De Palestijnen veroordeeld tot l'Apartheid
10 12 januari 2001 - "Voor Allen"
Na een lange strijd en on
derhandelingen zonder
einde nadert het Oslopro
ces de ontknoping.
Binnenkort zou er een
Palestijnse staat moeten
worden uitgeroepen.
Maar hoe soeverein zal
die zijn? En wat met de
veiligheid en de economi
sche onafhankelijkheid
van deze staat Zal er
werkelijk een einde ko
men aan de Israëlische
bezetting De huidige
krachtsverhoudingen zijn
nu eenmaal wat ze zijn.
De Verenigde Naties blij
ven ontstellend zwak. Er
is de huidige verdeling
van land en bodemrijk
dommen. De Palestijnen
zullen het zeer moeilijk
krijgen om te verhinderen
dat ze in een "Bantoe
stan" zullen moeten le
ven. Zij zullen het moei
lijk hebben om hun rech
ten te doen eerbiedigen en
hun levensniveau te ver
beteren. En dat is precies
wat zij willen...
Wat kunnen wij, Belgen
en Europeanen, doen om
de Palestijnen politiek te
steunen, om hen concreet
te helpen bij hun inspan
ningen om in een soeve
reine en leefbare staat te
leven
Deelnemen aan onze
campagne om de Pale
stijnse economische ont
wikkeling te steunen.
Protesteren tegen de
verkoop op onze mark
ten van producten, die
afkomstig zijn uit de Is
raëlische kolonies op de
Westelijke Jor-
daanoever en in de Ga-
zastrook.
Deze campagne is een ini
tiatief van het Vlaams Pa
lestina Comité en de As
sociation belgo-palesti-
nienne, met de steun van
de Union des Progressis-
tes juifs de Belgique
(UPJB). Oxfam-Solidari-
teit en het CNCD hebben
deze campagne mee mo
gelijk gemaakt. Wereldso-
lidariteit, het ABVV-
Brussel, Vie féminine,
Solidarité socialiste, FOS,
Service civil internation
al, het NCOS, Magasins
du Monde Oxfam, Ox-
fam-Wereldwinkels heb
ben zich bij deze campag
ne reeds aangesloten. An
dere zullen volgen.
Israëlische kolo
nies wurgen de
Palestijnse econo
mie
De akkoorden van Oslo,
die in 1993 werden onder
tekend, deden de wereld
opinie even geloven dat
alles weldra in orde zou
komen voor de Palestij
nen en dat dit volk zeer
binnenkort zou worden
bevrijd van de Israëlische
bezetting. In werkelijk
heid is de toestand voor
de Palestijnen er sinds
dien nog op achteruitge
gaan.
Als gevolg van de Oslo
akkoorden en de verschil
lende herschikkingen van
de Israëlische bezettings
troepen, werden de huidi
ge Palestijnse gebieden
(22% van het historische
Palestina) versnipperd tot
227 kleine enclaves, die
van elkaar gescheiden
worden door ringwegen
en Israëlische veiligheids
posten. Deze stukken
grondgebied staan ofwel
onder het bestuur van de
Palestijnse Autoriteit (zo
ne A, die slechts 4% van
het totale grondgebied
vertegenwoordigt) ofwel
staan ze onder het Pale
stijnse burgerlijk bestuur
en de Israëlische militaire
administratie (zone B of
22% van het gebied). De
ze zones A en B liggen als
enclaves in een zone, die
volledig wordt gecontro
leerd door het Israëlische
leger (74% van de Weste
lijke Jordaanoever en de
Gazastrook). De joodse
kolonies in de buurt van
de min of meer autonome
Palestijnse steden en dor
pen, worden nog steeds
uitgebreid en beheersen
het leven van de Palestij
nen, net zoals voor de Os
lo-akkoorden.
Gaza en omgeving zijn
volledig geïsoleerd (de
beschermde doorgang
biedt slechts vrij verkeer
aan een zeer kleine min
derheid van Palestijnen).
Sinds 1993 is Jeruzalem
verboden gebied voor alle
Palestijnen, die niet over
de Jeruzalemse identi
teitskaart beschikken, die
door de staat Israël wordt
afgeleverd. Deze blokka
de van de Palestijnse eco
nomische hoofdstad
snijdt de Westelijke Jord
aanoever doormidden.
Het Noorden en het Zui
den staan alleen nog met
elkaar in verbinding via
de "dodenvallei", een
bochtige en bergachtige
weg tussen Ramallah en
Bethlehem, waar nauwe
lijks twee vrachtwagens
elkaar kunnen kruisen.
Op het spitsuur vergt dit
traject meer dan twee uur,
terwijl tot voor 1993 deze
afstand in minder dan 30
minuten kon worden af
gelegd.
Nog steeds wordt
er land onteigend
De vergrendeling van de
Palestijnse gebieden heeft
ernstige gevolgen voor
het dagelijks leven. De
landbouwsector heeft
zware klappen gekregen
en steeds meer boeren
moeten hun activiteiten
staken, bij gebrek aan wa
ter en middelen om zaai
goed en meststoffen aan
te kopen of hun producten
tegen een redelijke prijs
op de binnen- of buiten
landse markt af te zetten.
Van 1967 tot 1991 werd
60% van het Palestijnse
land onteigend. De aanleg
ONTWIKKELINGSS
