Op de sofa bij Herman De Loor: politiek zonder nonsens 8 15 februari 2002 - "Voor Allen" Weinig politice dragen de titel "verkozene van het volk" met evenveel recht en reden als Herman De Loor. Hij voert al 30 jaar zonder nonsens een politiek voor en door de mens die met werken zijn biefstuk moet verdienen. Bij elke verkiezing opnieuw bracht die aanpak hem op een stemmenaantal van eenzame hoogte. Voor Al len voelde de burgemeester van Zottegem aan de tand over wat hem drijft en hoe hij het doet. Herman De Loor: "Dienstbetoon in 2002 is de mensen op de goede weg helpen, hen doorverwijzen naar de passende in stellingen en diensten." (foto Hendrik De Schrijver) Door Jos Gavel Op 6 februari werd Vlaams parlementslid Herman De Loor (59) gehuldigd voor zijn 20-jarige parlementaire car rière. Maar het begon al eer der. Vakbondsman De Loor werd in 1970 SP-gemeente- raadslid in Zottegem. Een zeer bekorte schets van zijn avon turen leest u in de kaderstuk jes bij dit artikel. Zeker is ech ter dat het "politiek beest" - zijn eigen woorden - dat toen geboren werd, zich geleidelijk aan alleen maar verder ontwikkelde. Herman De Loor windt er geen doekjes om:"Wat boeit mij in het leven? De mensen en de politiek. Buiten de poli tiek heb ik zeer weinig inte ressevelden. Al meer dan 20 jaar ben ik van 's morgens tot 's avonds ermee bezig. Ik ga er volledig in op Misschien heb ik ongelijk, er zijn immers nog zo veel andere dingen in het leven? Misschien ook niet. Alleen zondagnamiddag hou ik vrij om met mijn vrouw te wandelen." Enkele jaren geleden vroeg Freddy Willockx - ook al niet de eerste de beste - hoe De Loor erin slaagde zoveel stemmen te halen. "Trek je vaak 'op café", polste hij? "Neen dus, ik ga nooit op café. Tenzij naar het Volks huis, voor vergaderingen", luidde het antwoord. Zegt De Loor: "Dit betekent niet dat ik afwezig ben. Ik neem - zonder daarin te overdrijven - deel aan activiteiten van allerlei or ganisaties. Maar het voetbal, bijvoorbeeld, bezoek ik niet. Het interesseert mij niet en ik wil niet de schijnheilige uit hangen door toch mijn kom te tonen omdat er veel volk sa men is. Een belangrijke wie lerwedstrijd durf ik wel eens volgen, maar dan echt uit be langstelling. Belofte maakt schuld De boodschap is duidelijk: een politicus moet zijn tijd niet steken in het overal la ten zien van zijn al dan niet mooie kom. Waarmij moet hij dan wel bezig zijn? Herman De Loor: 'ik ben al le dagen stipt om 8 uur aan wezig op het stadhuis. Toen ik in de oppositie zat, sloeg ik nooit ofte nimmer mijn spreekuur in het Volkshuis over. Mensen kunnen mij daar vinden voor een gesprek of om een probleem uiteen te zetten. Daarvoor maak ik tijd. Ik probeer goed te luisteren en correcte informatie te ver schaffen, hen eventueel op de juiste weg te zetten. Maar ook als ik op straat aangesproken word, luister ik.Natuurlijk kun je niet op alle vragen onmid dellijk een antwoord geven. Als je echter aan mensen be looft dat je een zaak even zal onderzoeken, moet je dat ook echt doen en hen op de hoogte brengen. Als je engagementen aangaat, moet je die volbren gen. Doe je dat niet, dan keren de beloften zich tegen jou. In het begin zullen de mensen misschien nog iets door de vingers zien, bij herhaling niet meer." Het gebeurt ongetwijfeld dat u twijfelachtige vragen krijgt, of verzoeken om over tredingen allerlei door de vingers te zien. De kwade kantjes van het politiek dienstbetoon zullen u niet onbekend zijn? Herman De Loor: "In zo n gevallen draai ik niet rond de pot en zeg ik ronduit dat dit niet kan. Meestal appreciëren de mensen dat. Maar niet al tijd. Zo bijvoorbeeld nam een partijlid dat nochtans reeds lang was aangesloten ontslag omdat ik op basis van de wet weigerde hem een bouwver gunning toe te kennen. Het aantal positieve ervaringen is echter veel groter. Dienstbe toon in 2002 is de mensen op de goede weg helpen, hen doorverwijzen naar de passen de instellingen en diensten. Ik moet echter zeggen dat het dienstbetoon enorm vermin derd is tegenover tien jaar ge leden, ik schat zelfs dat het meer dan gehalveerd is. Dit is trouwens een goede evolutie. De vriendjespolitiek - waar aan wij vroeger ook meededen omdat we niet anders konden - is er nu wel volledig uit. Al thans bij ons. Hoe het er elders aan toe gaat weet ik niet, maar die soort vragen worden mij nog slechts uiterst zelden gesteld." Conservatief? Sommigen binnen en buien de partij noemen u een con servatief. Stoort u dat? Herman De Loor: "Helemaal niet. Ik ben inderdaad conser vatief inzake mijn socialisti sche opvattingen. Ik ben van oordeel dat de partij al veel te vaak afgeweken is van socia listische doelstellingen en daarvoor kom ik ook uit. Eén voorbeeld waaraan ik zwaar til, is de uitsluiting van lang durig werklozen. Verscheide ne keren heb ik op het partij bureau tevergeefs geprobeerd de afschaffing ervan te laten opnemen in regeringsonder handelingen of een regeerak koord. Uitsluiting wegens langdurige werkloosheid kan volgens mij niet, het veroor zaakt immers een pak per soonlijke drama's. Die dingen raken mij sterk. Begrijp me niet verkeerd: werklozen die een passende betrekking aan geboden krijgen en deze wei geren mogen en moeten ge schorst worden. Maar zo lang men langdurige werklozen geen haalbaar werk aanbiedt is schorsing en uitsluiting on verantwoord. Veel mensen kunnen om li chamelijke of geestelijke re denen niet meedraaien in be drijven die volgens de harde kapitalistische logica werken. Voor hen moet de overheid haar verantwoordelijkheid op nemen, door het scheppen of subsidiëren van banen. Werk is er genoeg, ondermeer in de gemeenten, maar ook in ande re sectoren zoals de verzor ging van personen of milieu. Is er daarvoor geen geld? Kijk eens, volgens mij had men het Kijk- en Luistergeld niet moe ten afschaffen, maar de op brengsten van deze belasting investeren in werkgelegen heid? ik ben trouwens tegen lineaire maatregelen. Voor iedereen dezelfde belasting of belas tingsvermindering, dat is niet socialistisch. Om bij het voor beeld te blijven: men had het Kijk- en Luistergeld kunnen afschaffen voor mensen met een inkomen onder een be paalde grens, maar aan degene die zich die 200 euro gemak kelijk kunnen permitteren, had men dit cadeau niet moe ten doen." U bent een van de schaarse pleitbezorgers van een betere en intensere samenwerking tussen de socialistische partij, de vakbond en de mutualiteit. Dat ligt niet meer zo simpel als vroeger. Het ABVV en de Bond Moyson tellen veel leden die niet bij de partij aangesloten zijn, of lid zijn van den andere partij. De partij zelf probeert ook te werven buiten de klassieke socialistische beweging. Kan en moeet een nieuw soort "socialistische gemeenschappelijke actie" nog wel? Herman De Loor: "De situ atie die u schetst,heeft gedeel telijk te maken met evoluties in de maatschappij, maar ze ker ook met het feit dat men de contacten via de "socialisti sche gemeenschappelijke ac tie" geleidelijk en gedurende jaren heeft laten verwateren. Bovendien is de houding van de partij tegenover de werken- Herman De Loor: "Zolang men langdurige werklozen geen haalbaar werk aanbiedt, is schorsing en uitsluiting onver antwoord." (foto Hendrik De Schrijver)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Voor Allen | 2002 | | pagina 8