CSC D'AJOINTJES IN SPANJE
CULTUUR
"Voor Allen" - 10 december 1999 9
door C.S.C.-VORMINGSWERK GEWEST AALST - OUDENAARDE - RONSE
Onze groep bij Maurits in bistro Mariscal
Rekening houdend met het feit
dat dit in principe de laatste reis
zou worden naar Spanje, gaf
het overgrote merendeel van
onze kompanen de voorkeur
aan "een specialleken" zodat
wij uiteindelijk afzakten naar
Benidorm aan de Costa Blan-
ca.
Op vrijdag 22 oktober om
lOuOO vertrok onze car Pajot-
tours naar het 'zonnige zuiden'.
Danny en Jean-Marie loodsten
ons veilig en wel doorheen het
drukke verkeer zodat wij op za
terdag 23 oktober, iets vóór de
middag in Benidorm aan hotel
Sol y Sombra arriveerden waar
de rompslomp van koffers los
sen, kamer betrekken, verfris
sen en middagmalen vlot ver
liep. Hotel Sol y Sombra werd
ons aanbevolen door Emmy
Thimpont, vaste 'companera'
tot ze door een ongeneeslijke
ziekte werd geveld.
Na de middag leidde Jan onze
groep doorheen de drukke,
nauwe winkelstraatjes van het
oude Benidorm naar de Aveni-
da Mediterraneo waar wij aan
hotel Belroy de Avenida de Eu
ropa insloegen om onze streek
genoot, Maurits Steeman, uit
bater van bistro "Mariscal" ofte
"De Maarschalk" te vereren
met ons bezoek. Het merendeel
van onze kompanen herinnerde
zich de joviale Maurits, gewe
zen kandidaat 'Prins Carnaval'
in Aalst en oud-scheidsrechter
van "FC De Kamillekens".
Als avondontspanning trachtte
Jan Fong, Marie-Jeanne, Willy
en Viviane wegwijs te maken in
het Spaanse gokkersspel Bin
go, terwijl onze dansfanaten
nonkelken, Odile, Jeannine,
Mariette, Martine... de been
tjes strekten.
Zondag 24 oktober bracht onze
Setra 300 ons naar de "merca-
dillo" in Benidorm. Terwijl de
dappersten van onze groep de
ze enorme markt 1 hectare
groot- afdweilden, genoten
Fong en consoorten respectie
velijk van hun "café solo",
"San Miguel" of "caraguillo".
Na de middag gidste Jan zijn
volgelingen naar de "mirador"
met een enig uitzicht zowel op
oud als nieuw Benidorm. On
derweg waren de steegjes zo
smal en de trottoirs nog smaller
derwijze dat Martine van Zjef
het voorbeeld van de paus volg
de en er, zonder erge gevolgen,
de grond kuste
Maandag 25 oktober stevenden
wij over Altea naar Calpe. Na
een stop aan het "Centro Co-
mercial" bracht Danny ons tot
aan de voet van de "Penon de
Ifach". Een smalle landengte
verbindt deze rots, een waar na
tuurmonument, met het vaste
land. Deze karakteristieke plek
van de Costa Blanca is aan bei
de zijden omringd door een
baai met unieke strandjes afge
wisseld door in zee lopende
rotsmassieven. Terwijl Jean
'madam' met de avonturiers
van onze groep de uitlopers van
de "Penon" verkenden, gaven
Roger en Mariette hun ogen de
kost bij het binnenvaren van de
visserssloepen en de activitei
ten erop. Na de 'visuitstal-
kraampjes' te hebben geïnspec
teerd werd de dorst gelest in
één van de typische bars waar
na de kustweg werd gevolgd
over de enclave La Fustera
naar Moraira. Wat eens een
onooglijk vissersdorpje was, is
middels het toerisme, uitge
groeid tot een mondaine bad
plaats honderden verblijven
werden de laatste twintig jaar
opgetrokken in en rond Morai
ra. Over Teulada en via Benis-
sa ging het gan doorheen Altea
over de N332 richting Beni-
dorp.
Dinsdag 26 oktober ging het
ietwat landinwaartsonder een
druilerige regen bezochten wij
het "pare de Elche". Zoals je
kunst vaststellen op bijgaande
foto was onze groep, ondanks
de sporadische motregen sterk
onder de indruk van de lokale
plantengroeiméér dan
300.000 palmbomen, bananen
bomen, appelsienen, citroenen,
enz. droegen er hun vruchten.
Van Elche ofte Elx in het Va-
lenciaans, ging het richting
kustTorrevieja, de havenstad
met het micro-klimaat. Tussen
de "salinas" van La Mata en
van Torrevieja bereikten wij de
Paseo Vista Alegra de Torrevie
ja waar nonkelken, Fonsken en
Rita zich waagden aan een Chi
nees maal met de typische stok
jes en het lukte hen weliswaar
Na nog de haven, de paseo en
het centrum te hebben bezocht,
ging onze bus via de Playa del
Cura over de Playa de los Lo
cos via La Mata met zijn ver
maarde 'Torre del Moro" naar
Guardamar del Segura". On
ze bus parkeerde tussen de dui
nen "Las Dunas de Guarda
mar", de kust, "La Costa" en
"el Parque de Guardamar" al
bij al één stuk (quasi) ongerept
natuurgebied waarvan onze
kompanen vrij kongen genie
ten. Vooraleer Guardamar te
verlaten, bezochten wij nog
even de bar van Atilio Benitez,
in Paraguay gebuur van Ricar-
do Ortiz, zanger-gitarist van
"Los Carjos" de begeleiders
van Digno Garcia.
Woensdag 27 oktober had ook
heel wat in pettoel chöfer
Danny bracht ons via Olla de
Altea, Altea La Vella en Cal-
losa d'Ensarria naar Guada-
lest, een typisch Moors berg
dorpje gebouwd tegenaan de
rotsen. De dorpskern met win
kelstraatje, restaurants en bars,
waar we ons aller 'Daisy van
den bond' ontmoetten, is er en
kel bereikbaar door een ander
halve meter brede tunnel zodat
de bevoorrading van de nering
uitsluitend door muilezels ge
beurt. Vanop het dorpsplein
heb je een panoramisch zicht
op de Sierra Aitana met aan de
voet de Embalsa de Guada-
lest, het stuwmeer dat instaat
voor een gedeelte van de water
voorziening van Benidorm. Na
de afzink over Polop en La
Nucia werd onze groep op een
drink uitgenodigd bij Maurits
Steeman in de bar Mariscal aan
de Europalaan van Benidorm.
De ambiance kon er niet meer
stuk toen ons Jeannine samen
met de "Marielowieze" ver
ging, naderhand bijgestaan
door Jenny Oporto
Donderdag 28 oktober voorzag
weer in een volgeladen pro
gramma Over Ondara naar
de 400 meter lange grot Cueva
de Calaveras te Benidoleig.
Vervolgens langs de prachtige
bergwegen via Pedreguer en
Alcalali naar Jalon Xalo
waar we eerst in de 'Celler
Cooperativo de la Virgen Po-
bre' onze voorraad Cava
(Spaanse champagne), Vino
Moscatel en Aceite Virgen de
Aceitunas (eerste persing-olijf
olie) insloegen. Vandaar naar
'casa Aleluya', een "bar/ba
zaar" op zowat 100 m van de
Cellereen lokale beziens
waardigheid een typische bar
met tapas doch aangevuld met
verkoopzaal waar streek- en
andere producten als hespen,
flessen drank, ceramica, schil
derijen en antiek door elkaar
liggen. Onze laatste stop situ
eerde zich in Gata de Gorgos,
bekend om zijn manden van
'esparto', riet en palmiet en zijn
meubels van plantaardige ve
zels. Het liep niet van een leien
dakje om de car door de smalle
straatjes van Lliber te loodsen
zodat verscheidene van onze
metgezellen "met de poepers"
zaten doch met een expert als
Danny geen vrees
Vrijdag 29 oktober tenslotte
bracht onze laatste excursie ons
naar Alicante, hoofdplaats van
de gelijknamige provincie. Ali-
vincies Valencia en Castellon
de 'Communidades Valen-
cianos' en voeren zoals destijds
hun noorderburen van Cataluna
hun eigen streektaalhet Va-
lenciaans. Zo ziet men aan af
ritten van de autopistas de aan
duiding 'salida' (uitrit) gewij
zigd in 'eixida', zoals destijds
in Cataluna 'sortida' werd aan
geduid de steden Alicante
Alacant, Calpe Calp, Elche
Elx, Jalon Xalo, Javea
Xabia. Een onaangename ver
rassing viel ons te beurt in Ali
cante een door ons te nemen
dubbele laan lag, zonder voor
afgaande signalisatie, doodeen
voudig opgebroken. Onze car
diende derhalve noodgedwon
gen met alle maneuvers eraan
verbonden een andere weg te
nemen en door een afgesloten
enkele-richtingsstraat; mits een
telefoontje naar de lokale poli
tie kon onze car de grote ver
keersader bereiken. Hoewel
onze trip niet volledig kon wor
den afgewerkt, genoten ons
'pallesoten' toch van hun be
zoek aan het drukke Alicante.
Besluit van onze Benidorm-
reis op beperkte tijd een mas
sa gezien doch te zware ver
plaatsing met de autocar
1900 km op 25 uren). Der
halve werd besloten onze aller
laatste reis naar Calella de la
Costa te laten doorgaan van 7
t/m 16 april 2000
Aan de voet van de Penon de
Ifach - Calpe
