SP-fraktie krijgt gelijk
Onze land- en
tuinbouwers niet
vergeten
Er was eens een spoorwegnet
Zuidafrikaanse ambassade
antwoordt op SP-motie over
Nelson Mandela
STEM voor een
KERNWAPENVRIJ
EUROPA
Binnen in
Huisjes O.C.M.W. Burchtstraat te Ninove
Willy Vernimmen
Lid van het
Europees Parlement
Zondag 3 juni 1984: Intercity - Interregio
Een tijdje terug meldden wij
dat de SP een motie indiende
bij de gemeenteraad (en ook
gestemd kreeg) die de vrijla
ting vroeg van Nelson
Mandela.
Over de toekomst van de
huisjes tussen het OCMW en
de ex-eigendom De Cooman
zijn al heel wat woorden ge
vallen. Zowel in de OCMW-
Raad als in de Gemeente
raad stonden meerderheid en
oppositie lijnrecht tegenover
mekaar. Hoe er uiteindelijk
toch nog een gelukkige op
lossing uit de bus kwam leest
U in volgend verhaal.
Aalsters
Coördinatiekomité
voor Welzijnsbeleid
van start... een primeur
voor België, pag. 2
Stem voor
kernwapenvrij Europa,
pag. 5
De provincie, pag. 7
Vakantiegeld 1984,
pag. 7
Bob Dylan voor de
eerste maal in België,
pag. 4
J
Het is zover: er rijden min
der treinen en een aantal
stations behoren tot het ver
leden. Om te besparen, zegt
Minister De Croo, en om de
reizigers beter te dienen. Be
sparen? Misschien wel wat
de N.M.B.S. betreft maar
globaal genomen zeker niet.
Er zal tegen alle ekonomische en
sociale principes in nog meer benzi
ne verkwist worden langs snel- en
verzadigde stadswegen. Energie
besparing is een begrip dat in het
totaalbeeld zou moeten doordrin
gen; men mag immers niet vergeten
dat de invoer van energie één van
de belangrijkste oorzaken is van de
negatieve handels- en betalingsba
lans. En beter dienen? Wat heb je
er als ouder aan dat je kind niet
meer kan opstappen in het ver
trouwde station en met de fiets veel
verder moet... ter kompensatie van
de klokvaste treinen?
Het is met de bezuinigingsplannen
van de regering Martens als met
een aanslepende kiespijn: er wordt
om de pijn wat te verdoven hier en
daar een kleine ingreep uitgevoerd,
maar de pijn komt steeds weer,
want de ingrepen deugen niet!
N.M.B.S. en N.M.V.B. gaan ervan
uit dat na een aanloopperiode van 5
a 10 jaar 4,35 miljard bespaard zou
kunnen worden. Let wel: zou! Het
klinkt allemaal mooi, de zware be
lastingsdruk in acht genomen, maar
in Florennes wordt koortsachtig
aan de dure wapenwedloop meege
werkt en het leger moet zo nodig
permanent gemoderniseerd wor
den. Om te besparen? Het argu
ment van de verkeersminister
klinkt potsierlijk, als men nagaat
hoe overheidsgelden in andere sek
toren over de balk worden gegooid.
Dat de besparingen niet enkel een
probleemeffekt veroorzaken voor
een groot aantal reizigers is duide
lijk, er is ook een gedokumenteer-
de negatieve invloed op cle tewerk
stelling bij de N.M.B.S. Sinds H.
De Croo minister van verkeerwe-
zen is, zijn bij de spoorwegen onge
veer 4000 mensen afgevloeid, in
1984 zullen ca. 3000 spoorwegbe
dienden afvloeien en in 1985 nog
eens 3.400.
Niemand betwist dat de spoorwe
gen verlieslatend zijn, maar het
gevolg van een verkeerde politiek
als oorzaak aangrijpen om scheve
toestanden zogezegd recht te trek
ken lijkt me tegen elke vorm van
gezond verstand in te druisen. De
verlieslast, die het gevolg is van een
reeds lang weinig reizigersvriende-
lijk beleid, kan en moet vermin
derd worden, maar dat kan enkel
door ernstig terug te blikken op het
energiebesparende autowegen
een dure aangelegenheid is. Vaak
kan het niet anders: industrieterrei
nen werden dikwijls vlak bij een
snelweg ingeplant en openbaar ver
voer is er niet zelden schaars. Oude
industriekwartieren verkommeren
dan maar en worden nu met enige
ironie als «industrieel archeologisch
erfgoed» bestempeld. Een dergelij
ke situatie komt uiteraard de grote
autokonstrukteurs en de petro-
leumnijverheid ten goede, maar dat
week ook Minister De Croo.
En toch, over een aantal cijfers
wordt minder gepraat. Van de 118
miljard frank die in 1983 naar de
wegen is gegaan, werd ca. 98 mil
jard gebruikt om leningen af te
lossen! Men acht het blijkbaar niet
nodig om uit die cijfers de nodige
lessen te trekken. Men heeft de
spoorweg twee maal heeft de
spoorweg twee maal ondergraven;
er werd geld gespendeerd, dat men
niet had, om wegen aan te leggen
ook duurder en niet alleen om
dat de prijzen op de internationale
markt gingen stijgen. Het resultaat
is om bij te huilen: een spoorweg
dienst die niet beantwoordt aan de
noden van de reizigers en o.a. daar
door verlieslatend is en een ge
dwongen naar het werk snellen in
eigen wagen, waardoor men heel
sterk het gezinsbudget moet aan
spreken.
Indien de vernieuwingswoede ook
het openbaar vervoer ten goede
was gekomen, dan zou het verlies
van de N.M.B.S. vandaag niet op
lopen tot de reusachtige bedragen
die Minister De Croo onaanvaard
baar vindt. Gevolg en oorzaak wor
den hier samengesmolten tot een
nieuw begrip van waaruit een af-
braakpolitiek kan worden ingezet.
Op school vertelde de onderwijzer
ons dat België een enorm dicht
spoorwegnet had en er terecht fier
mocht over zijn zou de brave man
Deze tekst werd doorgestuurd naar
de Zuidafrikaanse ambassade en
(een beetje tot onze verbazing) rea
geerde de ambassadeur met een
brief die wij U niet willen onthou
den, want de inhoud is interessant
genoeg:
Mijnheer de Burgemeester,
Ik heb uw brief van 7 mei 1984
evenals de motie van 30 maart van
uw gemeenteraad goed omvangen.
Het is niet zonder enige verrassing
dat ik vaststel dat uw gemeenteraad
zich ook bezig houdt met internatio
nale problemen. U staat waarschijn
lijk aan het hoofd van een gemeente
waar zich ter plaatse geen proble
men stellen en dan moet ik u geluk
wensen want dan is u een gelukkig
man.
Wat betreft de heer Nelson Mandela
wou ik nochtans graag volgende
punten in het licht stellen:
1. Het ANC richt zich niet tot AL
LE (door u vetjes getikt) rassen
van Zuid-Afrika doch recruteert
hoofdzakelijk onder de zwarte
bevolking.
Lees door pag. 3
Bij de bespreking van OCMW-be-
groting voor 1984 (we zijn op dat
moment november 1983) werd
door de CVP-PVV-CL meerder
heid beslist de betrokken huisjes
(vroeger was hier o.a. het Vrou
wenhuis aktief) af te breken om er
een parking aan te leggen.
De SP-fraktie reageerde onmiddel
lijk. De voorgestelde oplossing
werd afgewezen om redenen van
stedebouwkundige aard (een kale
vlakte tussen twee hoge gebouwen)
en verkeerstechnische aard (er is
voldoende parking in de buurt, zo
wel voor personeel als voor bezoe
kers).
Bij monde van de fraktievoorzitters
Manfred Janssens (OCMW) en Jac
ques Timmermans (Gemeente
raad) werd campagne gevoerd, ook
naar de bevolking toe.
Er werd verwezen naar vroegere
SP-voorstellen (het bouwen van be
jaardenflats) en naar mogelijke
nieuwe oplossingen voor behuizing
van administratie en personeel.
Deze campagne heeft geleidelijk
aan resultaat opgeleverd. In de ge
meenteraad werden de eerste
scheuren in de meerderheid duide
lijk: schepen Durant (PVV-CL)
verklaarde dat de huizen niet zo
maar zouden afgebroken worden
en schepen Van Eeckhout (CVP)
vond dat een parking slechts één
van de vele mogelijke oplossingen
was.
Ook in het OCMW was het aan-
voelbaar dat de meerderheid zich
opnieuw aan het beraden was over
een oplossing. Deze is er dan Beko
men in de zitting van de Raad van
24 mei.
Toen over het agendapunt «Be
spreking en goedkeuring afbraak
huizen in de Burchtstraat» moest
gestemd worden verklaarde de
meerderheid bij monde van voor
zitter Timmermans (CVP) en frak-
tieleider Kiekens (PVV-CL) dat
het de bedoeling was na afbraak een
nieuw gebouw op te richten.
De SP-fraktie was van mening dat.
om dit te realiseren, er voorafgaand
twee andere beslissingen nodig wa
ren: de goedkeuring door de Raad
van een bestemmingswijziging voor
de huizen en het aanstellen van een
ontwerper voor het nieuwe plan.
Het is inderdaad slechts na het
goedkeuren van dit plan door de
OCMW-Raad. de Gemeenteraad
en de hogere voogdijoverheid dat
tot realisatie kan overgegaan wor
den. De SP-fraktie trok de bedoe
lingen van de meerderheid niet in
twijfel maar wenste evenmin het
risico te lopen nu over te gaan tot
afbraak zonder garanties van een
toekomstige realisatie.
De meerderheid is deze zienswijze
bijgetreden. De agendapunten
i.v.m. de afbraak werden van de
agenda gevoerd en de positieve
puntên van de SP werden bij hoog
dringendheid op de agenda gezet.
Het punt i.v.m. de bestemmings
wijziging werd unaniem goedge
keurd. Bij de aanstelling van een
ontwerper onthield de SP-fraktie
zich. Door de meerderheid werd
immers schepen Durant voorge
steld en de fraktie was van oordeel
dat zich hier een politiek en deon-
tologisch probleem stelt.
Of is het soms goed te keuren dat
een schepen van Openbare Werken
van een stad een ontwerp kan ma
ken hem aangeboden door zijn po
litieke vrieiTtlen in het OCMW. En
dit nadat dezelfde schepen zich in
de Gemeenteraad als eerste van de
meerderheid uitgesproken had
vóór een nieuwbouw en tegen de
parking?
Is het soms dit wat verstaan wordt
onder «depolitisering van het
Openbaar Ambt»?.
Alleszins: de zitting van 24 mei
heeft aangetoond dat een konse-
kwent verdedigen van juiste stand
punten door de oppositie tot een
resultaat kan leiden. Op voorwaar
de natuurlijk dat de meerderheid
niet ziende blind is. Dit blijkt in het
OCMW (nog) niet het geval te zijn.
Vrijdag 1 juni 1984
46* jaargang nr. 22
Weekblad van de S.P.
In het verleden werden de socialisten weI eens het verwijt
gemaakt zich niet voldoende in te zetten voor de landbouwers.
Sinds de eerste rechtstreekse verkiezing van het Europees
Parlement (1979) gaat deze bewering geenszins meer op. In dit
Europese Parlement hebben de Vlaamse socialisten, via
talrijke interpellaties, voorstellen, vragen en verslagen van
voorzitter Karei Van Miert en ook van mezelf, geijverd voor
een betere situatie voor de land- en tuinbouwers en voor de tot
standkoming van een echt gemeenschappelijk
landbouwbeleid.
De SP heeft daarbij gefundeerde kritiek op de manier waarop
de nochtans waardevolle doelstellingen van het huidig
landbouwbeleid in de praktijk werden omgezet. Inderdaad,
door onbeperkte prijsgaranties worden van een aantal
produkten overschotten («bergen») geproduceerd met alle
nefaste gevolgen vandien. De financiële lasten van de E. G.
worden zwaarder. Schaalvergroting en intensivering
verjaagden talrijke kleinere boeren en te grote
inkomensongelijkheid en benadeling van familiale bedrijven
waren het gevolg van de onvoldoende integratie van het
structuur- en sociaal beleid.
De SP streeft dus naar een zich opdringende hervorming van
het bestaande landbouwbeleid, leidend tot een vermindering
van het budget, maar zeker niet ten koste van de landbouwer
zelf noch van de verbruiker.
Uitgangspunten daarbij zijn:
O het behoud van de tewerkstelling in het familiaal
landbouwbedrijf en het wegwerken van de
inkomensachterstand van de landbouwers.
de zorg voor de consument;
de bescherming van milieu en landbouw;
O een grotere inspanning inzake de verbetering van
produktie- en kommercialisatiestrukturen;
O het versterken van de communautaire preferentie zonder de
E. G. -grenzen af te sluiten.
Het voornaamste element daarin is het scheppen van een beter
evenwicht op de markt voor landbouwprodukten, m.a. w.
produktieplanning. De familiale bedrijven worden
geherwaardeerd o.a. door de afbouw van de prijsgaranties
boven een bepaalde hoeveelheid, evenals door een stelsel van
steun aan het bedrijf in plaats van aan het produkt.
Eerlijk delen is ook in het landbouwbeleid een prioritaire
doelstelling voor de socialisten, wat bijvoorbeeld niet steeds
kan gezegd worden van een beroepsorganisatie als de
Belgische Boerenbond. Enkel met de SP-voorstellen zal het
mogelijk zijn de direkte en de indirekte werkgelegenheid op het
platteland te handhaven en daarenboven, voor jonge boeren
die het nu uiterst moeilijk hebben, nieuwe kansen te scheppen.
Romain John van de Maele
verkeersbeleid in het algemeen en
door de infrastruktuur aan te pas
sen aan de sociale noden. Het indi
vidueel vervoer heeft meer dan een
behoorlijk deel gekregen en in vele
gevallen zelfs meer dan dat, ook in
gebieden waar pendelaars bijna
evenveel tijd in trein of bus door
brengen als bij hun gezin. Laat ons
immers niet vergeten dat per auto
naar het werk gaan ook langs
en het privétransport aan te moedi
gen en er werd weinig gedaan
ook omdat men geen geld had
om het openbaar vervoer aan de
eisen van een moderne en dynami
sche maatschappij aan te passen.
Zo zijn de verliezen dan gaan oplo
pen: minder reizigers, enz. Want
het ging vlugger langs de nieuwe
wegen en als dan een grote stroom
in beweging kwam werd de beznine
vandaag nog die woorden durven
herhalen. Ik betwijfel het. En nog
iets dat ik op school leerde: België
produceerde niet alleen treinsellen
voor eigen gebruik, maar was ook
een grote uitvoerder. Wie enigszins
vertrouwd is met de situatie in die
sektor, weet maar al te goed dat
ook die uitspraak vandaag niet
meer opgaat. En toch, nog niet zo
lang geleden spoorde ik elke avond
naar huis in treinstellen met houten
banken.
Besparen... Ergens las ik de uit
drukking besparingsgeil, maar het
is allemaal veel meer dan dat. Stop
treinen zijn te duur, maar de hou
ten dwarsliggers die het reeds meer
dan een eeuw doen moeten weg
Voor beton. Om te besparen? Glo
baal genomen zal ook die ingreep
niet batig zijn, maar een aantal
mensen uit de betonwereld zal er
een andere opinie op nahouden.
Het hoeft geen betoog dat hun
mening niet fel zal afwijken van de
standpunten van de grote geldop-
slokkers die het privétransport in
handen hebben. Óm het geld gaat
het, niet om een aanvaardbare so
ciale situatie.
Nu Europa voor vijf jaar een nieu
we ploeg krijgt en over ontsluiting
der regio's gepraat wordt, treedt in
België voor de zoveelste maal een
nieuw plan in werking dat ons te
rugbrengt naar een toestand van
een eeuw geleden: die der isolatie.
Ook daar moeten wij, socialisten,
hard tegenaan. Besparing ja - af
braak neen!
Snellere treinen en vluggere verbindingen, maar dan moet je er wel op geraken; m.a.w. tuut zei de trein...
en het station vertrok
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
.Houtmarkt 1 9300 AALST Tel.: 053/70 51 51
Postrekeniqgnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst.
