Socialistisch weekblad
Succesvol nationaal SP-werkingscongres
Afscheid van Karei Van Miert -
Frank Vandenbroucke
nieuwe voorzitter
Jacques Timmermans pleit op
nationaal congres
voor betere partijwerking en milieubeleid
V.D.V.j)£oo
weg ermee
Red «Voor Allen»
ZS7
Zaterdag laatstleden greep in
het ACOD-gebouw op het
Fontainasplein te Brussel het
tweejaarlijks nationaal SP-
werkings- en politiek actuali
teitscongres plaats.
Resoluties
Na de inleidende politieke beschouwingen van Kd. Freddy
Willockx was het de beurt - traditioneel op congressen - aan
de tussenkomsten van gemandateerde sprekers uit de federa
ties met opmerkingen, kritiek, suggesties en toekomstige
opties, enz. Onze federatie had op de laatste bijeenkomst van
het arrondissementeel SP-Bestuur (0510111989) Volksverte
genwoordiger Jacques Timmermans met deze taak belast,
opdracht waarvan hij zich uitstekend heeft gekweten. De
vaststellingen en suggesties door hem geuit o.m. op het vlak
van partijwerking, de respons ervan naar buitenuit en zeker op
het vlak van milieu- en defensiepolitiek vielen niet in dove
mansoren en werden door de talrijke aandachtige congresgan
gers fel gewaardeerd. Onderstaand vindt men de weergave van
de belangrijkste accenten uit de toespraak van Kd. Timmer
mans.
Werking
nieuwe, jonge kiezers
- mannen en vrouwen - in
afdelingen betrekken
Hulp aan
gemeenteverkozenen
Tegen de cumul
Positief werk in regering
Breekpunt voor regering:
geen nieuwe kernraketten
Practisch
Redaktie - Administratie -
Publiciteit:
Houtmarkt 1, 9300 AALST
Tel. 053/70.51.51
Postrekeningnr. 870-0002726-73
Maandabonnement: 50 fr. -
Jaarabonnement: 600 fr.
Verantwoordelijke uitgever:
René Stabel. Houtmarkt 1,
9300 Aalst
Vrijdag 20 januari 1989
51* jaargang nr. 3
De zaal was barstensvol, onder wie
ruim een dertigtal militanten uit
onze federatie, toen congresvoor-
zitter Frank Van Acker op de hem
typische monkelende en joviale
wijze de debatten opende.
Uiteraard de normale geplogenhe
den van een werkingscongres met
het bondig overzicht van het wer-
kingsverslag door nationaal partij
secretaris Carla Galle. Het dient
gezegd dat de SP-federatie Aalst op
meerdere vlakken geenszins een
mal figuur sloeg (o.m. wat betreft
het aantal leden waarbij de eerder
normale verliezen gezien de jaren
lange oppositie in tegenstelling tot
vele andere federaties zeker binnen
de perken gehouden blijven; ook
wat betreft o.m. verkiezingsuitsla
gen, activiteiten van onze parle
mentairen in Kamer en Senaat en
practische organisatie-aspecten als
tombola E. Vandervelde en leden
blad «Doorbraak» doet onze fede
ratie het allesbehalve slecht.
De politieke inleiding gebeurde
door Freddy Willockx die een posi
tieve balans maakte van acht maan
den regeringsdeelname. De over
gang van konstruktieve oppositie
naar beleidsverantwoordelijkheid
verliep uitstekend en tastte de ge
loofwaardigheid van de partij op
geen enkel vlak aan. De slogan die
de zaal opsmukte «Met vertrouwen
de toekomst tegemoet», is dan ook
zeker niet irrationeel.
Tijd voor verkiezingen dan. Over
de kandidatuur van de jonge Leu
vense economist en volksvertegen
woordiger Frank Vandenbroucke
bestond al niet meer de minste
twijfel. Ook het Partijbureau had
hem als kandidaat-voorzitter voor
gedragen, daarin bijgetreden door
alle federaties. Verkiezing door
handgeklap was dan ook het logi
sche besluit.
Komen en gaan als voorzitter. Na
bijna twaalf jaar voorzitterschap
ruilde Karei Van Miert dit mandaat
voor de niet minder belangrijke
verantwoordelijkheid van Euro
pees Commissaris. Het werd dan
ook een magistrale en vaak ontroe
rende huldiging met toespraken,
geschenken en attenties van de di
verse partij-organisaties en ook van
alle andere takken van de Socialis
tische Gemeenschappelijke Actie,
incluis ook van PS-voorzitter Guy
Spitaels. Een gebaar dat door de
congresgangers naar waarde werd
geschat.
Traditioneel dienen op het twee
jaarlijks werkingscongres ook de
mandaten in Partijbureau en Admi
nistratieve Commissie hernieuwd.
De door de federatie Aalst voorge
stelde kandidaten Mare Galle (Par
tijbureau) en Rudy De Leeuw (Ad
ministratieve Commissie) werden
verkozen. Voor de plaatsvervan
gende Bureauleden diende de fede
ratie geen kandidaturen in.
In de goedgekeurde resoluties wer
den een aantal standpunten van de
partij herbevestigd, o.m.: geen mo
dernisering van de kernwapens
voor de korte afstand, geen TGV in
eigen bedding, het onverwijld toe
passen van de Europese richtlijnen
inzake milieu, het dringend behan
delen in de Senaat van ontwerp op
statuut en diensttijd gewetensbe
zwaarden, betere bescherming van
de vakbondsvertegenwoordigers,
afschaffen van de dagelijkse stem
pelcontrole en het ten goede ko
men van gelden voor ontwikke-
lingsssamenwerking uitsluitend aan
de bevolking.
Het pleit voor het denkwerk binnen
onze federatie dat de meeste amen
dementen ingediend na de discus
sies op federaal bestuur en congres
werden aanvaard.
Zo o.m. over de aandacht voor
betere partijstructuren, jongeren
werking, het blad «Socialistische
Standpunten» als discussieforum,
de electorale afstand tussen SP en
CVP in Vlaanderen, de richtlijnen
inzake leefmilieu, fiscale fraude en
gelijkheid tussen man en vrouw.
Jacques Timmermans en Chris
Vancoppenolle verdedigden deze
amendementen in de resolutiecom
missie.
Op basis hiervan, aangevuld met
een aantal andere actuele themata
hield Jacques Timmermans een op
gemerkte tussenkomst.
Chris Vancoppenolle
"Voortploegen" titelt uittredend
Voorzitter Karei Van Miert zijn
analyse en boodschap bij het wer-
kingsverslag. Het verraadt inder
daad de moeizame, lange weg die is
afgelegd, maar die toch "bergop"
ging. Het is inderdaad ook allemaal
geen rozegeur en maneschijn. Maar
wij komen van ver terug. Onze
betere verkiezingsuitslagen zijn er
het uitwendige teken van. Dank
hiervoor aan Karei en zijn ploeg
medewerkers. Als wij daarin dieper
spitten ontdekken wij een groot
percentage jonge kiezers.
Dit vooral moet ons hoopvol stem
men. Maar tegelijk geeft dit een
grote verantwoordelijkheid om met
deze jonge mensen de socialistische
basis te verbreden, hen geen één
malige of accidentele kiezers te la
ten. Hen blijvend overtuigen en
liefst nog, hen opnemen in aktieve
militantenkernen ten voordele van
onze socialistische ideeën, is onze
eerste boodschap.
Daarom dient op arrondissemen
teel en afdelingsvlak nog meer aan
dacht geschonken aan politieke
werking en vooral vorming. Wij
mogen ons niet laten ontmoedigen
zo er bij de eerste aktiviteiten min
der belangstelling is. Het is een
voortdurend herbeginnen, zoals
ook voor het politiek jongeren
werk. Spectaculaire resultaten kun
je van deze initiatieven niet ver
wachten maar het werkt in de diep
te. Het bestendig hameren vanuit
de partijtop op de noodzaak van
aktieve, vrouwelijke militanten en
mandatarissen geeft niet dadelijk
hoopvolle resultaten, maar het ver
snelt de mentaliteitswijziging in de
goede richting.
De SP-federatie Aalst zegt hiervoor
de nodige medewerking en steun
toe. De federatie Aalst is de me
ning toegedaan dat de SP-verant-
woordelijken niet alleen speciaal
aandacht moeten hebben voor het
specifieke afdelingswerk in de
kleine landelijke gemeenten. Wil
len wij verder positief blijven sco
ren, dan dient de achteruitgang in
vele stedelijke kernen omgebogen,
minstens gestopt.
Wij moeten kunnen toegeven dat
de uitslagen van de gemeenteraads
verkiezingen in het algemeen bene
den onze verwachtingen zijn geble
ven. De mening wint veld dat de
oorzaak hiervan te zoeken is in te
weinig voorbereide kandidaten op
Jacques Timmermans op de
congrestribune namens de SP-
federatie Aalst.
vele SP-lijsten. Er is naast de poli
tieke vorming ook de verwevenheid
met het maatschappelijk leven in
de gemeente. Willen wij de ge
meenteraadsverkiezingen van 1994
winnen, dan moeten wij nu reeds
aan de slag, met jonge mannen en
vrouwen die de zware taak op zich
willen nemen dan kandidaat te zijn.
Tenslotte geeft de partij ook te
weinig bijstand aan haar verkoze-
nen op gemeentelijk en/of provin
ciaal vlak. Waar kunnen zij terecht
voor hulp of informatie bij de ver
schillende gemeentelijke probleme-
n? De studiedienst van de partij is
hiervoor niet uitgebouwd. Finan
ciële middelen en mankracht zoe
ken langs bv. een federatie van
verkozenen zou hiertoe een aanzet
kunnen zijn.
Voor vele militanten in de partij is
de trend naar cumulatie van man
daten een doorn in het oog en ook
naar buiten toe laat dit absoluut
een slechte indruk en zijn de ver
wijten legio. De partijtop voelt dit
trouwens ook aan en heeft deze
terechte kritiek trachten te onder
vangen door zelf aan te geven dat
de statuten aan een nieuw onder
zoek zullen worden onderworpen.
Dit is gewoon het probleem voor
ons uitduwen om thans erge over
tredingen (zoals cumulatie van drie
mandaten) te gedogen en dus oog
luikend goed te keuren en de statu
taire uitzonderingen tot regel te
verheffen. Om onze geloofwaardig
heid te dienen is ook in het politie
ke milieu "één man, één job" uiter
mate van toepassing.
De SP mag er zich over verheugen
dat door de regeringsdeelname
haar positief imago niet werd aan
getast. Het strekt onze verantwoor
delijken en ministers tot eer, dat zij
in uiterst moeilijke omstandighe
den onze inbreng en verwachtingen
gestalte hebben gegeven. De posi
tieve elementen werden in de ont-
werp-resolutie aangegeven, ik moet
ze niet herhalen. 1989 dient zich
evenwel aan als bijzonder moeilijk
op vele vlakken, waarbij onze ge
loofwaardigheid wel eens op 't spel
zou kunnen komen te staan:
1. het aanhouden van de "budget
taire orthodoxie" met waar
schijnlijk 30 miljard nieuwe be
zuinigingen op een nationale be
groting die door de staatshervor
ming sterk gereduceerd is en
waarbij slechts nog enkele de-
partmenten als o.a. sociale ze
kerheid en landsverdediging toe
behoren. Wat betekent, dat dui
delijk politieke keuzen daad
werkelijk zullen moeten worden
gemaakt en dat de bestrijding
van de fiskale fraude, ontzuiling
en forse bezuinigingen in de mi
litaire uitgaven een strijd op le
ven of dood wordt.
2. het departement van landsver
dediging zal onze geloofwaar
digheid trouwens, meer dan ons
lief is, testen:
Vervolg op blz. 5
Deze slogan heeft verscheidene tienduizenden ir,
gelegen toen V.D.B., destijds als minister van
Landsverdediging, beslist had om voor 30 miljard nieuwe
legervliegtuigen aan te kopen.
Net zoals nu de kernraketten, was toen de affaire van de "30
miljard" reden voor pacifistisch Vlaanderen om massaal op
straat te komen met de slogan "V. D.B.... weg ermee!!!"
Nu is V.D.B. weg, echter niet zoals de betogers van toen het
zich hadden voorgesteld.
Politieke ontvoering? Stunt? Naarmate er duidelijkheid komt
blijkt steeds meer en meer uit het gerechtelijk onderzoek dat
het inderdaad om een goed voorbereide ontvoering zou gaan.
De onbekende organisatie "socialistische revolutionaire
brigade" die de ontvoering opeist, dreigt ermee om V.D.B.
definitief van het toneel te doen verdwijnen, dit nadat V. D. B.
nu van het politieke toneel is verdwenen na de intrekking van
zijn kandidatuur als burgemeester van Brussel.
Hoe men ook denkt over V.D.B., feit is dat dergelijke
politieke ontvoeringen zeker niet kunnen uitgevoerd worden
door échte "socialisten". De trieste voorbeelden van
gelijkaardige zinloze akties in andere Europese landen hebben
aangetoond dat hiermee zeker niet onze westerse
kapitalistische maatschappij enige verandering heeft
ondergaan.
Integendeel zijn dergelijke akties steeds van die aard om de
"linkse" bewegingen in diskrediet te brengen.
Wij kunnen dan ook niet anders als socialistische beweging
dergelijke onzinnige akties in naam van "hetsocialisme" te
veroordelen.
René Stabel
Ondervoorzitter A.B.V.V.
De fusie van «De Morgen» met de liberale uitgeverij Hoste (Het
Laatste Nieuws) is een reden te meer om te vechten voor het behoud
van ons socialistisch weekblad «Voor Allen». De beschikking
hebben over een politieke spreekbuis is een «must». Dat er een
onafhankelijke linkse redactie blijft biedt socialistisch Vlaanderen
nog «iets». Maar wat in de toekomst? Welke invloed zal er de
komende jaren uitgaan van de uitgeverij Hoste op de redactie en
haar samenstelling? Voor de socialisten in Vlaanderen blijven er
redenen te over voor ernstige bezorgdheid inzake het voortbestaan
van een linkse pers.
Het is een kenmerk van de socialistische beweging van deze tijd dat
men te weinig aandacht besteedt aan de politieke en ideologische
vorming van het volk. Meer nog, intern de beweging heerst er
verwarring rond de inhoud, de betekenis van het socialisme.
Sommigen stellen zich de vraag in hoeverre een politieke en
ideologische vorming nuttig is. Men wijst er op dat het volk
hedentendage weinig belangstelling heeft voor ideologische discus
sies. Maar daar gaat het nu juist om! Het is een fundamentele
opdracht van de socialistische organisaties het volk ideologisch en
politiek op te voeden. Slechts langs die weg kan er een meer
socialistische samenleving tot stand komen. Voor ons arrondisse
ment kan «Voor Allen» een instrument worden van socialistische
vorming en de plaats bieden voor een onderling debat over «wat is
dat, socialisme?», «welk socialisme willen we?».
Een tweede taak van «Voor Allen» is de politieke informatie. Hoe
kijken de socialisten aan tegenover het wereldgebeuren. Wat is de
socialistische visie op het politiek beleid van dit land en zijn
gewesten. Hoe verloopt het politieke- en partijleven in de steden en
de gemeenten van ons arrondissement. Ook wat er op de bedrijven
gebeurt, welke vakbondsacties men voert, welke de visies en
standpunten zijn van de socialistische vakbond, zijn dingen die ons
allemaal aangaan.
Om de militanten en de bevolking over al deze zaken te informeren
hebben we «Voor Allen» nodig.
Het moet wel duidelijk zijn: vinden dat we «Voor Allen» nodig
hebben volstaat niet. «Voor Allen» redden betekent «iets doen».
Concreet kunnen we helpen door:
- te begrijpen dat de prijs van «Voor Allen» moet aangepast
worden. Om de kostprijs (drukken en port) te dekken zou men de
prijs per maand met ruim twintig frank moeten verhogen. Dat kan
niet. Maar de zaken op hun beloop laten kan evenmin. Dit zou
spoedig het einde van «Voor Allen» betekenen. De regeling die
zal toegepast worden bestaat er in dat de prijs per maand met tien
frank zal verhogen.
- «Voor Allen» moet opnieuw naar acht, en later naar twaalf
bladzijden. Voorlopig kan dit niet maar meer lezers en meer
publiciteit kunnen dit mogelijk maken.
- In afwachting dat «Voor Allen» op meer bladzijden verschijnt, zal
men moeten instemmen met de noodzaak te zorgen voor «bondi
ger» artikels, vooral qua het plaatselijk nieuws. Ieder moet eens
aan bod kunnen komen. Er moet ook meer ruimte komen voor
syndicale standpunten en berichtgeving, willen we er in slagen bij
de vakbondsdelegees en vakbondsleden een grotere interesse
voor «Voor Allen» op te wekken.
De redding van «Voor Allen» zal een moeilijke weg zijn. Het moet
kunnen. De reacties van vele lezers en militanten betekenen voor
ons een aanmoediging om door te zetten. Laten we samen ons best
doen. «Voor Allen» moet blijven!
Herman Van Herzeele.
- Vanaf 1 februari 1989 bedraagt de prijs van «Voor Allen»
60 frank per maand en de prijs van het jaarabonnement 720
frank.
- De lezers die na 1 februari 1989 hun jaarabonnement voor
1989 willen regelen dienen te betalen: 50 frank voor januari
en 11 X 60 frank voor de andere maanden, dit is samen 710
frank.
- De lezers die vóór 1 februari reeds hun abonnementsgeld
1989 betaalden (600 F) zullen de hogere abonnementsprijs
betalen vanaf 1990.
- De abonnementsgelden dienen gestort te worden op
rekeningnummer
870-0002726-73 - «Voor Allen» - A.B.V.V. - 9300 Aalst.
- Abonnementsgelden kunnen ook, zoals gewoonlijk, betaald
worden aan de boden S.P./«Voor Allen». Eveneens kan men
terecht op de kantoren van het A.B.V.V. en bij de boden
van het A.B.V.V.
