Meer dan 700 entoesiaste deelnemers
uit de Federatie Aalst
Martens zet
verarmingsbeleid voort
Zottegem wil stad worden
Binnen in
Grote Shownamiddag voor de Derde
«78-Toerenti]d»
Editoriaal
Wetsvoorstel In Kamer
Leeftijd:
Twaalf proppensvolle auto
cars - één pechvogel diende
noodgedwongen achter te
blijven - vertrokken zaterdag
11. gezamenlijk vanop de
Aalsterse Houtmarkt richting
Antwerps Sportpaleis met aan
boord bijna 700 militanten,
jong en minder jong, reikhal
zend uitkijkend naar het be
loofde spektakel.
ag 16 april 1985 om 14 uur
«De Marbol» (Volkshuis), Markt 15 te
M.m.v.Jo Leemans, orkest Eddy Delatte, Jean Monnet, Al
Parker.
Gelegenheidstoespraak door Europarlementslid Willy
Vernimmen.
Inkom gratis.
P. Van der Nieren
Senator
Op haar zitting van 14 fe
bruari 1985 nam de Kamer
van Volksvertegenwoordigers
een 'historische' beslissing:
eenparig min twee onthoudin
gen keurde ze een aantal
wetsontwerpen en -voorstel
len goed tot verlening van de
titel van stad aan de vroegere
gemeenten: Borgworm, Ro-
chefort, Geldenaken, Beau-
raing, Landen, Hoogstraten,
Gembloux, Herentals en
Bree. Zo telt ons land nu
officieel 90 'oude' en 9 'nieu
we', dus samen 99 gemeenten
die de titel van stad voeren.
Volksvertegenwoordiger en
Zottegems burgemeester Her
man De Loor was hierbij rap
porteur, d.w.z. dat hij na
mens de Kommissie voor
Binnenlandse Zaken, voor de
Kamer van Volksvertegen
woordigers verslag uitbracht.
De 'historische' zitting van 14
februari 1985
Het dekreet van 10 oktober
1830 en de Atlas van België
Lees door pagina 8
Gemeenteraad
Denderleeuw, pag. 3
Centrumlaan 100,
pag. 7
Kenmerken sociaal-
ekonomische toestand
in arrondissement
Aalst, pag. 7
't Faluintje, pag. 2
Hallo, hallo, hier radio
Giesbaargen, pag. 6
mm
Vrijdag 29 MAART 1985
47* jaargang nr. 13
Weekblad van de S.P.
Redaktie - Administratie - Publiciteit
Houtmarkt 1, 9300 AALST - Tel. 053/70.51.51
Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Federaal Bestuur S.P. arrondissement Aalst
Houtmarkt 1, 9300 AALST - Tel. 053/70.51.51
Massafeest 100 jaar socialistische Partij
toto filip bogaert
Hoge verwachtingen, inderdaad.
Men viert immers zo zelden een
honderdjarig jubileum, en daaren
boven de persberichten over de als
een trein lopende kaartenverkoop,
de massale vraag in onze eigen SP-
federatie Aalst werkten een en an
der in de hand.
En inderdaad, nog nooit zagen we
op een socialistische bijeenkomst
dergelijke mensenzee, aangevoerd
door honderden bussen uit het hele
Vlaamse land. Waar we zelfs - een
eerste indruk - een ogenblik vrees
den voor een totale overrompeling
(het gedrum aan de zijingang werd
één moment nogal chaotisch) dan
viel eenmaal binnen alles in de
vereiste goede plooien.
Praktisch iedereen uit onze federa
tie beschikte over een zitplaats, of
zorgde daar zelfs op hun manier
voor, nog anderen kozen bewust
voor de nok van het Sportpaleis
waar de beentjes nog dienden ge
strekt te worden en de verfrissingen
beter bereikbaar waren, maar elk
een was achteraf unaniem: de vie
ring van honderd jaar SP is een
merkwaardige gebeurtenis gewor
den. Een spektakel van hoog ni
veau was de visuele klank- en licht-
evokatie van de hoogtepunten (en
ook een aantal minder aangename
herinneringen) uit een eeuw socia
listische beweging.
Trouwens, ook het inleidende ani
matieprogramma met een aaneen
schakeling van turngroepen, har
monieën, trommelkorpsen, volks
dansers enz. mocht er zijn als aan
zet tot het prachtige, grandioze
we vervallen in superlatieven maar
het was écht iets van de bovenste
plank - soms ook ontroerende to
taalspektakel in een regie van Wal
ter Tillemans, die honderden per
sonages het dekor liet opdraven.
Een pluim voor deze vaardige re
gisseur om met de bescheiden mid
delen maar met veel fantasie een
spektakel te hebben opgezet waar
bij op een fantasierijke, bevattelij
ke en originele manier (het idee
van de sociale piramide als centraal
punt was een vondst van jewelste)
honderd jaar ontvoogdingsstrijd
werd uitgebeeld. Strijdbaar (er
werden ook verdienstelijke afdelin
gen en zéér oude militanten gehul
digd) en ontroerend tussendoor
(een 'polderbizon' als Jos Van Eyn-
de met tranende ogen) zodat ook
talrijke toeschouwers hun gevoe
lens de vrije loop lieten. De gele
genheidstoespraak van partijvoor
zitter Karei Van Miert legde ander
zijds de noodzakelijke link naar de
aktualiteit.
Ander hoogtepunt in het program
ma was nadien het optreden van de
Jacamacca Joggers en Compagnie
in een aangebouwde feesttent.
Meer voor een jeugdig publiek ui
teraard, maar we zagen ook talrijke
minder jonge en zelfs leuke senio-
ren meeswingen op de tonen van
rhythm 'n blues, rock e.a. muziek
jes. En die met een Firmin Tim
mermans als nieuw vokaal talent.
Een overstapje van de drumstick
naar het 'artiste interprête' voor de
Ninoofse muzikale klassebak.
Te vroeg dienden we afscheid te
nemen van de feesttent en het ge
beuren rond de honderd jaar SP.
Degenen die met eigen wagen kwa
men, en zo waren er natuurlijk ook
velen, waren eventjes te benijden.
Kortom, uit de lektuur van boven
staand proza zal U het allicht ge
snapt hebben: het was een unieke
bijeenkomst. De afwezigen hebben
traditioneel weer eens ongelijk
gehad.
Chris Vancoppenolle
Nu ook de Senaat in de nacht van vrijdag op zaterdag na de Kamer,
meerderheid tegen minderheid, het vertrouwen aan de regering
Martens-Gol heeft gegeven naar aanleiding van de actualisering van
haar programma en de plaatsing van de kernraketten te Florennes, is
het gevaar voor een vroegtijdige regeringscrisis vooralsnog geweken.
Premier Martens heeft voorlopig zijn slag thuis gehaald. De interne
tegenstellingen rond de problematiek van de kernraketten heeft hij,
precies om een regeringskrisis en dus vervroegde verkiezingen te
vermijden, kunnen opvangen zowel in de schoot van zijn Regering als
in eigen partij, maar niet zonder enorme vertwijfeling, ja zelfs enorme
verontwaardiging en onvrede gebracht te hebben binnen de kristelijke
familie.
De onverwachte massale opkomst tijdens de Vredesbetoging van
zondag 17 maart te Brussel is hiervan een duidelijke demonstratie
geweest. De protestroep van duizenden- woeste ACW-leden en de
tienduizenden jongeren uit alle middens, moet premier Martens een
zorg wezen, na zijn Pyrrhus-overwinning in het Parlement.
Het zal niemand ontgaan zijn dat alleen uit vrees voor de kiezer de
regeringspartners doch vooral de CVP-parlementairen de rangen
hebben gesloten.
Hiervan gebruik makend zal de regering Martens V de komende
maanden niets onverlet laten om de gunst van de bevolking terug te
winnen. Alle middelen zijn haar hiervoor goed.
Uit haar zogezegd geaktualiseerd regeringsprogramma, slaande op de
beveiliging van de bestaanszekerheid voor de minstbedeelden, de
aangepaste tewerkstellingsprogramma's, de veiligheid der burgers,
het fiscaal meerjarenplan en de politieke democratie, kondigt zij nu
reeds allerlei aangenaam klinkende maatregelen aan, die als zoethou
dertjes voor de lichtgelovige mensen moeten dienen.
Zo worden de aangekondigde fiskale maatregelen met betrekking tot
de indexatie van de belastingstarieven, de aanpassing van de split-
singsregels voor de gezinnen, de verlaging van de belastingtarieven en
optrekken van het belastbaar minimum evenals de verhoging van de
kinderbij dragen reeds dik in de verf gezet, alhoewel deze over vier
jaren dienen gespreid en bovendien een jaarlijkse meeruitgave van
circa 20 miljard betekenen. De meest begoede klasse zal in deze
maatregelen speciaal worden bedacht.
Waar het geld voor deze fiskale cadeau's vandaan moet komen, zijn
de liberale en kristen demokratische excellenties zo slim om zulks niet
te vertellen.
Dat de grote massa opnieuw zal moeten opdraaien lijdt geen twijfel,
wanneer men de huidige maatregelen ziet die door de regering
Martens V werden beslist om de put in de begroting 1985 te vullen.
Om 30,2 miljalrd tekort weg te werken voorziet de Financieminister,
Frans Grootjans immers nieuwe besparingen op de ziekteverzeke
ring, besparen op het brugpensioen, invoering van de carensdag voor
ambtenaren, inlevering op het onderwijs en noem maar op.
Wilfried Martens heeft mooi praten in het televisiedebat Confrontatie
van vorige zondag wanneer hij beweert dat het niet onredelijk is om
op een totaal van 2.000 miljard uitgaven 20 miljard te besparen - wat
nauwelijks 1 t.h. is - als hij er niet bijzegt waar deze besparingen
zullen gebeuren.
De regering komt op 4 en 5 april in konklaaf bijeen om haar
voornemens in wetteksten om te zetten. Het is afwachten wat daar uit
de bus komt. Inmiddels heeft zij beslist dat ook in 1986 weer eens 2%
van onze index naar de Staatskas zal gaan.
Voorts laat eerste minister Martens er geen twijfel over bestaan dat de
opbrengst van deze maatregel, die groter is dan deze van de fiskale
maatregelen, er nodig is voor de sociale zekerheid. Volgens hem moet
in 1986 beslist worden over de bestendigheid van deze maatregel. Dit
betekent dus het voortzetten van de aderlating van de bevolking.
Het is duidelijk dat de gewone burger zich dan ook maar geen illusie
moet maken.
Alles wat deze regering hem met de ene hand geeft, zal met de andere
hand drie dubbel door haar afgepakt worden. Heeft de regering
Martens-Gol vandaag bljkbaar een veldslag gewonnen, dan zal op 8
december 1985 blijken of zij de oorlog heeft gewonnen.
Gelukkig weet de bevolking nu reeds hoeveel de CVP en de liberale
beloften in verkiezingstijd waard zijn, daar zij zulks vier jaar geleden
ook al heeft mogen ondervinden.
Dit indachtig zullen hopelijk menige kiezers de duidelijke oproep van
Karei Van Miert, voorzitter van de Vlaamse Socialisten tijdens het
subliem 100-Jaar SP herdenkingsfeest van zaterdag jl. in het Sportpa
leis te Antwerpen, in positieve zin weten te beantwoorden, zeker op 8
december 1985. Met de SP kan het anders en beter.
Uit de algemene bespreking van de
wetsontwerpen en -voorstellen tot
verlening van de eretitel van stad
aan een gemeente, is vooral geble
ken welke dokumenten terzake
zoal voorhanden zijn waaruit kan
blijken of je nu in een stad dan wei
in een gemeente woont.
Bovendien kwamen ook een aantal
konkrete mogelijkheden en criteria
een het licht, die een gemeente die
zich in de toekomst tot stad wil
laten verheffen, zal dienen aan te
voeren. Op 27 februari 1985 diende
Herman De Loor een wetsvoorstel
in dat erop gericht is van Zottegem
een stad te maken.
Dit wetsvoorstel werd reeds op 14
maart 1985 tot de druk toegelaten
door de parlementaire persen,
meer bepaald onder nr. 1163 (1984-
1985).
Het werd mede ondertekend door
de volksvertegenwoordigers G.
Temmerman (Gent), M. Colla
(Antwerpen) en A. Bogaerts
(Boortmeerbeek) en wacht nu ge
duldig het moment af dat het zal ter
bespreking en stemming worden
gelegd.
De beslissing op 14 februari 1985
werd voorafgegaan door een alge
mene bespreking, waarbij o.a.
bleek dat geen volledige eensge
zindheid bestond over het feit of al
dan niet duidelijke criteria moeten
worden vastgelegd, op basis waar
van het Parlement een gemeente
eventueel tot stad kan promoveren.
Zo kwam tot uiting dat:
- sommigen van oordeel zijn dat
de bevoegde minister criteria zou
dienen vast te leggen ten einde een
duidelijke houding inzake de er
kenning van de titel van stad te
waarborgen.
- anderen de mening zijn toege
daan dat er geen sprake mag zijn
van enig automatisme bij het verle
nen van deze titel en dat het parle
mentair initiatief in deze aangele
genheid gevrijwaard moet blijven.
- nog anderen opmerkten dat men
zich dient te hoeden voor elke vorm
van diskriminatie en dat het derhal
ve niet zou opgaan de titel van stad
zomaar te gaan verlenen, zonder
inachtneming van de welbepaalde
criteria. Evenmin mag bij de bevol
king het gevoel ontstaan dat de
inwoners van de gemeenten slechts
'tweederangsburgers' zijn.
Vooraleer wij het willen hebben
over het uiteindelijke antwoord van
de minister, lijkt het ons nuttig
voor de lezer even te verduidelij
ken welke officiële dokumenten
met het oog op een klassifikatie als
stad dan wel als gemeente zoal
voorhanden zijn.
Sinds de stichting van de Belgische
Staat werd de officiële lijst van de
steden opgesteld volgens het regle
ment van 30 mei 1825 «omtrent de
samenstelling der staten van de
provincie». Deze lijst komt voor in
de cijnstabel van de kiezer» ge
voegd bij het dekreet van 10 okto
ber 1830 betreffende de verkiezing
van het Nationaal Kongres.
Tot 14 februari 1985 hadden schier
geen andere gemeenten de titel van
stad verkregen, met uitzondering
van het bijzonder geval van de
steden Eupen, Malmédy en St.-
Vith, die door de wet van 6 maart
1925 (bekrachtiging van het Ver
drag van Versailles) bij het Bel
gisch grondgebied werden inge
deeld. Recent werd ook nog op
initiatief van de Wetgevende Ka
mers aan drie gemeenten de titel
van stad toegekend: Fleurus, Ko-
men-Waesten en Ottignies-Lou-
van-la-Neuve.
Volgens het 'dekreet van 10 oktober
1830 ziet de vertegenwoordiging
van de 'steden' per provincie er als
volgt uit: Antwerpen 4, Brabant 9,
West-Vlaanderen 14, Oost-Vlaan-
deren 11, Henegouwen 20, Luik 10,
Limburg 4, Luxemburg 11, en Na
men tot slot 5, hetzij in totaal 87.
Voor Oost-Vlaanderen betekent
dit meer bepaald: Gent, Aalst,
Sint-Niklaas, Dendermonde, Nino-
ve, Lokeren, Geraardsbergen, Ou
denaarde, Deinze, Ronse en
Eeklo.
1
