/IV
Voor Allen
wenst
aan allen
een
Vrolijk
Kerstfeest
Pleidooi voor fietsbeleid
in Vlaanderen
Editoriaal
De wurggreep van
Coens
De vaudeville van CVP'er
Gustaaf De Backer
NIET VERGETEN
Betrekkingen
EEG-Marokko
V
Vrijdag 24 december
44' jaargang nr. 50
Weekblad van de S.P
Verslag van kerstfeest
voor leden V.F.G.Z. te
Mere,pag. 3
Werner Vanden Stockt
schrijft over de
politieke verleugening
van Denderleeuw, pag. 3
Wat met de pensioenen
van de openbare
diensten;pag. 5
Onze reizende reporter
ging in Ierland eens
kijken hoe het met de
bruinkool en turf
gesteld is;pag. 5
De tuinbouw in de
E.E.G.;pag. 5
Bij het afscheid van
burgemeester
Thienpont te
Oudenaarde;pag. 8
G. De Smeyter: «Hoe
vlugger Martens
verdwijnthoe
leiver!»;pag. 7
Dierenmishandeling te
Ronse;pag. 7
Mare Galle
Evolutie inzake
verkeersinfrastructuur
Traditioneel hebben de wegbeheer-
ders zich tot nog toe hoofdzakelijk
tot doel gesteld in de eerste plaats
de noden van het autoverkeer te le
nigen.
Dit heeft voor gevolg dat al ruim 35
jaar de verkeerspolitiek uitsluitend
op het principe «ruim de baan voor
de auto» gestoeld is. De fietspaden,
voetpaden en bermen verdwenen
of werden tot parkeerruimte herin
gericht.
Mede gestimuleerd of gedwongen
door de gevoerde subsidiëringspoli-
tiek werd ook bij de nieuwbouw of
de herinrichting van gemeentewe
gen praktisch uitsluitend aandacht
besteed aan het autoverkeer.
De woonstraten werden, zoals de
eigenlijke verkeersaders, wegen die
uitsluitend in funktie van de vlotte
en snelle bereikbaarheid met de
auto werden opgevat en waarin
deze het grootste gedeelte van de
overblijvende openbare ruimte toe
gewezen kreeg.
Naarmate het rijdend en staand
autoverkeer op het verblijfsgebied
beslag legden ontstonden grauwe,
onleefbare en onveilige woonge
bieden.
De woonstraten verloren hun socia
le funktie als ontmoetingsplaats en
als leefruimte voor de bewoners en
het fysisch leefmilieu werd aange
tast door grond- en ruimteverspil
ling, luchtvervuiling, geluidshinder,
visuele hinder e.d.
Is er een alternatief?
In de bebouwde kom is de ver-
keersomgeving nagenoeg altijd de
woon- en leefomgeving. Bewoners
uit dichtbevolkte gebieden hebben
recht op een gezonde, ontspannen
en veilige woonomgeving, waar
voldoende ruimte overblijft voor
aktiviteiten van hogere orde dan
gemotoriseerd verkeer.
In dichtbevolkte gebieden, waar
open ruimten schaars zijn en een
hoge verkeersdichtheid heerst,
dient voorrang verleend aan ver
keerswijzen en vervoermiddelen
die ruimte sparen, het milieu zo
weinig mogelijk belasten en de be
reikbaarheid van bestemmingen en
de bewegingsvrijheid van andere
«zwakkere» verkeersdeelnemers
niet in het gedrang brengen.
In dit verband vertoont de fiets,
naast het openbaar vervoer een
aantal voordelen ten overstaan van
het individueel gemotoriseerd
verkeer.
Het is daarom dat er een beleid
moet gevoerd worden ten voordele
van de fietser en andere zwakke
weggebruikers temeer daar geble
ken is dat de verkeersproblemen
niet opgelost worden door het
steeds verder vergroten van de ver
keersruimte voor de auto.
De grondbeginselen van een
alternatief beleid
1. Voorkomen van «hard verkeer»
in stad en dorp
Een doeltreffend verkeersbeleid is
slechts mogelijk in samenhang met
het gevoerde beleid op andere ter
reinen. Verkeersplanning en stads
en dorpsherwaardering dienen
hand in hand te gaan.
De belangrijkste verwekkers van
verkeer zijn inderdaad reservaat
vorming en suburbanisatie. Dit
schaalvergrotend proces moet
plaats maken voor een optimale
koncentratie en verweving van akti
viteiten (wonen, werken, verzor
ging, rekreatie e.d.) binnen de be
bouwde kom, zodat de meeste be
stemmingen te voet, per fiets of
gemakkelijk per openbaar vervoer
bereikbaar zijn.
Het is in dit verband niet denkbeel
dig te spreken van het instellen van
een vorm van hiërarchie van ver
voersystemen met betrekking tot
de bereikbaarheid van bestem
mingen.
2. Bescherming en bevordering van
zacht verkeer
In een beleidsplan «zacht verkeer»
horen alle straten thuis. Voetgan
gers en fietsers moeten in alle stra
ten gemakkelijk en veilig hun be
stemming kunnen bereiken.
Binnen de bebouwde kom vergt dit
vooral maatregelen om het autoge
bruik te beperken en de snelheid er
van te matigen.
Niet noodzakelijk stadsbezoek per
auto moet ontmoedigd worden
door bijvoorbeeld de inkrimping
van parkeermogelijkheid in de bin
nenstad en door het aanbrengen
van verkeersvertragende voorzie
ningen die gemotoriseerde wegge
bruikers tot veilig rijgedrag
dwingen.
Buiten de bebouwde kom en langs
hoofdverkeerwegen waar in de re
gel snel gereden wordt, moeten
langzaam en snel verkeer geschei
den worden. (Voet- en fietspaden
niet aan het tracé van rijwegen
gebonden of van de rijweg geschei
den door een beschermende tussen-
berm.)
3. Bevordering van en voorrang
voor openbaar vervoer en dienstver
lenend verkeer
Prioriteit voor openbaar vervoer is
noodzakelijk, zowel uit sociaal,
ekonomisch en ruimtelijk oogpunt
als vanuit milieu- en veiligheids
overwegingen.
Tot de belangrijkste maatregelen
die de wegbeheerder moet treffen
horen de verzekering van de vlotte
doorstroming van tram en bus
(vrije banen) en de verbetering van
de situering, inrichting en akkomo-
datie van haltes e.d.
Hulp- en veiligheidsdiensten (am
bulance, brandweer- en politie
voertuigen) moeten gebruik kun
nen maken van de voorrangsvoor
ziening van het openbaar vervoer
ingeval van dringende oproepen.
De aanpassing van het voertuigen
park van openbare diensten (vuil-
ophaling, straatreiniging, brand
weer e.d.) aan een kleinschalige
verkeersstructuur is noodzakelijk.
In landelijke gemeenten moet ge
zorgd worden voor een goede aan
sluiting van individueel personen
vervoer met het openbaar vervoer.
In een groot aantal buitenlandse
steden is trouwens bewezen dat
goed openbaar vervoer in belang
rijke mate probleemverwekkende
automobiliteit kan absorberen.
4. De organisatie van de inspraak
De ombuiging naar een menswaar
dig en milieuvriendelijk verkeers
beleid moet steunen op ruime me
dezeggenschap van bewoners en
verkeersdeelnemers in alle stadia
van de besluitvorming.
Daarbij is het niet voldoende de
bevolking te laten zeggen wat ze
goed of slecht vindt aan de gemaak
te plannen, maar wel de plannen
samen met de bevolking op te ma
ken in een constante dialoog, des
noods en bij voorkeur door middel
van een gemeentelijke verkeers-
kommissie die uiteraard open dient
Lees door pag. 8
Het rondschrijven dat Minister van Onderwijs Coens einde
oktober richtte aan de inrichtingshoofden van de Rijksscholen
deed reeds heel wat stof opwaaien. Hiermede vaardigt hij
maatregelen uit betreffende het gebruik van de infrastruktuur
van de rijksinrichtingen, met ingang van vorige zondag,
19 december.
De belangrijkste vernieuwing die deze fameuze omzendbrief
inhoudt, is de enorme, bijna ongelooflijke, verhoging van de te
betalen vergoedingen voor het gebruik, buiten de schooluren,
van lokalen, refters, turnzalen, sporthallen e.a. De goedkope
tarieven voor weekdagen worden afgeschaft, de tarieven
worden per uur berekend in plaats van per aktiviteit en er
worden geen kortingen meer toegestaan bij geregeld gebruik.
Kortom, de socio-kulturele, de jeugd- en sportorganisaties die
van deze infrastruktuur gebruik maken en zich tot een breder
en minderbedeeldpubliek richten, komen in de wurggreep van
Coens terecht. Deze huurverhoging betekent voor velen een
onoverkomelijke hinderpaal en voor sommigen komt zelfs
hun verder bestaan in het gedrang. Voor ons is het duidelijk
dat deze maatregelen niet uit louter financiële overwegingen
zijn ingegeven. Zij zijn de zoveelste aanslag op het
Rijksonderwijs en op het gewone verenigings- en sportleven in
Vlaanderen. Nochtans zijn deze scholen gebouwd met het geld
van de gemeenschap en moet deze gemeenschap er ook
gebruik kunnen van maken. De CVP'er Coens heeft zijn
schaapjes wel op het droge, want zijn organisaties kunnen
veelal gebruik maken van een andere infrastruktuur in
Vlaanderen en niet in het minst van de gemeentelijke en
provinciale, waar over het algemeen de CVP nog steeds de
touwtjes in handen heeft. Ook de betere klasse heeft die
demokratische sportkring, die gepensioneerdenbond, die
vrouwenorganisatie, die ontspanningsklub niet nodig,
aangezien hij gemakkelijk de toegang tot allerlei dure private
instellingen kan betalen.
Bijgevolg wordt de kleine man opnieuw het slachtoffer van dit
opzet en betekent dit de zoveelste aanslag op zijn
verworvenheden door het huidig reaktionair CVP-PW-
bewind.
Hoe lang gaat dat nog duren?
Herman DE LOOR
Volksvertegenwoordiger
Vorige week werd de koalitie
SP-PVV met Adrien De
Vreese en Gustaaf De Bac
ker verbroken door laatstge
noemde, nadat hij eerst zijn
eigen partij en koalitiepart-
ners had verloochend, omdat
hij door zijn partij buitenge-
walst was.
Toen hij deze stap voor de vorming
van hogervermelde koalitie deed,
mocht hij op een brede sympatie
rekenen bij voor- en tegenstanders.
Vandaag, nu hij naar zijn oude
schaapstal is teruggekeerd, wordt
deze daar op gemengde gevoelens
onthaald. Elkeen beseft dat hij niet
alleen zijn eigen partijgenoten en
koalitiepartners maar ook de ande
re partijen flink bij de neus heeft
genomen.
Hij heeft de SP en PW gechan
teerd tot het uiterste om elders in
eigen rangen gerehabiliteerd te
kunnen worden en zijn «manda-
ten»slag thuis te halen.
Bij de mensen bij wie hij politiek
afgeschreven was zullen zijn dub
belzinnigheid en zijn oneerlijk spel
zeker niet van dien aard zijn om
hem nu meer dan ooit hoog aan te
schrijven.
Zijn heen- en weergeloop zal hem
uiteindelijk bij niemand in dank
worden afgenomen. Hecht hij niet
veel belang aan zijn eigen geloof
waardigheid dan zal hij bij de be
volking zeker als een onbetrouw
baar iemand overkomen. Neemt hij
de politiek op een lachertje, voor
ons niet gelaten. Een feit is zeker,
dat zijn moeilijkheden pas nu zijn
begonnen. Al wat men hem heeft
beloofd om in de oude koalitie
terug te komen, zal hij wellicht nog
rapper dan hij denkt duur moeten
betalen. De politiek van de ge-
Het maandblad van de S.P.-leden
Slechts 200 fr. per jaar
Vernieuw uw abonnement of neem er een.
Stort nu de som van 200 fr. op P.R. 870-0001030-26 van CSC-
Vormlngswerk, Houtmarkt 19300 Aalst.
meente zit thans vast aan een De
Backer-komplex. Later komen wij
uitvoeriger hierop terug. Inmiddels
heeft de bedrogen koalitie SP-
PW-De Vreese een kommuniqué
verstrekt, die wij graag integraal
hierna laten afdrukken:
Persmededeling
De SP, de PW en Adrien De
Vreese hebben met verbazing ken
nis genomen van het feit dat Gus
taaf De Backer de oude koalitie
heeft hersteld.
Daar waar hij als een politiek have
loze met voornoemden een ernstig
bestuursakkoord had afgesloten,
was het er hem uiteindelijk alleen
om te doen de nieuwe koalitie te
gebruiken om zijn eigen positie te
verstevigen binnen de CVP en het
nieuwe gemeentebestuur.
Tot tweemaal toe moest hij hier
voor zijn woord en zijn handteke
ning verloochenen.
Wij stellen ons de vraag of een
dergelijk iemand nog geloofwaar
dig overkomt en of dit geen school
voorbeeld is van politieke zeden
verwildering. De bevolking moet
hieruit haar konklusies trekken.
«Omdat centen belangrijk zijn» is
de CVP bereid gevonden dit wan
smakelijke spel te organiseren en
tot het treurige einde uit te voeren.
Haar eigen geloofwaardigheid
wordt opgeofferd. Daar waar de
lokale CVP-bonzen er niet in slaag
den De Backer door de knieën te
doen gaan, moesten de nationale
instanties het kluchtspel maar mee
spelen.
Waar wij dachten aan het eigenbe
lang een einde te kunnen stellen
door het op de been brengen van
een gezonde koalitie, wordt dit ei
genbelang voor de komende zes
jaar opnieuw troef. Zowel de VU
als de SLVI-verkozenen waren
slechts bereid dit spel mede te spe
len op voorwaarde dat ze een
hoofdprijs, in de vorm van een
schepenmandaat, kregen toebe
deeld.
Er wordt met belangstelling uitge
keken naar de zekere «esbattemen
ten» van de nieuwe, oude koalitie.
Tijdens de eerste raadszitting van
januari zal blijken hoe de kronkel
gedachten van de nieuwe, oude
machthebbers gestalte zullen
krijgen.
De politiek voor de komende zes
jaren schijnt wel boeiend te wor
den, vol van mogelijke verras
singen.
P.V.D.N.
Op 10 juni 1982 werd tussen de
EEG en Marokko het tweede fi
nancieel protocol ondertekend. Dit
protocol voorziet vanwege de EEG
een financiële hulp van ongeveer 10
miljard BF aan Marokko, waarvan
3,35 miljard BF als niet-terugvor-
derbare hulp. In de doelstellingen
van het akkoord heet het dat «de
EEG wil bijdragen tot het bevorde
ren van de economische en sociale
ontwikkeling van Marokko en dat
de EEG haar relaties met Marokko
wil verstevigen».
Gezien het feit dat de mensenrech
ten en vakbondsrechten in Marok
ko niet altijd gerespekteerd wor
den, wenste Willy Vernimmen van
de Commissie te vernemen welke
garanties ingebouwd werden in dit
tweede protocol opdat deze miljar-
densteun ook de sociale ontwikke
ling van de bevolking zou dienen.
Tevens vroeg Europees parle
mentslid Willy Vernimmen of de
Europese instanties eraan gedacht
hebben tijdens de onderhandelin
gen het respekt van mensenrechten
en van minimale sociale normen
(B.I.T.) als voorafgaandelijke eis
te stellen vóór het toekennen van
de hulp en vóór het «verstevigen
van de banden».
Namens de Commissie antwoordt
de h. Pisani dat bij de programme
ring van het tweede protocol reke
ning is gehouden met de doelstel
lingen en prioriteiten van het eco
nomisch en sociaal ontwikke
lingsplan van Marokko. Hierbij
wordt speciaal gelet op de projec
ten die zeer ten goede kunnen ko
men aan de armste bevolkingsgroe
pen, vooral op de gebieden land-
bouwproduktie, stadssanering, on
derwijs en scholing. Volgens de h.
Pisani hecht de Commissie groot
belang aan alles wat raakt aan de
rechten van de mens, zoals blijkt
uit de talrijke verklaringen van
haar vertegenwoordigers voor het
Europese Parlement. Zij heeft ech
ter gemeend dat het opnemen van
bepalingen betreffende de mensen
rechten en de sociale normen van
de IAO in de overeenkomst niet de
beste manier was om deze proble
men aan te pakken.
Vanaf 10 december 1982 wordt er geen kopij meer
aanvaard de woensdag. Alles wat tèekomt op het
sekretariaat de woensdag zal dan de volgende week
verschijnen. Wij hopen op jullie medewerking.
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt 1 te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willv Vernimmen. Houtmarkt 1. 9300 Aalst
