Een doel voorbij gestreefd.
liet Congres van frauscbe Bakkers
gehouden ie Parijs 20-28 Juni 1884
Het is een treurig feildat de politiek zicli
hier te lande overal nestelt,den neus in alles
steekt.
Zij zal er echter nooit nimmer in
slagen door tc dringen tot de 15akk.ersgax.et.
Wij stellen ons uitsluiten:d vóór ie spre
ken over zaken, welke Brood- Koek- en
Banketbakkers, als zoodanig,belang inboe
zem n of althans kunnen inboezemen. I'in
belaugen hebben allen gemeen, tot welke
partij zij ook behooren.
Wil een onzer lezers echter op de hoogte
blijven van den poli:leken toestand, wil
liij weten welk kwaad de andere partij
gedaan heeft hij logge do Bakkersgazot
gerust ter zijde. Hij zal er niets in vinden
wat de - algemeer.e zaak - betreft, maar
alleen dingen die hem en zijn stijl aangaan.
Wij gevoelen geen lust In t aaut il partij
bladen nog eens te gaan* vergrooten, met
een uitsluitend voor lirood- Koek- en Ban
ketbakkers.
Gaarne erkennen wij de laatste te zijn,
die het zullen afkeuren dal ieder enne staat
kundige meeniiig hebbe. Wy leven in een
vrij laud en die vrijheid brengt 111 de eerste
plaats mede, dat elk zijn heil moge zoeken
daar waar hij het meent te kunnen vinden.
De een zoekt hel op deze, de andere op die
wijze. Daardoor ontstaan de partijen
daardoorheeft oc-ne partij recht van bestaan.
Maar vrijheid roepen ook wij in vrij
heid namelijk om ons te houden buiten
alle partijen.
Wij behouden ons devrijheid vóór.om ons
papier te koopeu en onze gazet te laten
drukken waar wij het goedkoopste en het
beste terecht kunnen, zonder dat wij vragen
zullen - Mijnheer tot welke partij behoort
u Dat gaat ons niet aan.
Wij behouden ons het recht voor, om de
belangen voor tc sfaau van alie Brood-
Koek- en Bankethakkers,011.laiigezienliunne
denkwijze op politiek gebied. Die raakt ons
niet.
Wij behouden ons de vrijheid voor,om alle
mededeeliugen op te nemen welke eenige
Bakkers-Vereenigipg ons toezendt, onver
schillig of die vereening tot deze of gene
partij behoort. Dat is hare zaak, niet de
onze.
Wij kennen niet anders en wij willen
steeds niet anders kennen dan een papier
fabrikant, een drukker, ecu bakker, ecne
Bakkers- Vereeniging.
Wij behouden 011s nog méér voor.
Wij behouden ons óók vóór,omalle adver-
tentieu, reklamen, ingezonden si ukken of
onverschillig welke andere ailikelen, die
iets anders ten anderwerp hebben dan
zaken in verhand staande met het Brood-
Koek- eu Banketbakkersbedrijf te weige
ren en wij geven bij voorbaat dc verzeke
ring, dat wij de opneming van al wat
andersdenkenden kan kwetsen, steeds on
verbiddelijk weigeren zullen.
Keen, neen, driewerf neen, we willen
zeggen zal.
- U zijt toch niet boos op me, vadertje?»
Wel neen, jongen lief, zeker niet. lu-
dien ge verliefd zijt op Dora, moet ge haar
trouwen. Maar vraag haar nog niet. In
uwe plaats zou ik haar eeu paar dagen
eens niet ontmoeten in geen geval vóór
dat ge mij weder gesproken hebt.
Mijnheer Bloemveld ging nu weêr zitten
en nam zijn boek ter hand. Willem begreep,
dat liet gesprek hiermee uit was. Het be
vredigde hem wel niet geheel, maar het
had toch nog erger kunnen zijn. Hij had
zich voorbereid op zijns vader toorn, die
zich niet dikwijls vertoonde, maar toch
genoeg om hij hem de herinnering daaraan
levendig te houden. Aan dit gevaar was hij
althans ontkomen.
De heer Bloemveld vaseen rijke koopman
in een provinciestad. Zijn zoon maakte deel
uit van delirma.en strekte haar tut sieraad.
Brand was de boekhouder en oudste he
diende reeds tien jaar lang.
Hij was de zoon van een bankier in eene
nabijgelegen stad, eu bij zijn in dienst tre
den was liet eene stilzwijgende afspraak,
dut hij eerlang patroon zou worden. Even
wel, het eene jaar na het andere ging
voorbij, en hij bleef steeds klerk, oischoon
hij gaandeweg de oudste geworden was.
Dit was voor velen een raadsel, niet het
minst omdat hij, wanneer men hem naar
de reden hier van vroeg, steeds het ant
woord schuldig bleef, liet heette dat de
patroon «iet bijzonder op hem gesteld was;
anderen zeiden, dat mijnheer Bloemveld
een stug en onvriendelijk man was; die
met ons uitsluitend vak-orgaan de reeds al
te groote klove, welke bestaat tusschen de
Bakkers, niet nog wijder maken. Integen
deel, wij zouden ons gelukkig rekenen als
wij er iets aan koudon bijdragen allen te
doen inzien dat men als Staatsburger zeer
goed in meening kan verschillen, maar
elkander als Bakker toch de broederhand
kan reiken. Er zijn immers nog belaugen
genoeg die aan alle Bakkers gemeen zijn,
zonder dat de politiek er mede gemoeid is.
Welnu, die gemeenc Bakkersbelangen,
eu die alléén, willen wij voorstaan 1
Men zegge ons niet dat eene samenwerking*
\..n alle vakmannen eene hersenschim is.j
Wij zullen dadelijk het tegenbewijs leveren*
eu dat doen door een voorbeeld te noemen J
één onkel voorbeeld, het is waar, maar een
aidociul.
De Antwerpsche Tentoonstelling
Ieder is het er over eens, alle pagjijeV
goten lut elkander toe, dat het wélslagen
der Antwerpsche Tentoonstelling verzekerd
is. Welnu, in liet Antwerpsche Komitcit
zijn i.lie partijen vertegenwoordigd. Die
hecr'*n werken dagelijks eendrachtiglijk
sameu tot volvoering van degrootsche laak,
welke zij op zich hebben genomen
Er zijn t urigo p atijmannehonder,zoowel
van den oenen als wm den anderen kant
maar, zuodru zij samen komen om te ar
beiden, om te overleggen hoe zij hunne
omvangrijke onderneming wel tot het beste
einde zuilen brengen, sluiten zij hunne
partijschap buiten de deur, hebben zij niets
anders voor oogeu dau hunne Tentoon
stelling», en weten zij elkander te waar-
deereu.
Te Brussel gaat het precies hetzelfde.
Eeu ministerie van de eene kleur gal aan
vankelijk zijn steun aan de zaak. Een van
de andere kleur onderschreef wat het eerste
gedaan had en ging voort op den weg vau
ondersteuning.
De breede commissie van omstreeks 1100
leden over liet geheele land benoemd telt
ook mannen van alle richtingen.
Als men de namen van al de oprichters,
van al de uitvoerders der Tentoonstelling,
van allen die medewerken aan hare tot stand
koming, in eeu zak werpt en dio zak dan
owschudt, zal elke partij telkens eeu naam
zien hoven komen, die tot de hare behoort.
E11 inderdaad,dc zaak gaat er niet slechter
door. Het tegendeel is waar. Juist daardoor
is haar slagen mogelijk geworden 1
Lol aan :.l die mannen, die verstandig
genoeg blijken te zijn om onderscheid te
maken tusschen politiek en wat daarbuiten
ligt.
Moge hun voorbeeld navolging vinden bij
anderen in de eerste plaats bij dc Bakkers.
Mogen ook zij gaan begrijpen, dat men
wezen kan, wat men wil, maar dat men
toch ook Bakker blijft.
Al wat wij zeiden van politieke partijen
is op geheel dezelldc gronden natuurlijk
iets tegen zijn oudsten klerk had eu hem
daarom met in 't oogloopendo onverschil
ligheid bejegende. Maar vreemd genoeg,
de man, die de eerste was 0111 zich hierover
te beklagen, deed dat juist niet. Branp
sprak zelden over zijn patroon, en als hij
het deed, was het steeds om hem te prijzen.
De wereld zei die Brand is een sukkel,1
hij laat zich alles zeggen.
K'ietteinin was ieder overtuigd vau '3
klerks bekwaamheid. Dit was Willem ook
opgevallen en hij vond het zóó onrecht
vaardig, dat de man maar in die onder
geschikte betrekking bleef dat hij zijn
vader uaardc reden er van gevraagd had.
Die vraag weid echter zoo slecht ontvan
gen, dat Willem niet meer er over begon.
Maai nu hij Dora wilde trouwen waren
de bordjes verhangen. Hij moest weten wat
de zonderlinge verhouding betcekende tus
schen zijn vader eu Brand, en, zooals
we gezien hebben was hij recht op
zijn doel afgegaan. Hoe meer hij er over
nadacht, hoe minder lust hij gevoelde
Brand te spreken het kon voor hen beiden
wel eens onaangenaam zijn. Op het kantoor
was eeu onderhoud moeilijk; ging hij naar
zijn huis, dan zou liij waaischijulijk Dora
z.en, hetgeen Lij opzettelijk wilde vermij
den. liij had zicli nog niet aan haar ver
klaard, en stelde zijn uauzoek uit, overeen
komstig den raad zijns vaders. Hij zou het
maar per brief aldoen. Hij zette zich voor
zijn schrijftafel en bedacht zich niet lang
0111 het volgende laielje op te stellen
Wo> dl vervolgd.)
ook van toepassing op godsdienstige mee
ningen
Eu hiermede hebben wij voor goed over
dit onderwerp afgedaan.
Iedereen kan nu weten dat de Vlaamsche
Bakkersgazet geen partijblad is, maar een
vakblad.
Wij willen met ouze lezers niet alleen in,
wij willen ook uitsluitend met hen over de
Bakkerij praten.
In ons proefnummer zeiden wij, dat
wij ons voorstelden een lijst op te nemen
van Bloemhanddaren. (maalders enz.),
die hun klanten hebben ontslagen van
aangegane verbindtenissen tegen v oor-
maligo hooge bloemprijzen.
Wij zijndie belofte nagekomon. Echter
hebben, wij tevens de wetenschap er
langd, dat wij niet de gewenschte dui
delijkheid in acht genomen schijnen te
hebben om onze juiste bedoeling weer
te geven.
Een geheel ontslag toch van aange
gane verbindtenissen zouden de maalders
moeilijk kunnen geven. Zij hebben een
groot gedeelte van hun graan gekocht
tegen huogereprijzen en kunnen nu met
den besten wil van de wereld geen ont
slag geven van een aangeganen koop.
Zij kunnen dat evenmin doen als een
bakker, die bloem heelt gekocht tegen
den vroegeren prijs eu dat zijn er
velen zijn brood kan afslaan voor
dat hij dien duren bloem verbakken
heeft. Zoo wel de een als 'de ander zou
zich daardoor aan ondergang bloot
stellen
Onze bedoeling was alléén de adressen
der Bloemhandelaren (maalders enz.) te
vermelden, die, rekening houdende met
de groote daling der marktprijzen, hun
klanten zijn te gemoet gekomen in de
nakoming hunner overeenkomsten, hun
het voldoen aan hunne verplichtingen
hebben vergemakkelijkt.
Als zoodanig moeten dan ook de firma s
beschouwd worden, wier namen wij tot
dus verrein onze lijst hebben opgenomen.
Om in hit vervolg elk misverstand te
voorkomen hebben wij het hoofd onzer
lijst veranderd en geven wij nogmaals
de daarin voorgekomen namen.
Vervolg
De voorzitter de Hr. Gatincau geeft nog
eenige toelichtingen tot de belangrijke rede
des heeren Droual.
llij zegt onder anderen dat op sommige
plaatsen de zetting nog plaats heeft volgens
de graanprijzen. Daardoor wordt alleen de
prijs der bereiding getroffen. De hoedanig
heid van het brood, bij gevolg de verbrui
ker,lijdt daardoor.
De Hr. Pascal, afgevaardigde van Mar
seille, zegt dat daar ter stede de broodzet
ting altijd dienst doet bij den kiesstrijd.
DeHr. Toury, van St-Deuys, doet voor
lezing van het rapport uit naam van de
tweede commissie.
In tie eerste plaats wijst het rapport er
op, dat de commissie geen vrijheid voor de
bakkerij verlangt om duurder of slechter
brood te verkoopen.
In tegendeel staat de overtuiging dei-
leden vast, dat, als de Regeeriug gevolg
geeft aan liet rechtmatig verlangen dei-
bakkers, zij aan de arbeidende klasse een
grooten dienst zal bewijzen, want deze zal
daardoor altijd goed en voedzaam brood
erlangen.
Eeu tweede voordeel zal zijn, dat het
kapitaal zich ook met dezen tak vau nijvor-
heid zal gaan inlaten waardoor lnj lot
grootere ontwikkeling zal. ge bracht worden.
Er z.ulleu dau bakkerijen op groote schaal
verrijzen, welke naar evenredigheid minder
kosten zullen hebben eu dus goedkoop
brood zullen Icunueu leveren, hetwelk aan
iedereen zonder uitzondering ten goede zal
komen.
Het is in de bijeenkomst der 2' commissie
merkt dellr. Toury op reeds gebleken
dat op de plaatsen waar geene zetting
bestaat, liet u-ood vau betere hoedanigheid
is, zonder da som duurder te wezen Daar,
waar tot de zetting wordt overgegaan, ge
bruiken de bakkers eeu minder soort bloem
0111 zooveel mogelijk op dc bereiding te
kunnen verdienen.
Het is ook gebleken dat de meeste grie
ven, bij het Congres van verschillende bak
kers ingekomen, hun oorsprong vonden
in den kiesstrijd.
De hr. Toury haalt veschillende voor
beelden aan om te doen uitkomen, hoe
sommige maires met de bakkers handelen
als de kat met de muis.
Te Laval 0. a. lieten de bakkers in 1861
buitenlandschenbloem komen.De mairc liet
dien onderzoeken, verklaarde hem schade
lijk voor de ezondheid en verbood het
verbruik er van.
Eenigeu tijd later kocht hij echter voor
eigen rekening dien zelfden bloem en liet
de bakkers aanzeggen dat zij dien verbak
ken moesten, onder belolte dat hij hun dan
5 francs bakloon per oven zou toestaan.
Drie dagen later ging hij cveuwelde zet
ting verlagen, in plaats van verhoogen.
Tc Marseille is binnen 18 jaren tijdsde
zetting zes maal afgeschaft en weêr inge
voerd geworden.
Te Moulin-Engilbert Nièvrej voert de
maire zetting in op de volgende gronden
Overwegende, de graan- en bloem
prijzen
Overwegende de vooruitzichten van
den te veld staanden oogst.
De vooruitzichten van den te veld
staanden oogst't Is waarlijk wel zoo 1
Men zegt wel eens gaat Spr.voort
dat het brood alles is. Dat is echter te ver
gaan het is volkomen waar, dat het een
der eersten levensbehoeften uitmaakt; maar
alles is het niet.
Weet ge wanneer het brood alios is?
roept de hr. Toury uit.
Als eeu kaudidaat voor de gemeente
raad zich populair wil maken, om zeker te
zijn, dat hij gekozen wordt! Als hij er de
broodkwestie bij inhaalt, komt hij er altijd
Yast1 n
Tot dusverre heeft de bakkerij steeds het
slavenjuk gedragen was zij onderworpen
aan alle staatkundige kuiperijen. Frank
rijk, dut buiten Europa het allereerst het
seiu heelt gegeven tot opheffing der slaver
nij, legt iu zijn eigen land de beoefenaren
van een geheel vak aan banden. En dat
gebeun in liet beschaafde Europa,in het jaar
1S84-, 95 jaar na de groote omwenteling,
in ecne Republiek waar bijua al de afge
vaardigden, die haar moeten verdedigen,
gekozen zijn door kiezers, die aan liet hoold
van lain programma hadden geschreven
Vrijheid, Gelijkheid eu Broederschap 1
Spreker eindigt met de 7raagzijn wij
met het oog op de vrijheid, welke in Frank
rijk beslaat, inderdaad vrij
Neen. Moi sten wij het zijn? Ja.
Luide er ondubbelzinnige toejuichingen
vallen deu hr. Toury hierna ten deel, ter
wijl hij van den voorzitter gelukweuschin-
gen ontvangt voor zijn zaakrijk verslag.
De voorzitter merkt nog op,dat er maires
zijn, die des zomers, als zij zeil veel ar
beiders aan het werk hebben, aan wie zij
de kost moeten geven, de zetting invoeren,
maar deze weêr afschaffen zoodra zij die
werklieden hebben weggezonden.
Verschillende sprekers, als de Heeren
Gamillc Delprat, van Agen, Péchegut, vau
Toulouse, Ferrin, van Besangou en Du-
meige, van Soissons, halen nog voorbeelden
aan van den willekeur van enkele maires of
stellen de onhoudbaarheid vau den huldigen
toestand van de Bakkerij in het licht.
De Hr. V. Berruer, vau Parijs, vestigt
de aandacht op het feit, dat het meel
niet aan zetting onderworpen zijnde, deze
alleen de bereiding en de onkosten van den
bakker trefthet loon der gasten, den huur
eu idle andere noodzakelijke uitgaven on
kosten die elk oogenblik veranderen en
daarom onmogelijk met juistheid geschat
kunnen worden, lletis voor eeu mairo alleen
daarom reeds onmogelijk de werkelijke
waarde van het brood vooraf te bepalen.
De lieer Delhomme, van Avignon, spreekt
over de jongste werkstaking der bakkers te
Villeneuvc-les Avignon. Een maire zou bij
die gelegenheid gezegd hebbeu
Ik moet tot eiken prijs goedkoop brood
n hebbeu als gij dat niet bakken kunt van
bloem, dan moet ge maar zemelen ge-
bruiken. Ik verlang uiet dat ge arm wordt,
maar ik wil ook niet dat ge geld zult
verdienen.
(Slot volgt.)
Ons bekend geworden
BUoeniliuiuielaren, «lie hun
kalanten liet nakomen van
aangegane verbindleuiissen
tegen voormalige hooge
prijzen hebben vergemak
kelijkt.
Romy &C° WijgmaelVau der Stuckcn
Wrede, Antwerpen Geeraerts, Aalst.
Voor mededeeliug van verdere adressen
houden wij ons aanbevolen.
