En nu frontaal ten aanval
Staking Fabelta- Ninove
Volmachten ook na
1 januari 1983
S.V.V.- sekretaresse
L. Delepierre plots overleden
mum mm
s;|;: --lip
timtiïmfygiem ffiM
Vrijdag 22 oktober 1982
44' jaargang nr. 41
Weekblad van de S.P.
De
gemeenteraadsverkiezingen
zijn voorbij; in iedere stad of
gemeente is de SP
vooruitgegaan. Deze uitslag
is betekenisvol; het is slechts
een begin van het besef dat
de huidige
regeringsmeerderheid
«rechts» een anti-
arbeidersbeleid voert.
Ik zeg wel «een begin», in de eerst
volgende weken zullen opnieuw
een reeks anti-sociale maatregelen
worden genomen zodanig dat het
ongenoegen wellicht nog zal toene
men. Wij kennen nu de reakties in
ons arrondissement van de Paula's
D'Hondt en andere Waltniels, de
socialisten ontmoedigen door ze in
de oppositie te schoppen (een beter
woord is er niet) om alzo de druk te
verminderen. Een aardige alliantie
van de zo geprezen demokrate Pau
la en de super-vrij zinnige Louis.
Maar juist in deze periode hebben
de socialisten steeds het hardst te
ruggeslagen.
Naar mijn persoonlijk gevoel is
daar nu echte kans toe, echter op
voorwaarde dat wij in de toekomst
ons echt terug politiek gaan profile
ren. Dit betekent een heraankno-
pen met vroegere denkbeelden:
een socialistische kadervorming en
een regelmatige voorlichting aan de
bevolking. Dat de gebruikte met
hodes moeten verschillen met vroe
ger is evident, maar de mensen en
middelen zijn aanwezig om deze
politiek aan te vatten.
Ontdaan van heel wat uren dienst
betoon moet het NU mogelijk zijn
tot in de kleinste deelgemeente po
litiek te bedrijven. Hierbij moet het
duidelijk zijn dat een frontale op
stelling ten overstaan van de bur
gerlijke partijen zich meer dan ooit
opdringt.
Rechts - met de hulp van de kris-
tendemokraten - stelt zich steeds
méér en méér agressief op. Meer
dan ooit voordien zullen de eerst
volgende maanden ons het bewijs
leveren dat het de socialisten alléén
zijn die de dam moeten bouwen
tegen het rechtse geweld.
Bijgevolg moeten wij er nu in ge
lukken onze militanten te mobilise
ren, iedere week-end ergens in de
stad of op het platteland moeten
wij bereid zijn het woord te voeren.
Doen wij dat met overtuiging en
met een goede voorbereiding dan
zullen de volgende parlementsver
kiezingen wellicht de «grote» over
winning aan de socialisten be
zorgen.
Het sukses van de gemeente
raadsverkiezingen was een start, nu
moeten wij volharden en hard toes
laan.
Willy Vernimmen
Lid van het E. P.
Vechten jongeren tegen
onrecht?
Sinds het uitbreken van de gedeel
telijke staking in Fabelta-Ninove is
er heel wat geschreven en gedrukt
zij het dan hoofdzakelijk in de
kristene gezinde pers. Af en toe
kregen dezen die het niet eens
waren met de zienswijze van het
ACV een veeg uit de pan, waaron
der ook het ABW. Wij hebben
ons steeds onthouden hierop te ant
woorden. De redenen liggen voor
de hand. Het is reeds erg genoeg
dat Vakbonden ernstig van mening
moeten verschillen, dat men niet
moet beginnen met mekaar verwij
ten toe te sturen. Trouwens na de
strijd moet er nog altijd met me
kaar worden gepraat om de belan
gen van de werknemers niet in het
gedrang te brengen. Ten andere,
men bewijst zeker geen dienst aan
een bedrijf, laat staan aan de te
werkstelling door regelmatig zelf
gekreëerde problemen bloot te leg
gen en te proberen die op de rug
van anderen te schuiven. Wat zou
het kliënteel en leveranciers van
Fabelta hiervan denken?
Vandaag kunnen wij ons niet meer
onthouden het ACV van antwoord
te dienen ingevolge de leugenachti
ge en verdraaide versie van de
feiten in de «Volksmacht» van vrij
dag 1 oktober 1982.
Lastercampagne
Het is een gekend feit dat op ver
zoek van het ACV begin 1980 door
syndikale techniekers kontrole
werd gedaan op de tijdstudie van
Fabelta. Duidelijk bleek (bewijzen
in ons bezit) dat de toegemeten tijd
voldoende was en dat het niet be
reiken van. het rendement te zoe
ken is in het niet kunnen of niet
willen.
Dit had voor gevolg dat op
28 maart '80 besloten werd in ak
koord met de drie vakbonden om
aan diegenen die om reden afhan
kelijk van hun wil 95% rendement
niet bereikten, zouden betaald wor
den volgens het behaalde rende
ment.
Dezen die kunnen bewijzen geen
schuld te hebben aan een laag ren
dement hebben altijd hun gemid
deld loon betaald gekregen. Deze
handelswijze wijkt niet af van dat
gene dat in de klassieke Textielnij
verheid gebeurt.
Door de wijziging van Propagandist
in het ACV zijn de moeilijkheden
begonnen. Wat de voorganger had
aanbeden werd door de opvolger
verbrand en vergruisd. Wij gaan de
reden van deze zwenking niet gaan
zoeken, doch het lijkt er volgens
ons sterk op dat de huidige propa
gandist verkeerdelijk is voorgelicht
of zich iets laat wijsmaken.
En nu komt het!
Op 5 juli 1982 is de gedeeltelijke
staking uitgebroken in de conage
en zijn de oudere werksters, die
zogezegde «madammen», op de co-
nes gaan werken met een rende
ment dat liefst 30 35% hoger ligt
dan dezen die het werk hadden
gestaakt. Daar zijn bewijzen van en
is dus geen sprake van laster.
Op 11 augustus hebben «de jonge
ren die vechten tegen onrecht» (sic)
het werk hervat. Al spoedig bleek
dat men afgesproken had niet ho
ger te gaan dan 60% rendement,
met de uitdrukkelijke wil er meteen
terug de riem af te leggen indien
men aan iemand van hen dierf
raken.
Door de remmende aktiviteiten
verloor Fabelta in de afdeling cona
ge liefst 176.000 fr. per week. Men
moet zich geen begoochelingen ma
ken, als het zo verder ging was
Fabelta reddeloos verloren. Uitein
delijk heeft de Direktie haar ver
antwoordelijkheid genomen en 2
werksters afgedankt die er eerlijk
voor uitkwamen dat zij nooit hun
rendement zouden kunnen be
reiken.
Het gevolg is gekend. De bom
terug is gebarsten op 3 september
82 en men heeft de afdeling bezet.
Rijkswachters
Maandag 6 september 82 is de be
zetting verder gegaan maar dan met
28 stakers in plaats van 40 omdat
een gedeelte reeds had begrepen
met zijn betrekking te spelen, maar
ook met die van anderen.
Na veel tumult tussen de jonge
bezetters en de werkwilligen heb
ben laatstgenoemden geëist dat de
bezetters zouden verwijderd wor
den, zoniet dat ook zij de fabriek
zouden verlaten met het noodlotti
ge gevolg dat het bedrijf stilviel.
Uiteindelijk heeft men de bezetters
met de rijkswacht buitengeleid en
was de rust weergekeerd.
Op 21 september beslist de beheer
raad die men telefonisch kontak-
teerde, en dan nog niet iedereen,
onder druk gezet van Ekonomische
Zaken, om de staaksters opnieuw
in dienst te nemen. Niet het ABW
heeft zoals men het zegt zich nog
maar eens langs hun mooiste zijde
getoond en de mensen die bleven
werken opgeruid. Neen, de werk
sters zijn spontaan in aktie geko
men omdat zij reeds na de eerste
staking door de jongeren onheus
werden behandeld. Dan zwijgen
wij nog van het eerste treffen op 6
september waar haast is gevochten
geworden omdat een bepaald
haantje vooruit met alle middelen
heeft getracht de fabriek stil te
leggen en er zelfs niet voor terug
schrok sabotage te plegen.
Rendementen
Indien het ACV de statistieken
eens zou willen inzien zullen zij al
spoedig vaststellen dat ai datgene
wat men vertelt inzake kwaliteit en
nummers van de garens voor ieder
een speelt. Dat de technische kant
van de machines kan velschillen
weet iedereen.
Daarom werd steeds het gemiddeld
loon gewaarborgd aan degenen die
zoals reeds gezegd om een reden
onafhankelijk van hun wil hun ren
dement niet kunnen bereiken.
Het gezwets dat het ABW zich
goed voelt in de vriendjespolitiek
begint zo langzamerhand afgezaagd
te worden.
Reeds ettelijke keren werd ge
vraagd aan de aanklagers het be
wijs ervan te leveren. Steeds is men
het antwoord schuldig gebleven.
Dat het ABW op een slinkse ma
nier misbruik maakt van de situatie
is een schandelijke bewering.
- Niet het ABW maar het ACV
heeft op slinkse manier het ak
koord verloochend van 24 juni,
waarbij een proef moest begin
nen op 5 juli. Men is in staking
gegaan om aan de proef te ont
snappen omdat maar al te duide
lijk bleek dat men het niet kon
halen. De feiten gingen het
tegendeel bewijzen.
- Niet het ABVV maar het ACV
heeft zijn handtekening gemeen
verloochend op het akkoord van
5 augustus, waar men het eens
was op 9 augustus het werk te
hervatten en in normale omstan
digheden te werken. Doch
slechts hebben hervat op 11 au
gustus met de gekende afspraken
inzake rendement.
- Niet onder druk van het ABW
maar wel van het ACV werd de
afgevaardigde van het ABW
uitgenodigd zich te komen ver
antwoorden op het Ministerie
van Ekonomische Zaken.
- Niet op verzoek van het ABW
doch wel onder druk van het
ACV heeft men een politieke
oplossing gezocht via hun minis
teries, omdat men het syndikaal
of wettelijk niet kon waar
maken.
Vragen
Net zoals het ACV stelt het ABW
zich vragen rond de beheerraad van
Fabelta. Of deze mensen iets afwe
ten van de complexe interne orga
nisaties van het bedrijf, twijfelen
wij sterk.
Moest men de zaken kennen zoals
het hoort men zou waarschijnlijk
nooit beslist hebben dat na de
schermutselingen die er geweest
zijn de staaksters in blok en «met
vlag en wimpel» het bedrijf moes
ten binnentrekken. Men wenst de
partijen zelfs niet te aanhoren. Men
gaat alleen zijn gang onder diktaat
van een bepaald Ministerie. De
beheerraad neemt geen Ekonomi
sche doch Politieke beslissingen die
tegemoet komt aan het ACV maar
niet genomen wordt door de aan
het werk zijnde werksters.
Wij stellen ons de ernstige vraag,
gaat het ACV op dezelfde weg
verder? Men wil niet bekennen dat
men zich vergiste als men zegde dat
bij staking de direktie op 3 dagen
op zijn knieën zou zitten. Gaan zij
nu nog niet geloven na tijdstudie en
de behaalde rendementen van de
vroegere coneersters dat het moge
lijk is het vooropgestelde rende
ment te bereiken, tenzij men er niet
voor geschikt is dit werk te doen!
Men heeft zich vergist als men
dacht ongestraft te mogen lachen
met de oudere werksters die voor
madammen worden gescholden
doch het bewijs te hebben geleverd
handen aan hun lichaam te hebben
maar die ook weten te gebruiken.
De behaalde rendementen en het
afgeleverde werk staan hiervoor
borg. Men heeft niet gedacht dat
ook deze mensen hun fierheid heb
ben en spontaan een klinkend ant
woord zouden geven aan de onbe
grijpelijke aktie van het ACV.
Dit in tegenstelling met hun bewe
ring dat de afgevaardigde van het
ABW de mensen verhindert te
werken, als het ACV kost wat kost
en met gelijk welke middelen zijn
slag thuis wil halen.
Waarom trouwens wil de vrijgestel
de van het ACV samen met de
vertegenwoordigers van de andere
vakbonden niet voor de personeels
leden verschijnen die aan het werk
zijn gebleven, en waarvan er niet
weinig zijn aangesloten bij het
ACV. Omdat de cijfers bewijzen
dat zij ongelijk hebben.
Ook het ABW is ernstig bezorgd
over de toekomst van Fabelta. Het
zal meer dan nodig zijn samen te
werken. Wij kunnen ons niet meer
te luxe permitteren dergelijke kap
riolen te beginnen.
Of men een-staatsbedrijf is of een
privé-onderneming, de ekonomi
sche wet stelt zich. Men kan nie
mand meer betalen zonder dat men
een daadwerkelijke inspanning
doet voor zijn loon. Wie het anders
zegt zijn valse profeten.
Wat ons betreft, met pijn in het
hart zagen wij ons verplicht voor de
eerste maal in onze loopbaan het
ACV van antwoord te dienen. Wij
zullen ernstig overwegen dit ooit
nog te doen. Door mekaar te be
schuldigen, zelfs in een wanhopige
bui heeft niemand iets te winnen.
Alleen komt er ernstige verdeeld
heid tussen de werknemers. En dat
moet ten allen prijze vermeden
worden.
V.d.V.
Nu de gemeenteraadsverkiezingen achter de rug zijn, gaat alle
aandacht opnieuw naar de «grote» politiek.
Vorige week, bij de openifig van het parlementaire jaar deed
Kdmervoorzitter Defraigne een oproep tot de regering om de
volmachten na 31 december 1982 niet te verlengen. Het ziet er
inderdaad naar uit dat het de bedoeling is van de regering ook
in 1983 gebruik te maken van de volmachten. De uitlatingen
van premier Martens wijzen trouwens duidelijk in die richting.
Men zal zich herinneren dat de reaktionaire ploeg Martens-
Gol begin dit jaar, na een lang debat, van het parlement de
toelating kreeg met volmachten te gaan regeren. Deze vol-
machtenwet werd toen met een nagenoeg eensgezindheid van
de regeringspartijen goedgekeurd. Aldus werd tot 31 december
aanstaande het parlement buiten spel gezet en liet dit onding de
regering toe ongeveer te doen wat ze wenste te doen. De
arbeidende klasse heeft ondertussen ervaren wat de diverse
volmachtentreinen inhielden die op haar werden afgestuurd.
De normale parlementaire procedure verviel, de regeringsini
tiatieven konden niet worden verbeterd en de senatoren en de
volksvertegenwoordigers kregen geen enkele kans hun goed-
of afkeuring te kennen te geven. Echter stelt men thans vast dat
de CVP-PVV-meerderheid grondig is verdeeld over het al dan
niet verlengen van deze volmachtenwet. Van franstalige kant
blijkt men eensgezinder om deze uitzonderingsprocedure te
verlengen terwijl men langs Vlaamse zijde daar afkeriger
tegenover staat.
In ieder geval is het laatste woord daarover nog niet gevallen,
en zullen wij ons, als socialisten, met hand en tand verzetten
tegen de verlenging ervan. Het parlement moet immers de
demokratische funktie vervullen waarvoor het werd ingesteld.
Herman DE LOOR
Volksvertegenwoordiger
Met verbijstering vernamen wij het
plotse overlijden van gezellin
L. Delepierre, nationaal sekreta
resse s.v.v.
Gezellin Delepierre werd geboren
op 13 april 1932 in Kessel-Lo.
Ze kwam in 1960 in dienst van het
socialistisch ziekenfonds en werd in
november 1966 aangesteld als na
tionaal secretaresse van de Socialis
tische Vooruitziende Vrouwen. In
die hoedanigheid was ze hoofdre-
daktrice van de Stem der Vrouw,
voorzitster van de interregionale
voor gezins- en bejaardenhulp,
voorzitster van de socio-kulturele
centrale van de S.V.V. en voorzit
ster van de jeugddienst Zonnige
Uren. Zij zetelde in het bureau van
de Hoge Raad voor Volksoplei
ding, de Hoge Raad voor het Ge
zin, het N.W.K. en in de raad van
beheer van de Centrale voor Socia
listische Cultuur.
Op politiek vlak zette Lisette Dele
pierre zich in voor de verspreiding
van de socialistische gedachte en
voor de ontvoogding van de vrouw.
In januari 1971 werd ze eerste sche
pen in Wilsele, in 1977 gemeente
raadslid in de fusiegemeente Leu
ven. De nationale partijinstanties
hadden haar van 1974 tot 1976
aangewezen als senator. Bij de
jongste gemeenteraadsverkiezin
gen werd zij in Leuven als gemeen
teraadslid verkozen.
De socialistische en mutualistische
beweging verliest in haar een over
tuigde verdedigster van het socialis
me en de emancipatie.
Als S.V.V.-beweging verliezen wij
een echte vriendin die zich, steeds
bekommerde om het welzijn van de
vrouw, ten volle inzette voor de
sociale, kulturele en politieke ont
voogding van de leden.
Het federaal sekretariaat S.V.V.,
het federaal bestuur S.V.V. en alle
leden bieden aan de echtgenoot en
familie van Lisette hun blijken van
medevoelen aan, in deze tijden van
zware beproeving.
Dorp van Oranje, pag. 5
De nieuwe
Denderleeuw, pag.
Redaktie Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt I te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Will» Vernimmen. Houtmarkt 1. 9300 Aalst
