"Ook in lan
den waar het
systeem van
gezondheids
zorg gepriva
tiseerd is,
stijgen de
uitgaven
enorm"
Op consultatie bij
jg. 64 nr. 8 oktober 2002
Frank Vandenbroucke (federaal minister van Sociale Zaken, sp.a): "Langdurige ziekte mag niet
tot armoede leiden." (foto Hendrik De Schrijver)
daad effect heeftgenereert, maar
niet op lange termijn. De eerste
maand na de eerste campagne
daalde het gebruik van antibiotica
met ruim 20% procent, maar vier
maand later was
dat effect hele
maal weg. Er blijft
dus een enorme
druk, onder meer
vanuit de
industrie, om die
producten voor te
schrijven. Het is in
aanzienlijke mate
een gevecht tegen
commerciële
belangen. We
moeten die eerste
actie zeker herha-
lendergelijke
acties zeker her
halen."
NACHTWINKEL
- U wilt ook op
andere vlakken
sensibiliseren. Op
welke domeinen
kunnen nog cor
recties worden
doorgevoerd?
Frank
Vandenbroucke: "Ik vind dat men
sen iets te gemakkelijk een beroep
doen op de spoeddienst van een
ziekenhuis. Dikwijls gaat het over
problemenbetreft het zaken waar
voor ze net zo goed de huisarts kun
nen raadplegen. We zijn dan ook
van plan om een campagne op te
zetten waarinbij we de mensen uit
leggen wat de rol is van een huis
arts. Nu heeft een deel van de
bevolking de neiging om de
gezondheidszorg te beschouwen
als een nachtwinkel, waar je op elk
moment van de nacht moet kunnen
binnenlopen als je daar zin in hebt.
In ziekenhuizen is dat inderdaad
mogelijk, maar dan kom je wel
binnen in een omgeving die zeer
veel kost aan de sociale zekerheid.
Daar staat een hele batterij van
apparatuur klaar, die men dan ook
wel eens laat draaien, af en toe ook
als dat niet nodig is. Dat is geldver
slindend. Als een huisdokter het
probleem oplost, weegt dat veel
minder door op de sociale zeker
heid. Ik dring er bij artsen en zieken
huisdirecties dan ook op aan om
zorgvuldig om te springen met dat
vele geld. Er komen tevensook
maatregelen in dat verband: vanaf 1
oktober volgen we de kosten op die
ziekenhuizen veroorzaken voor
standaardingrepen als een appen
dix wegnemen, catharact of een
liesbreuk opereren en welke kosten
een ziekenhuis teweegbrengt voor-
inzake bloedonderzoek, medische
beeldvorming en dergelijke. Die
kosten blijken immers grondig te
verschillen naargelang de instel
ling, wat op zijn minst vreemd is.
Ziekenhuizen die
daarin systematisch
overdrijven, zullen
ons moeten terug
betalen. Zij verspil
len immers geld van
de sociale zekerheid.
Dat sommige art
sensyndicaten dat
niet graag horen,
spreekt voor zich.
Maar ik vind dat
iedereen zijn verant-
woordelijkheid
moet nemen tegen
over het geld van de
sociale zekerheid.
Het is voor mij
essentieel dat er
veel aandacht en
geld wordt besteed
aan een degelijke
gezondheidszorg,
maar tegelijkertijd
wil ik elke euro die ik
uitgeef, eerst twee
keer omdraaien."
DE BIERKAAI
- U moet niet alleen opboksen tegen
artsensyndicaten, maar binnen de
regering ook tegen het liberale dis
cours dat de beste gezondheidszorg
de goedkoopste gezondheidszorg is.
Hoe brengt u hen op andere gedach
ten?
Frank Vandenbroucke: "Dat stand
punt bestaat inderdaad bij sommi
ge liberalen. Maar ze hebben onge
lijk. Goedkope schoenen zijn niet
noodzakelijk goede schoenen.
Bovendien heb ik de indruk dat die
genen die verkondigen dat de uit
gaeven voor de gezondheidszorg
veel te snel de hoogte ingaan, niet
goed weten wat er elders in de
wereld gebeurt. Ook in landen waar
het systeem geprivatiseerd is, zoals
in de Verenigde Staten, stijgen die
uitgaven enorm. Dat heeft te
maken met veroudering van de
bevolking, met nieuwe behoeften
en mogelijkheden. Het verschil is
dat in de Verenigde Staten 30 mil
joen mensen helemaal niet zijn ver
zekerd tegen ziekte. Voor zo'n sce
nario pas ik. Maar dat de uitgaven
zullen stijgen, staat niet ter discus
sie. De vraag is alleen hoe we die
inspanning verdelendat aanpak
ken."
- Is het geen gevecht tegen de bier
kaai? Wordt solidariteit niet een
ouderwets woord uit vervlogen tij
den?
Frank Vandenbroucke: "Ik denk het
niet, hoewel ik daar enkele jaren
terug nogal pessimistisch over was.
Maar nu zie ik de slinger terugke
ren. Al blijft het een moeilijk
gevecht. Je moet bijna in de sector
zitten om te begrijpen hoe het
komt dat die uitgaven onvermijde
lijk stijgen. Onlangs draaide ik een
dag mee in een rustoord. De
gemiddelde leeftijd van de bewo
ners daar was 84 jaar. Dikwijls gaat
het om zeer zorgbehoevende men
sen. Er is duidelijk een verschil met
de rusthuisbewoner van twintig
jaar geleden. Die was jonger en
minder afhankelijk. Bovendien
draaiden veel rustoorden in
Vlaanderen vroeger op religieuzen.
Ook dat is voorbij. Je hebt er nu te
maken met personeel dat, zeer
terecht, fatsoenlijk wil betaald wor
den."
- Uit een Studio Brussel-enquête van
enkele maanden geleden blijkt dat u
zeer goed beoordeeld wordt door
jongeren. Nochtans bent u niet
meteen het meest sexy thema bezig.
Bovendien tracht u zich ook niet
populair te maken via allerlei TV-
programma's. Wat is het geheime
recept van VdBb?
Frank Vandenbroucke: "Eerst en
vooral heb ik zo mijn twijfels over
de waarde van dergelijke peilingen.
De enige peiling die telt, zijn de ver
kiezingen. Maar als u toch een con
clusie wil: mogelijk toont het aan
dat de jongeren niet tegen solida
riteit zijn. In die zin is de huidige
jongerengeneratie anders dan die
van pakweg vijftien jaar geleden.
Tegelijkertijd wordt het geappreci
eerd dat ik die solidariteit zuiver wil
houden en het bijgevolg aandurf
om mistoestanden met min of
meer harde hand aan te pakken."
Dit interview verscheen eerder in Tribune,
het maandblad van de ACOD (zie ook
www.acod.be). We hernemen het hier
met toestemming van en dank aan de
ACOD.
