Europa in greep van
Verenigde Staten
Het stadshuishouden
in getallen 1981
te Oudenaarde
MET
IN
Waarheen met het
Rijksonderwijs
RIBSO-Aalst
'Personeel staat
voor boeiende opdracht'
Binnenin:
Integratie-architektuur
Voor
Tijdens de jongste gemeen
teraadszitting werd de stads
rekening 1981 aangenomen.
Blote cijfers
Later en trager
Ook in openbare dien
sten zijn er lage pen
sioenen, pag. 5
Voordelen voor de pa
troons, pag. 7
Allez, allez, pag. 6
Handelsbetrekkingen
Japan-E.E.G., pag. 5
Kiezen voor een open
beleid te Denderleeuw,
pag. 3
Debat over nieuwe kre
dieten; senator De
Smeyter hekelt de rege
ring, pag. 6
Min en meer
Vroeger en vlugger
Verzorgingsstad
Palestijnse kinderen in een vluchtelingenkamp in «West-
Bank» (foto Filip Bogaert).
Steun de bevolking in Libanon. Jouw giften zijn welkom
op het steunfonds van Socialistische Solidariteit, Le
grandlaan 65 - 1050 Brussel, met vermelding «Vluchte
lingen Libanon» 870-0001486-94
Nog nooit heerste er in het
Rijksonderwijs zo'n sfeer
van onzekerheid en angst bij
het personeel als nu.
Sedert de CVP-er D. Coens
minister van onderwijs is,
wordt alles in het werk ge
steld om het Rijksonderwijs
te ontmantelen.
De besparingsvoorstellen, waarte
gen ACOD zich steeds heeft verzet
en die op de keper beschouwd
praktisch geen cent opleveren, tref
fen in wezen de fundamenten van
het Vernieuwd Secundair Onder
wijs en aldus in hoofdzaak het
Rijksonderwijs.
Eddy Dierickx,
Voorzitter ACOD.
Het nieuws van het ontslag
van Generaal Alexander
Haig als Amerikaans Minis
ter van Buitenlandse Zaken
mocht dan wel als een verras
sing aankomen, toch was het
zeker geen donderslag bij
heldere hemel.
Dirk DE PAUW
Zaterdag werd de nieuw
bouw in gebruik genomen
van het Rijksinstituut voor
Buitengewoon Secundair
Onderwijs (RIBSO) waar
320 mindervalide kinderen
zich voorbereiden op een ei
gen bestaan in de gemeen
schap. De ontwerpers heb
ben een integratie-architek
tuur opgezet die model kan
staan voor scholenbouw in
het algemeen.
Personeel
Beste lezer,
Wegens het aanhoudende slechte weer,
verplicht op vakantie te gaan, en dit wel op 23 en
juli. Gelieve er dus rekening mee te houden dat
op beide data niet verschijnen.
De
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt I te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willv Vernimmen, Houtmarkt
Vrijdag 2 juli 1982
44* jaargang nr. 27
Weekblad van de S.P
9300 Aalst
Hoe zien de blote cijfers eruité
Het tekort op de huishoudrekening
van onze stad voor het boekjaar
1981 bedraagt 16,9 miljoen:
de verrichtingen slaande op vo
rige dienstjaren (1980 en vorige
jaren) laten een overschot van 21,7
miljoen;
voor het eigenlijke dienstjaar
1981 is er een tekort van 38,6
miljoen.
In totaal heeft de stad over het
boekjaar 1981 uitgaven gedaan of
vastgelegd ten belope van 425,1
miljoen.
Wil een en ander zeggen dat de stad
zo'n 4% boven haar stand leeft?
In feite dienen deze cijfers in een
juiste perspektief geplaatst: ze die
nen eigenlijk gekorrigeerd te wor
den. Het officiële rekeningsbeeld ij
in wezen een overtrokken beeld.
Ziehier waarom
De centrale overheid int het
aandeel van de gemeenten in o.m.
de opbrengst van de personenbelas
ting en de onroerende voorheffing.
Welnu, er is bij de belastingen een
grote achterstand ontstaan (tenzij
georganiseerd geworden?) bij de
inkohiering, inning en overstorting
van de belastingen voor 1981 die de
Staat voor rekening van de ge
meenten ontvangen heeft.
Anders gezegd: allerlei gemeen
tebelastingen voor 1981 werden
(door de Staat) later en trager geïnd
en terugbetaald en zullen pas in
1982 in de stadsrekening verschij
nen (en de beschikbare gemeen
tegelden doen aangroeien).
We kunnen dit gemakkelijk be
wijzen.
In de stadsbegroting 1981 werd,
zo bijvoorbeeld, de opbrengst van
de 6% personenbelasting op 67,7
miljoen geraamd. Er werd op de
stadsrekening 1981: 45,5 miljoen
geboekt (de Belastingen sloten hun
boeken af op 31 december 1981 en
verwezen elke nakomende ont
vangst in betrekking met 1981 naar
1982 of een volgend dienstjaar).
Op 31 december 1981 had de
stad ruim 41 miljoen tegoed op de
Staat inzake door die laatste ver
schuldigde
onroerende voorheffing (1500
opcentiemen) 4,6
provinciale taksen 0,2
6% personenbelasting 36,4
10% belasting op motorvoertui
gen 0,1
Door die laattijdige uitbetaling
van verschuldigde belastingen (EN
bovendien van allerhande toelagen
voor werkingskosten!) wentelt de
centrale overheid uiteraard grote
lasten op de ondergeschikte bestu
ren af en verplicht ze die laatste
alsmaar grotere kaskredieten op te
vragen, waaruit alsmaar zwaardere
intrestlasten voortvloeien!
Nog 2 preciseringen
We houden er best rekpning
mee dat bepaalde lasten die nor
maal in de stadsrekening 1981 op
genomen hadden moeten worden,
dit niet werden; feitelijk wil dit
zeggen dat ze verrekend zullen
worden in een volgende stadsreke
ning.
Dit is dus een hypoteek die boven
ons hoofd hangt.
In dit verband denken we heel
speciaal aan het ziekenhuistekort in
het O.L. Vrouwe Ziekenhuis voor
1980 ten bedrage van 20,4 miljoen
(in afwachting dat we dit van 1981
kennen...) dat voor ruim 9 miljoen
ten laste zal vallen van de stad.
Het omgekeerde is ook waar.
De stad heeft van het rijk nog
enkele gekumuleerde miljoenen te
goed, slaande op de schuldlast voor
o.m. de schoolgebouwen Bevere
die sinds midden 1980 aan het
Rijksonderwijs werden overgege
ven en waarvoor het Rijk kontrak-
tueel de schuldlast ten laste moet
nemen.
Hier houden we dus een feitelijke
verlichting van onze schuldlast in
reserve...
Een en ander wil zeggen dat de
stadsrekening voor het boekjaar
1981 in feite meer dan in evenwicht
is: deze rekening vertoont een feite
lijk boni.
Het had volstaan dat de ontvanger
van de Belastingen vroeger en vlug
ger het aan de stad Oudenaarde
verschuldigde aandeel in hiervoren-
bedoelde belastingen voor 1981 had
geïnd en overgestort, opdat zulks
ook uit het stedelijk rekeningsboek
1981 naar voor zou gekomen zijn!
Dit feitelijk resultaat is niet een
vrucht van het toeval.
De C.V.P.-S.P.-meerderheid heeft
sinds 1979 vrij harde selektieve
besparingsmaatregelen doorge
voerd in alle ekonomische sektoren
(personeel, schuld, werken en
overdrachten) om een oplossing te
vinden voor de slechte financiële
toestand van de stad Oudenaarde.
Deze effekten laten zich hoe langer
hoe meer volgens de wetten van de
geleidelijkheid voelen in de
stadsrekening.
Dit alles is des merkwaardiger,
waar zulks gebeurde in een periode
van algemene verarming voor het
Rijk (dat systematisch het Ge
meentefonds inkrimpt) en voor de
stad.
Ter illustratie: in 1981 waren er in
ons land 9,6% volledige werklozen
ten opzichte van de aktieve bevol
king...
Een stad in herstel dus... om wat te
doen?
We hebben het duidelijk in de
C.V.P.-S.P.-beleidsnota «Een
noodplan voor 1980-1982» gesteld
en we herhalen het nog eens.
In deze krisistijd willen we de ver
zorgingsstad in stand houden;
d.w.z.
Zonder luxe en zonder franjes
Een zo breed mogelijk net van
kollektieve voorzieningen toegan
kelijk en betaalbaar houden voor
zoveel mogelijk Oudenaardse ge
bruikers
in de wetenschap dat de tijd van
het ongebreideld aanspreken van
de portemonnee van de stedelijke
belastingbetalers voorgoed voorbij
is.
De harde cijfers van de stadsreke
ning 1981 wijzen er op dat we
feitelijk aan het uitvoeren en reali
seren zijn wat we vooropgesteld
hebben, te weten: de kosten van de
verzorgingsstad konkreet en selek-
tief beheersen zonder aan de essen
tiële verworvenheden te raken.
We beheersen konkreet het budget
en de financies van de stad, met
perspektief op de toekomst, hoe
hard de krisis vandaag ook toeslaat!
L. DEJONGHE
SOLIDARITEIT
PMCRESSISTIIII
LIBANON
Praktisch alle tijdelijke leerkrach
ten en ook reeds de stagiairs en
vastbenoemden zien met onrust het
nieuwe schooljaar tegemoet en vre
zen dat zij ook zoals nog honderd
duizend anderen werkloos zullen'
worden.
Een groep economen van de Uni-
versité Catholique de Louvain is na
een uitgebreid onderzoek tot het
besluit gekomen dat 80 a 90 procent
van de besparingen in het onder
wijs door ontslagen nutteloos zul
len zijn.
Een klein rekensommetje volstaat
om dit te bewijzen: vb. een onder
wijzer met een brutowedde van
392.000 fr. per jaar heeft, na aftrek
van belastingen en sociale zeker
heid een netto-inkomen van
293.000 fr. (werkelijke kost voor de
staat).
Als dezelfde onderwijzer nu aan de
deur gezet wordt, dan krijgt hij als
werkloosheidsvergoeding 60 pro
cent van zijn wedde, maar hij zal
geen belastingen en sociale zeker
heid meer betalen. «Wat een be
sparing?»
Opmerkelijk is ook de houding van
de P.V.V. tegenover het Rijks«jn-
derwijs. Als regeringspartij hebben
zij het departement van onderwijs
verkocht voor het departement van
Cultuur, om aldus het BRT-mono-
polie te kunnen doorbreken en om
hun spreekbuizen die de grote vrije
radio's toch zijn, vrij spel te geven.
Nadat treinen van devaluaties, om
buigingen, besparingen en inleve
ringen op de werknemers zijn inge
reden, heeft de rechtse regering
Martens-De Clercq voldoende aan
getoond wie zij wil treffen.
«De geschiedenis herhaalt zich» is
ook vandaag nog waar. Telkens de
CVP een verkiezingsafstraffing
heeft gekregen (zoals op 8 novem
ber 11.), tracht ze haar gehavend
blazoen op te poetsen door aan te
sturen op een nieuwe schoolstrijd.
De ouderen onder ons zullen zich
nog herinneren hoe de katholieke
partij destijds opkwam tegen de
zgn. «geuzenschool» om «de ziel
van het kind te redden».
Ik hoop dat de democratische
krachten in dit land het nooit zo ver
laten komen. Reeds bij de gemeen
teraadsverkiezingen van 10 oktober
a.s. kunnen alle progressieve en
democratische krachten hun afkeu
ring tonen aan de huidige rege
ringspartijen...
Alhoewel algemeen bekend was
dat Haig zeker niet bij de categorie
van de meestvredelievenden moest
gerekend worden, was hij toch ook
niet de «havik» in het genre van
Reagan's veiligheidsadviseur
Clarck of Minister van Defensie
Weinberger. Na de herhaalde
kaakslagen die President Reagan
de voorbije weken aan Europa toe
bedeelde, mocht immers zeker een
of andere reactie van Alexander
Haig verwacht worden. De gewe
zen Minister van Buitenlandse Za
ken stond reeds lang bekend als een
redelijk goede vriend van het oude
continent. Als gewezen opperbe
velhebber van de NAVO in Europa
kende de Generaal beter dan wie
ook van de Amerikaanse bewind
voerders de gevoeligheden van de
West-Europese leiders. De Ameri
kaanse houding t.o.v. de Libanese
kwestie en het verbod opgelegd
door Reagan aan de West-Europe
se bedrijven om hun technologie
ten bate te stellen van de Russisch-
Europese aardgasleiding waren de
spreekwoordelijke druppels die de
emmer deed overlopen. Haig wist
dat deze voorvallen voor de Euro
peanen niet te slikken waren. Het
ontslag dat hij gaf, betekent dan
ook dat hij met de huidige politiek
van de bewindvoerders in het Witte
Huis niets te maken heeft. Door
zijn heengaan geeft Haig, die in
feite in de Navo steeds achter een
volwaardig partner-ship van Euro
pa stond, indirect zijn nederlaag
toe.
Niet alleen Haig zelf echter, maar
gans West-Europa en zelfs de So
vjet-Unie leiden een nederlaag.
Het ontslag van Haig betekent im
mers dat de meest gematigde strek
king in het Witte Huis het niet
gehaald heeft. Het technologisch
embargo dat de West-Europese be
drijven opgelegd wordt t.o.v. de
aardgas-pijpleiding is een eerste
duidelijke vingerwijzing. In een po
ging om de Sovjet-Unie te treffen,
verzwakt Reagan immers op on
aanvaardbare wijze de ganse Wes
terse wereld. Terwijl immers ver
schillende West-Europese landen
zich door het aardgaskontrakt met
de Sovjet-Unie van een min of
meer stabiele energiebevoorrading
trachten te voorzien, vindt de Ame
rikaanse president het nodig de
koude oorlogssfeer weer in het le
ven te roepen. Dat hij de West-
Europeanen een zuivere knechten
rol toebedeelt, stoort hem niet,
integendeel, wie weet is het niet de
uiteindelijke bedoeling... Dat hij
verder zelfs een aantal belangrijke
Amerikaanse bedrijven door het
technologische embargo een slech
te dienst bewijst, lijkt Reagan blijk
baar ondergeschikt aan het knech
ten van West-Europa. Een tweede
kaakslag die door de VS-president
aan de Europese Gemeenschap
wordt toegebracht, is het veto te
gen het Franse plan om de Libane
se kwestie een oplossing te geven.
Het plan van de socialistische Presi
dent Mitterand, dat nochtans in de
Arabische wereld gunstige
weerklank gekregen had, werd er
zonder meer door in de grond ge
boord. De vrijwel onvoorwaardelij
ke steun die Reagan blijft geven
aan het oorlogszuchtige Israël van
Begin wordt terecht in West-Euro
pa geleidelijk minder en minder
geapprecieerd. Het Israël van van
daag dat zich thans op de weg van
de meedogenloze volkerenmoord
begeeft, heeft in de Europese Ge
meenschap terecht heel wat van
zijn krediet verloren. Afgezien ech
ter van het probleem Israël is de
misprijzende houding van Reagan
t.o.v. de rol die de E.G. in de
oplossing van de Libanese kwestie
kan spelen, een duidelijk bewijs
van de verknechting van het oude
continent.
Zonder aarzelen dient deze Euro
pese Gemeenschap zich krachtig
teweer te stellen tegen de V.S.
betutteling. De rol van het Atlan
tisch bondgenootschap is uitge
speeld wanneer de ene partner de
slippendrager van de andere moet
wezen. De enige oplossing voor
Europa is dan een verenigd en sterk
bondgenootschap door Europa.
Misschien wordt het weer tijd om
oude plannen uit de schuif te
halen...
De school was tot voor korte tijd
ondergebracht in prefab-paviljoe
nen die al lang niet meer voldeden.
In mei 1973 werden de eerste stap
pen gezet om het complex te ver
nieuwen. Een jaar later werd het
Bureau voor Architektuur en
Ruimtelijke Ordening (BARO)
aangesteld met als verantwoorde
lijke architekt Erik Balliu. De ont
werper maakte volop gebruik van
de ervaring van het personeel, een
werksysteem dat, aldus de architek-
ten «zijn vruchten zal afwerpen bij
later gebruik».
Wat Balliu er samen met André
Bauwens, architekt koördinatie uit
voering van gemaakt heeft kan
doorgaan als een voorbeeld van
integratie tussen architektuur,
ruimte, tijd, licht en samenleven op
1 ha oppervlakte.
Tijdens de officiële openstelling
wees Bauwens er op dat heel wat
denkbeelden nodig waren om de
schoolgebouwen zinvol in te rich
ten. Er werd vooral gestreefd naar
het brengen van rust, het oplossen
van relatieproblemen en een akoes
tische absorptie.
Zo is de refter ingedeeld in funktie
van kleine groepen die er samen
zitten. Alle overige ruimtes werden
ook in zones ingericht waarbij de
kinderen er alles vinden wat ze
nodig hebben om een dagtaak te
volbrengen. Per zone kreeg de
vloerbekleding een kleur en ook de
funkties van de verschillende loka
len werden van kleur voorzien. Zo
is er geel voor de bureaus, oranje
voor de klaslokalen waarbij aan de
kinderen is uitgelegd dat ze bij het
binnengaan «kloppen op de deur»,
groen staat voor een vrij lokaal
(binnen zonder kloppen), blauw
voor sanitaire lokalen en rood voor
verboden te openen. Deze identifi-
katies zijn er vooral om de kinde
ren te oriënteren.
Ook aan de omgeving werd ruime
aandacht besteed waarbij onder
meer de goten half open werden
gelaten zodat men het dakwater
naar beneden ziet stromen waar het
in vergaarbakken wordt opgevan
gen waarin men kan stoeien. «We
hebben een school gebouwd waarin
de kinderen zelf veel leren uit het
dagelijkse leven», aldus Bauwens.
Hij wees er nog op dat het perso
neel moet worden gestimuleerd om
zoveel mogelijk animo te brengen
waardoor een echte integratie pas
mogelijk wordt.
Direkteur Leemans stelde dat en
kele weken na de ingebruikname
de leraars in de school reeds herle
ven en minister Mare Galle voegde
daaraan toe dat het moeilijke werk
nu pas komt voor het personeel.
Galle, aan wie een voorname ver
dienste werd toegemeten inzake in
zet voor de nieuwbouwschool en
die voorzitter is van 't beschermko-
mitee zei nog dat men tot voor kort
«niet goed wist hoe in dit gebene-
dijt land met mindervaiiden om te
gaan». Hij voegde eraan toe dat de
mindervaiiden recht hebben op ver
zorging, inkomen, inspraak en vrij
heid.
In een volgende faze, die reeds
werd gestart en waarvoor 300,werk
dagen voorzien zijn, zullen nog om-
nivalente sportzalen, een klein
zwembad en werkplaatsen worden
aangebouwd.
Roger D 'Hondt
