STAMBOOM
"Enkele schamele tien
den procent van het
bruto binnenlands
product helpen niet
tegen de armoe
in de wereld."
jg. 64 nr.6 juni 2002
Dirk Van Der Maelen: "De Europese prioriteiten zijn precies het omgekeerde van de
Amerikaanse: eerst komen het politieke antwoord en multilateraal overleg. Pas in derde orde
komt het militaire." (foto Hendrik De Schrijver)
Dirk Van Der Maelen: "De tegenstel
ling tussen de Europese en de
Amerikaanse manier van denken en
aanpakken, kan niet ontkend wor
den. De Verenigde Staten menen
dat het antwoord op het internatio
nale veiligheidsprobleem eerst en
vooral militair moet zijn. Ze willen
hun militaire capaciteit nog verster
ken. Nochtans geven ze nu al meer
uit dan de negen andere - vooral
Europese - landen, die na hen
komen in de toptien van degene die
het meeste geld uitgeven aan
defensie. Dit vinden ze nog niet
genoeg, ze verhogen hun budget
met nog eens 50 miljard dollar. Ik
geloof daar niet in, de werkelijkheid
zelf leert dat meer bewapening niet
tot meer veiligheid leidt. Het mili
taire antwoord is zeker niet het eer
ste antwoord. Wij stellen daar
tegenover dat wie een veiliger
wereld wil, moet werken aan poli
tieke, sociale en economische recht
vaardigheid. Wij Europeanen wer
ken daaraan.
Kijk, de toptien van de staten die
het meeste - hoewel nog lang niet
genoeg - investeren in Noord-Zuid-
samenwerking, bestaat uit negen
Europese landen en Japan. De VS
komen in dat lijstje niet voor.
Een tweede verschil zit in het ant
woord op de vraag hoe men de pro
blemen in de wereld aanpakt. Doe
je dat eenzijdig, of daarentegen
multilateraal? Gebruik je bij voor
keur militaire macht of probeer je
een internationale rechtsorde te
ontwikkelen, met verdragen en
gerechtshoven? De VS kiezen onbe
schaamd voor eenzijdige militaire
actie, als het in hun eigen kraam
past. Hun
eigen
belang is
overigens
het enige
dat hen
drijft, ook
al zoeken
ze bond
genoten
eens ze
beslist
hebben
aan te
vallen.
De prio
riteiten
van
Europa
zijn pre
cies het
omge
keerde:
eerst
komen
het politieke antwoord en multila
teraal overleg. Pas in derde orde
komt het militaire."
Dat kan best, maar zonder militaire
macht achter de hand zullen uw
politieke en multilaterale antwoor
den weinig indruk maken op sommi
ge regimes, van Afghanistan tot
Zimbabwe. U bent toch niet naïef?
Dirk Van Der Maelen: "Voor de laat
ste verhoging van het Amerikaanse
defensiebudget gaven de landen
van de Europese Unie samen 60
procent uit aan defensie van wat de
Amerikanen eraan besteden.
Moeten we meer geld in militaire
macht stoppen? Ik denk het niet: als
we de huidige middelen samen
brengen en verstandig gebruiken, is
Europa perfect in staat een zeer
geloofwaardige defensie uit te bou
wen, waarmee het een stevige stok
achter de deur heeft. Sommigen
denken ten onrechte dat we nog
altijd vijftien verschillende legers
nodig hebben. Wat Europa nodig
heeft, is een Europees leger dat vol
doet aan de Europese behoeften en
waarbinnen elk land zich kan speci
aliseren. In afwachting dat dit er
komt, moet er al een begin ge
maakt worden met afspraken en
specialisatie. Naïef ben ik dus niet.
Maar ik meen ook niet dat Europa
de ambitie moet hebben om de
gehele wereld te besturen.
Bovendien moet de eventuele inzet
van een Europees leger afhankelijk
gemaakt worden van de toestem
ming van de Verenigde Naties."
SOCIAAL EUROPA
We kunnen dat leger voorlopig maar
beter thuis laten, zo lang er zelfs nog
geen "sociaal" Europa bestaat. De
economische eenmaking en de
muntunie zijn een feit, over een ge
meenschappe
lijk sociaal be
leid dat de wer
kende mensen
ten goede komt,
wordt echter
veel gepraat
zonder dat we
iets van positie
ve resultaten
opmerken.
Dirk Van Der
Maelen:
"Daaraan
wordt ge
werkt, maar
voor ons gaat
het inderdaad
te traag. Tijdens
het Belgisch
voorzitterschap
van de Euro
pese Unie zijn
de socialisti
sche ministers
Vandenbroucke, Onkelinx en Vande
Lanotte er toch in geslaagd verschil
lende zaken op de sporen te zetten.
Zo bijvoorbeeld op het vlak van de
sociale zekerheid. Er zijn doelen
gesteld: de lidstaten moeten de
armoede naar beneden brengen en
dat kunnen ze enkel door de sociale
zekerheid te verbeteren. Voorts
heeft Frank Vandenbroucke de pen
sioenen op de agenda geplaatst.
Europa onderzoekt de problemen
terzake, een beleid staat in de stei
gers. Stap voor stap gaat het dus
wel vooruit, onder het ene voorzit
terschap al wat sneller dan onder
het andere. België heeft het op dat
vlak goed gedaan. Maar alles kan
beter."
Dirk Van Der Maelen werd geboren in 1953, in Geraardsbergen. Hij
studeerde er aan het Atheneum en werd licentiaat in de Rechten in
Gent. Zijn eerste politieke stappen zette hij bij de Jongsocialisten.
Op zijn 26ste werd hij voorzitter van de SP-afdeling Geraardsbergen.
Hij deed zijn intrede in de gemeenteraad in 1982. Zeven jaar later
volgde Dirk in het parlement Mare Galle op, toen die europarle
mentslid werd. Sindsdien zetelt hij onafgebroken in de Kamer, waar
hij zich ontpopte tot de buitenlandspecialist van de SP. Sinds 1999 is
hij fractieleider.
In totaal bracht Van Der Maelen acht jaar door op kabinetten, waar
hij veelal juridisch getinte politieke dossiers behandelde. Van bij het
begin van zijn parlementair mandaat werd hij lid van het adviesco
mité Europa en van de commissie Buitenlandse Zaken.
Van Der Maelen heeft een stamboom zoals de echte. Hij komt uit
een rode familie. Grootvader was eerste bode van het ABVV in
Geraardsbergen. Vader was nooit politiek, maar wel syndicaal actief
bij de ACOD.
"Ik ben politiek geïnteresseerd van jongs af aan, ik las in de krant
eerst het politieke nieuws, dan pas het sportnieuws", zegt hij. "Van
waar mijn internationale politieke belangstelling komt weet ik niet.
Ik kan er geen verklaring voor geven. Ik herinner mij wel dat het
altijd zo geweest is."
