BINNENLAND
1
L&H: Van der Maelen wil betere bescherming
kleine beleggers
4 9 februari 2001 - "Voor Allen"
Wat de laatste weken met
het aandeel Lernhout
Hauspie gebeurt, tart elke
verbeelding. Op enkele
maanden tijd daalde de
beurswaarde van het be
drijf met maar liefst 400
miljard frank. De grote in
stitutionele beleggers, die
beter geïnformeerd zijn,
hebben zich op tijd terug
getrokken. Zij hebben hun
verlies kunnen beperken.
Het slachtoffer is veeleer
de kleine particuliere be
legger. Ook na het kriti
sche artikel in de Wall
Street Jounal van februari
dit jaar, waarmee alles be
gonnen is, bleef het ver
trouwen van de kleine be
legger groot. De institutio
nele beleggers gooiden
hun pakketten - desnoods
met verlies! op de markt
terwijl de vooral de
Vlaamse belegger vlot
bleef afnemen. De gevol
gen laten zich raden: 3 op
4 van de aandelen L&H
zou zich bij Vlaamse be
leggers bevinden die dus
(voorlopig) 300 miljard
frank in rook zien opgaan.
Indien het slecht afloopt,
draait de kleine belegger
dus op voor de kosten.
Voor heel wat gezinnen
was het hun eerste kennis
making met de wereld van
aandelen en beurzen. De
hype rond L&H heeft zelfs
veel risicoafkerige beleg
gers naar de beurs gezo
gen. Gezinnen zouden
zelfs bij banken hebben
geleend om aandelen L&H
te verwerven.
Het klimaat was er ook
naar. L&H is praktisch al
leen in de markt voor
spraaktechnologie. Ieder
een, beursanalisten, we
tenschappers en zelfs poli
tici waren enorm positief
over het bedrijf. Blijkbaar
durfde niemand het aan
om tegen de koers in te
roeien. Nochtans waren er
signalen. Op 16 februari
van dit jaar publiceert The
Wall Street Journal een
kritisch artikel over de ac
tiviteiten van L&H in Ko
rea. Deze cijfers waren in
de VS bekend omdat de
Amerikaanse beurswaak-
hond, de Securities and
Exchange Commission
(SEC), L&H had verplicht
om in detail bedrijfsrap-
porten te publiceren.Het
vervolg van het verhaal is
bekend. L&H heeft onder
tussen toegegeven dat er
fouten en onregelmatighe
den in de boeken zitten.
Het aandeel ging de diepte
in en de notering ervan
werd geschorst op de
Nasdaq. L&H vecht mo
menteel voor zijn voortbe
staan en heeft een gerech
telijk akkoord gevraagd.
De SP plaatst enkele grote
vraagtekens bij de gang
van zaken. Het is toch
vreemd dat een Ameri
kaanse toezichthouder
moet botsen op fouten in
de boekhouding van een in
België gevestigd bedrijf?
Is de wetgeving in België
voldoende sluitend Hoe
zit het met de toepassing
van de Belgische wetge
ving? Zijn de sancties op
de eventuele overtredin
gen afdoende
1) Vooreerst is er de
Commissie voor Bank- en
Financiewezen. Die oefent
in België slechts een twee-
delijnstoezicht op de beur
s uit. De eerste
controle gebeurt in België
door de beursautoriteiten
zelf. Dit duidt op een
structurele fout in de Bel
gische wetgeving. In de
VS is het anders.
Daar is de bescherming
van de kleine aandeelhou
ders een prioritaire op
dracht voor de Securities
and Exchange Commis
sion (SEC). De SEC staat
er voor in om alle beleg
gers, van de kleine beleg
ger tot de institutionele
investeerder, correcte in
formatie te garanderen. De
Amerikaanse tegenhanger
van CBF heeft daarbij po
litionele bevoegdheid en
kan op eigen initiatief en
zeer actief de rol spelen
van beurspolitie ten op
zicht van de te controleren
bedrijven. In België blijft
de bedrijfsinformatie in
hoge mate vertrouwelijk
waardoor de rol van de
CBF meer lijkt op een ver
re biechtvader dan op die
van controleur. De SP-
Kamerfractie stelt daarom
de vraag of de bevoegdhe
den en de armslag van de
CBF niet moeten uitge
breid worden en dat er
meer transparantie moet
komen in de verhoudingen
tussen de CBF en de
(beursgenoteerde) bedrij
ven.
2) Ook de bedrijfsrevis
oren gaan niet vrijuit. Zij
moeten in het bedrijf de
eerste waakhond zijn van
de aandeelhouders en
moeten daarom in een to
taal onafhankelijke positie
staan ten opzichte van het
management. De SP-Ka-
merfractie wil nagaan of
deze onafhankelijke posi
tie van de bedrijfsrevis
oren in België wel dege
lijk gegarandeerd is, en op
welke manier het Instituut
voor Bedrijfsrevisoren
hierop de controle organi
seert.
3) België kent een zeer
strenge wet op de "insider
trading". Maar, sinds de
wet van kracht is, is het
nog maar in twee gevallen
tot een veroordeling geko
men. In het geval van
L&H zou het topmanage
ment al zeer vroeg zijn
overgegaan tot een massa
le verkoop van de aande
len die zij in hun bezit
hadden. De SP-Kamer-
fractie pleit daarom niet
voor een strengere wetge
ving, wel voor een bezin
ning over de doeltreffend
heid van de toepassing van
deze wet.
4) De filosofie in de USA
is dat aandeelhouders en
beleggers zonder vertra
ging kennis kunnen nemen
van alle relevante informa
tie over de financiële toe
stand van hun bedrijven.
In België zijn de bedrijven
verplicht hun jaarrekenin
gen publiceren. Op nala
tigheid van deze verplich
ting staan sancties. Op het
nalaten van de publicatie
van semestriële of kwar
taalresultaten zijn er ech
ter geen sancties voorzien.
De SP-Kamerfractie stelt
daarom de vraag of hier de
wetgeving strenger moet
gemaakt worden.
5) Tot voor enkele weken
werden door vele financië
le analisten en makelaars
het aandeel van L&H aan
bevolen als een zeer inte
ressante en degelijke be
legging. De vraag naar de
verantwoordelijkheid van
deze mensen kan en moet
gesteld worden. Opnieuw
kan men zien dat in de
USA degenen die aande
len aanbevelen en/of ver
handelen het belang van
de investeerders en beleg
gers eerst moeten plaat
sen. De SEC ziet hierop
toe. In België zijn de
meeste analisten verbon
den aan financiële groepen
en banken, zodat het on
duidelijk is wiens belan
gen zijn voorop plaatsen:
dit van de kleine belegger
of dit van hun bank? De
SP-fractie vraagt zich af of
het niet opportuun zou zijn
als dit beroep een statuut
krijgt, en b.v. via een
deontologische code, ge-
res-ponsabiliseerd zou
worden.
6) Tenslotte stelt de SP-
Kamerfractie het punt van
de "corporate governan
ce". De orthodoxe zegt dat
een Raad van Bestuur in
de eerst plaats de verte
genwoordiger is van de
aandeelhouders en in die
zin directieven moet geven
aan het directiecomité. Dit
impliceert een duidelijke
scheiding van belangen
tussen beide organen. Dit
is de opzet van "corporate
governance", waarover in
België de discussie wel al
begonnen is (cfr. de reeds
bestaande code van het
VBO, de aanbevelingen
van de autoriteiten van de
Beurs van Brussel en de
discussies binnen de com
missie De Grauwe), maar
dat nog te weinig toepas
sing vindt. De SP-Kamer-
fractie pleit ervoor deze
organisatievorm meer toe
te passen en eventueel te
institutionaliseren. Op
nieuw kan hiervoor verwe
zen worden naar de USA
waar de SEC regelmatig
standpunten inneemt en
adviezen geeft over de in
terne structurering van het
bedrijfsbeheer en daaruit
een "Code of Conduct"
heeft afgeleid.
De SP-Kamerfractie
meent dat iedereen in deze
zaak zijn verantwoorde
lijkheid moet nemen. Het
gerecht moet een grondig
onderzoek doen naar even
tuele strafbare feiten die
door L&H zouden ge
maakt zijn, de politiek
moet nagaan of de wetge
ving sluitend is en of de
controlemechanismen af
doend werken. De SP-
fractie wil daarom deze
vragen aan bod laten ko
men in een speciale zitting
van de Commissie voor de
Financiën. Zij stelt voor
om na een aantal hoorzit
tingen, een grondig debat
te organiseren over de ef
fectiviteit van de bestaan
de wetgeving. De SP-frac-
tie meent dat een betere
bescherming van de kleine
belegger een beter ant
woord op de problemen
dan het pleidooi van CVP-
voorzitter De Cleck die de
put van L&H wil vullen
met belastinggeld.
Meer informatie: Dirk Van
der Maelen, fractieleider,
0475-74 59 31.
