Frituur Willequet
definitief naar Nazareth
Kluisbergen
De weg naar de openbaarheid is geplaveid met koeterwaals en kraaienpoten
RAAD VAN STATE: AARDAPPELVERWERKEND BEDRIJF IS ZONEVREEMD
jg. 64 nr.7 september 2002
Rechtvaardigheid geschiedt heel af
en toe nog wel eens. Zo werden
deze zomer in de Ronde van
Vlaanderenstraat de laatste kroket
ten gebakken. Althans in de han
gars van de NV Willequet Potatoes
van bedrijfsleider en burgemeester
Philippe Willequet.
Bedrijfsleider en burgemeester
Philippe Willequet heeft jaren kun
nen handelen als een potentaatje
dat door niets of niemand kan wor
den gestopt, maar dat was buiten
het Comité Eisdale gerekend. Sinds
jaar en dag vecht de actiegroep de
onwettigheid van het bedrijf aan.
Deze zomer kregen de activisten
Eric Eggermont, Dirk Roobroeck en
co - overigens niet voor het eerst -
het gelijk aan hun kant. Al loert nog
steeds gevaar, genaamd BPA
Zonevreemde Bedrijven.
IN DE PUREE
Het verhaal begint eigenlijk al eind
jaren 1980. De hangars van het
bedrijf werden tot dan hoofdzake
lijk gebruikt als stapelplaatsen,
later werd er puree gemaakt. Tot
daar was alles in orde. Hoewel.
Zegt Dirk Roobroeck: "Eigenlijk
heeft Willequet het spel altijd
"Alleen de stank al zou een reden moeten
zijn om Willequet Potatoes te herlokalise-
ren." (foto VA)
omgekeerd gespeeld. Eerst kwam
de activiteit, een paar jaar later
werd de zaak geregulariseerd en
vergund. In 1991 kreeg hij een ver
gunning voor de productie van
puree, terwijl hij daar toen al twee
jaar mee bezig was. En eens de
pureevergunning er kwam, werden
kroketten gebakken. Zonder ver
gunning welteverstaan. De burge
meester heeft de regularisaties
eigenlijk altijd uitgelokt. Hij heeft
de oude boerderij stukje voor stukje
uitgebreid en er uiteindelijk een
industrieel bedrijf van gemaakt."
"De eerste voorbaklijn is nooit ver
gund", stipt Eric Eggermont aan.
Maar het ergste volgde pas tijdens
de beroepsprocedure. Pas dan
begon Willequet zwaar te investe
ren in een tweede voorbaklijn en
een immense koelcel. Toen al had
den we het moeten weten. De
omvang van die koelcel kon niet
anders dan wijzen op serieuze uit
breidingen en dus ook serieuze
lozingen. Vermoedelijk achtte de
bedrijfsleider zich ongenaakbaar.
Hoewel, op de keper beschouwd
moet hij geweten hebben dat hij op
termijn het deksel op de neus zou.
krijgen. Hij speelde gewoon maxi
maal het spelletje van minieme ver
gunningen."
SECTORAAL BPA
Tegen alle gezond verstand en logi
ca in, wou Willequet zijn bedrijf
bestendigen en uitbreidingskansen
geven.
"In het ministerieel besluit van voor
malig minister van Leefmilieu Eddy
Baldewijns (sp.a), in alle rechtsgedin
gen, in het ministerieel besluit van de
huidige minister Vera Dua (Agalev):
overal kreeg de burgemeester on
gelijk", weet Eric Eggermont.
"Dit is geen para-agrarisch bedrijf
zoals hij wil doen uitschijnen, dit is
een zuiver industrieel bedrijf."
Maar daarom geeft Willequet zich
niet gewonnen. Dirk Roobroeck:
"Wel integendeel. Nu wil hij zijn
bedrijf doen opnemen in een secto
raal bijzonder plan van aanleg
(BPA), in afwijking van het gewest
plan, en het gebied zo een industri
ële bestemming geven. Maar secto
rale BPA's kunnen slechts toege
staan worden als eeh voorafname
van het gemeentelijk ruimtelijk
structuurplan voor dringende
behoeften op korte termijn. Welnu,
er is nog steeds geen goedgekeurd
structuurplan en er werden geen
dringende korte termijnbehoeften
aangetoond. Bovendien kunnen
enkel behoorlijk vergunde bedrij
ven worden opgenomen in een sec
toraal BPA en dat is Willequet
Potatoes allesbehalve."
Eric Eggermont: "Sectorale BPA's
kunnen alleen maar worden goed
gekeurd als ook de provincie en het
Vlaams Gewest de nodige ruimte
lijke afwegingen hebben gemaakt.
In dit geval echter verstrekte de
bestendige deputatie van de pro
vincie een duidelijk ongunstig
advies dat in het ontwerp van
beslissing van de gemeenteraad
niet werd weerlegd. Nu tussen de
bossen een industriezone toelaten,
zou de Vlaamse Ardennen onher
roepelijk aantasten. Willequet ver
geet dat de resem afwijkingen
waardoor zijn bedrijf kon groeien
nooit recht gaven op telkens nieu
we uitbreidingen. Het bedrijf is en
blijft zonevreemd."
ONHEBBELIJKE STANK
Het gemeentebestuur kan volgens
het actiecomité nooit aantonen dat
een bestendiging van het bedrijf
door het uitbreidingskansen te
geven, kan worden ingepast in een
duurzaam ruimtelijk beleid voor de
toekomst.
Zegt Dirk Roobroeck: "Alleen een
uitdovingbeleid en herlokalisatie is
stedenbouwkundig te verdedigen.
Het bedrijf mag er blijven, maar
slechts op zijn huidige schaalgroot
te. Deze inplanting kan niet worden
verantwoord als industriezone."
Eric Eggermont: "Ook het nieuwste
decreet van 19 juli 2002 over de
zonevreemde bedrijven stelt dat
bedrijven slechts kunnen worden
behouden en uitgebreid na afwe
ging van de ruimtelijke behoeften
van de verschillende maatschappe
lijke activiteiten. Er moet rekening
worden gehouden met de ruimte
lijke draagkracht, de gevolgen voor
het leefmilieu, de culturele, de
esthetische en de sociale gevolgen.
Welnu, de gevolgen voor deze
omgeving zijn catastrofaal. Dit
bedrijf zal een lelijke zweer blijven
in het landschap."
Al deze maatschappelijke behoef
ten van mens en groen werden vol
gens het actiecomité niet afgewo
gen tegen de belangen van een
enkeling die met de onmogelijkste
uitzonderingen en doelbewust een
zonevreemd bedrijf tot stand
bracht.
Besluit Dirk Roobroeck: "En dan
hebben we het alleen nog maar
gehad over de zuiver juridische kant
van de zaak. Menselijk gezien is er
ook de dagelijkse realiteit van de
onhebbelijke stank. Alleen dat ai
zou een reden moeten zijn om het
bedrijf te herlokaliseren. Maar met
zo'n argument koop je jammei
genoeg niet veel".
De wet betreffende de openbaarheid van bestuur houdt voor de gemeen
ten de verplichting in "een actief openbaarheidbeleid te voeren en uit eigen
beweging het publiek op een zo duidelijk en objectief mogelijke wijze voor
te lichten". En gezien de gemeente in de eerste plaats haar inwoners toe
behoort, is een permanente dialoog tussen bestuurders en inwoners nood
zakelijk. Met als doel een toegankelijke en open gemeente waar iedereen
zich thuis voelt. Vandaar berichten als daar zijn "Bekendmaking", gelezen in
de jongste editie van het Maandblad Kluisbergen.
Wij citeren: "Overeenkomstig artikel 36, 2 van het Afvalstoffendecreet
wordt het Ontwerp Uitvoeringsplan Huishoudelijke Afvalstoffen 2003-
2007 ter inzage gelegd van het publiek voor de advies- en inspraakproce
dure en dit gedurende volgende periode: van maandag 5 augustus 2002 tot
en met vrijdag 4 oktober. De gemotiveerde bezwaren en opmerkingen wor
den door de indieners rechtstreeks gestuurd aan de OVAM, afdeling pro
jectontwikkeling afvalstoffen, Stationsstraat 110 te 2800 Mechelen of via
mail afvalplan@ovam.be." Getekend: de burgemeester.
Mijnheer de burgemeester, ik begrijp dat het voor u een incentive kan zijn
om als een soort gemeentelijk ceo op een low budget way te kunnen coö
pereren aan de verwezenlijking van de door uw team vooropgestelde goals,
teneinde mee gestalte te kunnen geven aan een e-government dat uw offi
ce manager in staat moet stellen de communale unit voortaan te managen
in a competitive way.
Maar misschien, mijnheer de burgemeester, kunnen we het eens proberen
in 't Vlaams, 't Is maar dat we mekaar verstaan.
11
Verantwoordelijke sp.a Kluisbergen
Pascal Vansteenbrugge
Hazestraat 17, 9690 Kluisbergen
tel. 055-38 60 06
Pa sea I .Va n stee n b r u gge s pv.fgov. be
