terecht te
komen, naar een verregaande re
gionalisering toe moeten van het
ganse industrieel beleid.
Dit geldt voor alle nationale sekto
ren, dus ook voor de energiesektor
en de financiële sektor. Een gron
dig onderzoek moet trouwens ook
gebeuren naar wat de financiële
verantwoordelijkheid van de ge
westen zou zijn bij een verregaande
regionalisering. Ons land mag niet
kapot gaan aan overdreven unitaire
ingesteldheid, zeker daar waar het
unitaire niet langer nationaal is* O
maar in feite verkapt en kumulatief
geregionaliseerd wordt. D.w.z. dat
men bij elk nationaal dossier in
feite al regionaal denkt, maar met
nationale middelen werkt.
VA: Is het gevaar niet groot dat heel
het sociaal konflikt en het verzet
tegen de regering helemaal omgebo
gen wordt in een tegenstelling
Vlaanderen-Wallonië?
NDB: We mogen ons verwachten
aan een nieuwe diskussie over fede
ralisering, maar tegelijkertijd moe
ten we onze mensen warm houden
voor het ekonomisch probleem.
We moeten praten over federalis
me, maar we mogen ook weer niet
geloven dat met het federalisme
morgen alle problemen zullen op
gelost zijn. Federalisering is dus
geen uitweg voor de ekonomische
crisis an sich, maar gewoon een
manier om bepaalde problemen
vlugger op te lossen.
VA: Eén van de sleutelbegrippen in
je socialistisch alternatief is het ver
nieuwd industrieel beleid. Nu ver
wijt je de Belgische ondernemers
konservatisme en een gebrek aan
kreativiteit. Veronderstelt dit dat de
overheid dit vernieuwd industrieel
beleid op zich moet nemen en is dit
wel realistisch binnen de bestaande
strukturen?
NDB: Ik zou hierop willen ant
woorden met een boutade. Een
Italiaans syndikalist zei ooit: «In de
naam van het onmogelijke, hebben
de socialisten het mogelijke niet
gedaan». We moeten niet te vlug
denken dat iets niet mogelijk is:
een beweging wordt nooit gedragen
door 51%, altijd door een minder
heid. Dit geldt ook voor onze be
weging. Het komt er nu op aan dat
deze minderheid een groter aantal
mensen kan doen geloven in onze
eigen socialistische oplossingen. Op
dat moment worden de grenzen van
het mogelijke heel wat verlegd. We
hebben de taak de socialistische
oplossingen voor te stellen en ande
re mensen, binnen of buiten onze
strukturen, te overtuigen. Dan pas
zijn fundamentele vernieuwingen
mogelijk. Dan mag de partij bij de
eerstvolgende gelegenheid natuur
lijk niet de geilheid vertonen om
opnieuw in de regering te gaan
zonder fundamentele eisen te stel
len inzake industrieel beleid, inza
ke hervorming en herwaardering
van de planning, inzake vermo
gensbelasting, inzake hervorming
van de ekonomische expansiewet
geving. Deze eisen mogen dan geen
holle woorden blijven, maar moe
ten uitgeschreven worden tot pre
cieze voorstellen.
VA: Hoe moet dit industrieel beleid
nu gerealiseerd worden?
NDB: In de eerste plaats moeten
de investeringen van de privé-in-
dustrie meer gericht worden naar
de doelstellingen van het ekono
misch plan. Daartoe moet de ex
pansiewetgeving hervormd wor
den. Zo zullen in de privé-onderne-
mingen overheidsparticipaties te
verkiezen zijn boven subsidies en
moet er voor elke frank steun aan
de bedrijven een kontrakt afgeslo
ten worden tussen overheid en
privé.
Deze maatregelen t.o.v. de privé-
nijverheid moeten samengaan met
het uitbouwen van een volwaardig
overheidsinitiatief. De instrumen
ten daarvoor bestaan trouwens al.
Sommige van die instellingen zou
den wel efficiënter kunnen gemaakt
worden. Zo heb ik voorgesteld om
de DNB (Dienst voor Nijverheids
bevordering) als technische dienst
toe te voegen aan de GIMV. Dit
zou ongetwijfeld de operationaliteit
van beide instellingen verhogen.
VA: Wat stel je dan voor voor de
staalindustrie?
NDB: Ik ben er tegen dat de staat
nog langer geld pompt in de staalin
dustrie, zoals dat tot nu toe gebeur
de. Ik begrijp de Walen, die terecht
ongerust zijn en strijden voor hun
laatste grote industrietak. Ze ver
gissen zich echter wel van tegen
stander. De grote schuldige is im
mers niet de overheid maar de
holdings, die sinds er geen winst
meer kan gemaakt worden in de
staal, alle risico's en verliezen pro
beren af te schuiven op de gemee
nschap. De overheid zou daarom
voor het geld dat ze nu rechtstreeks
in b.v. Cockerill-Sambre steekt,
participaties kunnen nemen in ren
dabele bedrijven van dezelfde hol
dings, met de verplichting dat deze
voor eenzelfde bedrag investeren in
de staalnijverheid. Dit systeem van
subsidiëren zou voor gevolg hebben
dat er opnieuw in de staalnijverheid
geïnvesteerd wordt en dat de over
heid een voet aan de grond krijgt in
rendabele sektoren, wat ook bud-
Werner Van den Stockt
De karnavalstoet is na zeven jaar
duidelijk niet meer weg te denken
in onze gemeente. De organisato
ren en het talrijk opgekomen pu
bliek waren het erover eens dat
deze editie wel één van de beste uit
de reeks was.
Onder een pril lentezonnetje trok
ken niet minder dan 43 groepen
door de Denderleeuwse straten.
Blikvangers waren ongetwijfeld de
prachtwagen van de Aalsterse
«Lödderoigen» en de originele Le-
debergse showband Concordia.
Ook de Denderleeuwse groepen
zetten hun beste beentje voor. De
zevenkoppige jury die de meest
Met «zaat ver sosiole woenwaijken» maakte een voor ons niet
onbekend karnavalist allusie op bepaalde lokale toestanden
Na een bijzonder spannende wed
strijd konden Gaston Van den Bor-
re en Arnold Bombeeck ons na veel
cijferwerk de volgende uitslag mee
delen:
1Henri Van den Stockt 3322 p.
Jan Van Schuerbeeck 3322 p.
3. Hugo De Sadeleer 3307 p.
4. Jozef Sorgeloos 3161 p.
5. Roger Wageman 3112 p.
Volgende ontmoeting: 18 april te
20 u.
Een zwierig Standaard heeft de
opvallende prestaties van de laatste
weken ook voor eigen publiek kun
nen bevestigen. Tegen de vroegere
leiders zette een gemotiveerde
thuisploeg direkt al alle registers
open. Na een paar mooie akties
werd Van Heuverzwijn foutief ge
stuit in het strafschopgebied. Geld
hof liet de kans niet onbenut zodat
de thuisploeg na een kwartier spel
op voorsprong kwam. De bezoe
kers reageerden gevat en even later
hingen de bordjes weer in even
wicht. Standaard liet zich hierdoor
echter niet ontmoedigen. Zo keilde
op de 3Qste minuut een ver schot
van Geldhof legen de paal. Even
voor rust was er opnieuw sensatie
toen een 35 meter schot van dezelf
de Geldhof over de verbouwereer
de bezoekende doelman tegen de
deklat te pletter sloeg. Na de koffie
kregen we opnieuw twee offensief
en sportief spelende ploegen die de
toeschouwers weer met het voetbal
verzoenden. In de 55ste minuut
hield de plaatselijke aanhang de
adem in toen Aabech alleen op
doel afging, Metzgen dribbelde en
besloot. Een weer erg sekure Mock
kon echter net op de lijn nog red
ding brengen. In dezelfde minuut
nog besloot Van Heuverzwijn al
leen voor het bezoekende doel net
naast. De laatste twintig minuten
waren volledig voor de thuisploeg.
Pech en paal stonden een tweede
doelpunt van een herboren Stan
daard echter in de weg.
In aanwezigheid van gouverneur
De Kinder, senator Paul Van der
Niepen, OCMW-voorzitter Julien
De Bruyn, de ministers Galle en
De Wulf, en talrijke andere voor
aanstaanden werd zaterdag het
OCMW-bejaardencomplex «Ten
Kouter» ingehuldigd. 'Volgende
week hierover een uitgebreid ver
slag. Verslag ook over de officiële
opening van de gemeentelijke
openbare bibliotheek en de dyna
mische aanpak ervan.
gettair een goede operatie zou zijn.
Wat een dergelijke operatie in de
weg staat is de macht van het finan
cieel kapitalisme. Maar binnen het
kader van een socialistisch alterna
tief zal aan die macht hoe dan ook
getornd moeten worden.
VA: Je zegt dat het absoluut nodig is
dat onze eigen mensen ervan over
tuigd zijn dat de socialistische eisen
ook realistisch en haalbaar zijn. Er
werden (m.n. door het SEVI) al een
paar pogingen ondernomen om een
dergelijk alternatief voor de SP op te
stellen en daarrond een campagne te
beginnen. Dat heeft echter zelfs
binnen de SP weinig weerklank
gevonden. Wat is daar fout gegaan?
NDB: De grootste fout was, dat
men te vlug tot een tekst is willen
komen. Men heeft te weinig gekon-
sulteerd. Niettemin vind ik zeer
vele van de in de betreffende tekst
geformuleerde ideeën zeer goed. Ik
heb wel één grote bemerking: dat is
dat de inleveringspsychose ook in
die tekst is doorgedrongen. Ik pro
beer nu juist overal aan te tonen
trouwens met mij vele anderen,
zelfs de Citybank dat onze lonen
NIET de oorzaak zijn van onze
problemen. Daarom zie ik ook niet
goed in waarom in een socialistisch
dokument de inlevering overdreven
aandacht zou krijgen. Wij moeten
ons niet goedpraten bij liberale
ekonomisten of bij «De Stan
daard». Wij moeten ons ons
baserend op konkreet cijfermate-'
riaal alleen verantwoorden bij
de voornaamste peiler van onze
beweging: de arbeidersklasse.
originele lokale groep moest aan
duiden, had het zeker niet makke
lijk. Uiteindelijk zou de Gold Star
het nipt halen van Vollen Domp uit
Welle, de winnaars van vorig jaar.
Tussen de groepen door defileer
den verschillende enkelingen, die
allusie maakten op bepaalde poli
tieke gebeurtenissen. Polen, de
werkloosheid en het winterse zout-
strooien werden op een ludieke
manier aan de man gebracht. Het
karnavalgebeuren werd tenslotte
met veel gerstenat en bergen kon-
fetti op de «zotte maandag» afge
sloten. Na een in alle opzichten
geslaagde karnaval kunnen de mas
kers hiermee weer voor een jaar
afgezet (of opgezet) worden.
A -
Jonker Jany I, op zijn Latijns-
Amerikaans, opnieuw één van
de smaakmakers van het voor
bije karnavalgebeuren.
Op zaterdag 27 maart gaat in de
feestzaal 8-Urenhuis de kader
vorming door in verband met de
OCMW-werking. Alle gemeen
temandatarissen, O.C.M.W.-le
den en kandidaten van onze lijst
worden verzocht zich hiervoor
te laten inschrijven. Met het oog
op een degelijke voorbereiding
voor de aanstaande gemeen
teverkiezingen is dergelijke vor
ming zeker van groot belang.
Daarom allen zonder onder
scheid present op deze kader
vorming.
Op 26 februari overleed onze goede
vriend Albert Van Rampelberg
Op woensdag 3 maart werd onze
vriend Albert Van Rampelberg
door een talrijke schare vrienden
en familie naar zijn laatste rust
plaats begeleid.
Albert zou in juli 1982 zevenenzes
tig jaar geworden zijn.
Hij was lid van ons SP-bestuur en
voorzitter van ons «Sport- en Feest
comité Vooruit», een militant ver
dediger van zijn overtuiging. Bij de
gemeenteraadsverkiezingen van
1970 en 1976 was hij kandidaat op
onze SP-lijst.
Als voorzitter van het «Sport en
Feestcomité Vooruit» organiseerde
hij tal van wielerv^pdstrijden en
andere sportmanifestaties. Ook
voor andere aktiviteiten konden wij
steeds op hem een beroep doen.
Zijn heengaan laat in onze bewe
ging een diepe leemte na. Namens
onze SP, het «Sport- en Feestcomi
té Vooruit» en de socialistische ge
pensioneerden, bieden wij aan zijn
echtgenote, zijn kinderen en klein
kinderen, nogmaals onze gevoelens
van oprecht medeleven aan.
Albert, uw aandenken blijft bij
ons verder leven.
SP-Welle, «Sport- en Feestcomité
Vooruit», Socialistische gepensio
neerden. Welle.
