Verkiezingscongres 14 mei 1995:
Frank Vandenbroucke brengt verslag uit
VOOR ALLEN
Op de resolutiecommissie van
9 mei jl. werden zowat 54
amendementen op het oor
spronkelijke verkiezingsma
nifest aanvaard. Heel wat van
deze amendementen hebben
een belangrijke inhoud, en ik
doe de waarheid zeker geen
geweld aan, als ik zeg dat de
resolutiecommissie ons pro
gramma duidelijk aange
scherpt heeft. Ik meen trou
wens dat dat gezien de politie
ke situatie van dit ogenblik
meer dan terecht is: niet al
leen staat enorm veel op het
spel, maar na de gebeurtenis
sen van de voorbije weken en
maanden dient de SP mijns
inziens de «lat» bij eventuele
deelname aan regeringson
derhandelingen hoog genoeg
te leggen, opdat ook na 21 mei
iedereen zou zien dat wij niets
aan onze slagkracht ingeboet
hebben. Met socialisten in de
regering zal er in onze samen
leving heel wat moet verande
ren.
Er staat inderdaad zeer veel
op het spelde vraag of wij ons
tegen het jaar 2000 zullen
neergelegd hebben bij een
blijvende massale werkloos
heid, dan wel of wij opnieuw
een perspectief kunnen bie
den op werk voor iedereen die
wil werken; de vraag of ieder
een die gewerkt heeft - ook zij
die het ongeluk hadden om
tijdens hun loopbaan ziek of
werkloos te worden - tijdens
de volgende eeuw een vol
waardig pensioen zal genie
ten; de vraag of wij de genees
kunde betaalbaar kunnen
houden voor iedereen. En
daarbij, en dat op korte ter
mijn, de vraag of wij op een
sociaal rechtvaardige manier
de voorwaarden kunnen
scheppen waarbij de Belgi
sche Frank kan deelnemen
aan de Europese Muntunie
wanneer die tot stand komt.
EMU en besparingen
De resolutiecommissie heeft
aan deze laatste kwestie een
debat gewijd. Ik kan U zeggen
dat men het eens is dat de
arbeiders en de sociaal verze
kerden in dit land er alle be
lang bij hebben dat onze munt
niet meer het slachtoffer kan
worden van speculatiegolven
tussen de dollar en de mark,
tussen de Franse frank en de
mark... maar integendeel
vastgeklonken wordt aan een
stevig Europees geheel. Maar
de financiële sanering die
daarvoor nodig is, zo stelt de
resolutiecommissie uitdruk
kelijk moet op een sociaal
rechtvaardige manier tot
stand komen. Wij zijn dus niet
beschikbaar voor blind snoei-
werk tijdens de volgende be
grotingsronde. Wij willen in
tegendeel dat de sterkste
schouders de zwaarste lasten
dragen, en dat met name ook
diegenen die over grote kapi
talen beschikken hun duit in
het zakje doen.
Met 24,8 miljard heffingen op
vermogens die nu bijkomend
de sociale zekerheid voeden,
is de deur van een effectieve
belasting op grote vermogens
op een kier gewrongen. Ik zeg
U zeer duidelijk, en in naam
van de resolutiecommissie,
dat deze deur werkelijk open
geduwd moet worden, indien
de socialisten terug in de rege
ring stappen. Ik denk niet,
Voorzitter, dat wij van een re
geringsonderhandeling kun
nen terugkeren naar onze ba
sis, zonder enstige en om
vangrijke belasting op de gro
te vermogens in ons land.
Werkgelegenheid
Zorgen voor werk is en blijft
ook een enorme uitdaging.
De resolutiecommissie is van
oordeel dat de komende rege
ring, en met name de Vlaamse
regering, een uitgebreid
investerings- en werkgelegen
heidsprogramma moet opzet
ten, om een werkelijke poli
tiek van sociaal en ecologisch
herstel te kunnen voeren. Er
zijn zovele behoeften, waar
mee zovele duizenden ar
beidsplaatsen kunnen her
schapen worden: de nieuwe
Vlaamse regering moet daar
werk van maken, en werkelijk
omvangrijke programma's op
het getouw zetten.
De resolutiecommissie heeft
ook verduidelijkt wat onze
ambitie is inzake herverdeling
van de arbeid. Arbeidsherver
deling is een absolute nood
zaak. Diegenen die denken
dat de werkloosheid kan weg
gewerkt worden zonder ar
beidsherverdelingzijn de ech
te utopisten. Natuurlijk weten
we, en het staat nu ook uit
drukkelijk in de tekst, dat een
algemene en verplichte ar
beidsduurvermindering met
evenredig loonverlies, voor
vele mensen en zeker voor
mensen met lage inkomens,
sociaal onaanvaardbaar is. De
vrijwillige keuze voor arbeids
duurvermindering moet ech
ter voor iedereen mogelijk
worden en vooral voor men
sen met lage inkomens ook
aangemoedigd worden, zoals
b.v. reeds in het openbaar
ambt gebeurt. Wat wij eisen,
is dat het recht op een vier
daagse werkweek voor die
daarvoor kiest, stap voor stap
veralgemeend wordt, ook in
de private sector. Geef de
mensen de vrijheid om hun
arbeidstijd te kiezen, en de
samenleving zal niet alleen
gelukkiger zijn, maar veel
meer mensen zullen aan de
slag kunnen.
Ik weet dat men over het mo
gelijke impact van arbeidsher
verdeling op vrijwillige basis
sceptisch is. Ten onrechte!
Uit een recente onderzoek
over de Nederlandse arbeids
markt (Praat en Vosse, Aan
bod en benuttiging van deel
tijdarbeid) blijft echter dat
ruim 13% yan de Nederlandse
mannen korter werken dan nu
het geval is (met inlevering
overigens) zou prefereren,
terwijl 8% meer uren wil wer
ken. Bij de vrouwen liggen de
ze percentages op 14,5% ten
opzichte van bijna 10%. Als
de Nederlanders individueel
allemaal echt zouden kunnen
doen wat ze werkelijk willen
inzake arbeidstijd en inko
men, dan zouden er 90.000
volledige arbeidsjaren be
schikbaar komen volgens dit
onderzoek, wat overeenkomt
met ongeveer 110.000 vrij te
maken banen.
De auteurs van deze studie
doen overigens ook voorstel
len om het onevenwicht tus
sen laag- en hooggeschoolden
bij arbeidsherverdeling te hel
pen opvangen.
Geef iedereen de vrijheid om
echt zijn of haar arbeidstijd te
kiezen: dat is de revolutie die
we in onze maatschappij tot
stand moeten brengen. En
daardoor zullen ook in Vlaan
deren tienduizenden mensen
meer aan de slag kunnen.
In het definitieve programma
is ook een belangrijke passage
ingelast over de kwaliteit van
de arbeid. Ja, met ons kan ge
sproken worden over flexibili
teit in de economie. Maar on
ze arbeidsmarkt is al bijzon
der flexibel. Precaire arbeids
situaties (die samengaan met
steeds meer onderaanne
ming, filialisering en opslit-
sing van bedrijven, schijnzelf-
standigen, contracten van
soms zeer beperkte duur,
enz.) en te veel ongecontro
leerde flexibiliteit bedreigen
het gezins- en sociale leven en
daarmee de kwaliteit van het
leven. Daarom moet de ar
beidsovereenkomst van onbe
paalde duur, met een duidelij
ke vermelding van de arbeids
duur, de uurroosters en de
vaste bezoldiging, de norm
blijven.
Wij zeggen nu reeds zeer dui
delijk dat wij noch de volgen
de federale regering, noch de
volgende Vlaamse regering
ooit op hun lauweren zullen
laten rusten inzake tewerk
stelling. In het definitieve
programma wordt bepaald
dat de Partijvoorzitter de re
sultaten van het tewerkstel
lingsbeleid halverwege de ter
mijn, d.w.z. binnen twee jaar,
aan een Congres of aan een
Raad zal moeten voorleggen.
Gezondheidszorgen
Fundamentele veranderingen
zijn ook nodig in de organisa
tie van onze gezondheidszor
gen. Wij beseffen onvoldoen
de hoezeer de ziekteverzeke
ring, net zoals de pensioenen,
een systematische solidariteit
tussen de generaties inhoudt,
die onvervangbaar is in een
menswaardige samenleving,
maar een vorm van solidari
teit die ook onder toenemen
de druk komt te staan.
Inzake gezondheidszorg be
vat de nieuwe tekst nu ook
uitdrukkelijke verwijzingen
naar noodzakelijke ingrepen
op het vlak van de farmaceuti
sche industrie, naar de nood
zaak van democratische ver
kiezingen voor de samenstel
ling van de zgn. medico-mu-
tualistische commissie, en
naar de noodzaak om de zgn.
«sociale franchize», een eer
ste belangrijke sociale correc
tie voor ernstige en langduri
ge zieken die door deze rege
ring gerealiseerd werd, uit te
breiden, door er ook de rem
gelden voor geneesmiddelen
op te nemen.
Ik zou van deze gelegenheid
gebruik willen maken om een
en ander in een duidelijk per
spectief te stellen.
Ik ben van oordeel dat de vol
gende regering zichzelf en de
mensen een slechte dienst zou
bewijzen, door bij de volgen
de begrotingsronde, weer
eens een lijstje te maken van
14 of 15 ad hoe «maatregelen»
inzake gezondheidszorgen,
die samen X miljard frank be
sparingen moeten opleveren.
Ik ken dat soort van lijstjes, en
vooral het resultaat ervan.
Wat zeker wordt uitgevoerd
zijn verhogingen van remgel
den voor patiënten. Wat sys
tematisch wordt tegenge
werkt en geblokkeerd door
zeer machtige lobby's, dat zij
die ingrepen die de farmaceu
tische industrie voelt, ingre
pen op het vlak van de hoog
technologische en zware me
dische apparatuur, of wijzi
gingen in het betalingssys
teem van de zorgenverstrek-
kers.
Onze gezondheidszorgen
hebben een veel fundamente
lere aanpak nodig.
Ik ben van oordeel dat de vol
gende federale regering zich
inzake gezondheidszorgen
sterker moet opstellen. Zij
moet aan de medische ge
meenschap en de verzeke
ringsinstellingen een werke
lijk nieuw contract voorleg
gen, op basis waarvan funda
mentele ingrepen in een reeks
van mechanismen mogelijk
moeten zijn. Ik geloof dat het
mogelijk is om met de medi
sche gemeenschap - waarin
overigens de inkomensonge
lijkheid bijzonder groot is,
omdat jonge, beginnende
huisartsen het zeer moeilijk
hebben - dergelijk «contract»
te sluiten, op voorwaarde dat
men een geheel van proble
men aanpakt (ook het over
aanbod van artsen), en op
voorwaarde dat diegenen met
wie men onderhandelt aange
duid worden op basis van de
mocratische verkiezingen.
Wat ons daarbij interesseert is
een verbintenis vanwege de
verstrekkers van de gezond
heidszorgen, d.w.z. de artsen,
Maatschappelijke zetel
Administratie-Publiciteit
Redactie
Verantwoordelijk Uitgever
Hoofdredactie
Redactiesecretaris
Teksten
2 - 19 mei 1995 - «Voor Allen»
Houtmarkt 1 - 9300 Aalst (tel. 053/70Jl Jl)
De Malanderplaats 7 - 9600 Ronse (tel. 055/21.4830)
Houtmarkt 1 - 9300 Aalst
De Malanderplaats 7 - 9600 Ronse
Chris VANCOPPENOLIE (Federaal Secretaris)
Freddy VERKRUYSSEN (Adjunct-Federaal Secretaris)
Jonny LAMPENS
Alle teksten dienen ten laatste op maandagmiddag de
week van verschijning, op het secretariaat ingediend.
De Hoofdredactie houdt zich ten allentijde het recht
voor bijdragen in te korten of aan te passen, zonder
aan de essentie van de tekst te raken. Cenaamtek ?nde
bijdragen vallen volledig onder de
verantwoordelijkheid van de steller.
