AALST
Senator De Kerpel wordt
burgemeester van Aalst
Met bloembakken
wordt ons leefmilieu niet gered
Rouwhulde aan de burgemeester
Él
Houtmarkt boven
Gratis fietsgravering
M.
I
Roger D'Hondt
Gemeenteraadslid
2 - 3 april 1987 - «Voor Allen»
Na veel moeilijkheden in de CVP...
De CVP zal senator Maurice
De Kerpel voordragen als
burgemeester van Aalst in op
volging van Raymond Uytter-
sprot die na een slepende
ziekte is overleden. Het ver
dikt is maandagnacht geval
len nadat tijdens het weekend
de ene vergadering na de an
dere was gehouden.
Rouwhulde uitgesproken
door E. Hooghuys, fraktie-
leider SP, ter gelegenheid
van de rouwzitting ter nage
dachtenis van de burge
meester.
Werklozenwerking Aalst
Menselijke belangen
Bloembakken
De wet
Burgerinitiatieven
Rode Roos dan toch vice-
kampioen
r>
Vredeshuis
Voor de burgemeestersjerp scho
ven zowel het ACW (De Kerpel)
als het NCMV (Ghis Willems) een
kandidaat naar voor. De uiteinde
lijke beslissing viel na een woelige
en nachtelijke vergadering in het
AC V-lokaal Groen Kruis.
Volksvertegenwoordiger Willems,
reeds 19 jaar gemeenteraadslid en
voormalig CVP-fraktieleider, deed
op de vergadering een kompromis-
voorstel. De Kerpel zou daarin bur
gemeester worden tot de volgende
gemeenteraadsverkiezingen, eind
volgend jaar, en in geval van een
nieuwe koalitiemeerderheid zou hij
ook de eerstvolgende drie jaar bur
gemeester blijven. Vervolgens zou
Willems het mandaat overnemen.
Bovendien zou De Kerpel de CVP-
lijst aanvoeren met op de tweede
plaats Willems. Noch het ACW,
noch De Kerpel zelf, waren echter
bereid tot enige toegeving ten op
zichte van de NCMV-kandidaat.
Na afloop van de vergadering ver
klaarde Willems zichzelf op non-
aktief te plaatsen al wenst hij eerst
nog zijn achterban te raadplegen.
Het woord "breuk" zo verklaarde
Willems, "is evenwel door mij niet
in de mond genomen", al is de
volksvertegenwoordiger er nog niet
zeker van dat hij de voordracht van
De Kerpel zal steunen.
De Kerpel maakt tot op heden geen
deel uit van de gemeenteraad. Het
is pas door het overlijden van Uyt-
tersprot dat hij op 14 april als
opvolger zijn entree zal maken. De
Kerpel is een RTT-direkteur die
sinds vele jaren gedetacheerd is bij
de kristelijke overheidsvakbond.
Door de steun van deze CVP-vleu-
gel is hij sinds 2 parlementsverkie
zingen gekoöpteerd als provinciaal
senator. Hij slaagde er evenwel niet
in om zich tijdens de gemeen
teraadsverkiezingen van 1982
rechtstreeks te laten verkiezen en
werd derde opvolger. De Kerpel
wordt in augustus 60 jaar en woont
in de Ploegstraat.
(Uit
R.D
'De Morgen")
"Ik spreek in opdracht van de
S.P. en uit naam van de SP-
raadsleden.
Het verscheiden van de burge
meester heeft ons allen zeer ge
schokt, temeer omdat wij als het
ware getuige zijn geweest van een
met onvoorstelbare moed gestre
den strijd tegen een kwaal die
uiteindelijk een robuust man in
enkele maanden tijd zou vellen.
Hij stierf aan de kwaal die wij
allen vrezen en waartegenover wij
onze machteloosheid moeten toe
geven.
Vandaar dat wij ons afvragen
- met bitterheid trouwens - waar
om wetenschappers in hun onder
zoek naar afdoende remedie wor
den gestuit door het gestadig in
krimpen van toelagen.
Vandaar ook dat wij ons met
bitterheid afvragen hoe het in he
melsnaam mogelijk is dat men
aan afbouw doet in de hospitaal-
sektor terwijl men voor het vor
sen naar de verfijndste middelen
om de mens te kunnen vernieti
gen, zo vele miljarden ter be
schikking stelt.
Toen ik het nieuws van het over
lijden van de burgemeester ver
nam, dacht ik terug aan de laatste
gemeenteraad die hij voorzat
- het was de eerste zitting van het
nieuwe jaar- wij wisselden onze
wensen voor een goede gezond
heid en zijn woorden troffen mij
diep.
In naam van de SP-fraktieleden
betuigde ik hem onze bijzondere
waardering en toen ik daarbij het
glas hief, bekeken wij elkaar, en
zag toen dat hij het wist en hij zal
gezien hebben dat ik het besefte.
De vrienden van mijn fraktie mo
gen mij niet ten kwade duiden dat
ik nu enigszins persoonlijk word.
Waarde collega's, het toeval heeft
het geschikt dat Raymond en ik,
tijdens de vele jaren dat wij el
kaar hebben gekend, steeds in het
tegengestelde kamp hebben
gestaan.
Ik heb hem leren kennen halver
wege de jaren 70 in een Berend
Boudewijnkwis waarbij verschil
lende burgemeesters het, samen
met hun echtgenote, tegen elkaar
opnamen.
Het waren de burgemeesters van
Aalst, Baardegem, Haaltert, Her-
dersem, Moorsel en Nieuwerker-
ken. Het was toen de eerste keer
dat wij, weliswaar in volle vriend
schap, tegenover elkaar stonden.
Later, tijdens de fusieperikelen,
zou hij samen met zijn collega's
van Baardegem en Herdersem de
fusie voorstaan -van de Faluintjes-
gemeenten.
Ik, voor Nieuwerkerken, was te
gen elke vorm van fusie gekant.
En weer stonden wij tegenover
elkaar.
Toen bleek dat de Faluintjesfusie
niet zou doorgaan en zijn Faluin-
tjes zouden fusioneren met Aalst,
was hij dermate ontgoocheld dat
hij, achter de zwarte vlag opstap
pend, in de straten van Aalst, zijn
misnoegdheid demonstratief
kwam tonen.
Na de fusie en de verkiezing van
1976 kwam hij in Groot-Aalst in
de oppositie terecht - ik zat in de
meerderheid.
Het is niet te tellen hoe vaak hij
vanuit de oppositie mijn beleid
heeft bekritiseerd, waarop ik hem
even vaak antwoordde dat - wat
hij beleid noemde ik niet als be
leid aanzag - doch wel als het
vervullen van een door de wet
opgelegde taak.
Na de verkiezing van 1982 werd
hij burgemeester van onze stad
- een ambt dat hijvolgens mij
althans, te vroeg waarnam en
waardoor hij enkele weken hoe
paradoxaal ook, de uittredende
raad en het college voorzat.
Vanaf 1 maart 1983 kwam ik in de
oppositie terecht en het is even
min te tellen hoe vaak ik dan,
vanuit de oppositie, zijn beleid
heb bekritiseerd.
Daarbij antwoordde hij mij tel
kens dat, wat ik beleid noemde,
hij eerder aanzag als het vervullen
van een door de wet opgelegde
taak.
Een taak die hij, zoals wij moch
ten ervaren, met bekwaamheid
uitvoerde.
Zo ziet men, waarde collega's, dat
de visie over bestuurszaken kan
verschillen naargelang men vóór
of achter de tafel zit.
Daarom betreur ik het dat wij
nooit samen langs dezelfde kant
van de tafel konden zitten. Het
toeval heeft het zo gewild.
Raymond was een goed burge
meester, niet alleen omdat hij een
goed bestuurder was, maar ook
omdat hij zowel het college als de
raad op uitstekende wijze kon
leiden, waarbij hij - wetende hoe
onvruchtbaar het oppositievoeren
wel is - de leden van de minder
heid en zeker de jongeren, zoals
collega De Smedt mij liet opmer
ken, met de passende welvoeg
lijkheid bejegende.
Daarom verheugt het mij uiter
mate, waarde collega's, dat ik
hem tijdens zijn laatste gemeen
teraad vanuit de oppositie, in
naam van de SP-fraktie onze be
wondering en erkentelijkheid nog
heb kunnen betuigen.
Een hommage tot Raymond Uyt-
tersprot wil ik besluiten met een
gebruik van outre-manche, waar
men als afscheid over een fijn
mens zegt: "For he was a jolly
good fellow - and so say all of us".
En zo zeg ik, in naam van de SP
en de collega's van onze fraktie.
De Stedelijke Werklozenwerking
startte onlangs met een nieuwe
taalkursus Engels voor gevorder
den. De kursus loopt op dinsdag
en donderdagvoormiddag van 9 tot
12 u en is toegankelijk voor werk
zoekenden en andere personen, die
hun kennis van het Engels wensen
bij te schaven. Voor meer inlichtin
gen kan men tijdens de kantoor
uren terecht op het sekretariaat van
de Stedelijke Werklozenwerking,
Kapellestraat 17, 9300 Aalst. Tel.:
053/77.11.11, binnentoestel 313.
V-
Natuurbeheerswerken in het "Osbroek": burgers rapen de rommel
van anderen bij elkaar.
Vervolg van pag. 1
In Aalst zijn we al jaren
bezig met een kampagne welke tot
op heden weinig of niets aan resul
taten heeft opgeleverd. De indruk
wordt integendeel gewekt dat der
gelijke kampagnes worden op het
getouw gezet om bevoegde politie
ke figuren toe te laten zich te lau
weren.
De overheid zou in deze volgens
ons moeten uitgaan van een plan
ning gespreid over tientallen jaren
waarbij men op wetenschappelijke
basis enerzijds rekening houdt met
ekonomische faktoren "maar voor
al" met de menselijke belangen.
Dat het milieubewustzijn groeit on
der de bevolking is een gunstig feit.
Dat het zijn invloed heeft op het
"politiek gedrag" evenzeer. Er gaat
geen gemeenteraad meer voorbij of
er wordt een milieuaspekt te berde
gebracht. Wij hebben geen gerust
milieugeweten meer!
Alhoewel het teloorgaan van ons
natuurlijke milieu sinds verschillen
de jaren inslaat als een bom, en een
politieke partij er zelfs haar grond
beginselen aan dankt, ontbreekt
een adekwaat beleid. Nog tijdens
een vorige gemeenteraad bena
drukte de SP-fraktie in de gemeen
teraad van Aalst het gebrek aan
planmatige aanpak voor het rooien
van "openbaar groen", blijft
schaalverbreking deze stad onge
meen hard teisteren en blijven zo
veel andere aspekten van milieube
houd en herwaardering in de lade
van de bureaukratische rompslomp
slenteren.
Het departement "leefmilieu" zou
een uitgesproken autonoom be
staan moeten leiden. Een bevoegd
heidsherverdeling met de dienst
"openbare werken" dringt zich op.
Persoonlijk ben ik ervan overtuigd
dat mits het aan de dag leggen van
de nodige kreativiteit en durvende
aanpak deze dienst zelfbeherend
kan werken. Ik denk hier aan pro-
jekten van kollektieve verzorging
en aan de ideeën van de Duitse
wetenschapper Johannes Berger
die een tijdelijke ekonomische nul
groei bepleit waardoor het milieu
zijn achterstand op de industriële
evolutie kan inlopen. Dit laatste
veronderstelt evenwel een ander
maatschappijsysteem en uiteraard
een Europese aanpak.
Ik vrees integendeel dat de private
industrie op de loer ligt om - ja
wel - financieel gunstige aspekten
van de milieusanering in te palmen
en te exploiteren. Als voorbeeld in
deze stad stel ik de privatisering
van de selektieve ophaling van glas.
Een firma uit het verre Limburg
werd bereid gevonden gratis contai
ners te leveren mits het verwerven
van het glasafval. Voor glas, pa
pier, batterijen en andere afvalpro-
dukten wordt door de recyclage-
nijverheid veel geld geboden. Bij
de invoering van de containers was
de SP van oordeel dat de stad dit
zelf diende te beheren omdat dit
inkomsten kan opleveren. De hui
dige situatie en de toekomst zullen
ons daarin gelijk geven.
Het beheer van het leefmilieu mag
ons inziens niet in handen worden
gegeven van private poenpakkers
maar moet deel uitmaken van over
heidsinitiatieven onder kontrole
van de gemeenschap.
De bloembakken-politiek ver
schoont wellicht het beeld dat men
heeft van een bepaalde omgeving
maar verdoezelt in werkelijkheid
de onleefbaarheid van het natuur
lijke milieu. De Grote Markt van
Aalst is daar een voorbeeld van.
Her en der staan bloembakken en
in één ervan groeit zelfs een
boompje. Maar een poging om op
nieuw bomen te laten groeien in de
bodem op de Markt is mislukt. De
bloembakkenpolitiek kan je verge
lijken met de plastic bloemen die
de salontafel sieren. De ganse leef-
milieu-kampagne is een oplapmid-
del voor een teniet gegaan milieu.
Het naleven door de overheid en
partikulieren van de gewestplan
nen, Bijzondere Plannen van Aan
leg (BPA's), stedebouwwetten,
ruimtelijke ordening en schaalver
houdingen is een absolute must om
enigszins de verkeerd gelopen evo
lutie te herstellen. Een runderstal
of varkenshouderij van 300 tot
soms duizenden dieren was jaren
geleden niet denkbaar of ten uit
zonderlijken titel. De industriële
uitbouw van dergelijke bedrijven
heeft milieuhinder teweeg ge
bracht. Het begrip landbouwer be
staat niet meer. De talrijke verbre
kingen van huizenrijen door archi
tectonische miskleunen in de stad
bewijzen het tegenovergestelde van
een degelijke stedebouwplanning.
Tegenover de bestaande wetgeving
zijn achterpoortjes gekreëerd en
opengezet (zoals het mini-dekreet),
waardoor men tot misbruiken kan
overgaan en in feite een andere
werkelijkheid realiseert.
De affaire COPAL in Erembode-
gem/Terjoden is een schoolvoor
beeld van hoe wettelijke regels
door andere machten buitenspel
worden gezet. Dit is gewoon on
aanvaardbaar.
Een fundamentele eis is het recht
van elke betrokkene op informatie.
Openbaarmaking van milieudelik-
ten moet een garantie zijn voor de
bevolking en een plicht voor de
overheid en de partikuliere onder
nemer. Een verplicht systeem van
milieueffekten-rapporten dient te
worden ingevoerd. Dit kan ook op
stedelijk niveau uitgewerkt wor
den.
Ik zou de wens van Raldes bewaar
heid willen zien waardoor er geen
enkele vergunning meer zou wor
den afgeleverd die een schending
van de gewestplannen inhoudt. Sa
men met deze milieuorganisatie
vragen wij ons af in welke lade het
beplantingsreglement is terechtge
komen en om welke reden en waar
om een voetwegenbeleid niet wordt
uitgevoerd. Opportuun lijkt ons
ook de Raldes-eis om de stedelijke
adviesraden voor leefmilieu en
ruimtelijke ordening daadwerkelijk
te betrekken bij de afspraken en
planning met Amylum. De ge
meenteraad heeft recht op deskun
dige voorlichting.
Tot slot zou ik van de gelegenheid
gebruik willen maken om te herin
neren aan een stedebouwkundig
projekt voor een "tangentweg", in
dertijd uitgewerkt door de werk
groep stadsherwaardering. Het fu
turistische ontwerp waarbij de la
nen van de "grote ring" ten dele
ondergronds zouden lopen en
waardoor wijkkernen als Mijlbeek,
H. Hart en de Boudewijnlaan zou
den kunnen herleven is nooit vol
doende onderzocht geworden.
Nooit heeft de stad op deze voor
stellen van een urbanist een des
kundig antwoord gegeven. Initia
tieven van bevolkingsgroepen moe
ten met grote aandacht worden op
gevolgd.
i T V
De regel van onwettigheidsinds jaren vecht mevr. Louisa Tas in
Erembodegem-Terjoden tegen de lozing van olie in haar tuin. De
olie is afkomstig van een bedrijf waarvan de eigenaar beweert dat
zijn relaties meer waard zijn dan de wet.
Adelaars - Rode Roos 1-2
Rode Roos en Adelaars, twee ploe
gen met klublokaal op de Hout
markt, hebben er geen hoogstaand
maar wel een boeiend spektakel
van gemaakt.
In de eerste helft was Rode Roos
de betere ploeg alhoewel ook Ade
laars diverse malen gevaarlijk
kwam opzetten, doch strandde op
een gemotiveerde Van den Steen.
Nadat reeds een doelpunt wegens
fout op de doelman was afgekeurd
kreeg Geert Bombeeck de bal goed
op de slof, en dan weet iedereen
hoe laat het is (0-1). Juist voor
rusten, verdubbelde Guy Cornand
de stand door een lage schuiver
voorbij de Adelaar-doelman te
plaatsen na een mooi uitgevoerde
één-twee. Een doelpunt uit het
leerboekje.
Waar niemand nog de terugkeer
van Adelaars had vooropgesteld,
waren het inderdaad de gastheren
die in de tweede helft beter en
gevaarlijker in de wedstrijd kwa
men. Het resultaat bleef dan ook
niet lang uit. Vanuit een vrijschop
belandde de bal bij de alleenstaan
de Adelaarsmidvoor die ondanks
een eerste tussenkomst van onze
doelman Van Den Steen toch de
bal in het net kon plaatsen. Voor
Rode Roos kwamen er nog kansen
via Schalck en Hulsbosch doch deze
werden niet benut. Merken we nog
de goeie prestatie op van Patrick
Hulsbosch in de verdediging.
Rode Roos-Pano 4-0
Op drie wedstrijden van het einde
van de kompetitie is Rode Roos
erin geslaagd op te rukken naar de
tweede plaats in de kompetitie.
Volgende week wordt het duel om
deze tweede plaats definitief uitge
vochten op het terrein van Real
Familial.
In de huidige wedstrijd was Pano in
de eerste helft in alle linies niet
opgewassen tegen Rode Roos dat
driemaal wist te scoren via René
Schorreel vanop eigen speelhelft;
Benny Schalck bij een schot vanuit
de tweede lijn, via Leo Van den
Steen op strafschop.
In de tweede helft werd aan ieder
een speelgelegenheid gegeven en
ook Gerrit Arijs kon gedurende 15
minuten het veld opdraven. Met
een geplaatste kopbal wist hij de
Pano-doelman te verslaan doch de
bal keerde zich terug naar het veld
via de binnenkant van de staak.
Dankzij een own goal werd het
tenslotte nog 4-0.
Volgende wedstrijd:
5 april 1987: Real Familial-Rode
Roos, 10 u., terrein Moorsel.
In Aalst zijn de fietsdiefstallen uit
gegroeid tot een ware plaat. Vooral
in de weekends is het aantal gesto
len fietsen hoog. Vooreerst kunnen
fietsdiefstallen vermeden worden
door het slotvast achterlaten van
fietsen. De politie stelde vast dat
90% van de gestolen fietsen op het
ogenblik van de wegname niet slot
vast was.
Daarnaast is een slotvaste en ge
nummerde fiets een belangrijke
schakel in de fietsdiefstalpreventie.
Steden die reeds tot fietsgravering
overgingen, stelden een daling
- soms tot 30% - van het aantal
diefstallen vast.
Het nummer wordt door middel
van een speciaal toesten in het
fietsframe gegraveerd. Dit gebruik
te nummer is het nummer van de
identiteitskaart.
Bij de gemarkeerde fiets hoort een
fietspas die de belangrijke gegevens
over de fiets bevat en een soort
eigendomsbewijs is. Bij de aangifte
van de diefstal kan aan de hand van
de fietspas de juiste beschrijving
gegeven worden.
Op de gemarkeerde fiets wordt een
zelfklever "Handen af, gemerkte
fiets" gebracht.
Het graveren is geen verplichting
en gebeurt volledig gratis. Om
technische redenen kunnen BMX-
fietsen en minifietsen niet gegra
veerd worden, kinderfietsen
evenmin.
Voor meer inlichtingen kan de be
volking tijdens de kantooruren te
recht bij de dienst verkeersveilig
heid van de stedelijke politie, aan
het Kanunnik Colinetplein 7 te
Aalst op tel.: 053/21.34.56.
Het Aalsterse Vredeshuis aan de
Esplanadestraat 8 is een ontmoe
tingsplaats voor mensen die begaan
zijn met vrede, ongeacht hun
levensbeschouwelijke of politieke
overtuiging.
De Aalsterse scholieren worden re
gelmatig uitgenodigd om te praten
over een bepaald thema. In het
kader van de zondagse aperitiefge-
sprekken worden aktuele sociale en
maatschappelijke thema's bespro
ken. Ook worden er regelmatig
tentoonstellingen opgezet.
De stuurgroep zoekt vrijwilligers,
eventueel met vrijstelling van stem-
pelkontrole, om enkele dagen per
week het Vredeshuis open te
houden.
Wie belangstelling heeft kan te
recht in het sekretariaat van het
Aalsterse Vredeshuis op tel.: 053/
21.33.00 en 77.03.39.
