Socialistisch weekblad
Geen nieuwe raketien!
symfonie
Komen de raketten terug?
Wij ook!
SPOEDBETOGÊNG
APRIL
K
hier geen
ZONDAG
51* jaargang nr. 11
Vrijdag 17 maart 1989
Montebello
Moderniseren
Verkeers signaal
Scheveningen
Geen Nieuwe
Kernwapens
in
Beperkte kernoorlog
En België?
Gewestelijk
A.B.V.V./S.P.
Redaktie - Administratie -
Publiciteit:
Houtmarkt 1. 9300 AALST
Tel. 053/70.51.51
Postrekeningnr. 870-0002726-73
Maandabonnement: 60 fr. -
Jaarabonnement: 720 Ir.
Verantwoordelijke uitgever:
René Stabel. Houtmarkt 1.
9300 Aalst
Hoezo, nieuwe raketten? De kruisraketten worden toch verwijderd
en vernietigd volgens het fameuze INF-akkoord?
Inderdaad. Kruisraketten en Pershings gaan, samen met het hele
arsenaal gelijkaardige Sovjettuigen, naar de schroothoop.
Maar ondertussen wordt ijverig gewerkt aan nieuwe nukleaire
wapens; in onderzeeboten, op marineschepen, onder vliegtuigvleu
gels of gewoon te land voor de korte afstand.
Er komen minder en kleinere nukleaire wapens, maar ze worden
nog doeltreffender, nog efficiënter, nog gesofistikeerder. Zo geraken
de orderboekjes van de militaire high-techindustrie opnieuw gevuld.
De vredesbeweging heeft met de kruisraketten weliswaar een veldslag
gewonnen, maar de vrede is nog lang niet binnen.
In oktober 1983, net vóór de eer
ste kruisraketten en Pershings in
Europa arriveerden, kwam de nu
kleaire planninggroep van de NA
VO tot de vaststelling dat de takti-
sche kernwapens in Europa aan
modernisering toe waren.
De zgn. «Montebello-beslissing»
omvatte twee luiken:
- enerzijds zouden in de volgende
jaren zo'n 1.400 taktische kern
koppen verdwijnen (bovenop de
1.000 die reeds in 1979 n.a.v. het
INF-dubbelbesluit waren wegge
haald).
Dit brengt het aantal kernkop
pen in Europa in een eerste fase
van 6.000 (in 1981) terug tot
4.600.
- tegelijkertijd moet er ook werk
worden gemaakt van de «moder
nisering» van de overblijvende
kernwapens in Europa.
In de volgende jaren werden inder
daad een aantal verouderde syste
men, zoals de atoommijnen in
West-Duitsland, de Honest John-
raketten in Griekenland en Tur
kije, en de Nike-Hercules-lucht-
doelraketten, geleidelijk afge
voerd, terwijl ook verouderde
bommen op gevechtsvliegtuigen
werden vervangen door een kleiner
aantal nieuwe types.
Rekening houdend met het INF-
akkoord schat het Zweedse onder
zoeksinstituut SIPRI dat er in het
begin van de jaren '90 uiteindelijk
nog «slechts» 2.700 kernladingen in
West-Europa aanwezig zullen zijn.
Let wel: een vermindering van het
aantal kernladingan betekent niet
automatisch meer veiligheid. Men
moet ook kijken naar de technolo
gische kenmerken van het wapen,
of het meer of minder destabilise
rend werkt.
Terwijl de vredesbeweging feest
vierde over het INF-akkoord, had
de NAVO en haar politieke vrien
den reeds een nieuwe nukleaire
bewapeningsgolf in de dossiers zit
ten. Wat staat daarbij zo al op het
menu?
- De lance (115 km. reikwijdte)
wordt na 1995 vervangen door
een nieuwe raket (de Follow-on-
to-Lance - FOTL), die iets min
der dan 500 km. ver gaat, juist
onder de INF-drempel! België
heeft 5 lance-lanceerplatforms in
de Bondsrepubliek.
- Er komen nieuwe kernladingen
voor het 155 mm- en het 203 mm-
geschut in de Duitse Bondsrepu
bliek. De ongerustheid slaat
vooral op de eventuele invoering
van een granaat voor de 155 mm-
artillerie, die, voorzien van een
zogenaamde tritium-lading, het
karakter van een neutronebom
heeft. De neutronenversie van de
obus W-79 bevindt zich in muni
tiedepots in de Verenigde Staten.
- Het uitrusten van de F-16A-
jachtbommenwerpers (onder
meer 36 toestellen van de belgi-
sche luchtmacht in Kleine Bro-
gel) met een modern nucleair
raketsysteem: de Tactical-Air-to-
Surface-Missile (TASM-raket).
De TASM-raket zoekt zelfstan
dig zijn doel en heeft een rei
kwijdte van 450 km.
- 40 tot 60 bijkomende F-lll-bom-
bardementsvliegtuigen te statio
neren in Groot-Brittannië.
De invoering van het F-15E
gevechtsvliegtuig, te statione
ren in West-Duitsland en ope-
rationeal op 1 oktober 1989
(uitgerust met TASM-raket).
- De aanpassing voor selektief ga-
bruik van het aantal Sea Laun
ched Cruise Missiles onder het-
kommando van de SACEUR
(Supreme Allied Commander in
Europe: NAVO-opperbevelheb-
ber). Sinds 1984 plaatst de Vere
nigde Staten kruisraketten op
zee. Het zijn er thans 380, op
ongeveer 100 schepen die rond
varen in de Europese zeeën.
Pikant detail is wel dat de atoom
koppen van de wegonderhandelde
kruisraketten en Pershings via de
achterdeur terugkomen. Ze wor
den immers niet vernietigd. Het
radio-aktieve materiaal wordt op
nieuw gebruikt voor de FOTL en
de TASM.
Wat vooral opvalt, is de omvang
van het moderniseringsprogramma.
Dat staat immers haaks op de toe
nemende ontspanning in de wereld
en de ontwapeningsinitiatieven van
Michaël GORBATSJOV.
In de komende twee jaar wil de
Sovjetleider het Rode Leger afslan
ken met een half miljoen soldaten.
Uit Oost-Europa zouden 6 divisies
verdwijnen: circa 50.000 manschap
pen, 5.000 tanks en 800 vliegtuigen.
Samen met die divisies zouden ook
24 nukleaire lanceerinrichtingen
voor de korte afstand worden weg
gehaald. Daarnaast wil de Sovjet
unie voortaan praten over asymme
trische vermindering van troepen
en tanks, minder offensieve struk-
turen van haar Centraaleuropese
legers, en een vermindering van het
aantal taktische atoomwapens in
Europa; dat alles in het kader van
een betekenis volle inkrimping van
het Sovjet-defensiebudget
19,5%)
Helaas: één en ander volstaat blijk
baar niet om het bondgenootschap
van het moderniseringsbesluit te
doen afzien. Opnieuw vormen
nieuwe wapens een toetssteen van
trouw aan de NAVO. Opnieuw
wordt een volstrekt verkeerd sig
naal verstuurd aan het Warschau-
pakt. En dit op een moment dat
GORBATSJOV over «wederzijdse
veiligheid» spreekt, iets waar
nota bene de Vlaamse socialis
ten al jaren op hameren.
Bovendien is er de opvallende ver
schuiving van de korte naar de
langere afstand (van 115 km naar
ruim 400 km). Niemand kan ont
kennen dat op die manier de geest
van het INF-verdrag wordt omzeild
en uitgehold. Zowel de FOTL' als
de TASM zijn uitgetekend als aan
valswapens, bedoeld om gebruikt
te worden op het terrein van de
tegenstander: achter de vijandelij
ke linies, tegen kommunikatielij-
nen, reserve-troepen en militair
industriële doelwitten. Het nu-
kleair slagveld wordt op die manier
uitgebreid tot geheel Europa; en
dat we herhalen het op een
ogenblik dat GORBATSJOV wil
praten over konventionele stabili
teit en minder offensieve militaire
strukturen in Centraal-Europa.
Mogen we even het geheugen op
frissen van de NAVO-strategen?
Tactische atoomwapens werden
destijds, in de jaren '50 en '60,
ingevoerd als antwoord op het con
ventionele overwicht (van tanks en
troepen) van het Warschaupact.
.Kernwapens waren goedkoper,
spaarden de defensiebudgetten van
de bondgenoten en heetten de Rus
sen beter af te schrikken. Nu, der
tig jaar later, met de conventionele
onderhandelingen in Wenen op
komst, is het niet meer dan logisch
dat men de rol van atoomwapens in
het Westers veiligheidsconcept gaat
herdenken. Vreemd genoeg echter,
maakt de NAVO geen aanstalten
om dat te doen. Ze bevestigt, zoals
op de NAVO-ministerraad van 2 en
3 maart 1988 in Den Haag, dat
atoomwapens een blijvende rol
moeten spelen bij de verdediging
van West-Europa.
Eind oktober 1988 vergaderde de
Nucleaire Planninggroep met de
defensieministers van de NAVO in
Scheveningen om zich te buigen
over verdere modernisering. Er
was in de pers nogal wat verwarring
over de betekenis van de slotver
klaring en over de houding van de
Belgische defensieminister Coème.
De Nederlandse Volkskrant
schreef op zaterdag 29 oktober «De
Belgische delegatie heeft het niet
nodig gevonden haar afwijkend
standpunt tot uitdrukking te bren
gen in het communiqué dat de
Ministers van Defensie van de NA-
VO-landen vrijdag hebben onder
tekend. De Belgen hebben zich
categorie bruikbare atoomwapens
die van de middellange afstand,
die het grondgebied van de Sovjet
unie kunnen bereiken naar de
schroothoop verwezen. De enige
categorie bruikbare atoomwapens
die overschiet, zijn de SNF-wapens
(Short Range Nuclear Forces:
kernwapens voor de korte afstand
d.w.z. minder dan 500 km). Juist
die wapens wil de NAVO nu op
waarderen tot quasi middellange
afstandswapens die offensief kun
nen worden gebruikt. Men gelooft,
ook na het INF-akkoord, nog altijd
in de mogelijkheid tot het voeren
van een kernoorlog.
kunnen vinden in de formulering
dat voor een stap-voor-stap bena
dering wordt gekozen, waarbij be
sluiten genomen worden wanneer
ze nodig zijn».
Eveneens in de Volkskrant heeft
Louis Tobback enkele dagen later
de Belgische stellingname en het-
slotcommuniqué toegelicht. Voor
TOBBACK is er «niets, maar dan
ook niets beslist». En daarmee
heeft de Minister van Defensie
COEME, zo voegt TOBBACK er
nog aan toe, precies verdedigd «wat
op de bewuste Belgische kabinets
raad unaniem en bij concensus be
slist werd».
Het belangrijkste is dus dat de
aanbeveling om de kernwapens te
moderniseren niet goedgekeurd is.
In het interview laat Louis TAB
BACK ook verstaan dat DE DON-
NEA wel afspraken daaromtrent
zou gemaakt hebben. «De chef van
onze diplomatie was pas op 20
oktober 1988 op de hoogte van wat
de vorige Minister van Defensie,
DE DONNEA, in april 1988 in de
High Level Group over die moder
nisering had afgesproken, had toe
gezegd zelfs».
De zorg van de vredesbeweging is
dan ook begrijpelijk. Men wil niet
dat België nogmaals, zoals bij het
INF-dubbelbesluit, meegezogen
wordt in een sluipende besluitvor
ming inzake nieuwe raketten.
Aan de andere kant is het nogal
wiedes dat het Amerikaanse Con
gres geen geld wil besteden aan
nieuwe raketten zolang er geen toe
zegging is dat het nieuwe spul ook
zal geplaatst worden.
Kiezen voor de Foliow-On-To-Lan-
ce en de TASM betekent echter
kiezen voor een veiligheidsstrategie
die niet de onze is. Militairen zijn al
dertig jaar op zoek naar «bruikbare
atoomwapens». Ze geloven dat
men een beperkte oorlog kan voe
ren en controleren, al wijzen alle
studies het tegendeel uit.
Ook in Scheveningen werd de nu
cleaire doctrine van de NAVO on
veranderd gehandhaafd: de zoge
naamde General Political Guideli
nes stellen de nucleaire afschrik
kingsmacht nog steeds voor als de
centrale ruggegraat van de NAVO:
aanvallen met nucleaire wapens op
het grondgebied van de agressor,
zelfs een eerste nucleair waarschu
wingsschot tot aan Moskou, moet
mogelijk blijven.
Met het INF-akkoord werd één
Aan België wordt gevraagd om in
te stemmen met de ontwikkeling,
de produktie en de opstelling van
de Follow-On-To-Lance, de Tacti-
cal-Air-to-Surface-Missiie en de
modernisering van de nucleaire ar
tillerie.
De Belgische regering is daar op dit
moment niet toe bereid. Zoals
neergeschreven in het regeerak
koord wil ze dat «parallel met de
onderhandelingen over conventio
nele wapens een aanvang wordt
gemaakt met ontwapeningsonder
handelingen over korte afstandswa
pens. De regering is van mening dat
gelijktijdig vooruitgang moet wor
den geboekt op beide domeinen».
Daarnaast heeft de Belgische rege
ring haar standpunt m.b.t. moder
nisering van de korte afstandswa
pens afhankelijk gemaakt van de
presentatie van het «Global Con
cept», d.w.z. een evaluatie van de
actuele veiligheidsbehoeften van de
NAVO, voorzien voor dit voorjaar.
De vraag is, hoe zwaar het Belgisch
standpunt (het voorbehoud van
Scheveningen) zal wegen?
Nu Bondskanselier Helmut KOHL
aan de Financial Times heeft laten
weten dat een moderniseringsbe
sluit pas in 1991-1992 moet worden
genomen, staat België niet langer
geïsoleerd; maar een echte garantie
voor niet-opstelling is dat natuur
lijk niet. De kanselier zit op de
eerste plaats met de parlementsver
kiezingen van 1990 in zijn hoofd en
niet met een definitef «neen» aan
de nieuwe raketten. Bovendien
biedt ook het Global Concept geen
garanties dat de rol van de kernwa
pens voor de korte afstand wordt
teruggeschroefd. Tenslotte, geeft
de NAVO geen enkel teken dat het
met het Warschaupact wil onder
handelen over de kernwapens voor
de korte afstand. Redenen genoeg
dus om op 16 april te betogen.
In de periode maart, april zullen wij allen opnieuw
naam verrast worden, door ons belastingsai
Zodoende geef je het inkomen van 1988 aan.
Vanaf maart 1989 echter wijzigen de tarieven van de bedrijfs
voorheffing. Konkreet wil dit zeggen, dat de inhouding
dewelke de patroon inhoudt, moet verminderen.
De belastingsvermindering waarvan je eventueel kan genieten,
zal dus geen weerslag hebben op de aangifte die je nu doet.
Het zijn in hoofdzaak de gezinnen met één broodwinner, die
de weerslag van de belastingshervorming het meest zullen
ondervinden. Een paar briefjes van duizend zal op jaarbasis
voldoende bespaard worden. Gezinnen met twee inkomens
zullen met heel wat minder tevreden moeten zijn. een paar
honderden franken.
Het A.B.V.V. heeft zijn standpunten terzake steeds met klem
verdedigd: de dekumul, indexatie van de belastingsschalen,
aftrek voor kinderopvang, verhoging van het vrijgestelde
inkomen.
Wij hebben hier nochtans aan toegevoegd, dat het geen
belastingsverlaging mocht zijn via het principe: «geven met de
ene hand, om te nemen met de andere hand»!
Het zou onaanvaardbaar zijn, dat de regering t
tekort zou verhalen op de sociaal gerechtigden, hetz
overheidspersoneel. Het geld moet dus gezocht worden, daar
waar het kan gevonden worden: via het rechttrekken van de
scheefgegroeide situaties binnen het belastingssysteem.
Het A.B.V.V. zijn taak is dus nog niet beëindigd,
komende maanden zal de situatie op de voet moeten ge
worden! Zullen de financieringsmaatregelen korrekt word
toegepast? Zal de strijd tegen de fiskale fraude, dewelke
miljard moet opbrengen, wel degelijk worden gevoerd? Wat
met de vennootschapsbelasting? Wat met de roerende voorhef
fing in kader van het Europa 1992?
Een onvoltooide symfonie dus!
En nog veel werk voor de boeg!!
m 'ïmmt.
De vredesbeweging staat vandaag voor een nieuwe en belangrijke
uitdaging: waarschijnlijk neemt de NAVO in het voorjaar een
beslissing over de «modernisering» van kernwapens. Nauwelijks een
jaar na het INF-akkoord over de Euroraketten dreigt een volgende
bewapeningsronde op gang te komen, waarbij dit INF-akkoord
volledig wordt omzeild!
Die evolutie kunnen we nog tegen
houden als we nu met de vredesbe
weging snel en krachtig reageren.
Aanvankelijk kon men vermoeden
dat een beslissing nog enige tijd zou
aanslepen, nu is dit dossier in een
stroomversnelling gekomen. De
eventuele «modernisering» van de
korte afstandswapens komt er ei
genlijk op neer dat nieuwe middel
lange afstandswapens geïnstalleerd
worden. Dit druist zonder meer in
tegen de geest van het INF-ak
koord. Bovendien biedt het inter
nationaal klimaat van ontspanning
momenteel enorme kansen tot ver
dere wapenvermindering.
De SP heeft eind 1988 reeds duide
lijk gesteld dat de NAVO vooraf
gaandelijk moet onderhandelen
over een vermindering van de kern
wapens voor de korte afstand.
Voor de SP en voor het ABW is
de andere benadering namelijk
eerst nieuwe wapens aanmaken,
die ook plaatsen en ze eventueel
later na onderhandelingen wegha
len, politiek noch ekonomisch ver
antwoord.
Wij wijzen een moderniseringsbes
luit inzake nukleaire korte-af-
standswapens dan ook krachtig af.
De socialistische beweging steunt
dan ook ten volle de vredesbeto-
ging die op 16 april plaats heeft in
Brussel.
Samen met de hele vredesbeweging
moeten wij nu aan onze regering
een klaar en duidelijk signaal ge
ven: België wil geen nieuwe kernra
ketten voor de middellange
afstand.
Een massale betoging is immers de
beste steun die wij kunnen geven
aan onze socialistische ministers om
geen duimbreed toe te geven.
Alle verantwoordelijken van socia
listische organisaties dienen met de
meeste overtuigingskracht de le
den, sympatisanten en vrienden
aan te zetten om op 16 april in
Brussel er bij te zijn.
Komen de raketten terug? Wij ook!
GEEN NIEUWE
RAKETTEN
ONTWAPENEN OM TE ONTWIKKELEN
