Na het verschijnen van een nummer komen wij elke maand meer en meer mensen tegen
met een vies gezicht. Binnenkort is héél Groot Aalst dus inderdaad vfesG^f^Als dat
geen sukses is In dit nummer wenden wij ons o.m. tot de inwoners van Erembodegem,
Gijzegem en Moorse!.
De „randgemeenten" dus. Die voor ons echter helemaal niet aan de rand liggen. De men
taliteit moet op dat stuk trouwens grondig wijzigen.
Op twee vlakken.
Ten eerste mogen de stedelingen de toegevoegde gemeenten niet als nieuwe koloniegebie-
den beschouwen, die hoogstdringend vanuit de oude stad beschaving en cultuur moeten
krijgen. Ten tweede mogen de mensen van de fusiegemeenten niet voor élk probleem aan
sturen op groot-stedelijke comité's, centralistische beleidsorganen en overkoepelende ra
den. Het voornaamste werk gebeurt ter plaatse Buurtcomité's, wijkraden en plaatselijke
organisaties moeten de kwaliteit van het leven en het wonen van de eigen mensen beharti
gen. Groot-schaligheid biedt géén garantie voor een écht sociaal beleid. Daarom besteden
wij in dit nummer aandacht aan plaatselijke woon-toestanden.
In de hoop dat er in élke gemeente mensen kunnen gevonden worden met een scherpe
speurzin voor dergelijke situaties. Onze bladzijden staan onvoorwaardelijk open voor hun
bevindingen. Kortom wij bieden de mogelijkheid om de kat aan de bel te binden. Toch
willen wij er onze lezers op wijzen dat wij geen „schandalenrubriek" willen openen. Daar
heeft niemand wat aan. Eerder is het er ons om te doen corruptie en wanbeheer onmoge
lijk te maken, te voorkomen door ze in de OPENBAARHEID te brengen. En wie weet
vinden wij niet al doende SAMEN MET ONZE LEZERS de alternatieven voor een pret
tige stad, waar het gezellig is om wonen en waar het buurt- en straatleven, de vriendschap
en het welzijn vóórgaan op de belangen van kapitaal-groepen en speculanten, 't Is nog
maar een begin...
