Huldiging Frons (oppens,
ere-schepen
CVP toont haar ware gelaat
in OCMW Denderleeuw
Afscheid van
Marcel Verbraekel
«Voor Allen» - 19 mei 1995 -17
Ere-schepen Frans Coppens
voorstellen lijkt op het eerste
zicht een nogal gemakkelijke
opdracht. Allicht heeft U ook
eens beroep gedaan op Frans
vooral ter gelegenheid van
een oppensioenstelling van
Uzelf, van een familielid of
van een goede vriend. Nage
noeg iedereen in de zaal kent
Frans Coppens.
Precies daarom is mijn op
dracht moeilijker gebleken
dan verwachtwat te vertel
len over Kameraad Coppens.
Iets over zijn buitengewoon
dienstbetoon, over zijn niet-
aflatende ijver, over zijn on
beperkte inzet vertellen lijkt
mij niet relevant. Dat weet
- ik zou zeggen - het kleinste
kind in de gemeente. Waar
over U dan wel iets meede
len
Frans Coppens werd op 1 fe
bruari 1935 te Iddergem gebo
ren als tweede zoon in het ge
zin van Philemon Coppens en
Madeleine Vercammen. In
dit gezin zal Frans het streven
naar rechtvaardigheid en het
gevoel van solidariteit van
jongsaf meekrijgen. Samen
met zijn vier jaar oudere broer
Jozef worden hem de socialis
tische idealen bijgebracht.
Lager Onderwijs genoot
Frans in de gemeenteschool
van Iddergem. Op 11-jarige
leeftijd trok hij naar de Ecole
Moyenne te Ninove waar hij
de Grieks-Latijnse afdeling
volgde. Daar, vertelde hij mij,
schreef hij voor het eerst met
een pen en met inkt. Tot dan
was het schrijven in Iddergem
gebeurd met lei en griffel.
(Vooral het weer proper wrij
ven van de beschreven lei was
een «pullover-verslijtende»
bezigheid). Van zijn toen ont
stane liefde voor het schoon
schrift, hebben wij allemaal
wel eens een voorbeeld gekre
gen.
Frans heeft, denk ik, zeer wei
nig gebruik gemaakt van de
schrijfmachine. Tot de dag
van vandaag geeft hij er de
voorkeur aan zijn briefwisse
ling in dat mooie en zeer goed
leesbaar handschrift te ver
zorgen. In 1950 trok hij voor
het afmaken van zijn hoger
middelbare studies naar het
K.A. van Aalst.
Nadat hij zijn humaniora had
afgewerkt, begon hij zijn loop
baan in overheidsdienst.
Doch amper één maand werk
te hij bij het Bestuur der Post-
checks te Brussel of hij werd
opgeroepen om zijn militaire
dienst te vervullen. 18 maan
den heeft hij gedaan als reser
ve-officier. Later vervulde hij
al zijn wederoproepingen of
«kampen» tot de graad van
reserve-commandant.
Vervolgens keerde hij in 1956
terug naar de Postchecks waar
hij bleef tot 1963.
In dat jaar stapte hij over naar
het toenmalig Ministerie van
Middenstand Rijksdienst
voor Pensioenen. Zo heette
dat toen. Hier bleef hij wer
ken tot de datum van zijn op
pensioenstelling op 28 fe
bruari 1995; hier heeft hij zich
een reputatie verworven en
heeft hij zich ontwikkeld tot
een deskundige op het gebied
van pensioenen en sociale ze
kerheid.
Ik dien er op te wijzen dat
Frans in 1959 in het huwelijks
bootje stapte met Irène De
Taeye, die hem al die jaren
terzijde stond. In het huwelijk
werden twee kinderen gebo
ren Rudy en Ann. En van
daag zijn Frans en Irène de
trotse grootouders van twee
flinke kleinzonen.
Ik heb reeds even verwezen
naar het sociaal engagement
van het gezin van Philemon en
Madeleine Coppens en het
lag voor de hand dat Frans in
de voetsporen van zijn vader
zou treden. Vader Philemon
was kandidaat voor de B.S.P.
bij de verkiezingen van 1946.
Dit was een uiterst moedige
daad in het landelijke en con
servatieve Iddergem waar
zoals op vele plaatsen in
Vlaanderen, de macht betwist
werd door twee katholieke
lijsten met name de lijst
K.V.P. (progressieve katho
lieken en andersgezinden) en
de lijst Gemeentebelangen
(de conservatieve katholie
ken). Mo, zoals Philemon ge
noemd werd in Iddergem, luk
te het niet een zetel in de
wacht te slepen. Pas in 1958
werd een socialist in Idder
gem in de gemeenteraad ver
kozen het was onze diep be
treurde vriend Louis Van
Waeyenbergh die deze zetel
bezette.
Toen bij de gemeenteraads
verkiezingen van 1964 deze
zetel nipt verloren werd, was
men van oordeel dat nieuws
en vooral jong bloed in het
partijbestuur diende opgeno
men te worden. Het was op
dat ogenblik dat Frans Cop
pens officieel toetrad tot het
partijbestuur en dat een nieu
we tijd voor Iddergem en voor
de socialistische beweging al
daar begon. Inderdaad in
1965 werd het eerste Groot
Bal gehouden en de daarop
volgende jaren werden vele
grote vedetten naar het kleine
Iddergem gehaald. Deze in
spanningen resulteerden in
een fantastische kiesoverwin-
ning in 1970, toen de B.S.P. 3
van de 9 zetels in de wacht
sleepte. De K.V.P. behaalde
er 2 en de lijst gemeentebe
langen slechts 4, zodat er met
de K.V.P. een coalitie werd
gesloten, waarvan Frans Cop
pens als Burgemeester de lei
der werd. Zes jaar lang was
Frans Burgemeester en zijn
naam en faam was toen in het
hele Vlaamse land bekend. In
1976 kwam er evenwel de fu
sie waardoor Iddergem zijn
zelfstandigheid verloor en
deel ging uitmaken van de ge
meente Denderleeuw.
Wij weten allemaal hoe de
Verkiezingen van 1976 en 1982
afliepen. Als grootste partij
werden wij tweemaal naar de
oppositie verwezen. Als ge
meenteraadslid maar vooral
als kabinetsmedewerker,
bleef Frans zich onverdroten
inzetten voor zijn medebur
gers.
Bij de verkiezingen van 1988
hadden wij opnieuw wind in
de zeilen, onder meer door de
prachtige score van Frans wat
het aantal voorkeurstemmen
betrof, en konden wij een coa
litie aangaan met de toenma
lige P.V.V. Als schepen van
Sociale Zaken drukte hij mee
zijn stempel op de socialisti
sche uitbouw van onze ge
meente.
Na 25 jaar dienst in het belang
van al zijn medemensen heeft
Frans besloten zich terug te
trekken en met rust te gaan,
om aldus op zijn beurt de mo
gelijkheid te geven aan, wat
hijzelf zo vaak noemde, nieuw
en jong bloed in het partijbe
stuur en in de gemeenteraad
echt actief te kunnen zijn.
Frans Coppens
SW Geraardsbergen
Het bestuur van de SW Ge
raardsbergen-Centrum no
digt al zijn leden uit voor het
bijwonen van het traditioneel
«Moederfeest» op zondag
28 mei 1995 om 15 uur in de
zaal «De Marbol», Markt 15
te Geraardsbergen.
Tijdens deze algemene leden
vergadering zal er een voor
dracht gehouden worden over
«Rugklachten».
Dit alles bij de degustatie van
geurige koffie of cacao met
gebak en muziek.
Aan iedere aanwezige moe
der wordt gratis een geschenk
aangeboden.
Natuurlijk is er ook een reu
ze-tombola.
Deelname in de kosten be
draagt 100,-frank voor leden
en 50,-frank voor de kinderen.
Verplichte inschrijving tot
25 mei 1995 bij de bestuursle
den of in het Volkshuis.
Belastingsaangiften
te Nieuwerkerken
De SP-afdeling Nieuwerker
ken stelt zich ten dienste voor
het invullen van de belastings
aangiften 1995 op de volgen
de dagen en uren in het kan
toor «Bond Moyson», Maal-
dreef te Nieuwerkerken
- Woensdag 31 mei 1995 van
18 tot 20 uur.
-Vrijdag 9juni 1995 van 18
tot 20 uur.
Iedereen is welkom. Gelieve
U te voorzien van de nodige
documenten.
Om te vermijden dat de enige
officieel en tevens schriftelijk
ingediende kandidatuur, ge
steld door een SP-raadslid,
zou moeten voorgedragen
worden, laat de CVP haar ar
rogantie zien.
De feitenhet SP-raadslid
draagt zijn kandidatuur tijdig
voor om te zetelen in het Di
rectiecomité van de afdeling
Maatschappelijk Welzijn.
Geen ander lid van de
OCMW-raad doet dit. Pas te
gen de zitting van 4 mei merkt
de meerderheid dit op. In ex
tremis, de minuten vóór het
begin van de vergadering,
wordt er gezocht naar argu
menten om de gestelde kandi
datuur teniet te doen. De
voorzitter aan het woord de
kandidatuur moest ingediend
worden bij het bewuste direc
tiecomité vóór 3 mei, het is nu
4 mei, we zijn dus te Iaat. Ik
was trouwens ook kandidaat
(geen enkel document van ge
zien, noch op voorhand iets
van gehoord). We dragen nie
mand voor. Einde citaat. Lie
ver niemand afvaardigen om
Denderleeuw te laten verte
genwoordigen in dit vrij be
langrijk directiecomité dan er
een SP-raadslid naar toe te
sturen. Wordt dit de nieuwe
stijl Is dit in aansluiting met
de openingsrede van de voor
zitter waarbij hij stelde dat de
OCMW-raad als één geheel
moet werken over de partijen
heen
Tot ons genoegen stelden we
wel vast dat de andere fracties
(ook de VLD) deze handeling
niet wisten te waarderen.
Trouwens zij werden niet
eens van de CVP-taktiek op
de hoogte gesteld.
Of ligt de zaak helemaal an
ders De enige echte voorzit
ter wil misschien wel een open
beleid voeren maar blijkbaar
wil de andere voorzitter dit
niet. Wie zit in de ban van
wie
Firmin Verbrugge
ma 'Travaux SA' failliet gaat
in 1991, een bedrijf waar hij
gewerkt heeft als bediende en
vakbondsafgevaardigde, is
het voornamelijk door zijn in
spanningen als vakbondsafge
vaardigde, dat de werknemers
hun laatste loon uitbetaald
krijgen.
Het lichamelijke lijden ten ge
volge van zijn ziekte, belette
hem echter niet nog al zijn
energie te steken in de cam
pagne van de SP Erpe-Mere
tijdens de gemeenteraadsver
kiezingen van 1994. Een
maand lang was hij elke dag
de baan op met zijn zoon Se-
bastien. Het was opvallend
hoe hartelijk de toen reeds
doodziek^ ^fcymlhij mensen
van alIeifiSfflWPII'Sng werd
ontvangen.
Hoe kon het ook anders
Marcel zijn deur stond voor
iedereen open Steeds, zelfs
toen hij reeds jaren uit de ac
tieve politiek was, ging hij tot
het uiterste om iemand die
j> probJcrt^JDi ïte-d te helpen.
Marcel zijn TM.'tl w.as er een
van sociale bewogenheid. Hij
was een man van weinig woor
den, maar bracht zijn socialis
tisch ideaal in de praktijk
respect voor andersdenken
den, solidair zijn en elkaar wat
vriendschap gunnen. Amper
52 jaar oud heeft hij ons verla
ten. De SP Erpe-Mere zal
hem nooit vergeten
De Cooman Luc
Op 14 april overleed Marcel
Verbraekel. Het is een zware
dag voor de socialistische be
weging in Erpe-Mere. Marcel
was zowel actief in de partij,
als de vakbond en de mutuali
teit.
In 1968 richtte hij te Bam-
brugge het socialistisch kla
roen- en trommelkorps op die
verschillende 1 Meivieringen
opluisterde. Voor de fusie
was hij het jongste lid van de
Bambrugse gemeenteraad.
Jarenlang was hij bode voor
de Bond Moyson.
Marcel heeft vele tegenslagen
moeten verwerken. Nog geen
dertig jaar oud kreeg hij zijn
eerste hartaanval. Sindsdien
is hij blijven sukkelen met zijn
gezondheid. In 1985 kreeg hij
kanker waardoor hij niet
meer kon werken. Als de fir-
