De SP en de Vlaamse Regering
6 -19 mei 1995 - «Voor Allen»
Tijdens het druk bijgewoond kongres van zaterdag 11. te Gent,
schetste Norbert De Batselier in zeer duidelijke bewoordin
gen de houding van de SP i.v.m. de toekomstige prioriteiten
van de Vlaamse Regering en de Vlaamse Raad.
Daar ook Louis Tobback in zijn slotrede stelde dat de SP op
alle niveaus in de regering wil of anders kiest voor de
oppositie, willen we u deze blauwdruk vooreen socialistische
visie op Vlaanderen niet ontdouden.
Inleiding
Wanneer de CVP in haar con
gres vorige week elke coalitie
met de VLD van Verhofstadt
uitsloot, betekende dat me
teen dat ze het SP-program-
ma veruit verkiest boven dat
van rechts. Want zoals ieder
een ondertussen weet is de
CVP in een regering het water
in de soep: je hebt het nodig,
maar het zijn toch de ingre
diënten die van belang zijn of
het tomaten- of gewoon kip-
pebouillon wordt.
Maar ik heb er geen moeite
mee om de CVP 100% gelijk
te geven: het SP-programma
is beter.
De uitdagingen voor de vol
gende legislatuur zijn genoeg
zaam bekend: uw werk, uw so
ciale zekerheid. Maar ook op
alle andere terreinen wil de
SP het verschil maken.
Niet in het minst in de Vlaam
se Raad en in de Vlaamse Re
gering zullen we verder een
kordaat beleid voeren dat reë
le antwoorden biedt op de
echte problemen van deze
tijd.
Echte antwoorden, en niet
omwille van uit Amerika
overgewaaide dogma's even
gaan experimenteren op men
sen.
Maar ook geen beleidsrecep-
ten die er van uitgaan dat je
met wetten alléén milieuver
vuiling van vandaag op mor
gen kan wegtoveren. Het is
niet omdat je droomt van een
wereld zonder afval, dat die er
mogen niet meer is.
Ik weiger zelfs te spreken over
het Vlaams Blokprogramma
dat er van uitgaat dat alle pro
blemen samen met de migran
ten verdwijnen, en dat verder
vakbonden wil verbieden (wat
misschien op de Boelwerf ook
beter eens zou geweten zijn),
de vrouwen in het kraambed
stopt en de werklozen in
werkkampen duwt.
Tewerkstelling: rode
draad
De SP staat voor een globaal
programma met tewerkstel
ling als rode draad. Als som
migen de tewerkstelling als
Vlaamse prioriteit zouden
vejgetën, zullen wij ze daar
wel aan herinneren. Binnen
elk bevoegdheidsdomein
moét nagegaan worden hoe
een kwalitatiefvol beleid kan
gekoppeld worden aan job
creatie in functie van de be
staande noden in cultuur,
huisvesting, leefmilieu, het
economisch beleid of in wel
zijn.
De werkloosheid moet terug
gedrongen worden. Daarom
eisen we een tweede tewerk
stellingsconferentie in Vlaan
deren.
Daarom eisen we het Sociaal
Ecologisch Pakt.
Toen ik de eerste tewerkstel
lingsconferentie voor Vlaan
deren eiste, kreeg ik van de
CVP op hun nieuwjaarsrecep
tie al het verwijt een pyrami-
denbouwer te willen zijn. On
dertussen heb ik duizenden
woningen gebouwd, sociale
woningen. Geen presidentië
le ambtswoningen of kasten!
Maar de impulsen in de socia
le woningbouw zijn ook de te
werkstelling ten goede geko
men.
Ik ben op vorige congressen
reeds uitgebreid en concreet
ingegaan op het SP-program
ma voor Vlaanderen inzake
welzijn, kansarmoede, onder
wijs enzovoorts, ik ga er niet
verder op in.
Maar ik verzeker U dat de
mooie principes die U in alle
verkiezingsprogramma's over
die themata zal terugvinden,
voor ons in de regeringson
derhandelingen zullen moe
ten omgezet worden in con
crete maatregelen.
De SP wil, méér dan gelijk
welke andere partij, de pro
blemen inzake welzijn en kan
sarmoede, inzake onderwijs,
inzake cultuur op een structu
rele manier aanpakken. We
willen een regeringsbeleid
met visie die daar gedurende
vier jaar concreet werk van
maakt.
Nieuwe kansen
Het moet duidelijk zijn dat
het in de Vlaamse Gemeen
schap is dat de belangrijkste
bevoegdheden liggen voor de
kwaliteit van het leven. De
eerste rechtstreekse verkie
zingen van de Vlaamse Raad
openen mogelijkheden die
niet eerder bestonden. De
Vlaamse Raad zal een mo
dern parlement zijn dat de be
leidslijnen voor onze gemeen
schap uitstippelt op langere
termijn. Een parlement met
een eigen initiatief en een
aangepast en modern contro
lerecht.
Men mag zeker de dynamiek
niet onderschatten die deze
nieuw verworven autonomie
en het op kruissnelheid ko
men van de voorbije staats
hervormingen zal op gang
brengen.
De Vlaamse politiek zal min
der dan ooit een afgeleide zijn
van wat in de federale rege
ring gebeurt. Het Vlaams par
lement en de Vlaamse rege
ring zullen op alle terreinen
een beleid moeten voeren dat
alle inwoners van dit land ten
goede komt, niet enkel de rij
ken, niet enkel de blanken,
niet enkel de hooggeschool
den.
De SP wil bouwen aan dat vol
wassen en zelfverzekerd
Vlaanderen, dat sociaal
Vlaanderen, niet aan een ar
rogant en navelstarend
Vlaanderen. En we willen ze
ker niet het Vlaams Blok
Vlaanderen waar vrouwen
volgens hun programma let
terlijk eerst hun «baarplich-
ten» moeten vervullen voor
aleer ze een job krijgen, een
Vlaams Blok dat in Vlaande
ren de nationalist uithangt,
maar in Brussel in het Franse
campagne voert.
Het Vlaams Blok mag alvast
Guy Verhofstadt bedanken
om voor hen campagne te
voeren. Nu reeds blijkt hij met
zijn erg onjuiste slogans meer
volk naar het Blok te sturen
dan hij zelf kiezers wint.
Een maatschappij faalt als ze
niet op een geëmancipeerde
manier kan omgaan met wie
zwakker is, met ouderen, ge
handicapten, armen.
Een maatschappij faalt als ze
niet iedereen in staat stelt om
het gepaste onderwijs te vol
gen.
Een maatschappij zal ook fa
len als ze niet de nodige ruim
te geeft aan cultuur, aan reaal
utopisten.
Een samenleving die aan som
migen de kans geeft om te ra
cen op dë informaticasnel-
weg, terwijl vele anderen nau
welijks nog echt de straat op
durven door de stijgende ver
keersonveiligheid, stimuleert
de dualisteit onder haar be
volking.
Onze priotiteiten: werk,
leefmilieu, huisvesting.
A. Huisvesting
Het urgentieprogramma so
ciale huisvesting in het
Vlaamse Gewest is het kroon
stuk van het gevoerde beleid
van de afgelopen legislatuur.
10.000 nieuwe sociale wonin
gen op 3 jaar tijd blijft een
prestatie van formaat, al zeg
ik het zelf.
Wie echter gelooft dat daar
mee de kous voor de SP af is
en sociale huisvesting op
nieuw onderaan de politieke
agenda kan worden gescho
ven, zit fout.
Zelfs na de oefening van
Domus Flandria zijn er voor
de sociale woningen nog vele
wachtenden. Wij hebben als
SP gedaan wat we na 24 no
vember 1991 beloofd hebben.
Wij hebben ons programma
gerealiseerd inzake onderwijs
aan migranten, inzake te
werkstelling, inzake sociale
huisvesting. Die koers willen
we nu veranderen. Luc Van
Den Brande mag het weten:
De SP kan men niet voor een
bord linzensoep in de Vlaam
se Regering kopen. Ook niet
na 21 mei.
Een nieuw extra programma
moet worden opgezet.voor de
renovatie van IQ.OOff-sociale
woningen van de huisvèstig-
ingsmaatschappijen of van
woningen die worden aange
kocht en daarna gerenoveerd.
Deze behoefte is reëel als
men weet dat één op vier
huurders boven de 65 jaar niet
beschikt over een bad of dou
che.
Een Vlaams huisvestingsbe
leid kan niet verder belast
worden met het opdweilen
van de sociale gevolgen van de
federale huurwet. We kunnen
de toevloed van mensen die
op de private huurmarkt niet
meer terecht kunnen niet blij
ven opvangen terwijl de ei
genaars en huisjesmelkers
hun winst uittellen.
De federale regering moet
dringend werk maken van een
huurwet met een goede be
schermingvan de huurder. De
jongste jaren swingen de
huurprijzen de pan uit.
Gemiddeld stijgen de huur
prijzen 2 maal sneller dan de
consumptieindex.
Op korte termijn moeten de
achterpoortjes van de wet van
20 februari 1991 dichtgemet
seld worden. Zowel de onge
breidelde mogelijkheid om
een contract van korte duur
aan te bieden als de te ruime
opzegmogelijkheden door de
eigenaar, maken het de eige
naar gemakkelijk: hij kan de
zittende huurder «afdreigen»
om fikse prijsverhogingen te
aanvaarden of hij opent de
jacht op steeds nieuwe huur
ders, die telkens een hogere
huurprijs willen betalen.
Laat ons hier zien wie nu wie
gaat steunen. Komt men op
voor de zwakkeren op de
woonmarkt of voor de eige-
naarssyndikaten? Ook hier
heb je de keuze tussen de
VLD-opties of het model van
de SP. Een nieuwe huurwet
wordt dus een conditio sine
qua non.
B. Openbaar vervoer
Met de SP in de Vlaamse re
gering zal werk gemaakt wor
den van sensibilisering en atti
tudevorming van jongs af aan
naar een positief mobiliteits
gedrag en van een stimule
ringsbeleid voor het gemeen
schappelijk en het openbaar
vervoer gekoppeld aan een
ontmoedigingsbeleid tegen
het autogebruik.
Dit impliceert een evenwich
tig en duurzaam Ruimtelijk
Structuurplan Vlaanderen
dat op een coherente wijze de
verschillende ruimtelijke
functies van Vlaanderen vast
legt met respect voor leefmi
lieu, landbouw, recreatie, wo
nen en economie. Iedereen
zal zijn eisen dus wat moeten
bijschaven om tot een leef
baar Vlaanderen te komen.
Bij elke bespreking over ge
westplanwijzigingen zie ik nu
echter het getouwtrek tussen
de leefbaarheid enerzijds en
anderzijds de dorpspolitiek
die er liefst in elke gemeente
nog een industrieterrein bij
wik De boeren willen geen in
dustrieterreinen tenzij ze ge
noeg betaald worden voor
hun grond, dan vallen plots
veel Iandbouwbezwaren weg.
Het wordt tijd dat we die kort
zichtigheid overstijgen. Een
duidelijk ruimtelijk struc
tuurplan voor gans Vlaande
ren is dan ook een strikte
noodzaak.
C Leefmilieu
De internationaal steeds ver
der uitdeinende verloedering
van ons leefmilieu zet onze
welvaart en ons welzijn op het
spel. Zowel om economische
redenen op lange termijn
zoals het vrijwaren van onze
grondstoffenreserves als om
individuele gezondheidsrede-
men is een politiek van duur
zame ontwikkeling op alle ter
reinen niet alleen een dwin
gende noodzaak maar ge
woon een punt van overleven.
De voorbije decennia hebben
een milieu-erfenis opgeleverd
die nog decennia lang sporen
zal nalaten en nog hoge factu
ren zal opleveren inzake sane
ring, denken we maar aan de
8000 blackpoints in Vlaande
ren. Inzake milieu is de weg
nog lang en moeilijk, maar de
SP durft gelukkig ook op dit
domein oplossingen voorstel
len en realiseren.
Neem bijvoorbeeld de alar
merende berichten over de
dioxines in België. Die situa
tie is ernstig, zonder twijfel.
Maar de recente berichten
daarover gingen nogal vlot
voorbij aan het feit dat ik de
dioxine-uitstoot reeds dra
stisch heb kunnen inperken.
Ik heb niet minder dan 6 afval
verbrandingsovens in Vlaan
deren gesloten, wat volgens
de recentste metingen in 1995
de dioxine-uitstoot uit die
bron op twee jaar tijd met
80% heeft doen dalen.
Het SP-programma inzake
milieubeleid is ambitieus, ra
dicaal maar haalbaar. Of het
nu gaat om het aanplanten
van 30.000 hectare nieuw bos
of om het bestraffen van mi
lieudelicten of om afvalvoor-
koming en hergebruik wat de
laatste drie jaar prioriteiten
zijn geworden en dat ook
moeten blijven.
Pas als het niet anders kan zal
verbranding toegestaan wor
den met verregaande rook
gaszuivering en energierecu
peratie. Water zuiveren maar
vooral zuiver houden moet
ook verder bij voorrang aan
gepakt worden. Water wordt
in de toekomst zonder twijfel
een schaarse grondstof die
