O
O
n
IVWMWHIIiiliUIIIUHIHIIilllNllttAiniUlllllAltlllWIIiUlliinWnVMIV
meer manifestanten
3?
rO h
DAN PUBLIEK
In de zaal zaten 37 aanhoorders voor
40 zangers, terwijl buiten meer dan 50
mensen tot ruim 22.30 u. bleven verder
scanderen en diskussies aangingen met
de politie en voorbijgangers.
Wij willen niet ingaan op belachelijke
argumenten van hen zoals
doet uw haar af
ga naar Rusland
vuile kommunist
enz....
Het argument, dat wij door het roepen
van slogans, het koor, en alzo de vrije
meningsuiting verhinderden, is zwak en
een voorbeeld van meten met twee ma
ten en gewichten.
Terwijl er wekelijks boeken en films in
beslag genomen worden is het wel toege
laten propaganda avonden in te richten
voor een wereldwijd veroordeeld, mis
dadig regime.
Waar is de logica
De avond werd dan besloten met een
politievertoon met drie rijkswachtcom
bi's die echter leeg terug naar huis kon
den. De volgende dag was er een gelijk
aardige protestaktie te Mere waar het
koor optrad in de turnzaal van het
klooster. De rijkswacht en BOB waren
er kalm. De inrichters waren veel agres
siever en gingen bijna op de vuist met de
wreedzame manifestanten. We laten het
feit aan de opinie van de lezer over dat
het koor op zondag 22 januari, als klap
op de gekende vuurpijl mocht optreden
in de kerk van Mere.
Heer vergeef het hen, alhoewel sommi
gen van hen verdomd goed weten wat ze
doen
„WELISWAAR EIGENWIJZE
INDIVIDUEN MAAR HOE
KONTRADIKTORISCH,
BIJZONDER FLEXIBEL, BE
ÏNVLOEDBAAR EN DUS UIT
STEKEND PASSEND IN DE
AKTIES VAN MAATSCHAP-
PlJONDERMIJNENDE ORGA
NISATIES"
Deze en nog andere verstandige uit
spraken vinden we in „het Nieuw
Aalsters Magazine" nr. 28.
Een zekere Mark de Jode heeft
zich aan het werk gezet om eens
een beeld van de hedendaagse jeugd
te schetsen, wat er zoal verkeerd
loopt en wat er moet rechtgetrok
ken worden. Bij het lezen van dit
artikel krijg je de neiging te den
ken dat de schrijver sympathie
heeft voor bepaalde verontruste
ouders. Niettegenstaande hij het
omgekeerde beweert, geeft hij ons
de indruk de jeugd niet goed te
kennen ofwel ze eenzijdig te bena
deren.
Zo lezen we b.v. „Het woord
jeugd roept ook het beeld vari ty
pische hedendaagse jeugdplagen
op, zoals daar zijn het drugver-
bruik, het alkohoiisme en de werk
loosheid. Een aantal jeugdige werk
nemers heeft zelfs lak aan werken
en stellen zich tevreden met de
vergoeding van de staat door af
houding bij de aktieven mogelijk
gemaakt. Werkloos zijn werkt niet
meer zo frustrerend op de jeugdi
gen. Dus zijn ze niet gretig om ge
lijk welk werk te aanvaarden. Het
komfort van de bestaanszekerheid
maakt ze bijzonder kieskeurig,
met het gevolg dat er talrijke werk
gevers alle moeite hebben om
iemand in dienst te nemen, laat
staan in dienst te houden". Heeft
de jeugd soms om de „plaag" van
de werkloosheid gevraagd
Heeft Mark de Jode al eens cijfers
gehoord, hoeveel jongeren gaan
solliciteren zo gauw er een betrek
king vrij komt. Wie heeft er de
jongeren geleerd alleen te denken
aan prestatie, concurrentie, presti
ge, bezit en noem maar op Enfin,
't is eigenlijk te belachelijk om er
op te antwoorden.
„De kreativiteit door het opzoe
ken van meer sociaal kontakt met
elkaar is de kreativiteit en dan
vooral de kunst op de achtergrond
verdwenen 16- en 17-jarigen zijn
kreatief steriel te noemen". Zon
der kommentaar
„Uit diskussies blijkt het verlangen
naar inspraak' in de schoolse aan
gelegenheden. Een inspraak' die
er niet komt en die veel oudere
leerkrachten zelfs niet wensen tot
stand te brengen, omdat zij perti
nent weten dat de eindeloze dis
kussies met de student ontaarden
in openlijke verwijten of tot eisen
die tot het rijk van fantasia' beho
ren. De leeftijdskloof en de weinig
praktische geest van de jeugdigen
leidt tot kommunikatiestoornissen
tussen hen en de volwassenen
daaraan ontsnapt ook de school
niet". Ook zonder kommentaar.
Mark de Jode stelt dat de stad een
grote verantwoordelijkheid heeft,
want „Zo de gemeenschap de
jeugdigen niet opvangt tijdens de
vrije tijd, dan neemt de jeugd het
initiatief om zichzelf op te voeden
in eigen handen en komen wij tot
een ekstreme opstelling van die
jeugd tegenover de maatschappij,
met alle kommunikatiestoornissen
vandien".
En hier wordt de opvatting van
M.D.J. aLwel duidelijker. De on
dertoon van dit artikel is trouwens
vrij duidelijk. Gezin, school, jeugd
werk en de stad moeten de jeugd
een bezigheid geven, een goeie en
dwingende leiding, geborgenheid,
en het ideale opvoedingspad.
j Dit ideale opvoedingspad heeft
dan wellicht de bedoeling onmon
dige, onkritische, vlot meedraaien
de mensen te kreëren, wat zo be
langrijk is voor de voorspoed van
enkelen door de moed van velen.
Als M.D.J. werkloos zou worden,
dan kan hij alvast eens gaan sollici
teren in het bisdom Gent, daar zal
hij wellicht kollega's ontmoeten.
ow.zd
■ZIT DAtI
KUK MA|
EEUS W
MET DE.
DOF
ACH, H
DEUK JE
HET A.FLO
ALS JE C
TACT