Huisvestingsbeleid dient over een
andere boeg gegooid
Binnen in
De Morgen
Waakzaamheid
en actie
geboden!
Voor m
Uit markt genomen landbouwprodukten uitdelen aan behoeftigen
Voor Allen en de eindejaarsdagen
V
Privé-woningbouw kent
inzinking
Ramp voor sociale
woningbouw
Wat met institutionele
beleggers?
Verzekeringsstelsel verlengen
Speciale maatregelen voor
beiaardenwoningen
Huisvestingsambtenaren
Naar een lager
energieverbruik
Chris VANCOPPENOLLE,
Federaal Secretaris.
Kedaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt 1, 9300 AALST - Tel.: 053/70.51.51
Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr
Verantwoordeiyke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt
Vrijdag 20 december 1985
47' jaargang nr. 49
Weekblad van de S.P
9300 Aalst
Vorige week besprak de
Vlaamse Raad de regerings
verklaring van de Vlaamse
Executieve. In hpt tweedagen
durend debat hield Herman
De Loor een pleidooi voor
een ander huisvestingsbeleid,
waaraan Vlaanderen thans
dringend nood heeft.
Ten behoeve van onze lezers publi
ceren we hierna de bijzonderste
passages uit zijn tussenkomst.
Sinds ongeveer 10 jaar is de wo
ningbouw geleidelijk aan beginnen
dalen en in 1980 en 1981 kenden we
een spectaculaire inzinking van het
aantal begonnen gebouwen.
Het verlies aan woningbouwbedrij-
vigheid kon de voorbije vier jaar
niet worden omgebogen.
Het aantal begonnen privé-wonin-
gen dat in de steigers werd ge
plaatst tussen 1980 en 1984 kende
een vrije val en daalde met 48%.
De appartementsbouw verging het
nog slechter, een verlies van 68%
begonnen meergezinswoningen tus
sen 1980 en 1984 werd opgetekend.
Bijgevolg kan niet worden tegenge
sproken dat het huisvestingsbeleid
geen sukses is geworden in de voor
bije legislatuur.
Voor de eerste vijf maanden van
1985 blijkt er zich wel een stabilisa
tie af te tekenen, hoewel de globale
privévraag zich op een laag niveau
blijft situeren.
Daartegenover lag het aantal ver
gunningen voor verbouwingen aan
woningen gedurende de eerst vijf
maanden van 1985 gevoelig lager
dan in 1984 om nagenoeg op het
zelfde peil van 1983 terug te vallen,
hetgeen al een zeer laag niveau was
in vergelijking met dat van 1980 en
de voorgaande jaren.
Er is nochtans voldoende vraag
naar nieuwe woningen, want een
recente studie heeft aangetoond dat
het aantal leegstaande huizen in
1984 1 a 2% bedroeg tegenover 4%
in 1981, hetgeen onder het normaal
niveau ligt en wijst op een reëel
woningtekort.
Wat evenwel de sociale woning
bouw betreft is het een echte ramp
geworden, als men weet dat van
1975 tot en met 1981 er gemiddeld
11.600 huurwoningen per jaar wer
den opgetrokken en er voor de
eerste zeven maanden van 1985 nog
amper 583 sociale woningen wer
den aanbesteed door de Nationale
Maatschappij voor de Huisvesting
en dit terwijl er nog 1.193 waren
voor dezelfde periode van 1984.
Met het bouwprogramma van de
Nationale Landmaatschappij is het
even erg gesteld.
Komt stinkkot in Aalst,
pag. 2
Zottegemse
gemeenteraad op een
drafje, pag. 8
Stadsbegroting 1986 te
Ninove, pag. 6
Begrotingsdebat te
Herzele, weinig animo,
pag. 3
Wat kost de
Sterrenkrijg, pag. 5
Gedurende de eerste vijf maanden
van 1985 werden amper 53 wonin
gen aanbesteed tegenover 97 in
1984, wat al een enorm laag getal
was.
Er kan dus hoegenaamd van geen
fundamentele en duurzame herop
leving in de woningbouw gesproken
worden zoals sommigen dat wel
eens durven doen, wel, integen
deel.
Het is duidelijk dat de kandidaat
eigenaars van een huis de weerslag
ondergaan van het gevoerde aso
ciaal beleid van onze nationale re
gering, dat gekenmerkt is door inle
veringen, onzekerheid voor de toe
komst, werkloosheid en een alge
mene verarming.
Maar wat hierbij vooral aan het
licht komt is het feit dat er zich een
groeiende kwalitatieve huisves
tingsnood en een belangrijke ver
krotting van ons woningpatrimo
nium aan het voltrekken is.
Ons sociaal woningpatrimonium in
het biezonder gaat zienderogen
achteruit, wat uit ekonomisch op
zicht een heel ernstige zaak is doch
vooral uit sociaal oogpunt uiterst
verwerpelijk.
Nochtans kan niet worden ontkend
dat de behoefte aan volkswoningen
nog steeds groot is. Vergeten we
trouwens niet dat Vlaanderen tot
1990 nog jaarlijks behoefte heeft
aan 40.000 nieuwbouwwoningen en
dat de totale vernieuwbouwbehoef-
te, d.w.z. de sanering van verbeter-
bare ongezonde woningen en funk-
tioneel onaangepaste woningen in
Vlaanderen 29.000 eenheden per
jaar bedraagt.
En sinds het invoege treden van de
nieuwe huurweg op de privéwonin-
gen is deze behoefte nog gegroeid.
Bewijs daarvan zijn de lange wacht
lijsten van kandidaat-huurders bij
de erkende huisvestingsmaatschap
pijen.
En daarom beweer ik dat het huis
vestingsbeleid de voorbije vier jaar
een mislukking geworden is en dat
de maatregelen die werden getrof
fen om er beterschap aan te bren
gen inefficiënt zijn gebleven.
Van de institutionele beleggers
waarvan gemeenschapsminister
Buchmann zoveel verwacht had, is
tot op vandaag niets in huis geko
men. De potentiële investeerders in
huurwoningen hebben zich trou
wens omwille van de nefaste sfeer
die het vastgoedbezit in België om
geeft, niet enkel naar alternatieve
beleggings- en plaatsingsvormen
georiënteerd, maar hebben boven
dien veelal hun bestand vastgoed-
bezit tegen opgeofferde prijzen op
de immobiliënmarkt gegooid, de
welke hierdoor totaal ontredderd
werd en alzo de nieuwbouwmarkt
deed lamvallen.
Daarom vinden we dat opheldering
dient gegeven over de huidige stand
van uitvoering van het dekreet
Buchmann.
Verder dient het dekreet zo omge
bogen te worden dat de maatschap
pij voor de huisvesting of de door
haar erkende vennootschappen ei
genaar blijven van de sociale wo
ningen. Voor de SP kan het hier
slechts om een tijdelijke maatregel
gaan in afwachting van voldoende
kredieten die de sociale woning
bouw kunnen vrijwaren.
Ook het ingevoerde verzekerings
stelsel heeft geen al te sterke stimu
lans geweest om de kandidaat
bouwers tot bouwen aan te zetten.
Van bij het begin hebben wij er
trouwens op gewezen dat het verze
keringstijdvak van vijf jaar te kort
is.
Vergeten we ten andere niet dat
bouwen een risiko inhoudt daar de
kandidaat-bouwer meestal aanzien
lijke financiële inspanningen dient
te leveren en hij in de huidige
ekonomische situatie en met de
voorbije gevoerde politiek en de
ongunstige vooruitzichten met
Martens vi dit risiko niet durft te
nemen.
Een kandidaat-bouwer wordt
slechts tot bouwen gestimuleerd in
dien hij weet dat hij, bij ziekte en
werkloosheid, verzekerd is van de
verdere betaling van zijn maande
lijkse annuïteiten en niet hoeft te
vrezen dat zijn huis boven zijn
hoofd zal worden verkocht.
Daarom dringen we aan, zoals we
dat al jaren doen, opdat de verlen
ging van de duurtijd van de verze-
■peze KP-lvr
vertvtt vqr nue
mrpétce
kering tegen inkomensverlies,
waarvan gewag wordt gemaakt in
de beleidsverklaring, zo vlug moge
lijk zou doorgevoerd worden en
verdubbeld tot 10 jaar.
Positief in het akkoord is wel dat
speciale maatregelen zullen worden
uitgevaardigd om woningen ge
schikt te maken voor bejaarden.
De kwaliteit van deze woningen in
Vlaanderen laat te wensen over en
dit geldt nog meer voor woningen
bewoond door bejaarden. Volgens
de peilingsenquête 1982-1983 uitge
voerd door het Nationaal Instituut
van de Statistiek beschikt bijna 50
procent van de woningen van be
jaarden niet over een bad, bij 43%
ontbreekt een privé-w.c. met spoe
ling, bij bijna 65% is er geen cen
trale verwarming, bij bina 10% ont
breekt waterdistributie in de wo
ning enz...
Een ander positief element waar
mee de SP haar instemming kan
betuigen vormt de bepaling dat
voorzien zal worden in de opleiding
van huisvestingsambtenaren binnen
QC go»»oontoi;jlro iHminicrratip
Hoewel we daar toch graag wat
meer uitleg zouden wensen over te
bekomen. Is het de bedoeling daar
voor speciale ambtenaren aan te
werven om de huisvestingsproble
men ter plaatse nader te onderzoe
ken of in dienstzijnde ambtenaren
een supplementaire opleiding en
opdracht toe te vertrouwen?
Wat evenwel in de beleidsverkla
ring ontbreekt is een geïntegreerd
energiebeleid waarbij aan de zijde
van het energieverbruik, door an
ders te bouwen, hetzelfde komfort
niveau kan worden gerealiseerd
met een veel lager energieverbruik:
daarom pleit de SP voor de goed
keuring van het voorstel van de
kreet ingediend door kollega De
Lees door pag. 5
De verkiezingsuitslag van 13 oktober betekenden voor de
socialisten een lach en een traan. De lach is voor de forse winst
in heel Vlaanderen (ook in ons eigen arrondissement kende de
SP een ernstige vooruitgang, zowel voor Kamer, Senaat en
Provincie) die de SP heeft geboekt en die meteen voor een
aanzienlijke versterking van de parlements- en provincieraads
fracties heeft gezorgd. De traan is er omdat de roomsblauwe
conservatieve meerderheid niet werd gebroken.
We leven nu met de wetenschap dat er in de komende jaren nog
diep zal gesneden worden in het vlees van de werkende
bevolking en van al diegenen die het helaas en buiten hun wil
moeten stellen met een toch al karig vervangingsinkomen.
Het aangekondigde volmachtenbeleid onder het mom van
«een herstelbeleid met een sociaal gezicht» is immers een
zuivere voortzetting van het inleveringsbeleid van Martens V,
dat misschien onder druk van blauwselblauwe Verhofstadt nog
zal aangescherpt worden. Eens temeer moeten we vaststellen
dat besparingen zullen gedaan worden op de rug van de
zwakkere bevolkingsgroepen, o.a. door een verdere afbraak
van de sociale zekerheid. Van een echt tewerkstellingsbeleid
dat de motor zou moeten zijn van een ernstige aanpak van de
crisis is bovendien geen sprake. Het huidige beleid pakt de
werklozen aan en niet de werkloosheid zelf. Vooral de
jongeren zullen zwaar getroffen worden door maatregelen
zoals het verlengen van de dienstplicht, het verdubbelen van de
wachttijd en het inkrimpen van het onderwijsbudget. Inzake
cultuur zal in hoofdzaak werk gemaakt worden van de
afschaffing van het BRT-monopolie, ondanks de verklaringen
van minister De Wael, en waarbij het gevaar bestaat dat de
andere facetten van het cultuurbeleid door het verminderen
van de subsidies niet meer afdoende aan bod kunnen komen.
Wij zijn van mening dat inderdaad meer geld niet automatisch
tot betere kwaliteit leidt, doch anderzijds moet de overheid ten
volle haar financiële verantwoordelijkheden nakomen wil men
vermijden dat het kunst- en cultuurleven afglijdt naar de
commerciële sector waar kreativiteit met geld moet worden
gekocht met alle mogelijke nadelen voor de democratische en
progressieve uitingen.
We weten dus dat de rijken nog rijker zullen worden. We weten
ook dat België aan de waanzinnige bewapeningswedloop zal
blijven meedoen met een verdere bedreiging van de vrede als
gevolg. Met wellicht nog méér atoomraketten in Florennes. En
we weten ook dat premier Martens onze parlementaire demo
cratie andermaal een stukje zullen aanvreten.
Voor de SP breekt nu een tijd aan van hard werken en de
hoogste waakzaamheid. Alle mogelijke middelen moeten
worden aangewend om de arrogantie van CVP en PVV aan te
klagen en te bekampen. Wat betreft onze eigen federatie
houden we rond de thema's politieke actie na de verkiezingen
structuur van de federatie een studiedag op zaterdag 22
februari. Nadenken dus over het Komcreie acne voeren tégen
onze tegenstrevers, en alleszins die dag vrijhouden.
woontegetrouw lar
kampagne voor
'oor deze aktie stelli
van 1.000 fr. en 50'
ken dat opnieuw
en reageren en e
iren in «Voor Allen
lieve hiervoor de
en adres en ge
telefoneren naar:
9300 Aalst. Tel.: 05:
Het P.S. -kamerlid
geon heeft
W. Bur-
samen met een
aantal franstalige socialisti
sche volksvertegenwoordigers
een wetsvoorstel ingediend
om in het kader van de Euro
pese Economische Gemeen
schap uit de markt genomen
landbouwprodukten uit te de
len aan instellingen met een
sociaal doel of van algemeen
nut en aan de behoeftigen.
Willy Burgeon motiveert zijn - uit
ermate sociaal verantwoord voor
stel - als volgt:
Sedert de campagne van 1967-1968
worden landbouwprodukten uit de
markt genomen wanneer het aan
bod de vraag overtreft en een bo
demprijs wordt bereikt. Het
E.O.G.F.L. financiert dergelijke
verrichtingen en daar zijn in de
E.E.G. en in België tientallen mil
jarden mee gemoeid.
Niet alle fruit en niet alle groenten
werden vernietigd, maar de gerecu
pereerde hoeveelheden zijn te
gering.
Een Europees parlementslid heeft
uitgerekend dat in de E.E.G. per
minuüt vernietigd worden: 433 kg.
appelen, 41 bloemkolen, 1.648 ci
troenen, 1.358 sinaasappelen, 438
perziken, 23 kg. peren, 38 kg. to
maten en 25,5 mandarijntjes.
In 1983 vernietigde de E.E.G. 97%
van de 127.000 ton sinaasappelen
en 83% van de 15.000 ton manda
rijntjes die zij bij de producenten
opgekocht had om hun de garantie
te geven dat zij hun waar tegen de
overeengekomen prijs zouden kun
nen afzetten. Meer dan een half
miljoen ton appelen, waarvan het
overschot in 1983 1,1 miljoen ton
bedroeg, en bijna de helft van de
berg van 90.000 ton overtollige pe
ren werden tot alcohol gedistil
leerd.
Bloemkolen worden begraven in
putten en met petroleum overgoten
zodat ze niet meer kunnen worden
geconsumeerd en van tomaten en
andere groenten worden hele
vrachtwagens uitgestort en op de
grond tot brij vermorzeld.
De Europese Gemeenschap is voe
dingswaren aan het vernietigen die
de artsen ons aanbevelen in grotere
hoeveelheden te gebruiken.
Het vraagstuk van de communau
taire overschotten heeft niet alleen
betrekking op fruit, maar ook op
rundsvlees, boter, wijn en zuivel-
produkten.
Die verspilling stuit de publieke
opinie tegen de borst. Artikel 21
van de verordening (E.E.G.) nr.
1035/72 van de Raad van 18 mei
1972 houdende een gemeenschap
pelijke ordening der markten in de
sector groenten en fruit voorziet
immers in de mogelijkheid van een
dergelijke uitdeling. Het ware een
onrechtstreekse subsidie van het
E.O.G.F.L. aan instellingen of
stichtingen van liefdadigheid, als
mede aan instellingen met een so
ciaal doel of van algemeen nut die
vaak met grote financiële moeilijk
heden te kampen hebben.
Dank zij een stelselmatige uitdeling
zou in deze tijd van beperkingen
een einde kunnen komen aan die
onduldbare verkwisting, die een
kaakslag is voor de honderden mil
joenen mensen in de wereld en ook
voor de velen die in België honger
lijden.
De politieke wereld wordt zich be
wust van de groeiende armoede
onder de bevolking en dat zou het
onthaal van dit voorstel gunstig
moeten beïnvloeden.
Voor het vervoer van de landbouw
produkten naar de instellingen en
stichtingen van liefdadigheid, als
mede naar de instellingen met een
sociaal doel of van algemeen nut en
naar de behoeftigen zouden de
strijdkrachten kunnen worden in
gezet, terwijl nog andere vervoer
middelen zouden kunnen worden
opgevorderd. De uitdeling dient
verplicht gesteld en geregeld te
worden.
Ze zal op een billijke wijze geschie
den met inachtneming van het le
vensbeschouwelijke en politieke
karakter van de betrokken instel
lingen.
Overigens wil dit voorstel zich niet
inlaten met een gedetailleerde or
ganisatie die door de uitvoerende
macht behoort te worden geregeld.
Het wil alleen een wettelijk kader
scheppen.
Een gelijkaardig voorstel werd
voor het eerst reeds op 27 februari
1975 bij de Kamer ingediend. Het
is merkwaardig dat dit voorstel
zelfs nooit in de commissie voor
bespreking aan de orde kwam!
Een voorstel dat eveneens met de
meeste aandrang door onze S.P.-
volksvertegenwoordigers moet ver
dedigd worden!
Jacques Timmermans.
Dit jaar vallen de eindejaarsdagen niet bepaald gunstig om de kopij voor
de edities van 27 december en 3 januari tijdig gezet te krijgen. Daarom
doen wij een speciale oproep om de teksten zo vlug mogelijk te bezorgen
op het sekretariaat. De kopij dient telkens op maandag vóór 14 uur in
ons bezit te zijn. Het is onmogelijk om uitzonderingen toe te staan
wegens de feestregeling op de drukkerij en op de redaktie.
Prettige feestdagen. k
v-
