Op de sofa bij
Herman De Loor: politiek zonder nonsens
8 15 februari 2002 - "Voor Allen"
Weinig politice dragen de titel "verkozene van het volk" met evenveel recht en reden als Herman De Loor. Hij voert al 30 jaar zonder nonsens een politiek voor en
door de mens die met werken zijn biefstuk moet verdienen. Bij elke verkiezing opnieuw bracht die aanpak hem op een stemmenaantal van eenzame hoogte. Voor Al
len voelde de burgemeester van Zottegem aan de tand over wat hem drijft en hoe hij het doet.
Herman De Loor: "Dienstbetoon in 2002 is de mensen op de
goede weg helpen, hen doorverwijzen naar de passende in
stellingen en diensten." (foto Hendrik De Schrijver)
Door Jos Gavel
Op 6 februari werd Vlaams
parlementslid Herman De
Loor (59) gehuldigd voor zijn
20-jarige parlementaire car
rière. Maar het begon al eer
der. Vakbondsman De Loor
werd in 1970 SP-gemeente-
raadslid in Zottegem. Een zeer
bekorte schets van zijn avon
turen leest u in de kaderstuk
jes bij dit artikel. Zeker is ech
ter dat het "politiek beest" -
zijn eigen woorden - dat toen
geboren werd, zich geleidelijk
aan alleen maar verder
ontwikkelde.
Herman De Loor windt er
geen doekjes om:"Wat boeit
mij in het leven? De mensen
en de politiek. Buiten de poli
tiek heb ik zeer weinig inte
ressevelden. Al meer dan 20
jaar ben ik van 's morgens tot
's avonds ermee bezig. Ik ga
er volledig in op Misschien
heb ik ongelijk, er zijn immers
nog zo veel andere dingen in
het leven? Misschien ook niet.
Alleen zondagnamiddag hou
ik vrij om met mijn vrouw te
wandelen."
Enkele jaren geleden vroeg
Freddy Willockx - ook al niet
de eerste de beste - hoe De
Loor erin slaagde zoveel
stemmen te halen. "Trek je
vaak 'op café", polste hij?
"Neen dus, ik ga nooit op
café. Tenzij naar het Volks
huis, voor vergaderingen",
luidde het antwoord. Zegt De
Loor: "Dit betekent niet dat ik
afwezig ben. Ik neem - zonder
daarin te overdrijven - deel
aan activiteiten van allerlei or
ganisaties. Maar het voetbal,
bijvoorbeeld, bezoek ik niet.
Het interesseert mij niet en ik
wil niet de schijnheilige uit
hangen door toch mijn kom te
tonen omdat er veel volk sa
men is. Een belangrijke wie
lerwedstrijd durf ik wel eens
volgen, maar dan echt uit be
langstelling.
Belofte maakt schuld
De boodschap is duidelijk:
een politicus moet zijn tijd
niet steken in het overal la
ten zien van zijn al dan niet
mooie kom. Waarmij moet
hij dan wel bezig zijn?
Herman De Loor: 'ik ben al
le dagen stipt om 8 uur aan
wezig op het stadhuis. Toen ik
in de oppositie zat, sloeg ik
nooit ofte nimmer mijn
spreekuur in het Volkshuis
over. Mensen kunnen mij daar
vinden voor een gesprek of
om een probleem uiteen te
zetten. Daarvoor maak ik tijd.
Ik probeer goed te luisteren en
correcte informatie te ver
schaffen, hen eventueel op de
juiste weg te zetten. Maar ook
als ik op straat aangesproken
word, luister ik.Natuurlijk kun
je niet op alle vragen onmid
dellijk een antwoord geven.
Als je echter aan mensen be
looft dat je een zaak even zal
onderzoeken, moet je dat ook
echt doen en hen op de hoogte
brengen. Als je engagementen
aangaat, moet je die volbren
gen. Doe je dat niet, dan keren
de beloften zich tegen jou. In
het begin zullen de mensen
misschien nog iets door de
vingers zien, bij herhaling niet
meer."
Het gebeurt ongetwijfeld dat
u twijfelachtige vragen
krijgt, of verzoeken om over
tredingen allerlei door de
vingers te zien. De kwade
kantjes van het politiek
dienstbetoon zullen u niet
onbekend zijn?
Herman De Loor: "In zo n
gevallen draai ik niet rond de
pot en zeg ik ronduit dat dit
niet kan. Meestal appreciëren
de mensen dat. Maar niet al
tijd. Zo bijvoorbeeld nam een
partijlid dat nochtans reeds
lang was aangesloten ontslag
omdat ik op basis van de wet
weigerde hem een bouwver
gunning toe te kennen. Het
aantal positieve ervaringen is
echter veel groter. Dienstbe
toon in 2002 is de mensen op
de goede weg helpen, hen
doorverwijzen naar de passen
de instellingen en diensten. Ik
moet echter zeggen dat het
dienstbetoon enorm vermin
derd is tegenover tien jaar ge
leden, ik schat zelfs dat het
meer dan gehalveerd is. Dit is
trouwens een goede evolutie.
De vriendjespolitiek - waar
aan wij vroeger ook meededen
omdat we niet anders konden -
is er nu wel volledig uit. Al
thans bij ons. Hoe het er elders
aan toe gaat weet ik niet, maar
die soort vragen worden mij
nog slechts uiterst zelden
gesteld."
Conservatief?
Sommigen binnen en buien
de partij noemen u een con
servatief. Stoort u dat?
Herman De Loor: "Helemaal
niet. Ik ben inderdaad conser
vatief inzake mijn socialisti
sche opvattingen. Ik ben van
oordeel dat de partij al veel te
vaak afgeweken is van socia
listische doelstellingen en
daarvoor kom ik ook uit. Eén
voorbeeld waaraan ik zwaar
til, is de uitsluiting van lang
durig werklozen. Verscheide
ne keren heb ik op het partij
bureau tevergeefs geprobeerd
de afschaffing ervan te laten
opnemen in regeringsonder
handelingen of een regeerak
koord. Uitsluiting wegens
langdurige werkloosheid kan
volgens mij niet, het veroor
zaakt immers een pak per
soonlijke drama's. Die dingen
raken mij sterk. Begrijp me
niet verkeerd: werklozen die
een passende betrekking aan
geboden krijgen en deze wei
geren mogen en moeten ge
schorst worden. Maar zo lang
men langdurige werklozen
geen haalbaar werk aanbiedt
is schorsing en uitsluiting on
verantwoord.
Veel mensen kunnen om li
chamelijke of geestelijke re
denen niet meedraaien in be
drijven die volgens de harde
kapitalistische logica werken.
Voor hen moet de overheid
haar verantwoordelijkheid op
nemen, door het scheppen of
subsidiëren van banen. Werk
is er genoeg, ondermeer in de
gemeenten, maar ook in ande
re sectoren zoals de verzor
ging van personen of milieu.
Is er daarvoor geen geld? Kijk
eens, volgens mij had men het
Kijk- en Luistergeld niet moe
ten afschaffen, maar de op
brengsten van deze belasting
investeren in werkgelegen
heid?
ik ben trouwens tegen lineaire
maatregelen. Voor iedereen
dezelfde belasting of belas
tingsvermindering, dat is niet
socialistisch. Om bij het voor
beeld te blijven: men had het
Kijk- en Luistergeld kunnen
afschaffen voor mensen met
een inkomen onder een be
paalde grens, maar aan degene
die zich die 200 euro gemak
kelijk kunnen permitteren,
had men dit cadeau niet moe
ten doen."
U bent een van de schaarse
pleitbezorgers van een betere
en intensere samenwerking
tussen de socialistische
partij, de vakbond en de
mutualiteit. Dat ligt niet
meer zo simpel als vroeger.
Het ABVV en de Bond
Moyson tellen veel leden die
niet bij de partij aangesloten
zijn, of lid zijn van den
andere partij. De partij zelf
probeert ook te werven
buiten de klassieke
socialistische beweging. Kan
en moeet een nieuw soort
"socialistische
gemeenschappelijke actie"
nog wel?
Herman De Loor: "De situ
atie die u schetst,heeft gedeel
telijk te maken met evoluties
in de maatschappij, maar ze
ker ook met het feit dat men
de contacten via de "socialisti
sche gemeenschappelijke ac
tie" geleidelijk en gedurende
jaren heeft laten verwateren.
Bovendien is de houding van
de partij tegenover de werken-
Herman De Loor: "Zolang men langdurige werklozen geen
haalbaar werk aanbiedt, is schorsing en uitsluiting onver
antwoord." (foto Hendrik De Schrijver)