ER SCHEELT WAT AAN
DE SINAASAPPEL
DIE JE EET
Althans toch aan de sinaasappelen
van het merk „outspan" en „cape
fruit". Dit soort fruit vind je ook in
heel wat Aalsterse winkels en groot
warenhuizen.
De outspan en cape fruit vruchten
zijn afkomstig van plantages in Zuid-
Afrika waar de zwarte bevolking te
gen een hongerloon de plantages be
werken voor de blanken die er met de
winsten van door gaan. En het is je
wellicht ook bekend dat diezelfde
blanke minderheid in Zuid-Afrika
het overgrote deel van de bevolking,
de zwarten, met alle mogelijke mid
delen onderdrukt en een menson
waardig systeem van rassendiskrimi-
natie in stand houdt. In deze praktij
ken worden zij door heel wat Wester
se landen gesteund, waaronder ook
België. Tegen dit alles voeren een
aantal aktiegroepen en bewegingen de
„Boycot Outspan Aktie" om het land
onder druk te zetten en te dwingen
de zwarten de rechten te geven die
hen toekomen. Nyerere, president
van Tanzania, omschrijft zijn motiva
tie om deze aktie te bevorderen als
volgt
„Kunnen wij in alle eerlijkheid een
systeem veroordelen en tegelijkertijd
er gebruik van maken om de goede
ren te laten produceren die wij kopen
en daar dan met een zuiver geweten
genoegen in scheppen Klanten van
een bedrijf doen toch zeker meer om
het in stand te houden dan de aan
deelhouders ervan. Wij die Zuid-Afri
kaanse goederen kopen, doen meer
ter ondersteuning van het systeem
dan de nationalistische regering of na
tionalistische industriëlen,
leder van ons kan zijn eigen steun aan
het Zuid-Afrikaanse systeem onttrek
ken door te weigeren om Zuid-Afri
kaanse goederen te kopen. Miljoenen
mensen over heel de wereld steunen
de Z.-Afrikaanse regering op deze wij
ze en zij kunnen hun steun terug
trekken door te boycotten. Volgens
mij is dit de enige manier om werke
lijk inhoud te geven aan onze afschuw
van het systeem en om de sympathie
ke regeringen in de wereld aan te
moedigen tot daden.
Ik moet er de nadruk op leggen, dat
de boycot in wezen een terugtrekken
van de steun is die ieder van ons ver
leent aan de racisten in Z.-Afrika
door hun goederen te kopen.
In heel direkte zin zijn wij zelf deel
van het systeem dat wij verafschu
wen, omdat wij het ondersteunen, er
de lopende kosten van betalen
WEIGER OUTSPAN EN
CAPE FRUIT
T-DANSANT OP HET
KERKHOF TE AALST
Hartverkwikkend is het om op zon
dagnamiddag op het kerkhof te lopen,
terwijl je de muziek van het nabijge
legen voetbalveld over je heen hoort
spoelen.
Hartverkwikkend is het om dan te
moeten horen „Ik wil met je dan
sen", en ander geleuter.
Hartverkwikkend is het ook om te
zien hoe de graven als tribune gebruikt
worden.
Een tip voor de kaartjesverkoper,
misschien
EN NOG VOETBAL
Als het ooit eens brandt op het Enge
lenplein nabij het voetbalveld van de
Eendracht en dan nog juist als er een
match is, raden we de bewoners van
de huizen nabij desbetreffend plein
aan zelf te blussen.
Immers, gans het plein staat dan vol
wagens en de brandweer zou onmoge
lijk daar doorgeraken.
Aan datzelfde voetbalveld bij dezelf
de match viel het op dat gans de
H. Hartlaan volgeparkeerd stond.
Niet rechts van de baan, zoals het
hoort, wel in het midden (letterlijk).
De politie ziet echter niets. Ook als
het mis is in de H. Hartkerk, zien ze
niet goed.
Zijn de wetten soms veranderd voor
voetbal- en kerkgangers
TOEVAL
„Eindelijk", riepen de bewoners van
de Alfons van de Maelestraat te
Erembodegem, toen hun te smalle
straatje eenrichtingsstraat werd.
Doch... was het juist toeval dat enkel
dat stukje waar de vrachtwagens van
een onderneming in bouwmaterialen
vroeger zo moeilijk doorkonden, een
richting werd
Op de koop toe was dit stuk een tijd
je geleden nog verbreed. Waarom dan
juist daar die maatregel en voor de
levensgevaarlijke rest niet
Toeval
KINKEN IN DE
KABEL
Radioliefhebbers in de kou
Er is nogal wat heibel geweest rond
de kwaliteit van de beelden, die via
de (soms gewraakte) zwarte kabeltjes
op het scherm in des burgers huiska
mer verschenen.
Naar verluid werd hieraan door de
plaatselijke maatschappij in de mate
van het mogelijke verholpen.
Edoch Een niet te verwaarlozen
deel van de abonnees wordt nog steeds
schandelijk verwaarloosd.
In de reklamefolders voor kabel staat
o.a. vermeld dat ook een 15-tal FM
radioprogramma's doorgestuurd wor
den en dit met een kwaliteit die ste
reo-ontvangst mogelijk maakt.
De fervente aanhanger van het luister
kastje krijgt vizioenen van eindelijk
heerlijk helder ongestoord luisterge
not, bandopnemerfanaten zien nieu
we horizonten voor hun Vu-metertjes
opengegaan.
IJDELE HOOP I
Niet alleen zijn er van de 15 beloofde
zenders doorgaans niet meer dan 10
beluisterbaar, maar wat erger is de
ontvangst van deze zenders wordt
veelvuldig gestoord of valt meermaals
Een paar honderd meter verdei
gewoon weg.
Interferentie, zeer storende fluitto
nen bij stereo... boemannen van de
hifi-liefhebber, zijn schering en inslag.
Gelukkige bezitters van een goede di-
pool FM antenne moeten we aanra
den deze niet van de hand te doen
(althans voorlopig) en we laten een
ballonnetje op voor een spoedige ver
betering van de kwaliteit van de ka
belradio.
Aarzel niet uw grieven kenbaar te
maken aan de maatschappij
WERK IN
EIGEN STREEK
In lange rijen staat men aan te schui
ven bij de Aalsterse stempellokalen.
Alsof deze miserie-lintworm nog niet
sprekend genoeg is, vindt de Generale
Bankmaatschappij het nuttig en ge
raadzaam om voor haar mastodont-
nieuwbouw, plomp neergezet in de
Si esegem kouters tussen Aalst en
Nieuwerkerken, Engelse stukadoors
aan het werk te zetten, in plaats van
vakmensen die nu de Aalsterse stem
pellokalen bevolken. Wettelijk is alles
in orde, het personen- en diensten-
vervoer binnen de Europese Gemeen
schap is immers vrij, doch met deze
kennis gewapend, ben je daar niet erg
vet mee, wanneer je meedrumt in de
doppersrij.
VERDIENSTELIJK
AALSTENAAR
De „Verstandhouding van Aalsterse
Persmedewerkers", die momenteel
19 joernalisten, persmedewerkers en
korrespondenten groepeert, organi
seerde medio december voor het eerst
de verkiezing van een verdienstelijk
Groot-Aalstenaar. Op de fusievalreep
kwam een klein-Aalstenaar, met een
groot-Aalsterse belangstelling en akti-
viteit uit de bus de 78-jarige Frits
Courteaux, aktief als lokaal histori
cus, heemkundige en publicist, die op
de vooropgestelde datum eind januari
zijn prijs niet in ontvangst nemen kan,
gezien hij op huwelijksreis is.