Socialistisch weekblad
CL-gesjoemel mei bouwvergunning
te Okegem
Een belangrijke mutatie
.<v
Wachten tot ons
pensioen
of tot er geen
pensioen meer is
wmmmm
Europese Verkiezingen
ook voor jou belangrijk
SP/ CSC-arrondissementsfederatie Aalst
Vrijdag 16 juni 1989 om 20 uur
Zaal «Bevegemse Vijvers» (Zwembad), Zwembadstraat te Zottegem
Paul Severs Go-Go-Girls
Lug Caals
Mendy Leyn
Herman De Loor, Senator
Frank Vandenbroucke,
Nat. SP-Voorzitter
Mare Galle, SP-lijsttrekker Europese
Verkiezingen
+j.
JO o
Cent*aLeYï
Ninove kent er een bouw-
schandaal bij en... opnieuw
op rekening van een manda
taris van de Centrumlijst. Nu
ligt de onbekwaamheid van
een schepen niet aan de basis
van het dossier, maar wel een
regelrechte ontoelaatbare in
greep van burgemeester Co-
syns himself, en met als enige
bedoeling het bevoordeligen
van een vriend en partijge
noot.
We zetten de feiten even op
een rijtje.
Onterechte beslissing
Nieuwe stappen
Klacht
Showprogramma met
Gelegenheidstoespraken door
Tombola
Inkom gratis!!!
^oot 17
1 CST
Redaktle - Ad mini strati* -
Publiciteit:
Houtmarkt 1. 9300 AALST
Tol. 053/70.51.51
Postrekeningnr. 870-0002726-73)
Maandabonnement: 60 ir. -
Jaarabonnement: 720 it.
Verantwoordelijke uitgever:
René Stabel. Houtmarkt 1,
9300 Aalst
Vrijdag 9 juni 1989
51' jaargang nr. 23
Op 30 augustus 1988 besliste het
Schepencollege over een onwettige
bouwvergunning voor het oprich
ten van een garage in een achterlig
gende tuin van de heer Eugène
Neuckermans, Dorp te Okegem.
Het dossier maakt geen melding
dat deze grond niet aansluit op de
openbare weg, en zeker geen uitge
ruste openbare weg zoals stede-
bouw het voorziet. De vergunning
is dan ook onterecht door het sche
pencollege afgeleverd. Inderdaad,
niet minder dan drie privé-eigen-
dommen moeten worden over
schreden alvorens de garage kan
bereikt worden. Er zou wel een
erfdienstbaarheid op bestaan van
1,2 meter, echter door de heer
Neuckermans niet formeel te be
wijzen. In feite kan de bereikbaar
heid van de garage maar worden
verzekerd indien men een aantal
gebouwen afbreekt. Begrijpe wie
kan.
Niet te verwaarlozen detail in de
zaak: de heer Eugène Neucker
mans is een aanhanger van de bur
gemeester, goede vriend en was
zelfs nog een legislatuur gemeen
teraadslid voor de Centrumlijst.
Gaat er reeds een lichtje op?
Op 6 september 1988 zou het dos
sier doorgezonden zijn naar de
diensten van Stedebouw te Gent.
De vergunning kan dus ten vroeg
ste op 27 september afgeleverd
worden omdat Stedebouw de kans
heeft de beslissing van het Schepen
college te schorsen gedurende twin
tig dagen. Wat gebeurrt echter? De
vergunning wordt reeds afgeleverd
op 8 september.
Reeds voordien werd daarbij door
de heer Neuckermans klacht neer
gelegd voor een bouwovertreding
voor een gebouwtje (kolenhok
berging) t.a.v. Mevr. Anthoons.
Voor het gebouwtje, opgericht in
1931, zou geen vergunning gekre
gen zijn. Op het Schepencollege
van 29 november wordt door de CL
een voorstel geformuleerd om het
herstel van de plaats in zijn oor
spronkelijke toestand te vorderen
als herstelmaatregel voor dit zoge
naamd bouwmisdrijf. Opnieuw
onterecht. Aangezien het gebouw
dateert van lang vóór de wet op
stedebouw (1962) en deze geen te
rugwerkende kracht heeft, kan er
hoegenaamd geen sprake zijn van
een bouwmisdrijf.
Niettegenstaande dat waagt de bur
gemeester een nieuwe poging; het
dossier glijdt terug tussen de agen
da Openbare Werken en men laat
een bouwmisdrijf vaststellen.
AROL, die het dossier toegestuurd
krijgt, antwoordt echter dat de
zaak mag worden geklasseerd zon
der enig gevolg.
Ondertussen werd ook een schrij
ven gericht enkel onder handteke
ning van burgemeester Cosyns (niet
mede-ondertekend door de stadsse
cretaris), waarbij hij een onderzoek
ter plaatse vraagt van de hygiëni
sche toestand. Pittig detail: deze
brief bevindt zich niet in het dos
sier. Bewuste vergetelheid? Volks
gezondheid antwoordt terzake niet
bevoegd te zijn.
De zaak blijft even stil tot de heer
Neuckermans een nieuw initiatief
neemt. Op 28 maart vraagt hij de
burgemeester een document te be
zorgen waarin wordt bevestigd dat
het gebouwtje bouwvallig is en niet
meer mag hersteld worden. Als
reden geeft hij op het gevaar voor
spelende kinderen. Om zijn goede
vriend ter wille te zijn, neemt de
burgemeester dan ook prompt een
politiebesluit waarbij hij de con
structie inderdaad bouwvallig ver
klaart en de sloping eist. Om voor
de hand liggende redenen wordt
echter geen deskundige aangesteld
zoals dit normaal krachtens art. 29
van het politiereglement door het
Schepencollege dient te gebeuren.
De eigenmachtige beslissing van
burgemeester Cosyns betekent dat
twee woningen over geen toilet
meer beschikken.
Inmiddels worden deze gebouwtjes
stilaan gesloopt. Langs de achter
zijde (aansluitend op de tuin van E.
Neuckermans en dus niet bereik
baar voor derden) wordt schade
aangericht.
De eigenaars durven begrijpelijk
geen enkele herstelling of verbete
ring meer doen aangezien hun wo
ning door de feiten onbewoonbaar
wordt. Met als pijnlijk resultaat dat
één eigenaar ten einde raad en ook
om uit de procedurekosten te gera
ken, besluit zijn woning te ver
kopen.
Tegen het bij herhaling vastgestel
de machtsmisbruik werd door de
nieuwe meerderheid (CVP-SP-VU)
besloten klacht in te dienen bij
provinciegouverneur H. Balthazar.
Op een persconferentie vorige
week werd dan ook een en ander
toegelicht. Uiteraard wordt aange
drongen het kwestieuze politiebe
sluit te laten intrekken, evenals de
vergunning voor het oprichten van
een garage. Voor de rest wordt het
aan de specifieke bevoegdheid van
de gouverneur overgelaten ten aan
zien van de personen die in deze
onfrisse zaak zijn betrokken en
welwetend en bewust hun macht
misbruiken en alle rechtszekerheid
bij de gewone burger wegnemen
eventueel te sanctioneren. Burge
meester Cosyns speelde in de hele
zaak vast en zeker een cruciale rol:
vriendjespolitiek van het ergste
soort van onze "burgervader"...
Chris Vancoppenolle
Na de Tweede Wereldoorlog stap
ten de socialisten af van de B.W.P.-
strukturen en kwam men tot de
oprichting van wat men de vier
takken van de Gemeenschappelijke
Aktie noemde.
In de loop der jaren zijn onze grote
organisaties wat uit mekaar ge
groeid, wat daarom niet negatief is.
Zo ligt het voor de hand dat vak
bond en partij ieder zijn specifieke
rol te vervullen heeft en dat bij de
partij men andere klemtonen legt
dan bij de vakbond.
Blijft onomstotelijk dat, zeker in
Vlaanderen, het politiek en syndi
caal gedrag van de bevolking illus
treert hoe nauw de grote meerder
heid van de socialisten zich vak-
bonds- en partijgebonden voelen.
In streken waar het ABW sterk
staat, zal ook de SP goed scoren, of
omgekeerd, waar de partij het goed
doet, is de ABW-aanhang sterk.
Men kan niet naast deze vaststel
ling kijken. Daarbij, wat geldt voor
partij en vakbond zal zich ook
voordoen voor de coöperatieve be
weging, voor de mutualiteiten.
Wanneer één van de grote organi
saties met essentiële problemen ge
confronteerd wordt, heeft dit ook
zijn weerslag op de andere takken
van de beweging, op gans de bewe
ging-
Een belangrijk verschijnsel, op dit
moment, is de mutatie die zich
voordoet tussen wat men de "arbei
ders" en wat men de "bedienden en
kaderleden" noemt.
Het aantal "arbeiders" daalt, het
aantal "bedienden en kaderleden"
stijgt. De socialistische vakbond
kent een sterke aanhang bij de
groep van de "arbeiders", maar
staat zwak bij de "bedienden en
kaderleden". Deze toestand en de
aan gang zijnde mutatie betekenen
dat het bestaan van het ABW als
"grote vakbond" kan aangetast
worden, en dit zou op zijn beurt
konsekwenties hebben voor gans
de socialistische beweging.
Hoe daaraan te verhelpen? Nie
mand heeft daartoe de toverformu
le. Deze bestaat ook niet.
Wel is een beleid naar de bedien
den en de kaderleden toe, in de
eerste plaats van de vakbond, maar
binnen het kader van een actie van
gans de beweging, nodig. Dit beleid
moet rekening houden met de ei
gen mentaliteit en met de specifie
ke verzuchtingen van de bediende-
nen de kaderleden.
De tijd is is niet meer veraf dat een
staking slechts dan zal slagen wan
neer men op de medewerking kan
rekenen van het kaderpersoneel en
de ingenieurs.
De bedienden, de kaderleden, de
ingenieurs, het zijn allen werkne-
Op 18 juni 1989 verkiezen we, net zoals vijf en tien jaar geleden trouwens,
een Europees Parlement, althans in een belangrijk aantal Westeuropese
lidstaten.
De doorsnee-burger, zelfs de politiek geïnteresseerde, heeft slechts matige
belangstelling voor deze verkiezingen. Europa lijkt immers ver van ons.
Ten onrechte nochtans, want...
Steeds méér regelt Europa een groot stuk van ons dagdagelijks leven.
Steeds méér treft men belangrijke algemene economische beslissingen op
Europees vlak. Zelfs overheidsopdrachten zullen in de toekomst op niveau
van Europa wettelijk geregeld worden.
Anderzijds beslist Europa meer en meer over konkrete normen inzake
leefmilieu, kwaliteit van lucht en water, maar ook over kwaliteit van
produkten, het richting geven aan wetenschappelijk onderzoek en zo over
heel onze toekomst industrieel, sociaal en globaal matschappelijk.
De landbouwer weet reeds dat Europa heel wat over zijn lot beslist evenals
de staalarbeider en vele anderen.
Tot op heden is dat Europa echter:
a) ondemokratisch: het parlement is nog teveel een praatbarak, geen echt
beslissingsorgaan
b) louter economisch: de grote bedrijven kennen de wegen goed, in het
vooruitzicht van 1992 hebben zij zich reeds georganiseerd en/of
geherorganiseerd; maar de kleine en middelgrote ondernemingen
(zeker deze zoals wij ze kennen in ons land) dreigen in de kou te blijven
en zelfs tenonder te gaan in allerlei handige afspraken en normen;
c) te weinig doortastend inzake leefmilieu; de milieunormering mag geen
element van economische concurrentie inhouden. Een grondige aanpak
is noodzakelijk. Voor de SP moeten kordate stappen naar een groen
Europa worden gezet. Ook de economie dient rekening te houden met
ecologische facetten.
d) sociaal-gezichtsloos:
- de sociale dimensie op Europees vlak ontbreekt bijna volledig,
hetgeen onaanvaardbaar is;
- een economisch paradijs scheppen in een sociale woestijn is onmoge
lijk en is louter en alleen een oude droom van bepaalde conserva
tieven;
- de sociale verworvenheden mogen door de grotere structuur niet op
de helling komen te staan.
De SP'spreekt zich uit voor een ander Europa, voor een sociaal en groen
Europa.
De socialisten moeten morgen de sterkste fraktie zijn in het Europees
Parlement. Het kan bepalend zijn voor je eigen toekomst en voor die van
je kinderen. Daarom stemmen wij allen voor de Vlaamse Socialisten onder
nummer ACHT.
SP-Federatie Aalst
mers die thuishoren in de socialisti
sche beweging.
Door een nieuw imago, door begrip
voor zijn problemen als groep,
moeten we ons inspannen om de
groep van de "bedienden, kaderle
den, ingenieurs, wetenschappers"
de weg naar de socialisten te doen
inslaan.
Herman Van Herzeele
Men kan het overal lezen.
"Onze" ekonomie doet het met de dag beter.
"Onze" sociale zekerheid volgt deze trend, o.a. in de sektor
van de ziekte-uitkeringen zit men reeds met een overschot
"opgezadeld".
Het begrip "overschot" is ondanks de heropleving van onze
ekonomie nog steeds een vreemd gegeven. Vooral als men het
over de sociale zekerheid heeft.
Sommigen spreken zelfs van een "overdreven luxe". Nochtans
mag men na jaren van soberheid en inleveringen (althans voor
het grootste gedeelte van de bevolking) een rechtzetting
verwachten.
Een rechtzetting die konkreet inhoudt dat de minst bedeelden
van onze samenleving een verhoging van hun inkomen
bekomen.
Een rechtzetting die inhoudt dat ook reserves worden opge
bouwd voor latere pensioenuitgaven.
Maar, diegenen die denken dat de tijd van soberheid en
inleveren voorbij is, zullen kortelings raar opkijken.
De besparingstrein is ons land nog niet uit.
Het begrotingstekort moet namelijk in 1990 teruggedrongen
worden tot 6,5% van het B.N.P. en de sociale zekerheid is een
grondgebied waar deze trein graag velé stops zal maken.
Langs alle kanten hoort men denken, sommige ministers
durven het zelfs fluisteren dat "wachten" de boodschap is.
Begrotingsminister Schiltz vindt dat zij die "gewettigde eisen"
stellen voor meer sociale uitgaven nog "even" geduldig moeten
"wachten" op het perron aan het einde van "de" tunnel".
Zij die wachten zullen zeker niet alleen zijn en tijd zat hebben
om er over na te denken hoe lang ze nog zullen wachten"!
Gerrit Muylaert
