Eerstkomende jaren geen geld
voor zuivering Zwalm
Herzele: binnenkort twee werkgroepen Leefmilieu?
Aalst: Paniek in O.C.M.W.-rustoorden
Onze aandacht niet
laten afleiden
Bert Van Hoorick ontvangt
de «Dirk Martensprijs»
Zg0
Editoriaal
Jan Lenssens aan Herman De Loor
/J2
CSC-Vormingswerk gewest Aalst
Kadervormingsavond
Redaktie - Administratie - Publiciteit
Houtmarkt 1 9300 AALST Tel.: 053/70 51 51
Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst
Vrijdag 10 februari 1984
46' jaargang nr. 6
Weekblad van de S.P.
Op een milieuweekend te
Zottegem had gemeen
schapsminister van Leefmi
lieu, Waterbeleid en Onder
wijs, Lenssens, verklaard
geen voorstander te zijn van
een «grootse aanpak» van
het afvalwaterzuiveringspro
bleem in de Zwalmstreek.
Daar deze visie totaal nieuw
is en ingaat tegen de tot op
heden verdedigde opties (of
wel één, ofwel twee grote
zuiveringsstations), stelde
volksvertegenwoordiger en
burgemeester van Zottegem
Herman De Loor minister
Lenssens op 14 december
1983 een zestal vragen om
trent de zuivering van het
afvalwater in de Zwalm
streek.
De antwoorden van de minister zijn
inmiddels bekend. Het belangrijk
ste dat eruit te onthouden valt, is de
nuchtere vaststelling dat voor 1984
alweer geen kredieten voorzien
zijn. «Red de Zwalm», de nieuwe
leuze van de v.z.w. «Vrienden van
de Zwalm» blijft dus een wan
hoopskreet die wel op het plaatse
lijke vlak gehoor vindt, doch zeker
nog niet blijkt door te klinken tot
de beleidslieden, die uiteindelijk
verantwoordelijk zijn voor de ver
dere verloedering van het mooie
Zuidoostvlaamse natuurpark dat de
Zwalmstreek vroeger was.
De Zwalm, het riviertje waarrond
het tenslotte allemaal draait, is een
troebele en stinkende riool ge
worden.
Het lozen van afvalwater van grote
re woongebieden, doch vooral van
industriewater van diverse bedrij
ven is hiervan wel de grootste oor
zaak. Terecht worden •de groene
jongens boos op een groot aantal
firma's die dé wettelijke bepalingen
terzake met de voeten treden. Uit
een recente studie is gebleken dat
de pollutie het grootst is op de
volgende plaatsen:
1. stroomafwaarts het centrum van
Brakel door lozing van huishou
delijke afvalwaters afkomstig
van het centrum van Brakel;
2. de Traveinsbeek door lozing
van huishoudelijk afvalwater van
de wijk Wurmendries te Zot
tegem.
3. zeer sterke verontreiniging
van de Molenbeek te wijten aan
lozing van huishoudelijke en in
dustriële afvalwaters van Zotte
gem en Velzeke.
4. de Passemarebeek door lo
zing van het afvalwater van het
slachthuis Adriaens te Velzeke.
Verder werd vastgesteld dat het
zuurstofgehalte sterk daalt onmid
dellijk stroomafwaarts van boven
genoemde lozingspunten.
Het is logisch daL-bij de zuivering
voorrang wordt ^gegeven aan de
knelpunten in volgorde van hun
belangrijkheid.
Het rapport dat Herman De Loor
van de Minister mocht ontvangen,
zegt dat lokale zuivering (de centra
Zottegem en Brakel worden hier
bedoeld) zou volstaan opdat het
Zwalmwater het Scheldewater niet
nadelig zou beïnvloeden. Deze op
lossing zou minder kostelijk uitval
len omdat het kollektorennet dan
eenvoudiger kan worden opgevat
en het zelfreinigend vermogen van
de Zwalm en zijn bijrivieren
maximaal benut worden.
Door progressief de belangrijkste
knelpunten aan te pakken en on
dertussen via e£ji verdere verwe
zenlijking van de T.R.P.'s (Totale
Riolerings Plannen, die de gemeen
ten verplicht zijn op te maken) de
bijzonderste lozingspunten op te
nemen, kan een-geleidelijke verbe
tering van de waterkwaliteit wor
den nagestreefd: Indien men een
R.W.Z.I. Riool-Waterzuive
ringsinstallatie)-zou plannen voor
het goed gerioleerd gedeelte van de
fusiegemeente Zottegem, kan de
inplantingsplaats voorzien worden
ofwel aan het einde van de al be
staande koliektor aan de Bettelho-
vebeek, ofwel na verdere doortrek
king van deze koliektor langs de
Molenbeek vóór de samenvloeiing
van de Molenbeek en de Zwalm.
Vermelden wij ook nog de optie op
lange termijn van de kaptatie van
het oppervlaktewater van het
Zwalmbekken voor het voeden van
een spaarbekken voor drinkwater.
Deze mogelijkheid van oppervlak
tewinning samen met de grote toe
ristische waarde van de Zwalm
streek verplichten ons het Zwalm
bekken tot een prioritair te saneren
gebied uit te roepen.
Jammer alleen dat op het investe
ringsprogramma 1984 geen frank
aan krediet voorzien is en dat er
zelfs een grote twijfel is voor de
investeringsprogramma's van 1985
en 1986 zegt Gemeenschapsminis
ter Lenssens.
Hopen wij alleen maar dat al het
politieke en administratieve getalm
voor de mooie Zwalmstreek niet
het definitieve einde inluidt.
Nu de CVP in Herzele in de
oppositie zit, is het uiteraard
gedaan met stemmekes te
winnen via de vriendjes- en
Sint-Niklaaspolitiek met de
middelen van de gemeente.
Wil de CVP niet wegdeem-
steren tegen de volgende ver
kiezingen, dan zal zij effek-
tief aan politiek moeten gaan
doén. Zij kiest dus voor de
harde oppositie, op zichzelf
nog niet eens negatief: zo
komt er wat leven in de brou
werij van de gemeenteraad.
Alle middelen zijn dus goed voor
Frans en zijn medestanders om de
nieuwe koalitie het vuur aan de
schenen te leggen. Het ligt voor de
hand dat de CVP hierbij gebruik
maakt van onderwerpen die kun
nen rekenen op een ruime belang
stelling bij brede lagen van de be
volking.
Sedert Eric Van Rompuy, je weet
wel, de Guy Verhofstadt van de
CVP-jongeren, openlijk erkende
dat de groenen (Agalev) het
tuinhuisje van de CVP veroverd
hadden, wil öok de CVP er zo
groen mogelijk uitzien: niet voor
niets zijn het-3-CVP-ministers die
het gros van bet leefmilieu onder
hun bevoegdheid hebben (Akker
mans, Lenssens, Aerts...).
Het CVP-PVV-bestuur in
het OCMW voert dezelfde
politiek als de nationale re
gering, nl. rijken worden rij
ker en armen worden armer.
Sinds decennia heeft de SP-
fraktie zich verzet in het
OCMW tegen de aanvallen
van CVP-PVV -zijde om
enerzijds de dagprijs in de
rustoorden gevoelig te ver
hogen en anderzijds tegen
het toepassen van de onder
houdsplicht.
het doen betalen door de
kinderen of kleinkinderen in
dien het pensioen ontoerei
kend is).
Dit CVP-PW-bestuur heeft nu een
aantal maatregelen genomen die
een golf van paniek hebben veroor
zaakt. De manier waarop dit alles
aan de ingezetenen en hun kinde
ren werd aangebracht is werkelijk
.onmenselijk. Sommigen werden
gewoon een nieuw contract onder
de neus gestoken met de vraag dit
vlug te naamtekenen zonder één
woordje uitleg.
Kd. Martin Van der Speeten heeft
deze praktijken tijdens zijn inter
pellatie in de gemeenteraad op een
passende manier aangeklaagd. On
dertussen werden de voorgestelde
maatregelen van het CVP-PW-be
stuur nl.
1. verhoging van de dagprijs van
450 fr. naar 650 fr. voor al
leenstaande en van 800 fr. naar
1.100 fr. voor een echtpaar.
2. de toepassing van de onder
houdsplicht voor wie onvoldoende
pensioen heeft
door het Provinciebestuur niet aan
genomen.
Ook het Provinciebestuur heeft
aanstoot genomen aan de onrecht
vaardige manier waarop het CVP-
PW-bestuur de onderhoudsplicht
wou toepassen.
De SP-fraktie heeft zich met alle
middelen verzet tegen deze on
rechtvaardige maatregel. De SP
vindt het onlogisch dat mensen die
hun hele leven tot de sociale zeker
heid hebben bijgedragen nu extra
moeten betalen wanneer ze perma
nente verzorging behoeven in de
bejaardentehuizen van het
O.C.M.W.
Ook in de studie betreffende be
hoeftige bejaarden en onderhouds
plichtige kinderen (Van Houtte,
Breda, 1976) worden argumenten
aangevoerd om opneming in een
bejaardentehuis te laten bekostigen
door de sociale zekerheid. Dat de
opgenomen bejaarde met eigen in
komsten de kosten moet dekken en
dat de alimentatieplichtigen zo no
dig in die kosten moeten bijdragen,
wordt geacht in strijd te zijn met de
evoluties binnen het sociaal recht
dat de eigen verantwoordelijkheid
van de gemeenschap voor het waar
borgen van het levensminimum van
alle rechtsonderhorigen wil be
werkstelligen.
Bovendien zijn er op het feitelijke
vlak heel wat empirische aanwijzi-
gingen die pleiten voor de afschaf
fing van de alimentatieplicht:
de noodzaak om bloedverwan
ten financieel aan te spreken is
beschamend voor de behoeftigen,
voornamelijk voor de ouders.
De goede relaties bdjaarden-kinde-
ren kunnen er onder lijden ten
nadele van het psychisch evenwicht
en het welzijn van de bejaarden;
de alimentatieplicht treft de
maatschappelijke zwaksten en
werkt de verschillen in welstand in
de hand.
Immers de welstand van de even
tuele alimentatieplichtigen die zich
in bescheiden mate hebben opge
werkt wordt erdoor beknot;
de hulpverlenende instantie, die
verhaal uitoefent, schaadt haar
hulpverlenende functie door deze
daad, die door de bejaarde als
repressief wordt ervaren;
met de veroudering van de be
volking zal plaatsing, waarbij ge
neeskundige hulp noodzakelijk is,
toenemen.
Pensioenen zullen nog zelden vol
staan voor plaatsing van bejaarden
zeker niet in geval van verzorgings
behoeftigheid. Op grond van de
huidige wetgeving zullen bijgevolg
aan alimentatieplichtigen niet on
belangrijke sommen worden ge
vraagd.
Ondertussen heeft het dossier inge
volge de bemerkingen van het Pro
vinciebestuur een andere wending
genomen en er zal moeten overge
gaan worden tot het betalen van de
reële kostprijs.
Het lijdt geen twijfel dat met al
deze wijzigingen en overhaast ge
nomen beslissingen door het huidi
ge CVP-FW-bestuur er heel wat
ongerustheid is ontstaan bij de in
gezetenen-van de OCMW-rustoor-
den en hun alimentatieplichtigen.
Eddy Dierickx
SP-fraktieleider OCMW
Natuurlijk dat ook in Herzele de
CVP op dit karretje springt. Tij
dens de vorige legislatuur hebben
zij zich niet druk gemaakt over
leefmilieu en inspraak, maar nu in
de oppositie... dat is een ander paar
mouwen. Schepen van Leefmilieu,
Serge Van Hende, is zo verstandig
geweest een werkgroep Leefmilieu
op te richten om een en ander uit te
werken wat inzake leefmilieu op
gemeentelijk vlak mogelijk is.
De werkgroep zou van start gaan
met twee vertegenwoordigers van
elke fraktie in de gemeenteraad.
Het getuigt van enige verdraag
zaamheid dat ook de oppositie, dus
de CVP, uitgenodigd werd twee
mensen af te vaardigen.
Tijdens de eerste bijeenkomsten
van de werkgroep werd hoofdzake
lijk werk gemaakt van het intern
reglement. Daarin werd voorzien
dat naast de vertegenwoordigers
van de frakties, de werkgroep uit
gebreid kon worden. Dit met als
doel deskundigen en milieugroepen
bij de werkgroep te betrekken.
Zo begreep de CVP het echter niet.
Zij eist, en ik citeer: «...Er moet
niet alleen een evenredige ver
tegenwoordiging van elke fraktie
komen. Belangrijker is dat geen
enkele van de vele organisaties die
bekommerd zijn om het leefmilieu
bij de zaak betrokken waren.
Lees door pag. 8
De voorbije weken werden op politiek vlak vooral gekenmerkt door
communautaire problemen en twisten.
De afzetting als gemeenteraadslid van burgemeester. Happart door
de Bestendige Deputatie van Limburg, het wetsvoorstel Galle en het
staalontwerp in de Kamer, dat zaterdagavond eerder onverwacht
werd opgeschort, haalden de krantenkoppen.
Ook radio en T. V. lieten niets onverlet om deze feiten dik in de verf
te zetten. Aldus zijn de media er opnieuw in geslaagd de aandacht
van de publieke opinie af te leiden van de sociaal-economische
problemen, die nochtans primordiaal zijn.
Hierbij willen we zeker niet ontkennen dat deze communautaire
kwesties van enig belang ontbloot zijn, helemaal niet, want in ons
blad Voor Allen» van 27 januari hebben wij ondubbelzinnig
duidelijk gemaakt dat wij achter het wetsvoorstel Galle staan. Wij
socialisten moeten echter onze aandacht ook blijven toespitsen op de
bestrijding van de werkloosheid.
Als we zien dat ons land thans 523.000 volledige werklozen telt, is
het te vrezen dat dit voor de arbeidende klasse een ramp wordt, voor
zover het dit al niet is.
Als we daarenboven vaststellen dat onze sociale verworvenheden in
die mate worden afgebouwd dat de klok ineens jaren wordt
teruggezet, zijn het vooral deze problemen die onze aandacht
moeten bezighouden.
Wij beseffen wel dat Martens nog hooguit 16 maanden het roer in
handen mag houden vooraleer hij zich aan de uitspraak van de
kiezer zal moeten onderwerpen.
Nu reeds zijn wij er vast van overtuigd dat de arbeidende bevolking
het beleid van deze rechtse bewindvoerders zal afstraffen.
Doch eigenlijk zullen we niet hoeven te wachten tot het einde van
deze legislatuur om de afkeuring van deze regering mee te maken.
17 juni, de dag van de Europese verkiezingen, wordt ongetwijfeld de
voorbode van deze afstraffing!
Herman DE LOOR
V olksvertegenwoordiger
Tijdens een zeer stemmige
plechtigheid en onder grote
belangstelling ontving Bert
Van Hoorick de Dirk Mar
tensprijs voor literatuur, een
prijs waarvoor hij in 1962
zelf een bedrag op de stads-
begroting voorzag. (Hij was
toen schepen van kuituur
n.v.d.r.)
Burgemeester Uytersprot die de
manifestatie opende loofde Van
Hoorick met zijn welbespraaktheid
en vooral zijn breeddenkendheid.
Het boek «In Tegenstroom» noem
de hij een bewijs van de veelzijdig
heid van Bert.
Willem Roggeman, voorzitter van
de jury, schetste waarom het boek
«In Tegenstroom» met de prijs ging
lopen. Reeds na de eerste ronde
bleven er slechts twee werken over:
het bekroonde en «Het verdriet van
België» van Hugo Claus. De auto
biografie van Bert noemde hij een
belangrijke brok literatuur van een
echte schrijver, met alle ingrediën
ten van een goede romen. Het boek
is geschreven in een direkte, helde
re, maar precies beschrijvende taal.
De thematiek het verzet in de
tweede wereldoorlog, de concen
tratiekampen... is somber en
sereen weergegeven en geschreven
uit een politieke visie, maar het
boek is geen politiek pamflet ge
worden. W; Roggeman wees erop
dat het boek ook in Nederland heel
wat aandacht gekregen heeft.
Vervolgens was er een kort gesprek
tussen de laureaat en W. Rogge
man. Hierin vertelde Bert hoe hij
ertoe gekomen was om «In Tegen
stroom» te schrijven. Hij zei dat
hoe ouder een mens wordt, hoe
meer hij in het verleden begint te
leven. Een drietal jaar terug ont
moette hij een oude vriendin, die
hem zei al die herinneringen op te
schrijven en wat later kreeg hij het
bezoek van de uitgeverij Masereel-
fonds. Verder waren er de verschei
dene vraaggesprekken die hij ge
had heeft met o.a. één voor de
BRT, die hem de bedenking liet
maken: straks schrijven zij een
boek met mijn gegevens, waarom
zou ik het dan zelf niet doen. Tij
dens het gesprek verontschuldigde
hij zich dat het boek in de ik-vorm
geschreven was. Dit heeft hij te
danken aan zijn Marxistisch-Leni-
nistische vorming, die zegt dat het
de producerende krachten zijn die
de geschiedenis in beweging zetten,
de massa stuwt de personen. Ver
der vertelde Van Hoorick dat het
boek in het verlengde ligt van «Pie-
ter Daens» het boek van zijn vriend
Louis-Paul Boon. Als hij ooit nog
een boek zou schrijven, dan zal het
iets worden in de aard van Stijn
Streuvels «Teleurgang van de Wa
terhoek», namelijk «De teloorgang
van een Vechtersstad».
De viering werd afgerond met de
overhandiging van de prijs aan Bert
door schepen Lieven-Borms, deze
kreeg hem onmiddellijk terug met
de vraag de helft van het bedrag
aan Amnesty International en de
andere helft aan SOS-Honger te
willen storten. Daarvoor had Roger
De Wilde, leraar aan de akademie
van muziek, ballet en toneel, enke
le uittreksels uit het boek voorge
lezen.
D.B.L.
Maandag 13 februari 1984 om 20 uur
Volkshuis, Houtmarkt 1 te Aalst
- Rol van de CSC-afdelingen in krisistijd
- Programmatic gewestelijke kadervorming 1984
Inleidingen: Martine Lemonnier (nationaal sekretaris)
Chris Vancoppenolle (gewestelijk sekretaris)
Er wordt met belangstelling uitgezien naar
programmatievoorstellen vanuit de afdelingen.
Alle afdelings verantwoordelij ken en belangstellenden worden
ten stelligste verwacht op deze organisatorisch belangrijke
avond.
