ST. KAMIELSTRAAT
WOONERF
Wat een woonerf is, hebben wij in nummer 5 van Vies Oilsjt reeds belicht. Kort samengevat kan men het
omschrijven als een straat ingericht zodat de mensen voorrang hebben op het verkeer. Dit betekent niet
dat de straat ontoegankelijk is voor automobilisten, maar wel dat deze aandachtiger en trager moeten rij
den. In een woonerf kunnen de kinderen weer rustig spelen en de volwassenen eens op straat komen om
te praten of bv. te kaarten. Men schept dus meer ontmoetingsmogelijkheden.
Alle bewoners van het gedeelte van de St. Kamiel-
straat tussen de Scherreveldstraat en de Felix de
Hertstraat ontvingen begin april een woonerf-ont
werp voor hun straat samen met een vragenlijst.
Waarom we precies deze straat gekozen hebben,
heeft verscheidene redenen. In deze straat bezitten
weinig mensen een eigen tuin. Dit brengt met zich
dat de kinderen en de ouden van dagen zelf al geen
ruimte hebben om te spelen of eens rustig met el
kaar in het zonnetje te zitten praten. Bovendien
zou 'n woonerf in deze straat in het volledige struc
tuurplan passen. De woonkern Watertoren zou hier
n eerste vaste vorm kunnen krijgen vanwaaru it ver
dere woonerfuitbreiding mogelijk is. Bovendien
heeft deze straat voor het doorgaand verkeer een
onbelangrijke rol.
Op dit ogenblik is het hele uitzicht van de St. Ka-
mieistraat geschonden door de achtergevel van de
Ascot-building. De ontwerpers voorzagen voor dit
appartementsgebouw wel 'n „mooie" voorgevel,
maar de volledig blinde achtergevel draagt bij tot
de verkrotting van deze buurt
Wel moeten wij er onmiddellijk aan toevoegen dat
niet alleen de St. Kamielstraat voor een woonerf in
aanmerking komt, maar dat er nog meer dergelijke
straten in andere woonkernen bestaan.
Onze bedoeling met dit ontwerp en de enquête
vragen was vooral na te gaan of de mensen voor of
tegen een dergelijk initiatief waren. Positief was al
vast dat veel mensen reeds wisten wat een woonerf
was (door 'n reis naar Nederland of door de BRT-
uitzending over dit onderwerp).
Van de 35 gezinnen (56 volwassenen, 24 kinderen)
die we konden bereiken, waren er 24 gezinnen
voor, 1 tegen en 10 stonden er onverschillig tegen
over, d.w.z. dat ze er niet tegen waren maar dat ze
twijfelden aan de realiseerbaarheid ervan of dat
hun (voorlopig) de voordelen van dergelijk woonerf
niet duidelijk waren. De redenering van sommigen
is „Waarom zou de stad zo iets doen voor ons,
eenvoudige mensen Voor het centrum is dat mis
schien goed, maar wie heeft er nu belang bij dat zo
iets hier zou komen (zie echter interview Jan
De Neve). De beslissing „St. Kamielstraat - een
woonerf" ligt volgens de meesten dus niet bij de
bewoners maar bij het stadsbestuur. Men beseft
niet dat men zelf ook voorstellen kan doen en
andere verwerpen.
