I
"Politiek is het schoonste beroep ter wereld"
Op de schoot bij
zijn anonieme werk-
mieren geworden
Parlementsleden
jg. 64 nr.io december 2002
GRACIENNE VAN NIEUWENBORGH
moet u kiezen. Wat wordt het dan:
Brussel of Aalst?
Gracienne Van Nieuwenborgh: "Dat
kan ik nu niet zeggen."
- Omdat u er
zelf nog niet uit
bent of omdat u
het nog niet
kwijt wil?
Gracienne Van
Nieuwenborgh:
"Omdat ik het
nog niet kwijt
wil. Maar dit is
bijzonder voor
barig. Wie weet
wat de provin
ciale kieskrin
gen ons zullen
brengen? Dat
geldt trouwens
ook en in de eerste plaats voor de
federale verkiezingen volgend jaar.
Wat een gepuzzel! Daan Schalck is
op een strijdplaats terechtgekomen
en is dus helemaal niet zeker dat hij
terug naar Brussel mag. Magda De
Meyer wilden we als eerste opvol
ger, maar die plaats is, net als de
tweede effectieve, voorbehouden
vooreen Spiritist. Voor Magda is het
dus bang afwachten."
- Maar u gaat dus naar het Vlaams
parlement. U was er al eens vier jaar,
uw dada was toen onderwijs. Hoe is
het bevallen?
Gracienne Van Nieuwenborgh: "Ik
had toen de commissies Cultuur en
Onderwijs, inderdaad. De toenmali
ge coalitiepartner was de CVP, dus
wat de onderwijscommissie betreft
was dat niet eenvoudig. Ik moet er
waarschijnlijk geen tekeningetje bij
maken. Die CVP had toch wel een
aparte vergadercultuur. Het
gebeurde dat een van hun commis
sieleden verhinderd was en zich al
dan niet liet 'vervangen. Soms
kwam je pas tot een akkoord na
urenlang vergaderen en kon je pas
's nachts naar huis. Op de eerstvol
gende commissievergadering
kwam het verhinderde lid dan
doodleuk zeggen dat hij of zij zich
niet in het akkoord kon vinden en
we konden van voren af aan begin
nen. Die vergaderingen vonden
meestal plaats op het Martelaren
plein. Ik heb dat altijd de meest toe
passelijke plaatsnaam van Brussel
gevonden (lacht). Het is een heel
drukke periode geweest: het basis
onderwijsdecreet, de lerarenoplei
ding, de leerplannen, de samenvoe
gingen van de hogescholen."
- U was schepen van Onderwijs en
Cultuur en u zetelde als Vlaams par
lementslid in de Commissies
Onderwijs en Cultuur. Dat moet
ongetwijfeld een voordeel zijn
geweest?
Gracienne Van
Nieuwenborgh:
"Ik heb die com-
missies
gevraagd
omdat ik er in
Aalst al mee
bezig was. Dat
lukt niet altijd,
je krijgt niet
steeds wat je
vraagt, maar ik
heb toen geluk
gehad. Het is
een heel inte
ressante perio
de geweest. Het
decreterend werk is wel eventjes
wennen. Je trekt naar Brussel met
het idee van 'en nu gaan we er eens
invliegen', maar je wordt gauw met
je beide voeten terug op de grond
gezet. Heel positief was dan weer
dat je mensen tegenkomt uit het
brede onderwijsveld. Je verwerft
heel veel andere inzichten en je
krijgt dus een veel beter totaal
beeld. Bovendien leer je de com
plexiteit kennen van het decreetge
vend werk. Er komt nogal wat stu
die bij kijken, wat ik als zeer leerrijk
heb ervaren. Het meest positieve
echter vond ik de combinatie sche
pen-parlementariër. Begrijp me niet
verkeerd: ik ben tegen cumul en ik
zal daar in 2004 indien nodig ook
naar handelen - u mag dit als een
statement beschouwen - maar het
had zo zijn voordelen. Als schepen
sta je met je twee voeten in de rea
liteit. En dan merkje datje met heel
mooie theoretisch sluitende decre
ten soms zeer rare dingen veroor
zaakt op het veld. Vandaar de vele
wijzigingen. Als schepen heb je een
veel nauwere band met het veld en
in mijn geval met dat stukje waaro
ver ik de bevoegdheid had in Aalst
en waarover ik debatteerde in de
commissies in Brussel. Ik had dus
het voordeel dat ik problemen kon
detecteren die je normaliter vanuit
Brussel niet ziet. De combinatie van
de twee mandaten vond ik dus wel
zeer zinvol en zinnig. Je kon dingen
rechtzetten nog voor ze gebeurd
waren."
- Uw schepenmandaat hielp u bij uw
parlementair mandaat en vice versa.
Als politica werd u er dus beter van.
Maar werd ook Aalst er beter van?
Gracienne Van Nieuwenborgh: "Zo
eng zou ik het niet durven stellen,
Straks volgde Gracienne Van
Nieuwenborgh in het Vlaams parle
ment Herman De Loor op. Voor haar
betekende dit een terugkeer.
Genoeg reden voor een gesprek.
In januari 1977 bezette de jonge
gezellin en toneeldiva Gracienne
Van Nieuwenborgh voor het eerst
een politieke zetel, die van raadslid
in de Aalsterse gemeenteraad.
Twaalf jaar later werd ze schepen,
een mandaat dat ze nog steeds
bekleedt. In 1995 was het lot van de
apparentering haar gunstig gezind
en kregen Herman De Loor en
Jacques Timmermans onverwacht
haar gezelschap in het Vlaams par
lement. Omdat zoiets zelden twee
keer lukt en natuurlijk ook omdat
de resultaten in heel Vlaanderen
tegenvielen voor de SP, moesten
Herman en Jacques het na de ver
kiezingen in 1999 zonder de
Aalsterse drive zien te rooien in
Brussel. Herman deed het bij de
gemeenteraadsverkiezingen van
ruim een jaar later echter zo goed -
business as usual - dat hij besloot
de mandaten van burgemeester en
parlementslid niet te lang te combi
neren en de fakkel over te dragen
aan Gracienne. Dat is ondertussen
gebeurd. Eind december legt zij
voor de tweede maal de eed af.
Na de gemeenteraadsverkiezingen
zal een schepen of burgemeester
die parlementslid wordt zich, indien
hij of zij dat wenst, in zijn gemeen
te kunnen laten vervangen. Omdat
dit nu nog niet mogelijk is en
omdat de legislatuur van het
Vlaams parlement over anderhalf
jaar al afloopt, zal Gracienne tijde
lijk cumuleren. Is dat wel gezond?
Gracienne Van Nieuwenborgh: "Ik
ben zelf tegenstander van cumul, ik
ben bijvoorbeeld de enige in het
Aalsterse schepencollege zonder
andere beroepsbezigheden dan de
politieke. De periode is echter zoda
nig kort, dat ik het dus even voor
lief zal moeten nemen."
- Stel dat de kiezer u in juni 2004
opnieuw naar Brussel stuurt, dan
Gracienne Van Nieuwenborgh over de Teletubbies: "We moeten opletten dat als we een paar
spelers verliezen, we niet ook nog eens de bal kwijt geraken." (foto Hendrik De Schrijver)
