Het verraad van Michiels
en de Centrumlij st te Haaltert
Ontsluiting van
arrondissement Oudenaarde
Editoriaal
De strijd gaat
onverminderd
voort
Stakingen:
een remedie tegen de krisis
CSC- V ormings werk
Gewest Aalst
Kadervormingsavondprogrammatie
1983
vrijdag 17 december 1982
44* jaargang nr. 49
Weekblad van de S.P.
Iedere inwoner te Haaltert
wist op 10 oktober jongstle
den dat hij de keuze had
tussen twee blokken:
- het CVP-PW-blok waar
reeds in 1980 een elekto-
raal pre-akkoord was afge
sloten.
- het CL-SP-VU-blok dat
zich in de zomer van 1981
had gevormd.
De bevolking heeft zich dui
delijk voor de tweede groep
(CL-SP-VU) uitgesproken:
zowel de CVP als de PW
inkasseerden een verkie
zingsnederlaag.
Na 10 oktober hebben dan ook de
respektievelijke partijbesturen van
SP en VU zich unaniem geschaard
achter het akkoord, en iedere dis-
kussie met het andere blok gewei
gerd.
Michiels dacht er evenwel anders
over. Na de verkiezingen was hij
haast nooit te bereiken, en het
herhaald aandringen om het koali-
tie-akkoord op papier te zetten,
werd steeds met drogredenen afge
wimpeld. Uiteindelijk namen op 19
november 1982 de verkozenen van
de drie partijen toch plaats rond de
tafel.
Michiels deelde mee dat zijn be
noeming als burgemeester waar
schijnlijk niet zou geregeld zijn te
gen 1 januari 1983, dat de CL
derhalve met slechts éën mandaat
zou starten en dat het normaal zou
zijn dat de VU voorlopig één sche
penambt aan de CL zou afstaan.
De VU-vertegenwoordiging vroeg
beraad en raadpleegde zijn partij
bestuur.
Enkele dagen later wist iedereen
(en dus ook Michiels) dat de VU
niet akkoord ging met de vraag van
de CL en dat zij de strikte uitvoe
ring vroegen van het gesloten ak
koord (waarbij iedere partij twee
mandaten in het schepenkollege
bekwam, met het burgemeesters
ambt en de voorzitter O.C.M.W.
voor de grootste partij).
Op 30 november 1982 troffen de
drie partijen elkaar opnieuw. Tot
Senator Georges De Smeyter
blijft in de bres voor de
«Ontsluiting» van het arron
dissement Oudenaarde.
Geen enkele gelegenheid
laat onze senator voorbij
gaan om de aandacht te trek
ken op de problemen van de
Vlaamse Ardennen. Hij «ha
mert» maar verder door.
Ter gelegenheid van de interpella
tie in de Senaat over het vastleggen
van de ontwikkelingszones in
Vlaanderen door de regering, de
Vlaamse deelregering en de EEG,
was onze partijgenoot terug op de
tribune.
Zijn tussenkomst was kort maar
duidelijk en nog «raak» ook voor
ons gewest. Hierna volgt zijn tus
senkomst in het parlement.
Ontwikkelingszone
Een deel van de Vlaamse Arden
nen, het arrondissement Oudenaar
de, geniet dus tot 31 december 1983
van de niet fameuze reputatie een
«ontwikkelingszone» te zijn, kate-
gorie B met steunverlening tot
15%, netto subsidie-equivalent van
de investering of 2.500 ECU per
geschapen arbeidsplaats tot een
maximum van 20% netto subsidie
equivalent van de investering.
Ik heb altijd de nadruk gelegd op
het feit dat deze mooie streek na
tionaal verwaarloosd werd, doch
het arrondissement Oudenaarde
kreeg nooit gehoor.
Nochtans gingen de falingen van
jaar tot jaar in stijgende lijn:
om einde 1981 het cijfer van 196 te
de
en aktie rond
ernimmen,
Pag.5
SP-Ninove: basis voor op
positie gelegd. Zie pag. 6
Raadszitting Ronse,
pag. 7
1847: voorstel tot
billijke verdeling van
de belastingen, pag. 8
bereiken, voeg daarbij de 14 kon-
kordaten of 210 sluitingen, meestal
textielbedrijven.
In 1980 en 1981 noteerden wij zelfs
55 procent van de sluitingen over
de voorbije 15 jaar.
Alle akties voor de ontsluiting van
het arrondissement Oudenaarde
kenden geen gehoor.
Zuid-Oost-Vlaanderen werd in zijn
verleden systematisch achteruit ge
steld inzake verbindingen en eko-
nomische mobiliteit.
Lees door pag. 4
-as-
Dinsdag 21 december 1982 om 20 u
Volkshuis, Houtmarkt 1, Aalst
Thema: De Krisis
Toelichting door kd. Martine I.emonnier (nationaal sekretaris
C.S.C.-Vormingswerk) over het thema.
Voorstel federale kadervorming door kd. Chris Vancoppenolle
(gewestelijk sekretaris)
Gewestelijk filmaanbod door kd. Philip Bogaert (stafmedewerker)
Suggesties van harte welkom.
Een must voor alle CSC-
afdelings verantwoordelij ken en belangstellenden!
eenieders verbazing stelde Michiels
dan de eis dat zowel de VU als de
SP (voorlopig) een schepenambt
zouden inleveren.
Voor de SP was dit een nieuw
element, maar verdere diskussie
was niet nodig, want de CL verliet
de vergadering, en dezelfde nacht
nog werd een akkoord ondertekend
tussen de CL en CVP.
Uit dit alles kunnen de volgende
konklusies worden getrokken:
- de CL, en zij alleen, heeft de
inhoud van de overeenkomst niet
willen respekteren.
- de CL, en zij alleen, heeft na de
verkiezingen onderhandeld met
de CVP.
- Op het ogenblik dat de CL met
haar partners op 30 november
1982 bijeenkwam was het ak
koord met de CVP voor wat
Michiels betreft, bijna rond.
- Michiels heeft nooit de intentie
gehad om een koalitie te vormen
met SP en VU, laat staan om zijn
handtekening van het akkoord
na te leven.
De schade en het kiezersbedrog
zijn des te groter wanneer rekening
wordt gehouden met het feit dat de
CL in haar kiespropaganda zich
duidelijk anti-CVP heeft opgesteld,
en trouwens op die basis kandida
ten voor haar lijst heeft gerekru
teerd.
De verbijstering is derhalve groot,
ook bij sommige verkozenen op de
CL-lijst die in de rug werden ge
schoten door Michiels. Daarmee is
een eerste stap gezet in het verder
felijk scenario, opgezet door Mi
chiels en een bepaalde clan uit de
CVP: de terugkeer van Michiels
naar de CVP! De bevolking mag in
1988 dan ook met quasi zekerheid
Michiels als lijsttrekker op de CVP-
lijst verwachten. Begrijpe wie het
kan!
R. Eeckhout
De enorme krisis, waarin wij ons vandaag bevinden, schijnt in
genendele te verbeteren. Integendeel, hij dreigt nog harder toe
te slaan in de komende dagen, weken en maanden als dit
eerder het geval was.
Gans de bevolking, met uitzondering van een kleine groep
bevoorrechten, riskeert het gelag verder te betalen. Vooral de
gewone arbeider en bediende, de zieke, de werkloze en de
gepensioneerde.kortom, de meest zwakken uit de
maatschappij, die de grote massa uitmaken, zullen blijven
opdraaien.
De ultra-rechtse CVP-PW-regering van Martens V-De
Clercq, die sedert december van vorig jaar- dus nu een vol
jaar - aan het bewind is, slaagt er niet in ondanks haar
volmachtenpolitiek, om tot nog toe een ommekeer in gunstige
zin te brengen.
Wel wist zij door de devaluatie van onze munt, het beperken
van de index en andere forse investeringen van de werknemers,
overvloedige geschenken aan het patronaat toe te bedelen, met
de bedoeling nieuw leven in het bedrijfsleven te blazen en aldus
meer werkgelegenheid te bekomen. Dit laatste weliswaar
zonder enig resultaat.
Deze deugddoende maatregelen voor de bedrijfswereld,
waarvoor mijnheer Pullinckx van het V. B. O. en andere
patronale vooraanstaanden, de regering veel lof toezwaaien,
omdat zij enig soelaas brachten in onze export en onze
betalingsbalans, hebben helaas de overheidsfinanciën niet
kunnen gezond maken, noch het overheidstekort noch de
steeds maar toenemende hoge werkloosheid kunnen
wegwerken. Het planbureau voorspelt trouwens voor 1986
circa 670.000 werklozen.
Ondertussen gaat de levensstandaard van onze bevolking
steeds maar verder en verder bergaf.
De pogingen van de vakbonden, doch vooral van het ABW,
om tegen de onwil van het patronaat - dat de
werktijdverkorting van 5% afwijst en aldus 3% nieuwe
aanwervingen verhinderd alsmede om tegen de
ongelukspolitiek van de regering een dam op te werpen..en
haar nefaste gevolgen ongedaan te maken, resulteren
momenteel weinig effekt.
Inderdaad, de regering blijft maar ongestoord
volmachtenbesluiten uitvaardigen zoals deze van vorige week,
waarvan de meesten in de sociale sektor liggen en bijgevolg
andermaal zwaar zullen aankomen bij de grote massa.
Bovendien is zij zinnens in 1983 haar volmachtenbeleid te
verlengen en voort te zetten terwijl het patronaat obstinaat
weigert maar enige toegeving te doen aan de rechtmatige
verzuchtingen van zijn sociale partners.
Het ziet er dus naar uit dat 1983 een zeer somber jaar wordt.
doch waarschijnlijk een jaar van strijd, van verzet en
desgevallend van zware konfrontatie.
De bevolking kan niet langer lijdzaam blijven toezien, tot
wanneer het patronaat en de CVP-PW-regering haar tot de
bedelstaf hebben gedoemd. Onrust en onzekerheid groeien
immers gestadig aan bij honderdduizenden in ons land in
verband met de afbraak van onze welvaart en met de weinig
rooskleurige toekomst.zodat zulks uiteindelijk zal
uitmonden in een massale reaktie.
Hoe dan ook, de tijd breekt aan om zich voor te bereiden op
de grote afrekening met deze ongeluksregering.
De Vlaamse socialisten staan hiervoor aan uw zijde.op hen
kan men meer dan ooit rekenen!
Paul Van der Niepen
Senator
Het patronaat heeft er alle
belang bij het sukses van de
voorbije stakingen te kleine
ren. Hun enige kans om deze
«bedrijfsvriendelijke» rege
ring in het zadel te houden
bestaat er immers in verwar
ring te zaaien in de gelederen
van de werkenden. Hun ge
liefkoosd stokpaardje is dan
ook het in vraag stellen van
het nut van dergelijke akties.
«De ekonomie wordt er ver
der door geschaad!», klagen
zij.
Heeft het nut te staken? Zeker! We
mogen nooit vergeten dat alles wat
we bezitten aan sociale voorzienin
gen, levensstandaard en arbeids
voorwaarden, afgedwongen wer
den in massale stakingsakties van
de vakbonden, gesteund door de
SP.
Het patronaat werd ertoe gedwon
gen stap voor stap toe te geven op
de eisen van de georganiseerde ar
beidersbeweging in aktie. In een
periode van kapitalistische bloei,
zoals we die gekend hebben tot het
begin van de jaren zeventig, kon
den zij zich dit vrij makkelijk per
mitteren. De minder-winsten die zij
hadden, bijvoorbeeld door toe te
geven aan looneisen, konden zij
zonder veel moeite rekupereren
door de produktie op te drijven,
nieuwe exportmarkten aan te boren
enzovoort.
Nu ligt de situatie anders. Zelfs de
geringste eisen van de arbeiders
voor de verbetering of zelfs voor
het behoud van hun rechten, kan
door de patroons niet gerekupe-
reerd worden indien zij eraan zou
den toegeven. De wereldkrisis laat
dit niet toe. De enige uitweg om
hun winstmarges in stand te houden
bestaat er juist in de verworvenhe
den van de werkenden verder af te
breken.
De tegenstellingen tussen arbeid en
kapitaal komen nu meer dan ooit
op de voorgrond. De patroons kun
nen niet toegeven en de arbeiders
kunnen zo niet verder blijven le
ven. Het is buigen of barsten. De
sterkste zal winnen. Ofwel zege
viert het kapitaal en worden de
werkenden rechteloos, ofwel wint
de arbeidersbeweging en wordt het
kapitaal vernietigd. Deze evolutie
zal in de toekomst steeds duidelij
ker zichtbaar worden.
Daarom ligt het nut van een staking
in het effekt ervan op de arbeiders
zelf. Zij leren hun krachten ken
nen. Zij proeven de solidariteit en
winnen bij een geslaagde aktie aan
zelfvertrouwen om verder te zetten
tot de overwinning.
Schaadt een staking de
ekonomie
Welk een lef van het patronaat om
dit te beweren! Wie heeft de macht
over de bedrijven, over de ekono
mie en over de staat in handen?
Het patronaat! Wat hebben zij er
van gemaakt? Een puinhoop! Niet
de werkenden, maar de patroons
zelf zijn de daders van de ekonomi-
sche ontmanteling. De stakingsak
ties zijn er juist op gericht de verde
re ondergang van de ekonomie te
stoppen.
Het A.B.V.V. heeft in dit verband
een belangrijke taak. De situatie is
veranderd. Onze vakbond mag zich
niet langer beperken tot behouds
gezinde eisen. We moeten vooruit!
We moeten zo snel mogelijk naar
-en socialistische samenleving.
Daartoe is het nodig dat het
A.B.V.V. zijn achterban mobili
seert rond een begrijpbaar anti-
krisisprogramma. Dit moest tot
doel hebben de direkte eisen zoals
werktijdverkorting, tewerkstelling
en behoud van de koopkracht te
binden aan een echt socialistisch
programma, waarin het verwerven
van de staatsmacht door de georga
niseerde arbeidersbeweging cen
traal staat.
Chris Van de Wijgaert
voorzitter JS-Ronse
Gewoontegetrouw lanceren wij ook dit jaar een
eindejaarskampagne voor ons weekblad «Voor Allen».
Voor deze aktie stellen wij kadertjes ter beschikking
van 1.000 en 500 fr.dat stemt overeen met een
formaat van twee kolommen op 10 en 5 cm.
Wij durven de hoop uit te drukken dat opnieuw vele
vrienden en organisaties of verenigingen zullen
reageren, en hetzij ten persoonlijke titel, hetzij voor de
vereniging die zij vertegenwoordigen, een
nieuwjaarswens zullen formuleren in Voor Allen.
Gelieve hiervoor de tekst met nieuwjaarswens plus
naam en adres op te sturen naar: Weekblad Voor Allen
- Nieuwjaarswensen, Houtmarkt 1 te 9300 Aalst, met
vermelding van het gewenste formaat en aantal
verschijningen.
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt I te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.5! - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt I, 9300 Aalst
Aantal
1967
4
68
9
72
15
74
17
77
18
78-79
27-27
80
52
81
59
