Keuze van
onder wij sinstelling
louter formaliteit of
fundamentele beslissing
Kalmte voor de strijd
Huivestingsbeleid gehekeld
en pleidooi voor sociale reïntegratie ex-verslaafden
Mededeling aan onze
Vakantie... pagina 5 vol
maar niet met dit...
Finnen sluiten zich aan bij Euronet
Binnen in:
De Sociale huisvesting
in de put; pag. 3
Kredieturen, sociale
promotie,...; pag. 4
Moet er nog zand zijn;
pag. 6
Politiek onfatsoen te
Denderleeuw pag. 2
S.P.-lijst na poll te Zot-
tegem; pag. 6
Voor Allen met vakantie!
Beste lezer,
Ondanks het iets betere weder de laatste dagen blijven we
erbij op vakantie te gaan, en dit wel op 23 en 30 juli.
Gelieve er dus rekening mee te houden dat we op beide
data niet verschijnen.
Redaktie
Herman De Loor in de Vlaamse Raad:
Tijdens de bespreking van de
begrotingen in de Vlaamse
Raad hekelde Herman De
Loor het huisvestingsbeleid
gevoerd door gemeenschaps
minister Buchman (PVV) en
pleitte hij bij gemeenschaps
minister De Wulf (SP) voor
de sociale reïntegratie van de
ex-verslaafden. Hierna pu
bliceren wij de bijzonderste
delen van zijn tussenkomst.
Het huisvestingsbeleid
Een menswaardig gezond
heidsbeleid dat voorziet in
sociale reïntegratie ex-ver
slaafden
De laatste weken ontvingen
van lezers wegens het niet of
gen van ons weekblad.
Lezers die in dit geval verkeren
verzorgd zich dringend in verbinding te
de bode of rechtstreeks met het federaal
riaat van de S.P., Houtmarkt I, 9300 Aalst, tel.
70.51.51.
ontvan
Redaktie - Administratie - Publiciteit
Houtmarkt 1 te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.51 Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen. Houtmarkt I
Vrijdag 9 juli 1982
44* jaargang nr. 28
Weekblad van de S.P
9300 Aalst
Ieder jaar doen talrijke ouders voor
hun kinderen een belangrijke keu
ze m.b.t. de school die ze zullen
bezoeken.
In onze oppervlakkige maatschap
pij willen sommigen deze keuze
gelijkstellen met de keuze van een
merk sigaretten, een soort bier en
dergelijke meer. Immers, zo bewe
ren ze, in de school volgt men toch
een voorgeschreven programma,
en «officiële wiskunde» is toch ge
lijk aan «vrije wiskunde»?
Mag ik zo vrij zijn dit alles in twijfel
te trekken en te stellen dat de
schoolkeuze meer is dan voor
noemde «formaliteiten»?
De school vormt een uitermate be
langrijke en onvervangbare schakel
in het opvoedingsproces van de
kinderen. Het belang van de school
is m.i. des te groter naarmate het
kind een minder sterke invloed on
dergaat van huize uit. Deze invloed
is wat betreft de geestelijke ont
plooiing dikwijls onvoldoende, niet
alleen in bepaalde arbeidsgezinnen
maar ook bij bedienden waar al te
vaak een kleinburgerlijke mentali
teit heerst.
De school moet deze tekortkomin
gen aanvullen, maar hoe?
In alle geval wensen wij als socialis
ten voor onze kinderen een volledi
ge ontplooiing van hun persoonlijk
heid in een kader dat reeds van bij
de aanvang een afspiegeling is van
de werkelijkheid waarin onze kin
deren later zullen moeten leven.
De samenleving is gemengd, dus is
de school eveneens het best ge
mengd van bij de aanvang. In onze
samenleving komen er naast gelovi
gen ook vrijzinnigen voor. In onze
samenleving stellen we vast dat er
niet één waarheid is, maar veeleer
«ieder zijn waarheid».
Waar, buiten de officiële school
kan men zulks aanleren en
beleven?
De zogenaamde «vrije school», die
in onze streken meestal de katolie-
ke school is, is hiertoe totaal onge
schikt.
Met alle respekt voor de godsdiens
tige en filosofische overtuiging van
bepaalde van onze kameraden,
durf ik beweren dat ze, indien ze
echt weet kregen van de «dogmati
sche» aanpak bij de opvoeding van
hun kinderen in de «vrije» school,
ze zich allesbehalve gelukkig zou
den voelen.
Deze scholen endoctrineren de kin
deren, zogezegd omdat de ouders
voor hen deze keuze hebben
gedaan.
Katolieke socialisten of socialistisch
denkende katolieken kunnen mijns
inziens, indien ze ten volle door
drongen zijn van onze politieke
ideeën, hun kinderen niet overleve
ren aan een hersenspoeling die
langzaam maar zeker, gedurende
jaren op hun kinderen wordt toege
past. Is dit de manier waarop we
van onze kinderen vrije en kritische
mensen zullen maken?
Een katoliek kan zonder de minste
problemen terecht in het officieel
onderwijs. Er wordt daar gods
dienstles gegeven door deskundi
gen, die trouwens door de kerkelij
ke overheid zijn Uitgekozen. Maar
de sfeer is er anders. Al was het
maar dat zoon- of dochterlief heel
vroeg ontdekt dat er kinderen zijn
die moraal volgen. Ook de andere
lessen, bijvoorbeeld geschiedenis,
worden niet door een gekleurde
katolieke bril bekeken.
Gewis, het officieel onderwijs is
niet perfekt, maar de basisfilosofie
is goed. In feite is het officieel
onderwijs het pluralistisch onder
wijs waarvan zovelen dromen.
Twee opmerkingen tot besluit:
1. Ouders, beseft dat uw keuze uw
kind voor jaren, ja zelfs voor zijn
gehele leven, kan beïnvloeden. Het
is geen moeilijke keuze, alleen in
het officieel onderwijs kan een so
cialist zijn kinderen in eer en gewe
ten onderbrengen.
2. Voor de komende gemeent?
raadsverkiezingen is het voor de
S.P. een duidelijke zaak. Gemeen
telijk onderwijs ja, zo dit beant
woordt aan de noden van de plaat
selijke bevolking en voorzover het
waarachtig pluralistisch onderwijs
is en niet, zoals het maar al te veel
het geval is in '"Vlaanderen, een
verkapte vorm van katoliek onder
wijs.
Socialisten, ouders, weest op uw
hoede. Op U komt het aan!
De vakantieperiode is aangebroken. Voor velen onder ons de
kans om eventjes stoom af te laten en ieder zoekt op zijn
manier ontspanning en rust.
Nochtans nadert met rasse schreden een zeer belangrijke
politieke test. Op 10 oktober krijgen we inderdaad de gemeen
teraadsverkiezingen. In alle afdelingen gonst het reeds van de
aktiviteit: propaganda wordt op punt gezet, de laatste bespre
kingen worden gevoerd... Alhoewel het moeilijk is een ge
meenteverkiezing te vergelijken met een parlementairen verkie
zing, ligt het voor de hand dat iedereen met belangstelling
uitkijkt naar de resultaten.
De rechtse kours van de huidige rooms-blauwe koalitie hebben
de meesten onder ons nu reeds duidelijk aan hun geldbeugel
ondervonden. De tijd van de P.V.V. slogans is definitief
voorbij en de realiteit brengt aan het licht dat vandaag alleen de
zwakkeren betalen, terwijl de rijken buiten schot blijven. Het
kan niet anders of de rekening moet hen voorgelegd worden.
De S.P. heeft tijdens haar regeringsdeelname steeds een open
beleid voorgestaan. Geen valse beloften, doch proberen er iets
aan te doen.
Deze lijn vindt men ook terug in haar gemeentepolitiek.
Want ook onze gemeenten hebben het moeilijk. Ook hier
moeten prioriteiten gelegd worden en ook hier verschillen onze
politieke visies van deze van onze politieke tegenstrevers.
Wat wij willen zijn geemeenten waar het goed is te leven, waar
de mens centraal staat en inspraak krijgt in het beleid. De
tewerkstelling vrijwaren, de sociale voorzieningen ten bate van
de inwoners behouden en rechtvaardige, gezamelijke inspan
ningen van elke gemeentenaar om zijn stad of dorp te
vrijwaren van financiële avonturen.
Daarom moeten wij er samen iets aan doen.
Het ligt niet in onze bedoeling om hier een verkiezingspamflet
te schrijven. Alleen willen er wij opwijzen dat in deze moeilijke
tijden de gemeenteraadsverkiezingen van 10 oktober enorm
belangrijk zijn.
Een open eerlijk en rechtvaardig beleid van onze gemeenten
zijn een garantie voor de toekomst. De S.P. lijsten bieden U
deze waarborgen.
De maand september zal voor de militanten opnieuw een
maand van hard werken worden ten einde de verkiezingskam-
pagne op volle toeren te laten draaien. De inspanningen van de
S. P. manatarissen hebt U in de voorbije zes jaar naar woorden
kunnen schatten. Het zijn mensen uit uw gemeente die weten
wat in het verleden reeds gebeurd is en wat in de toekomst nog
kan verbeteren. Zij rekenen dan ook op uw vertrouwen en uw
inzet. In deze sombere tijden waar iedereen het heeft over
«inleveren» kan een socialistische overwinning een keerpunt
teweeg brengen, ook op het nationale vlak en aldus nieuwe,
hoopvollere perspektieven openen.
Met deze hoop voor de toekomst wensen wij u een prettig
verlof.
Freddy Verkruysen
Federaal sekretaris
De tussenkomst van Herman De
Loor ging uit van de vaststelling dat
sociaal huisvestingsbeleid en te
werkstelling in de bouwsector twee
afzonderlijke doelstellingen zijn en
dat het in Vlaanderen tot nu toe
ontbroken heeft aan originaliteit,
aan visie en aan fundamentele op
ties op het stuk van de huisvesting.
In de eerste plaats ontbreekt het
aan een grondige analyse van de
bestaande toestand. Welke beslui
ten trok de minister uit de woning
schouwing van het Nationaal Insti
tuut voor de Huisvesting en hoe
staat het met de inventaris van de
niet-bebouwde percelen in goedge
keurde verkavelingen?
Ten tweede wordt niets gezegd
over wooncultuur, het recht op wo
nen en de noodzaak van een sociaal
grondbeleid.
Ten derde worden de sociale aspec
ten van het huisvestingsbeleid vol
ledig miskend. De rol van sociale
huisvestingsmaatschappijen wordt
bovendien volledig uitgehold.
Ten slotte stelt men vast dat niet
eens gezegd wordt welke financiële
middelen nodig en beschikbaar zijn
om het voorgestelde beleid te voe
ren. In ieder geval kosten het op
trekken van de premies en de af
bouw van de inkomensgrenzen on
geveer 2 miljard. Het ware moge
lijk geweest de inkomensgrenzen
aan te passen zonder dat het be
staande systeem diende afgebouwd
te worden.
Ook zouden de lasten van de
Vlaamse Gemeenschap worden
verlicht.
Is dat echter mqflkjk zonder de
sociale huisvestin^naatschappijen
te benadelen?
Welke huurders genieten van een
té voordelige huurvermindering?
Men vindt evenmin concrete maat
regelen i.v.m. de vernieuwbouw
van het bestaande woonpatrimo-
nium. De nadruk blijft op de
nieuwbouw te liggen. Ware het niet
beter geweest het systeem van de
premies te herzien en selectief te
vervangen door een rentetoeslag
waarbij rekening gehouden wordt
met het inkomen en met de beleids
opties inzake vernieuwbouw? Ook
het voorstel de maximale opper
vlakte te verhogen, impliceert, ge
zien de verhoging van de inkomens
grens, een bevoordeling van diege
nen die ruimer kunnen bouwen en
komt, zeker niet ten goede aan de
gemiddelde kandidaat-bouwer.
Niettemin zal iedereen, zonder on
derscheid naar inkomen, van de
zelfde premie kunnen genieten ver
mits de degressieve schalen worden
afgeschaft.
De intentie tot afschaffing van de
kooppremie die enkel wordt toege
staan bij de aankoop van nieuwe
sociale woningen van het type klei
ne landeigendom is al evenmin so
ciaal verantwoord en enkel van
aard de normale werking van de
sociale bouwmaatschappijen te be
moeilijken.
De afschaffing van de slooptoelage
kan een versnelde opruiming van
de 230.000 krotten of ongezonde
niet verbeterbare woningen enkel
verder belemmeren.
In plaats van ruimere betoelaging
te voorzien en aldus het ritme van
het jaarlijks aantal slopingen op te
drijven, wordt elke impuls, naar de
eigenaars toe. om de krotten op te
ruimen thans weggewekt.
De verhoging van de bouwpremie
met 50.000 fr. in de gevallen waarin
de woning gebouwd wordt op de
plaats waar de krotwoning wordt
gesloopt, zal enkel een supplemen
taire uitgave voor de kandidaat
bouwer met zich meebrengen, ver
mits hij geacht wordt de slopings-
kosten te dragen. De vroegere eige
naar daarentegen wordt niet ge
sanctioneerd voor het feit dat hij
voor de verkrotting aansprakelijk
is.
De maatregelen voorgesteld inzake
de verhuis-, installatie- en huurtoe
lage wijzen al evenmin in de rich
ting van een echt «sociaal» huisves
tingsbeleid.
Aangezien het vooral bejaarden
zijn die ongezonde huurwoningen
betrekken zou het instellen van een
permanente huurtoelage voor deze
categorie van personen, een princi
pe dat gekoppeld zou kunnen wor
den aan het betrekken van een
sociale huurwoning, nochtans veel
nood kunnen lenigen. Zou het in
deze optiek dan ook niet beter zijn
de huurwoningen van de Nationale
Maatschappij voor de Huisvesting
verder voor te behouden voor de
minst bedeelden in onzp maat
schappij, eerder dan ze op grond
van louter financiële redenen of om
redenen van loutere opportuniteit,
ondermeer kosten van onderhoud,
te verkopen zonder rekening te
houden met enige inkomensnorm?
Het beleid is a-sociaal en de te
werkstelling in de bouwsector
wordt er niet zo maar door bevor
derd. Vandaar dat dit huisvestings
beleid voor de SP onaanvaardbaar
Nog vorig weekeinde blokletterden
de kranten de vangst van 30 kg.
pure heroïne in de Antwerpse ha
ven. In ons geheugen liggen de vele
andere successen van de anti-drug
brigade,' het ophefmakend proces
Francois etc. Gewoonlijk wordt de
doorsnee burger inderdaad enkel
geconfronteerd met de aspecten
van het druggebruik waar de mees
te ruchtbaarheid wordt aan gege
ven. Over de ellende van de slacht
offers wordt gezwegen. Er blijven
hun, eens in de greep van de versla
ving, vaak geen andere uitwegen
over dan de gevangenis, de psychia
trische kliniek of de dood. Vorig
jaar overleden in België 31 drugge
bruikers aan een overdosis. Dit zijn
de officiële cijfers, de reële bedra
gen ongeveer het dubbele.
Het is voor het lot van al deze
ongelukkigen dat kamerlid Herman
De Loor het opnam. Hij vroeg
vooral aandacht voor de fase van de
«ontwenning» die bij elke genezing
op de fase van de «drooglegging»
moet volgen.
Er moet vooral in het onderwijs
meer aandacht besteed worden aan
de preventie. Men moet er ook
sterker ingaait tegen de misvatting
dat het gebruik van zogenaamde
soft drugs niet schadelijker is dan
het roken van een sigaret, op zich
zelf uiteraard ook slecht voor de
gezondheid. Men moet de jongeren
afleren er prat op te gaan dat ze
ook reeds van het goedje genoten
hebben.
Niet enkel de medewerking van
dokters en psychologen, doch ook
het kontakt met de ervaring van ex-
verslaafden kan in dit verband heil
zaam zijn.
De behandeling met Mefenon, Me-
tanon en andere middelen komt in
feite neer op het verplaatsen van
het probleem. Het gaat hier over
niets anders dan over vervanging
middelen, over nieuwe vormen van
verslaving waaraan de farmaceuti
sche nijverheid vanzelfsprekend
goede zaken doet!
In het buitenland en ook in het
Waalse landsgedeelte bestaan
mooie voorbeelden van bescheiden
en harmonische leefgemeenschap
pen waar de ex-verslaafden opge
vangen en begeleid worden. Derge
lijke experimenten dienen ook in
Vlaanderen aangemoedigd te
worden.
Als een hond in het kegelspel
kwam dan aan het einde van het
betoog van Herman De Loor, VU-
kamerlid Valkeniers (geneesheer)
tussen. Hij beweerde dat het beter
is drugverslaafden harder aan te
pakken dan ze in de watten te
leggen, een uitspraak die o.i. doet
denken aan een ingesteldheid waar
wij het op deze plaats liever niet
over hebben.
De heer Valkeniers verloor even
wel zijn tong toen Herman De Loor
hem opmerkte dat de kostprijs van
opname in leefgemeenschappen
veel lager is dan deze van opsluiting
in gevangenissen en psychiatrische
instellingen.
De Europese Commissie heeft haar
goedkeuring verleend aan de ver
binding van het communautaire da-
taransmissienet Euronet met het
corresponderende Finse net. Dit
communautaire telecommunicatie
net werd op initiatief van de Euro
pese Gemeenschap opgericht en 13
februari 1980 in gebruik genomen.
Met dit net krijgen alle gebruikers
op snelle, gemakkelijke, economi
sche en doeltreffende wijze toegang
tot wetenschappelijke en techni
sche informatie uit alle windrichtin
gen. Het is niet de eerste keer dat
Euronet met andere netten wordt
uitgebreid; in 1979 sloot Zwitser
land zich aan en in 1981 Zweden.
De nieuwe overeenkomst stelt on
der andere de Finse bijdrage vast
met terugwerkende kracht vanaf de
datum van oprichting. Bovendien
moet Finland zich op dit gebied aan
de grondbeginselen van het Ver
drag van de Gemeenschappelijke
markt houden.
De achtereenvolgende uitbreidin
gen van Euronet komen niet in de
laatste plaats ten goede aan de
gebruikers die nu meer databases
tot hun beschikking krijgen.
Eurofocus
