Het maximum is eruit gehaald
Verdwaalpaal wijst jobstudenten de weg
Sociaal
jg. 64 nrj september 2002
SLUITING MAXXIM MEDICAL (EREMBODEGEM)
Maxxim Medical in Erembodegem
zal heel waarschijnlijk zijn deuren
sluiten. Het zoveelste confectiebe
drijf dat in onze streek zijn produc
tie stopt. Wat is er aan de hand?
Maxxim Medical produceert hand
schoenen voor de medische sector.
Het ABVV klaagt al vele jaren aan
dat dit bedrijf stuurloos ronddob
bert. Ondanks de roep van het per
soneel naar vernieuwing werden er
de afgelopen vijftien jaar bijna geen
veranderingen doorgevoerd. Alle
voorstellen werden door de directie
van tafel geveegd. Omdat de con
currentie, in tegenstelling tot
Maxxim, wel bezig was met de
technische ontwikkeling van hun
handschoenen, vroegen vele werk
nemers zich al jaren af hoelang dit
liedje nog kon blijven duren.
De cijfers in de jaarrekeningen spra
ken nochtans boekdelen. De omzet
daalde, evenals de toegevoegde
waarde en de investeringen daal
den, naar een bedroevend laag peil.
Het enige wat steeg was het
bedrijfsverlies.
Het boekjaar 2000 werd afgesloten
met een verlies van 2,4 miljoen
euro. Ondanks een reorganisatie
bedroeg het verlies eind 2001 nog
steeds 2,2 miljoen euro. Na een
grondige analyse van de economi
sche en financiële informatie was
het voor het ABVV duidelijk: het
bedrijf kon zich geen verliesjaren
zoals in 2000 en 2001 meer permit
teren, de reserves waren opgesou
peerd.
EIGEN PRODUCTEN NIET VERKOCHT
Een ernstige koerswijziging in het
beleid van de firma was de enige
uitweg. Daarom probeerden wij
samen met onze syndicale afge
vaardigden bij de directie de druk
op de ketel te houden. Maar hoe
meer de tijd verstreek, hoe duidelij
ker het werd dat deze directie niets
kon of mocht ondernemen. Een
schokkend voorbeeld hiervan was
het feit dat de afgevaardigden tij
dens één van de vele "bijzondere
ondernemingsraden" ontdekten
dat de verkopers van Maxxim
Medical Europe zelfs hun eigen
Maxxim-handschoenen niet meer
verkochten. De eigen producten
werden gewoon niet meer opgeno
men in hun pakket voor de
Europese markt. Je zou van minder
achterover vallen!
Het Amerikaanse moederbedrijf
wist de afgevaardigden toen nog
een beetje te sussen door ongeveer
90 procent van de productie van
Erembodegem aan te kopen. Deze
handschoenen waren dus enkel
bestemd voor de Amerikaanse
markt. Groot nadeel van deze trans
acties was dat de leveringen aan
het Amerikaanse moederbedrijf
werden verkocht met een winst
marge van slechts 5 procent. Bij
doorverkoop van de
Erembodegemse handschoenen,
bleef de grootste winst dus plakken
in Amerika. Zelfs een aap met een
hoedje op besefte dat Maxxim
Medical Erembodegem zich daar
mee niet uit de rode cijfers kon wer
ken.
Maar iedereen had ondertussen
werk en de directie uit Amerika ver
klaarde op de zoveelste bijzondere
ondernemingsraad (21 mei 2002)
dat ze zeker op dit niveau zou blij
ven produceren in Erembodegem.
Waarover moesten we ons zorgen
maken?
HET MASKER VALT
Op 28 augustus toonde de
Amerikaanse directie eindelijk haar
ware gelaat. Zij had maar één doel
voor ogen: heel veel geld verdienen
met de verkoop van handschoenen.
Waar deze werden geproduceerd,
was van veel minder belang.
Vice-President Operations Maes
deelde ons in opdracht van de raad
van bestuur de "intentie van slui
ting" mee. De wet Renault verbiedt
namelijk dat patroons hun bedrijf
onmiddellijk sluiten: ze moeten
eerst hun intenties kenbaar maken
en dan in overleg met de vakbon
den nagaan hoe de sluiting nog kan
worden vermeden en hoe ze een
sociaal bloedblad kunnen voorko
men.
Velen onder ons waren niet echt
verrast, maar toch bleef het voor de
meeste personeelsleden een koude
douche, ledereen rekende blijkbaar
nog op een klein mirakel.
Onmiddellijk organiseerden de vak
bonden een personeelsvergadering.
Het was onze taak onze leden te
informeren en te horen welk man
daat we van hen kregen. Samen
met hen zouden we moeten zoeken
naar alternatieven om deze sluiting
te voorkomen.
Ook op deze personeelsvergadering
was het vrij snel duidelijk dat nie
mand nog geloofde in de toekomst
van hun firma. Er werd dan ook vrij
snel gezocht naar mogelijke bege
leidingsplannen. Tal van voorstellen
werden naar voren geschoven: een
brugpensioen op 50 jaar, een zo
hoog mogelijke afscheidspremie,
een toeslag bij de werkloosheids
uitkering, outplacementbegelei-
ding, mogelijkheid tot het volgen
van een opleiding, een lijst van
ondernemingen uit de regio die nog
personeel zoeken enz.
Wij hadden onze opdracht begre
pen. Onze eerste taak was voorals
nog alternatieven voor te stellen en
vooral veel verduidelijkingen te vra
gen. Samen met de afgevaardigden
werden zeventien vragen opgesteld
en overgemaakt aan de directie. Op
de vergadering met de directie van
6 september kregen we niet altijd
een even duidelijkheid antwoord,
maar de toon werd toch gezet.
De opdracht van de Amerikaanse
directie aan de Belgische directie
luidde dat alle 132 personeelsleden
moesten worden afgedankt, zo snel
en vooral zo goedkoop mogelijk.
Bij het ter perse gaan, op donder
dag 12 september, begonnen we
aan de tweede vergadering met de
directie. Wij drongen er onder ande
re sterk op aan dat een Amerikaans
directielid de volgende vergaderin
gen zou bijwonen. Wij zullen aan
deze cowboy duidelijk maken dat
we nooit zullen toestaan dat hij
hier een sociaal bloedbad aanricht.
Hopelijk stuurt hij zijn kat niet. Wij
houden u op de hoogte.
Gerrit Muylaert
De ABVV-jongeren plaatsten tijdens
de schoolvakantie een verdwaal
paal voor jobstudenten op de
Houtmarkt in Aalst. Zo toonden ze
de weg naar correcte informatie: de
Noodlijn voor jobstudenten.
Onderzoek toont aan dat heel wat
jobstudenten onwetend aan de slag
gaan en daardoor soms te maken
krijgen met misbruiken. Uit een
voorlopige balans van de Noodlijn
voor jobstudenten blijkt dat ontslag
zonder wettelijke opzegtermijn of -
vergoeding en minder uren tewerk
stelling dan contractueel overeen
gekomen de voornaamste proble
men waren deze zomer. Het groot
ste aantal oproepen bij de Noodlijn
kwam uit de provincie Oost-
verantwoordelijke ABVV
Johan Dumortier,
Houtmarkt 1,9300 Aalst
tel. 053/78.78.78
jdumortier@bbtk-abvv.be
Vlaanderen.
Een onderzoek van de ABVV-jonge
ren bracht aan het licht dat slechts
44,7 procent van de jongeren meent
voldoende geïnformeerd te zijn
over studentenwerk. Daarenboven
zegt 62,4 procent dat zij geen
oplossing vonden voor problemen
waarmee ze geconfronteerd wer
den.
De Noodlijn voor jobstudenten van
de ABVV-Jongeren blijft nog tot 30
september, zeven dagen op zeven,
tussen 8 en 20 uur, op het nummer
02/513.07.74.
Voor alle informatie kun je ook
steeds terecht op het secretariaat
van ABVV-jongeren, Houtmarkt 1,
9300 Aalst, tel. 053/78.78.78, e-mail
ipw-
aalst@tiscal-
inet.be.
Tijdens de parkconcerten in Aalst voerden de ABVV Jongeren actie rond de proble
men van de jobstudenten (foto VA)
20
