Het Personeelsbeleid en de houding van het
Geraardsbergs CVP-PW College
Politieke eerlijkheid te
St.-Lievens-Houtem
Nog over het Zottegems vliegveld en
verbrandingsoven
14 -16 november 1990 - «Voor Allen»
Na 4 maanden de gemeente
raadsleden in het ongewisse
te hebben gelaten en het per
soneel met tegenstrijdige be
richten en beslissingen te heb
ben overladen werd door het
college op maandag 29 okto
ber 1990 uiteindelijk de ge
meenteraad samen geroepen.
Na terecht ingrijpen van de
hogere overheid stond op de
agenda de begrotingswijzi
ging 1990.
Een belangrijk punt hierbij
was het personeelsbeleid en
de toekenning van een premie
van 14.000 fr.
Aan de stad was via een beslis
sing dd. 3 juli 1990 de moge
lijkheid gegeven samen met
de eindejaarspremie een bij
komende éénmalige premie
toe te kennen aan het perso
neel van 14.000 fr.
De definitieve beslissing viel
voor het personeel negatief
uit en werd door de CVP-
PW meerderheid niet toege
kend, maar wat ging hier alle
maal aan vooraf?
Reeds in december 1989 werd
door het college in eerste in
stantie de toestemming gege
ven tot de toekenning van een
motivatiepremie van 12.000
fr., een mogelijkheid die hen
werd geboden door de Minis
ter van Binnenlandse Zaken
L. TOBBACK.
Na enkele weken werd er be
slist deze premie in 2 fasen uit
te betalen om tenslotte tot de
gevreesde vaststelling te ko
men dat het CVP-PW colle
ge besliste deze financiële te
gemoetkoming te schrappen
ingevolge de desastreuse fi
nanciële toestand van de stad.
Er werd toen zelfs ingehou
den dat mits het niet uitbeta
len van deze premie er geen
afdankingen zouden moeten
gebeuren binnen het perso
neel en men vroeg daar begrip
voor.
Wat stelt men vast, ondertus
sen zijn reeds een 20-tal pers
oneelsleden van de stad en
het OCMW de laan uitge
stuurd, van woord houden ge
sproken.
Met de beslissing van 3 juli
1990 van de Gemeenschaps
minister L. VAN DEN BOS
SCHE, werd aan de stad terug
de mogelijkheid geboden een
éénmalige premie toe te ken
nen van 14.000 fr.
Na veel gebakkelei en tegen
strijdige verklaringen besluit
het zich schuil houdend ach
ter de vaststelling dat de fi
nanciën van de stad er slech
ter voor staan dan ooit tevo
ren.
Toch triomfeert men met de
vaststelling dat de begroting
1990 tengevolge van een be
grotingswijziging sluit met
een boni van 9 miljoen, maar
wat zullen hier de gevolgen
zijn van de begroting 1991???
Ondertussen was er onvrede
gerezen binnen het personeel
en hebben wij een aantal syn-
dikale akties gekend van alle
aan de stad verbonden dien
sten zowel stad- en OCMW
personeel alsook de politie en
de brandweer.
Binnen deze moeilijke perio
de vonden de vrouwen en her
en schepenen het nog nodig
tegenstrijdige verklaringen af
te leggen en het personeel en
de gemeenteraadsleden voor
te liegen, bij zoverre zelfs dat
de burgemeester eigenhandig
een protocol ondertekende
waarbij de 14.000 fr. werd toe
gekend, een beslissing die
achteraf als een misverstand
wordt verwoord, hier gaat
men toch te ver. Voor het hui
dig college heeft zelfs een
handtekening geen enkele
waarde meer.
Hierbij stel ik mij ook de vraag
of de CVP en PW schepenen
met mekaar nog spreken of
onderhandelen, want de een
verwijst naar de ander en ten
slotte komt er niets van te
recht.
Als klap op de vuurpijl hoor
den wij dan op de gemeente
raad van 29 oktober j.l. een
vrij merkwaardige en op zijn
minst eigenaardige verklaring
van de PW fraktie waarbij
deze aanklaagt dat de schepe
nen elk hun eigen weg volgen
en tegenstrijdige verklaringen
afleggen en ze dit niet langer
kunnen dulden. Als ik derge
lijke demagogie hoor dan
vraag ik mij werkelijk af wat
de rol van de PW binnen de
ze stad is. Het gevolg hiervan
was dan een triestig gekibbel
tussen de meerderheidsparti
jen CVP en PW coalitie
reeds jaren akkoord is met de
prestigedrang van de OCM-
voorzitter en de SP heeft hier
voor nochtans voldoende ge
waarschuwd.
Verder zijn er ook het wanbe
leid van het huidig college en
de onderlange naijver binnen
dat college.
Men komt er gewoon niet toe
een moelijkheid naar het per
soneel toe te gebruiken om
deze mensen te motiveren in
hun werk, erger nog, men be
gint te dreigen met afdankin
gen en afvloeiing.
Voor de verkiezingen van ok
tober 1988 heeft het CVP-
PW college massa's perso
neel aangeworven om zuiver
elektorale redenen, nu stelt
men vast dat er teveel perso
neel aanwezig is en gaat men
deze mensen, die men de he
mel op aarde beloofde, terug
afdanken dit is rechtuit schan
dalig en de SP is hiermee ze
ker niet akkoord.
De huidige financieel des
astreuse toestand van de stad
is dan ook enkel de fout van
de onkonsekwente houding
en van het wanbeleid van de
huidige CVP-PW meerder
heid, dit tot schade en bedrog
van de collega's gemeente
raadsleden, het personeel en
de gehele bevolking.
Tot slot nog dit: het college
heeft het recht van het perso
neel te eisen dat er gewerkt
wordt, maaaaar, dit zelfde
college zou moeten tot voor
beeld gelden voor het perso
neel en dit is helemaal met het
geval, integendeel.
Jan WICHELER
Politiek is een woord dat bij
vele mensen wantrouwige ge
dachten oproept.
Het gesjoemel dat door som
mige politici wordt bedreven
is voor vele mensen de reden
om alle, zelfs degene die op
een propere wijze aan politiek
willen doen, over dezelfde
kam te scheren. Deze gedach
te speelde mee op de laatste
gemeenteraadszitting te
Sint-Lievens-Houtem.
Schepen DE LOOR (Ge
meentebelangen en P.V.V.)
en Schepen D'HAUWERS
(Gemeentebelangen) hadden
in 1982 een document onder
tekend waarin ze in eer en
geweten verklaren alle kosten
die voortvloeien of zouden
voortvloeien, uit het afbreken
van de openbare verkoop van
de grond te Letterhoutem ten
gevolge van de toenmalige
coalitiebreuk van 1982, ten
hunne lasten zouden nemen.
Vandaag 1990 is er van coali
tiebreuk geen sprake meer en
is de meerderheid van oor
deel dat de brokken van 1982
moeten gelijmd worden.
Daarom zette het schepencol
lege de grondaankoop terug
op de agenda van de gemeen
teraad en wel om de oplopen
de kosten, die volgens deur
waardersexploot in 1988 reeds
waren opgelopen tot 2,4 mil
joen, te stoppen en te doen
betalen door alle Houtemna-
ren. De SP wenst niet mee te
doen aan dergelijke maneu
vers die de bedoeling hebben
om privé aangegane verbinte
nissen te verhalen op de inwo
ners. Degene die in 1982 hun
handtekening hadden gezet
moeten deze nu waarmaken
wil de politiek nog enigszins
geloofwaardig overkomen.
O.CJM.W.-Begroting
Tweede markant feit op de
Raad was de O.C.M.W.-be
groting. Voorzitter Frans
VERLEE gaf de Raad een
«deskundige uiteenzetting»
(sic) over de begroting. Na 10
minuten cijfers lezen vroeg
het SP-raadslid of het moge
lijk was om het eindresultaat
te verduidelijken? Was er een
tekort, een overschot en hoe
veel moet de gemeenteraad
bijleggen? Toen de voorzitter
hierop het antwoord schuldig
bleef, nam de burgemeester
de wijze beslissing om het
punt van de agenda af te voe
ren. Hopelijk zal de voorzitter
volgende keer zijn huiswerk
beter maken.
Jackie DE GRAAF
Van meet af aan heeft de Zot-
tegemse S.P. een ondubbel
zinnig standpunt ingenomen
inzake twee netelige dossiers:
de inplanting van een ver
brandingsoven op het grond
gebied van Zottegem en het
vliegveld van Oombergen.
Zulks kan noch van de
V.O.P., noch van de C.V.P.
worden gezegd. Meer zelfs,
steeds hebben deze beide for
maties geprobeerd hun elec
toraat te laten geloven dat zij
tegen het vliegveld en tegen
de verbrandingsoven zijn, dit
terwijl zij anderzijds alles in
het werk stellen om de nodige
stappen te doen bij de over
heid en aldus de dossiers op
een bedenkelijke wijze vertra
gen.
De
gemeenteraadszitting
van 18 mei 1990
Op deze rechtsgeldige zitting
(derde afwezigheid van de
meerderheidsfracties met
identieke agenda) lieten
C.V.P. en V.O.P. (met op
zet?) de S.P. de kastanjes al
leen uit het vuur halen.
Na een verslag van Herman
De Loor, waarnemend voor
zitter, en na tussenkomsten
van de raadsleden Freddy
Van Den Bossche en Dirk
Van Herzeele kantte de Zot
tegemse gemeenteraad zich
officieel tegen de inplanting
van een verbrandingsoven op
het grondgebied van Zotte
gem. Als argumenten werden
aangevoerd:
te verwachten milieuhinder,
te verwachten onveiligheid
wegens de toename van het
verkeer (transporten van en
naar de oven), enz.
De Raad besliste tevens dat
het genoemde besluit voor
verder gevolg diende te wor
den overgemaakt aan de gou
verneur, aan de interkommu-
nale «Land van Aalst», aan
O.V.A.M. en aan gemeen
schapsminister Kelchter-
mans.
Dezelfde raadszitting besliste
over de toekomst van het
nieuwe vliegveld van Oom-
bergen, een doorn in het oog
van ongeveer alle inwoners
van Zottegem, Oosterzele en
Houtem.
Na te hebben gewezen op de
onveiligheid, op de ongeval
len, op de geluidshinder en
tevens op het feit dat de uitba-
tingsvoorwaarden niet wer
den nageleefd (er landden
ook reeds helicopters) werd
beslist de Minister van Ver
keerswezen te verzoeken het
privaat vliegveld van Oom-
bergen onmiddellijk te sluiten
en deze excellentie te verzoe
ken de vergunning te beper
ken tot zweefvliegen in af
wachting van de uitspraak ten
gronde door de Raad van Sta
te.
En wat deed het
Zottegemse Kollege?
Na 5 maanden niets, niets en
nog eens niets.
Geen enkele brief vertrok
naar de ministers tot senator
Herman De Loor op 10 okto
ber 1990 het Zottegemse Kol
lege uitdrukkelijk verzocht
hem mee te delen op welke
datum Kelchtermans en De-
haene op de hoogte waren ge
bracht van de beslissing van
de Zottegemse raad d.d. 18
mei 1990.
Op 25 oktober deed het Kol
lege, na 5 maanden vertra-
gingsmaneuvers, dan uitein
delijk waar het wel niet langer
kon aan ontsnappen: de mi
nisters werden eindelijk in
kennis gesteld!
Wie bepaalt het beleid
te Zottegem?
Uit het bovenstaande blijkt
maar al te duidelijk dat enkel
de Zottegemse S.P. in staat is
een fatsoenlijk beleid voor te
stellen en te voeren, iets wat
ze effectief ook doet vanuit
haar oppositierol.
In de toekomst zal dat nog
meer nodig zijn, want de laats
te twijfels zijn nu weggeno
men inzake het volledig ont
breken aan inspiratie, wil en
kapaciteiten bij de huidige
V.O.P./C.V.P.-bestuurs-
groep.
De 2
e Zottegemse bevolking
mag zich gelukkig prijzen dat
de S.P. er nog is om erover te
waken dat het niet zover komt
dat haar stad volledig immo
biel en zelfs bestuurloos
wordt!
