Het stemmenkanon
Trots en teleurstelling
"Voor Allen" - 15 februari 2002 9
de klasse te wazig geworden.
Daardoor zijn vandaag niet al
le secretarissen en militanten
van het ABVV nog sp.a-lid. Ik
stel dat met spijt vast. Op dit
vlak geef ik grif toe dat ik een
conservatief ben. Ik zou de
banden liever weer aange
haald zien. Er mogen best
weer verscheidene contacten
per jaar komen tussen partij,
vakbond en mutualiteit, om de
standpunten zo goed mogelijk
op elkaar af te stemmen en om
samen zaken te organiseren.
Ik hoop dat men hiervan werk
maakt, maar die betere relatie
zal opnieuw stap voor stap
moeten groeien. Zeker onze
mandatarissen mogen het daar
niet laten afweten."
Basisinbreng
Ondertussen merken we dat
een deel van de basis uit de
werkende klasse zich van de
socialisten afkeerde en dat
progressief denkende
mensen met een andere
achtergrond niet massaal de
weg naar de sp.a vinden. Die
situatie is onrustwekkend en
zal niet rechtgezet worden
door te stellen dat de partij
'socialistischer' moet
worden.
Herman De Loor: "Och, men
neemt geen radicale socialisti
sche standpunten meer in.
Ook de congressen stellen me
teleur. Er was de jongste jaren
geen echte ruimte voor een ac-
tieveinbreng van basismilitan
ten. Hoewel dit naar verluidt
wel mogelijk was tijdens het
jongste congres in Gent. Ik
hoop dat die ruimte voor de
basis terugkeert.
Overigens wordt ook de kloof
tussen onze mandatarissen en
de gewone kiezers en leden in
veel gevallen te groot. Die
kloof zal nog groter worden
wanneer er provinciale kies
kringen worden ingericht. Ik
zie dat absoluut niet zitten.
Hoe kun je in hemesnaam nog
mensen motiveren om zich in
te zetten wanneer alles ver bo
ven hun hoofd beslist wordt?
Wat hebben provinciale kies
kringen met basisdemocratie
te maken? Ze leiden alleen tot
meer centralisatie en een gro
tere greep van nationale partij
leidingen op wat er lokaal ge
beurt. Waarmee ik niet beweer
dat er bij de sp.a op sommige
plaatsen - waar het echt slecht
gaat - niet moet ingegrepen
worden. Maar ingrepen moe
ten niet gebeuren naar aanlei
ding en gebruik makend van
de lijstvorming voor verkie
zingen. Waar er problemen
zijn, moeten nu al maatrege
len getroffen worden, via de
normale partijkanalen, niet via
een omweg."
Een grote groep actieve par
tijleden is een belangrijk on
derdeel van de kiessuccessen
van de Zottegemse sp.a. Hoe
maakt men van een lid een
militant en hoe houdt men
een militant actief?
Herman De Loor: "Door
hem of haar bij alles, of alles
zins bij zoveel mogelijk be
sluitvorming te betrekken. Wij
houden regelmatig algemene
vergaderingen, wij hebben een
zeer uitgebreid partijbestuur
met 60 leden dat minstens om
de twee maanden samenkomt.
In het uitvoerend bestuur zit
ten 25 mensen, die minimum
één keer per maand samenko
men. Het blijft natuurlijk niet
bij vergaderen en praten, er
wordt gewerkt. Zo posten we
bijvoorbeeld zelf onze folders,
men doet dat graag. Die tradi
tie is hier gekweekt, vroeger
bestond dit niet. Zottegem
heeft geen industriële voorge
schiedenis, maar is eerder een
middenstandsstad. Dat is
blijkbaar geen bezwaar voor
de uitbouw van een sterke so
cialistische partij."
Ruim bijgewoonde
vergaderingen zijn een mooi
ding, maar wat als ze geleid
worden door een verlicht
despoot"? Ook die troetel
naam is u al eens toege
gooid.
Herman De Loor: "Het
werkt wel degelijk. Een ver
licht despoot? Het zou spijtig
en abnormaal zijn mocht ie
dereen het eens zijn met mijn
opvattingen, opstelling en
handelwijze. Ik kan daar mee
leven.Louis Tobback kreeg
vroeger ook veel tegenwind
en gelijkaardige benamingen.
Het spreekt vanzelf dat niet ie
dereen op een partijbestuur
aan het woord komt, maar we
houden de debatten toch op
een niveau zodat iedereen
meekan. Zoveel mogelijk le
den betrekken bij de beslissin
gen is een vorm van respect.
Ik denk dat de 15 a 16% die
we nu halen bij de nationale
verkiezingen het absolute mi
nimum is. We kunnen niet an
ders dan vooruitgaan, al be
weer ik niet dat we dadelijk
een grote sprong zullen
maken.
De basis betrekken bij de be
slissingen is een voorwaarde
voor deze vooruitgang. Men
moet daarbij geen schrik heb
ben om als partij uitdrukkelijk
een eigen mening uit te dra
gen, in plaats van na te lopen
wat men veronderstelt dat de
meeste mensen denken. Een
politieke partij heeft ook een
opvoedende taak. Inspelen op
wat de kiezer aan de toog ver
telt, is niet de juiste manier."
Wat nu?
Hoe vindt men een
evenwicht tusen rekening
houden met de zogenaamde
publieke opinie enerzijds en
eigen socialistische
standpunten anderzijds
Herman De Loor: "Je moet
de zaken goed uitleggen en
blijven uitleggen. Een voor
beeld. We hebben in de partij
al veel discussies gehad over
stemrecht voor migranten.
Een aantal van onze leden en
militanten - een kleine maar
niet onbelangrijke minderheid
- is persoonlijk ronduit tegen.
Op dat punt moeten we dus
telkens weer verduidelijken
waarom wij als socialisten de
plicht hebben om op te komen
voor stemrecht voor migran
ten. Het zijn niet de gemakke
lijkste discussies, maar ze zijn
noodzakelijk. Ook op andere
terreinen trouwens. Het vraagt
tijd en volharding, je mag je
niet laten ontmoedigen en
moet tegen een stoot kunnen."
Dit jaar wordt u 60.
In september 2002, bij de
opening van het nieuw
parlementair jaar, neemt u
ontslag als Vlaams
parlementslid. Gracienne
Van Nieuwenborgh uit Aalst
zal dan uw plaats innemen.
Wat mogen we van u nog
verwachten eer het zover is?
Herman De Loor: "Er is een
nieuw gemeentedecreet op
komst over de rechtstreekse
verkiezing van de burgemees
ter en over eht aantal gemeen
telijke mandatarissen (dat
misschien zou verminderen).
Hier wil ik nog een rol spelen.
Mijn stokpaardje is de fusies
van gemeenten. In Vlaanderen
hebben we 308 gemeenten,
waarvan een derde nog geen
10.000 inwoners telt. Op en
kele uitzonderingen na, kun
nen die zeer kleine gemeenten
niet meer beantwoorden aan
allle sociale en culturele be
hoeften van de bevolking. Ik
ben dus een groot voorstander
van nieuwe fusies. Daarmee
bedoel ik niet grote fusies zo
als Antwerpen of Gent, maar
gemeenten met tussen 40.000
en 50.000 inwoners. Dat lijkt
mij de goede maat om over
voldoende middelen te be
schikken voor een goede en
volledige dienstverlening.
Voor mijn part mag men dit
eerst probereen op vrijwillige
basis, hoewel ik me daarvan
niet te veel voorstel. Daarom
wil ik nog een duw aan deze
kar geven."
Herman De Loor: "Je moet de zaken goed uitleggen en blij
ven uitleggen. Dat vraagt tijd en volharding, je mag niet la
ten ontmoedigen en moet tegen een stoot kunnen."
(foto Hendrik De Schrijver)
Qua stemmenaantal zijn de Zottegemse sp.a en Herman De
Loor een van de absolute toppers, binnen de eigen partij en
ver erbuiten. Ondanks het feit dat De Loor een hevig te
genstander is van zware persoonlijke campagnes. We laten
even de cijfers voor zich spreken, veel commentaar hebben
ze niet nodig.
Gemeenteraadsverkiezingen 1976 21,8% (tegen 42,5%
voor CVP en 28,4% voor PW).
Gemeenteraadsverkiezingen 1982 27,9% (tegen 34%
voor CVP en 38,1% voor VOP, een kartel van PW, VU en
afgescheurde CVP).
Gemeenteraadsverkiezingen 1988 38% (tegen 29,3%
voor CVP en 28,4% voor VOP).
Gemeenteraadsverkiezingen 1994 39,6% (tegen 29,4%
voor CVP en 23,2% voor VLD).
Gemeenteraadsverkiezingen 2000 37,2 (tegen 27,7%
voor CVP en 20% voor VLD).
Noteer ook dat het Vlaams Blok in 2000 "slechts" 4,9%
van de stemmen en geen verkozene behaalde.
Bij de parlementsverkiezingen de voorbije 20 jaar scoor
den de Zottegemse sp.a en De Loor vergelijkbare resulta
ten. In 1999 koos voor het Vlaams parlement 31,2% van
Zottegem SP (tegenover een nationaal gemiddelde voor de
partij van 15%).
Op welke politieke prestaties is Herman De Loor fier en
waar moeten we zijn grootste teleurstelling zoeken? Her
man De Loor: "Tien jaar geleden diende ik in de senaat
een wetsvoorstel in dat de verzekeringsmaatschappijen zou
verplichten de risico's van natuurrampen en overstromin
gen te verzekeren. Ik heb daar hard voor gewerkt, en het
voorstel is later ook overgenomen door anderen, maar de
wet bestaat nog steeds niet. De verzekeringsmaatschappij
en hebben zich daar heftig tegen gekant. Dit is een van
mijn grootste frustaties. Het is immers een terrein waarop
dringend sociale solidariteit moet georganiseerd worden.
Trots ben ik vooral op de openheid van bestuur, de infor
matieverstrekking en de inspraak van de bevolking die ik in
Zottegem eerst als schepen en later als burgemeester reeds
invoerde tussen 1976 en 1988. Dat beleid werd trouwens
voortgezet en verder uitgebouwd door de coalities die
daarop volgden, toen de SP in de oppositie geduwd werd.
Als parlementslid ben ik altijd actief geweest in de com
missie Binnenlandse Zaken. Eigenlijk was ik in het begin
meer geïnteresseerd in Arbeid en Sociale Zaken, omdat ik
uit de vakbond kwam, maar dat kon niet. Alle plaatsen wa
ren bezet. Daarom stuurde toenmalig fractieleider Louis
Tobback mij naar de commissie Binnenlandse Zaken, waar
ik de gewezen Gentse burgemeester Gilbert Temmerman
opvolgde. Ook daar legde ik me toe op de openbaarheid
van bestuur, evenals op het statuut van de lokale mandata
rissen."
