"Schoonderhage" neemt
nieuwe vleugel in gebruik
Binnen in
Mythes en feilen
De moeilijke week van
Europa
Vergadering Arrondissementeel
SP-bestuur Aalst
Willy Vernimmen
Europees Parlementslid
De Morgen
Progressief
dagblad voor
Vlaanderen
Editoriaal
Schoonderhage is een project
dat de opvang beoogt van
meerderjarige ernstig mentaal
gehandicapten. Het betreft de
begeleiding van werkonbe
kwame volwassen mannen en
vrouwen die gezien hun so-
cio-professionele onbe
kwaamheid niet kunnen inge
schakeld worden in de presta
tiekuituur van het bestaand
ekonomisch systeem.
De verwezenlijking van deze
intentie wordt betracht via een
Dagcentrum, ondergebracht
in een gerestaureerde hofstede
op de wijk Schoonderhage te
Sint-Lievens-Esse, en een Be
zigheidshome, gehuisvest in
twee rijhuizen op het Dorp,
Kauwstraat 5 en 7.
Het ontstaan
Aktivitelten
FC Rode Roos pakt de
cup, pag. 2
Gemeentebestuur
ontvangt bloedgevers
van Burst, pag. 3
Minister Mare Galle
kent 12 miljoen toe aan
Denderleeuw, pag. 3
Het Zotte gems
Bloementapijt 1985: een
gesprek met Laurent
Stalpaert, pag. 7
Een Europese visie op
de sociale zekerheid,
pag. 8
Kleinschaligheid
Zelfvoorziening
Communale
samenlevingsvorm
Therapie
Integratie
Het Dagcentrum
Onlangs verspreidde Herman
Van Rompuy, direkteur van
CEPESS, een nota over de
socialistische oppositie en het
socialistische alternatief. De
ze nota kreeg in de regerings-
vriendelijke pers zeer ruime
weerklank.
Mythes over het verleden
Een ander Amerika
De Vredeling-richtlijn
Resolutie Nicaragua
Mythes over het heden
Mythes over de toekomst
Vrijdag 17 MEI 1985
47* jaargang nr. 20
Weekblad van de S.P
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt 1, 9300 AALST - Tel.: 053/70.51.51
Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst
De kleinschaligheid, het streven
naar zelfonderhoud, vormen samen
met de communale samenlevings
vorm de morele grondslag van het
samenleven in dagcentrum en be
zigheidshome Schoonderhage.
In een eerste fase kwam binnen het
projekt Schoonderhage het dagcen
trum tot ontplooiing. Het is ge
groeid als antwoord op de nog
steeds stijgende vraag naar opvang
van volwassen gehandicapten.
Deze mensen, die gezien hun leef
tijd niet kunnen blijven schoollo-
pen en die gezien hun handicap
noch in een gewoon bedrijf, noch in
een beschutte werkplaats terecht
kunnen, werden tot voor een tien
tal jaar verplicht thuis te blijven of
verdwenen in de massa van de
psychiatrische instelling. Om ook
deze mensen de kans te geven een
levensecht bestaan te leiden ont
stonden initiatieven zoals o.a.
Schoonderhage.
We schrijven 1975 als vanuit de
v.z.w. Beschermcomité voor het
Gehandicapte Kind-Aalst hierom
trent de eerste concrete plannen
worden uitgewerkt. Een legaat van
de inmiddels overleden mevrouw
Bertha Van Langenhove liet deze
vereniging toe een hoeve aan te
kopen te Sint-Lievens-Esse.
Mede dank zij de organisatorische
en financiële ruggesteun van het
Beschermcomité en de vakkundige
hulp van leraars en leerlingen van
het RIBTO-Aalst kon dit gebouw
op 17 september 1979 als dagcen
trum worden in gebruik genomen.
De aktiviteiten op Schoonderhage
kaderen meestal in de schone een
voud van huishoudelijke, agrari
sche en ambachtelijke bezigheden
die levensvatbaar zijn voor mensen
die niet direkt abstrakt kunnen
denken. Tuin, boerderij, keuken,
bakkerij, bloemen en bomen staan
dan ook centraal binnen het
Schoonderhage-programma. Er
wordt hierbij voor elke bewoner
naar een individueel verschillend
evenwicht gezocht tussen arbeid,
rust, ontspanning en beweging.
Van primordiaal belang binnen de
idee Schoonderhage is en blijft de
zgn. kleinschaligheid. Het zich vei
lig en goed voelen, de tevreden
heid, de kwaliteit van het leven
worden heel zeker meer gegaran
deerd door een huis en thuis op
mensenmaat dan door het doolhof
van de massa-instelling, waar de
ontplooiing van elk individu wordt
verstikt in uurroosters en tabellen.
Daarom beoogt Schoonderhage
zijn bewoners te laten leven en
werken in kleine leefgemeenschap
pen, in gewone huizen, tussen an
dere gewone mensen.
Ofschoon het geenszins de bedoe
ling is van Schoonderhage om
winstgevend of renderend te zijn in
andere dan menselijke waarden
wordt het aktiviteitenprogramma
en aanbod zo uitgewerkt dat er
naar gestreefd wordt nuttige en
waardevolle bezigheid te verrich
ten, dewelke tevens bijdragen kan
tot de materiële groei en instand
houding van het projekt.
De kleinvee-boerderij, de grote
tuin, de bakkerij zijn niet enkel een
dankbaar aktiviteitenterrein maar
tevens een opbrengstbron van pro-
dukten die niet meer hoeven ge
kocht te worden.
De uitwisseling of verkoop van ei
gen produkten vormt tevens een
echte en direkte integratiemoge-
li jlcheid met de buitenwereld.
Om aan de diepmenselijke behoef
te van beschutting, zich veilig en
gewaardeerd voelen te kunnen vol
doen, stellen wij de communale
samenlevingsvorm voorop. Dit wil
zeggen: maximaal de mogelijkhe
den openen voor gemeenschappe
lijke beleving door het scheppen
van de nodige materiële ruimte en
het stimuleren van emotionele sa
menhorigheid. De hulpverlening
op Schoonderhage tracht derhalve
eerder in de lijn te liggen van het
ontvoogden dan wel van het be
voogden.
Het ligt nergens in de bedoeling van
Schoonderhage om aan de persoon
en persoonlijkheid van de gehandi
capte te sleutelen tot die passen zou
in een naar onze normen valide
gemeenschap. Daarom lijkt het ons
niet aangewezen om, mede gezien
de leeftijd en de irrevensibiliteit
van hun handicap, de bewoners van
Schoonderhage te onderwerpen
aan therapieën in de strikte zin van
het woord. Het lijkt ons beter de
nodige duwtjes in de rug te geven
op een stille, onopvallende manier,
verweven tussen het alledaagse van
elke dag.
De integratiebehoefte van de be
woners op Schoonderhage beperkt
zich tot het zich gewaardeerd wen
sen en voelen door mensen uit de
meest direkte, herkenbare omge
ving. Omdat de ernstig mentaal
gehandicapte niet direkt zijn plaats
vindt in de wirwar van de valide
wereld lijkt het ons beter om het
kleine stukje van de veel te grote en
ingewikkelde buitenwereld, dat
zich voor Schoonderhage kan en
wil interesseren, naar Schoonder
hage zelf te brengen. Dit noemen
wij de passieve of omgekeerde inte
gratie.
Het is bestemd voor jongere vol
wassen mentaal gehandicapten,
wiens verblijfplaats nog bij de ou
ders is. Zij brengen er hun bezig
heidsdag door in een sfeer die niet
meer schools en ook niet prestatie
gericht kan en mag zijn.
Het Dagcentrum bevindt zich op de
landelijke wijk Schoonderhage te
Sint-Lievens-Esse, deelgemeente
van Herzele.
Een dagelijkse eigen busdienst
zorgt ervoor dat de bewoners 's
morgens worden opgehaald en 's
avonds teruggebracht.
Een van overheidswege bepaalde
bijdrage wordt per aanwezigheids
dag aangerekend, als deel van de
subsidie van Staatswege.
Gezien de eigenheid en aard van
het Dagcentrum zijn er uiteraard
Lees door pag. 8
CEPESS vertrekt van de stelling
dat de SP-kritiek op het regerings
beleid intellektueel oneerlijk zou
zijn omdat nooit verwezen wordt
naar de periode waarin socialisten
wél meeregeerden, namelijk 1977-
1981. Vervolgens komen de beken
de thema's aan bod: begrotingste
kort op het einde van de jaren '70,
de socialisten zijn verantwoordelijk
voor de toename van de fiskale
druk, met socialisten in de regering
steeg de werkloosheid sneller...
Niemand ontkent dat de Belgische
ekonomie in de loop van de jaren
'70 een dramatisch slechte ontwik
keling kende. Op basis van feiten is
het nochtans onmogelijk om de
socialisten of socialistische rege
ringsdeelnames hiervoor als verkla
ring in te roepen.
Tijdens de elf krisisjaren 1974-1984
werd ons land gedurende 6 jaar en
2 maanden geregeerd door koalitie
van christen-demokraten en libera
len; de socialistische partij(en) par
ticipeerden vier jaar en 10 maanden
in het beleid.
Het blijkt dat het aantal volledige
uitkeringsgerechtigde werklozen
tijdens de jaren met centrum-recht
se koalities gemiddeld met 46.696
toenam; tijdens de jaren van cen
trum-links beleid nam dit gemiddel
de slechts met 31.875 toe. Vermits
de werkloosheid anderhalve keer
sneller toeneemt onder regeringen
zonder socialisten, houdt de fabel
over de socialistische verantwoor
delijkheid voor de werkloosheid al
leszins geen steek.
Met betrekking tot de fiskale en
parafiskale druk volstaat het de
officiële publikaties van het minis
terie van Financiën na te slaan
(Studiën en Documentatie, evenals
Het bezoek van President Reagan is niet onopgemerkt voorbij
gegaan in het Europees Parlement te Straatsburg: het weze
nochtans gezegd dat de Europese socialisten eerder in verdeel
de termen zijn opgetreden. De Engelse Labour-vrienden
hielden het bij een demonstratie met spandoeken en wimpels,
nog anderen (waaronder uw dienaar) verlieten het halfrond en
nog anderen beluisterden met of zonder sympathie de woorden
van de president.
Opvallend was de toon van Reagan - een president die
blijkbaar weinig afweet van de Europese geschiedenis, laat
staan van de sociale strijd - die in niet mis te verstane woorden
spreekt tot zijn "Europese vazallen". Het was niet nodig dat hij
zijn anti-communisme herhaalde voor dit Europees forum, het
was nog veel minder nodig dat hij de politieke situatie in
Nicaragua op een eerder eenzijdige manier naar voor bracht.
Kapitalisme betekent voor Reagan vrijheid, alle andere sociale
modellen zijn verfoeilijk en diktatoriaal. Van wetenschap
gesproken?
Tijdens diezelfde week sprak dominee Jesse Jackson over wat
hij noemde "Een ander Amerika". Laat mij toe te verklaren
dat ook deze voordracht mij niet heeft kunnen verleiden tot een
hoera-geroep of handgeklap. Weliswaar worden de situaties
belicht vanuit een méér sentimentele gedachtenvorming, maar
het resultaat ligt niet ver af van dat van Reagan's politiek. Het
was trouwens zeer opvallend dat een reeks vragen over
bewapening, kruisraketten of Nicaragua handig werden weg
gemoffeld. Degenen die dachten waaronder ikzelf) dat deze
achtbare dominee zou ingaan op het armoedeverschijnsel en
zoveel méér, zijn er ook aan voor hun moeite. De man die
voor het congres van de demokraten de zo beluisterde 'dream-
speech' uitsprak leeft ook blijkbaar in een 'droomwereld'
tussen evangelie en werkelijkheid.
Dit is een richtlijn die in feite enige medezeggenschap moet
geven aan de werknemers in de multinationale bedrijven. Het
is een platform voor de Europese vakbeweging, ook voor de
Christelijke vakbeweging. Jef Houthuys verwees er trouwens
naar ter gelegenheid van het laatste ACV-kongres, dat deze
richtlijn van vitaal belang is voor een "Europese aanpak". En
wat stellen wij vast: bij een poging van de socialistische fraktie
Om die richtlijn terug in de aktualiteit te brengen, stemmen alle
CVP'ers tegen. Hoe noemt men dit soort mensen?
Bij een initiatief van onze fraktie om even klaarheid te brengen
in deze aangelegenheid krijgen wij een volgende verrassing.
De heren Croux en Marck zijn blijkbaar katholieker dan de
Paus van Rome - zelfs als hun vrienden CVP'ers de boycot
veroordelen, doen zij alle pogingen om de schuld van deze
ellendige toestand op de beleidsmensen van Nicaragua te
steken, dit tot groot genoegen van de hh. Otto Habsburg, Le
Pen e.a.
Wie gelooft nog dat uiterst rechts in ons land zich niet in de
CVP bevindt? Werkelijk om verstomd te zijn over zoveel
misprijzen t.o.v. een beetje demokratie"
de maandelijkse documentatienota
voor de minister van Financiën).
Indien men de fiskale en parafiska
le druk uitdrukt in van het BNP,
dan blijkt deze druk te stijgen vol
gens het ritme:
1974-1977: (centr.-rechts):
1,41 per jaar
1977-1981 (centr.-links):
0,42 per jaar
1981-1985 (centr.-rechts):
0,83 per jaar.
Onder de regering Tindemans-De
Clercq steeg de globale lastendruk
dus drie keer zo snel als onder de
latere koalities met socialisten, en
onder de regering Martens-De
Clercq-Grootjans twee keer zo snel.
De Leuvense hoogleraar P. De
Grauwe, die de aandacht op deze
paradox gevestigd heeft, toont met
een recente publikatie overigens
nog een andere "paradox" aan:
sinds 1960 zijn het op systematische
wijze de centrum-rechtse koalities
die verantwoordelijk zijn voor de
sterkste stijging van de overheids
uitgaven. Met andere woorden:
noch op het vlak van de overheids
inkomsten, noch op het vlak van de
overheidsuitgaven, kan men gewag
maken van de "onverantwoordelij
ke linkerzijde" en de "verantwoor
delijke rechterzijde". De feiten la
ten dit eenvoudig niet toe.
CEPESS doet in de geciteerde nota
een krampachtige poging om te
bewijzen dat het huidige beleid wel
rekening houdt met de draagkracht
van de verschillende bevolkings
groepen, en dus de nodige "sociale
korrekties" bevat.
De socialistische stelling dat het
huidige kabinet een beleid van
"omgekeerde herverdeling" voert,
hebben wij steeds gebaseerd op
uitgebreide reeksen van becijferde
inkomens-modellen. Wie onze be
vindingen naast zich neerlegt, kan
echter terecht bij een uitstekende
studie verricht door R. Savage ten
behoeve van het MOC, in het ka
der van de MOC-stichting "Fonda-
tion Travail Université" ("1981-
1984: Trois Années d'Austérité Sa-
lariale et Sociale", FTU, Wetstraat
141, 1040 Brussel). Deze studie
bevat een systematisch overzicht
van alle regeringsmaatregelen sinds
1981 (zowel "negatieve" als "posi
tieve"), welke door de auteur toe
gepast werden op een gedetailleer
de reeks van inkomensmodellen,
telkens voor verschillende vormen
van gezinssamenstelling. Wij vatten
de conclusies van R. Savage hier
letterlijk samen:
1. De koopkracht van de allerlaag
ste inkomens is absoluut niet
gespaard;
2. de koopkracht van de gezinnen
met kinderen is niet gespaard,
ook niet voor gezinnen met veel
kinderen;
3. het koopkrachtverlies verloopg
nagenoeg niet progressief vol
gens de draagkracht, maar heeft
een ongeveer lineair karakter.
Opmerkelijk is het feit dat het
koopkrachtverlies voor de lage
re inkomens groter is dan voor
de "hoge middengroep", aldus
deze auteur van het ACW;
4. het fiskale en parafiskale beleid
(inclusief de evolutie van de kin
derbijslagen) blijkt "fondamen-
talement inégalitaire dans ses
effets globaux nets sur le pou-
voir d'achat familial".
De wijze waarop CEPESS het SP-
Alternatief behandelt, is bijzonder
klassiek in het genre van de politie
ke polemiek: men maakt eerst een
karikatuur, die vervolgens op ge
makkelijke wijze kan afgebroken
worden.
De politieke konklusie waartoe de
CEPESS-nota leidt, is vrij duide
lijk. Zij bevestigt de ondubbelzin
nige voorkeur van de CVP-top voor
een verderzetting van de huidige
koalitie met de liberalen: stemmen
voor Herman Van Rompuy is -
zeker na lezing van deze nota -
hezelfde als stémmen voor Guy
Verhofstadt.
Donderdag 23 mei 1985 om 20 uur in het Volkshuis,
Geraardsbergsestraat 119 te Ninove.
AGENDA
1. Goedkeuring verslag van 29.3.1985
2. Politieke toestand (inleiding H. De Loor)
3. Kennisgeving kandidaturen verkiezingen
4. Bespreking voorgestelde statutenwijzigingen (cfr. brief aan afde
lingsvoorzitters van 27.3.1985)
5. Federale SV-werking
6. Financiële overzichten SP Voor Allen
7. Allerlei - rondvraag
De voorzitter
Willy Vernimmen
De sekretaris
Chris Vancoppenolle
