HEER VERGEEF HET HEN
DAT ZIJ HIER NAAKT
RONDLOPEN ZOALS GIJ ZE
GESCHAPPEN HEBT
Tjjdens de laatste verkiezingsstrijd
stond op sommige rondschrijvens te
lezen dat ook aandacht zou besteed
worden aan het naturisme. Of er van
deze beloofde tegemoetkomingen nu
iets zal in huis komen is nog niet be
kend. De vrouw die voor deze belofte
stond zal niet in de gemeenteraad ze
telen de partij waarvan zij deel uit
maakte, zit in de koalitie.
Inmiddels heeft ook het humanistisch
verbond gedacht dat het naturisme in
hun levensvisie past en richtte daar
om rond dit onderwerp een voor
drachtavond in. Twee inspekteurs van
het rijksonderwijs en één onderwijze
res vormden het informatief paneel.
De naturistenbeweging en het naakt
werden die avond geschiedkundig aan
de man gebracht, doelstellingen en
persoonlijke verhalen werden om
schreven.
De drie sprekers waren unaniem ak
koord over het feit dat naaktlopen
eerder louterend dan stimulerend
werkt. Men kan langs verschillende
overwegingen tot het naturisme ko
men, het zoeken naar rust, het willen
onttrekken aan de gemekaniseerde en
hipokriete samenleving, het verlangen
van de seksuele vrijheid.
Dikwijls begint men ermee thuis, in
gezinsverband. Niemand kijkt nog op
wanneer iemand het heeft over naakt
amen zijn met kinderen en echtge-
no(o)t(e), het is zelfs erg „in". De be
hoefte kan ontstaan om dit in groeps
verband te beleven. Men kan dat ter
gelegenheid van de vakantie en dan
trekt men naar het buitenland, het
kan echter ook in ons land, niet al
leen tijdens de zomer op terreinen
maar ook 's winters in sauna, zwem
bad en sporthal.
De avond door de „vrijzinnigen" ge
organiseerd, eindigde met een fel de
bat waaruit naar voren kwam dat na
turistenverenigingen in België niet zo
vrij zijn als men zou kunnen verwach
ten. Gelijkberechtiging, snobisme en
diktatuur zijn daar schering en inslag.
Echter, uit de reakties bleek dat in
Aalst zal gestreefd worden naar een
alternatieve vereniging. Het nieuwe
stadsbestuur wacht naar een officiële
vraag alvorens stelling in te nemen.
J.D.N.
Sinte Anna PATRONES
DER CROSSERS?
Het Aalsters stadsbestuur is altijd een
groot voorstander geweest van sport
beoefening door de jeugd. Alle lof
voor hun goede bedoelingen, maar of
het ook de bedoeling is dat een fiets
pad, zoals dat op de Sinte Annalaan,
meer lijkt op een trainingsparkoers
voor gevorderde renners durven we
sterk betwijfelen.
Het fietspad is in feite een school
voorbeeld van beveiliging van de
meestal als tweederangs-weggebrui
kers behandelde tweewielers sinds
mensenheugnis echter verkeert het
in zo'n slechte toestand dat (brom)-
fietsers in feite beter de mooie be-
tonbaan kunnen gebruiken.
Elke dag halen enkele honderden
leerlingen van het VTI soms halsbre
kende toeren uit in een (meestal mis
lukte) poging om dit Aalsters heuvel
landschap te doorkruisen zonder de-
fekt (zowel mechanisch als lichame
lijk).
Is het niet mogelijk, achtbare heren
van de stadsmagistratuur, in deze tijd
van werkloosheid, hiervan „werk te
maken
Het zou misschien minder arbeid
meebrengen voor de f ietsherstel Iers
maar de deficitaire ziekteverzekering
zou er wel bij varen.
ECHT GEEN
OPLOSSING VOOR
(BROM)FIETSEN
Elke zaterdagavond hebben bepaalde
winkels op de Grote Markt, o.a.
schoenwinkel MACH 3, het genoegen
hun deur gebarricadeerd te vinden
met fietsen en brommers.
We vragen ons toch af of het niet mo
gelijk zou zijn drie parkeerplaatsen
voor auto's op de Grote Markt om te
vormen tot een parkeerplaats voor
fietsen en brommers. Op een zelfde
oppervlakte zouden meer mensen
hun vervoermiddel kwijt kunnen. In
Nederland bijvoorbeeld vindt men zo
iets normaal, bij ons echter is dat ze
ker te ver gezocht
BESTUUR DER
STAD EN ORDE
Onlangs kregen de dokters van de
stad een rondschrijven van het sche
pencollege.
Wij stellen vast dat bepaalde van onze
personeelsleden geneeskundige at
testen indienen waarop de door de
behandelende geneesheer, vermelde
periode van werk ongeschiktheid
voorafgaat aan de datum van uitgifte
van hetzelfde attest.
Het College van Burgemeester en
Schepenen oordeelt dat dergelijke
werkwijze onregelmatig is en wenst
er U attent op te maken dat in de
toekomst dusdanige opgestelde at
testen volgens ons niet conform zijn
aan de Plichtenleer en ter beoordeling
zullen overgemaakt worden aan de
Orde van de Geneesheren.
Het is verrassend vast te stellen dat
het schepencollege met dergelijke in
formatie uitpakt.
Was een verwijzing naar eigen perso
neelsdienst hier niet meer op zijn
plaats Houdt de stad zich enkel be
zig met briefjes die „in orde" zijn
LUSTIG IS
HET ARBEIDERSLEVEN
Inflatie heeft soms nevenverschijnse
len die zeer verklarend zijn, voor het
uitzicht, houding en eerlijkheid van
bepaalde organisaties. Dank zij de in
flatie kan men aan de weet komen
dat organisaties die zichzelf sociaal
noemen, en hun roem er opdragen de
„weirkmensj" te verdedigen tegen de
boze listen en lagen van het kapitaal.
Helemaal niet de mens eerst plaatsen.
Maar er de voorkeur aan geven, te
doen alsof hun groene, rode of blau
we neus bloedt als het er op aan
komt op te treden, wanneer sommige
van hun leden een loonsverlies lijden
dat nogal verdacht schijnt te zijn.
Maar ja voor zes mensen komt men
op straat niet, en stelt men zijn moei
zaam veroverd plaatsje niet in gevaar.
De feiten in volgorde
1Een reeks van ongeveer acht ar
beiders wordt tewerkgesteld in
een bepaalde dienst, het loon
ligt boven de middelmaat en
wordt serieus aangedikt door
ploegwerk- en prestaties op zon
en feestdagen en soms veel over
uren.
2) Nieuwe dienstoverste wordt aan
gesteld en hervormt de bewa
kingsdienst in 3 groepen, een
van die groepen krijgt een nieuw
uurrooster, de andere tweö blij
ven werken in ploegverband.
3) De indeling geschiedt op basis
van een overleg tussen verschil
lende oversten van aanverwante
diensten en gebeurt volgens het
systeem vriendjes eerst (de ja
ren diensttijd dienen als camou
flage).
4) Na een bepaalde tijd wordt be
slist de groep met de andere uur
rooster, niet meer als bewaking
te erkennen, en krijgen zes men
sen een loonsverlies te incasse
ren van ongeveer 25 procent.
5) Syndikaten worden geraadpleegd
en geven verschillende meningen
„er moet en zal zeker over ge
sproken worden bij de direktie",
beweren ze allemaal.
Maar er gebeurt helemaal niets.
Wanneer een van de benadeelden aan
de direkteur van zijn kleursyndikaat
de vraag stelt „waarom het nog no
dig is gesyndikeerd te wezen, als de
organisatie toch niets kan doen",
krijgt hij als antwoord „Niemand
verplicht U toch gesyndikeerd te
zijn". een bon entendeur I
