DE STANK EN
HET LAWAAI
BEU ZIJNDE,(I)
De affichenaktie van Werkgroep
Leefmilieu Aalst kan men bui
tengewoon geslaagd noemen.
Wel viel het op dat bepaalde
middenstanders, die nochtans
akkoord gingen met deze aktie,
deze affiche niet durfden uit te
hangen. Ze vreesden cliënten
(o.a. Amylum-directie zelf of
arbeiders die denken dat deze
aktie tegen hun werkgelegenheid
gericht is I) te verliezen.
Dat hun vermoedens niet geheel
ongegrond zijn, bewijst 1 ons
bekend geval van een midden
stander die wél 'n affiche uithing
en daarom niet meer aan .Amy-
lum mag leveren alhoewel er
voorheen nooit klachten ge
weest waren. In de negentiende
eeuw, lezen we in geschiedenis
boekjes, was dit een algemeen
verschijnsel de twintigste eeuw
lijkt er alleszins niet veel beter
op geworden.
NOG MEER
OVER AMYLUM (II)
In de laatste gemeenteraad hoor
den we dat Amylum verminde
ring zou krijgen op de betaling
van water. Dit zal ongeveer
120.000 fr. per jaar minder
inkomsten geven voor de stad.
Iemand interpelleerde hierop en
protesteerde hiertegen. Immers
Amylum moest volgens hem
eerst water zuiveren alvorens de
stad toegevingen doet.
Amylum krijgt het op de koop
toe financieel nog gemakkelijker
om water te vervuilen, van onze
eigen beleidsmensen. Zij hebben
wellicht in hun huisje geen last
van de stank en het lawaai. De
mensen die rond Amylum wo
nen echter wel. Voila, al weer
eens een bewijs dat het privé-be-
lang van de rijke bazen van een
fabriek voorrang krijgt op het
algemeen belang van de inwoners
van de stad.
EN NU 'T ERGSTE (III)
Boze tongen beweren dat de
Amylumtorens scheef aan het
zakken zijn. Iets met de funde
ringen niet in orde Laten vallen
jongens... het kan alleen maar
ten goede komen aan het stads
beeld (alhoewel, voor een goed
stadsbeeld, dient nog een handje
mee afgebroken te worden).
Gevaarlijk Allé jong, wan
neer die omvallen is toch ieder
een al lang dood'van de Amylum-
lucht.
