- VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJTj
EEN TEKORT VAN ZOWAT
290 MILJOEN...
VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OlLSv
Woensdag 22/11 /'78. Een gemeen
teraad met als belangrijkste agen
dapunt de begroting voor het
dienstjaar 1 979.
Zo goed als geen publieke belang
stelling in de zaal, maar er stond dan
ook geen groenblauwgele schepen
benoeming op de agenda.
Maar zolang de pers er is, kunnen
onze politiekers gerust zijn dat hun
toespraak of interpellatie via
kranten doorsijpelen tot bij het kies
publiek.
De persmensen voelen er zich trou
wens niet al te gelukkig bij tot laat in
de nacht dit schouwspel te moeten
bijwonen. Zonder de aanwezigheid
van deze mensen zou de gemeente
raad zeker maar de helft van de tijd
in beslag nemen van wat nu het
geval is.
PROFICIATTEN,
FELICITATIES,
BEDANKINGEN.
ledereen was vol lof over het feit dat
schepen Van Den Eede tijdig klaar
gekomen was met de nodige doku-
menten voor een grondige bespre
king door de gemeenteraad. Vol
gend jaar zalschepen Van Den
Eede nog vroeger klaarkomen en de
vooropgestelde datum niet over
schrijden.
Terecht proficiat dus dat hij dit sa
men met zijn diensten op ongeveer
70-jarige leeftijd nog klaarspeelt.
Goed ook, dat wij als leek, van dit
dikke dokument op het eerste ge
zicht al één en ander snappen.
De schepen van financiën gaf een
16 bladzijden tellende uitleg over
de begroting en al wat er bij hoort,
(plus een 10 blz-, bijlagen met tabel
len e.d.).
En het mag gezegd wordeii bij
zorgvuldige lezing is het ook voor
leken vrij verstaanbaar.
In zijn overzicht verklaarde schepen
Van Den Eede het tekort op de
begroting. Men voorziet voor 1978
een tekort van 150 miljoen op de
begroting. Dit wil zeggen dat men
voorziet in 1979 150 miljoen fr.
meer uit te geven dan er zal binnen
komen.
Het tekort is deels te verklaren door
de houding van de hogere overheid,
de staat, die met haar anti-crisiswet
de gefusioneerde gemeenten finan
cieel de broeksriem toesnoert.
Besparingen zijn moeilijk, wordt ge
zegd, temeer omdat 78 van de
totale uitgaven gaan naar de twee
sektoren „personeel" en „schuld".
Dit is een verhouding die vergele
ken bij 1978 en ook vorige jaren
praktisch ongewijzigd bleef. Deze
vaststelling moet het voor éénieder
duidelijk maken hoe moeilijk het is
om reële bezuinigingen te bekomen
in de stedelijke huishouding.
In verband met personeel vind je
verder een bedenking van Jan Cou-
dron en of de schuldèn altijd voort
spruiten uit zinvolle en verantwoor
de uitgaven is een andere vraag.
In het laatste deel van zijn toe
spraak wijst de schepen er nog-
I maalssterkopdatdebezuinigingen
van de overheid nefast zijn voor de
financiële toestand van de gemeen-,
ten. Over mogelijke besparingen
wordt met haast geen woord gerept.
BOGAERT,
EEN TOONTJE LAGER DAN VORIG JAAR.
Bij de bespreking van de begroting
vorig jaar was E. Bogaert in naam
van de CVP-fraktie hevig te keer
gegaan over de begroting. Om nu
niet weer de duimen te moeten leg
gen, was E. Bogaert nu veel vriende
lijker en met een „opbouwende kri
tiek".
Ook hij feliciteerde de schepen en
zijn diensten voor het tijdige verslag
en beaamde de moeilijkheden als
gevolg van de bezuinigingen door
de stad. Tóch meende hij mogelijk
heden tot bezuiniging te ontwaren.
Zo b.v. cfooreen meerverantwoorde
aanwervingspolitiek waarvoor hij
een gezegde van D'haeseleer uit
1966 citeerde. Ook op het vlak van i
de werkingskosten, wat betreft pro
paganda en „uitgaven die buiten de
gemeentelijke opdracht vallen en
waarvoor nationale instituten ter
beschikking staan".
Wij hadden wel graag concrete
voorbeelden gehoord I
Anderzijds door inspanningen te
doen om voor meer uitgaven subsi
dies van de overheid te bekomen.
Terecht kloeg hij aan dat er geen
saneringsplan was. We willen toch
even de 7 tips die E. Bogaert gaf
citeren
1. Meer inspanningen leveren tot
het bekomen van toelagen.
2. Meer aandacht voor de werkelij
ke behoeften en mogelijkheden
met uitsluiting van prestigieuze
projekten.
3. Afzien van luxè-projekten en ver
vangen door meer rationele en
functionele oplossingen zonder
luxe.
4. Meerspreiden dan de investerin
gen voortvloeiend uit een meer
jarenplan.
5. Meer vastleggen van prioriteiten
voor wanneer een planning van
openbare werken, die het groot
ste gedeelte opslorpt van het
budget. Een opsomming van
werken kan een programma zijn,
maar is geen planning.
6. Opdrachten vervyllen, die eigen
zijn aan de stad en niet deze
vervangen, waarvoor staatsin
stellingen uitgebouwd worden.
7. Meer waakzaamheid door een
dynamische aanpak in de werk
groep van de steden met be
langrijke functies met het oog
op een redelijke verdeling van
de fondsen.
Zijn deze tips niet nieuw, feit is dat
er toch weinig rekening mee gehou
den wordt, denken we maar aan het
luxe-zwemkomprojekt.
VAN HOORICK,
WAT KUNNEN WIJ DOEN
Ook Van Hoorick had het over de
vraag wat we kunnen doen met een
3-tal tips.
Meer druk uitoefenen op de hogere
overheid, een groei van het Bruto-
Nationaal Produkt met 4 voor
Nieuw-Aalst nastreven en een zui
nig en doelmatig beleid voeren.
Hij verweet een CVP-gemeente-
raadslid ervan het stadhuis te heb
ben bestempeld als de grootste ca
fé van Aalst gezien het groot aantal
recepties.
Van Hoorick vindt dit niet overdre
ven maar een „noodzakelijke uiting
van erkentelijkheid en waardering
ten overstaan van de ontelbare
verenigingen en mensen die be
langrijk zijn voor het gemeen
schapsleven in onze stad en waar
voorde CVP-fraktie, wanneer zij zelf
de macht niet in handen heeft, blijk
baar geen belangstelling heeft, ge
zien de nogal stelselmatige afwe
zigheid van haar meeste gezagheb
bende raadsleden".
En dan volgde een zin die Van
Hoorick niet uitgesproken heeft en
geschrapt had in zijn tekst „Het café I
't land van Riem ligt hen blijkbaar
dichter aan het hart dan onze volks
verenigingen, zelfs wanneer deze
van kristelijke inspiratie zijn, maar
een ontvangst door het stadsbe
stuur hebben aangevraagd".
Bijdragen tot een ekonomische groei in
groot-Aalst
Is voor Van Hoorick essentieel, zo
wel naar de stadsfinanciën toe als
naar de werkgelegenheid.
Daartoe moet het stadsbestuur
Zo snel mogelijk nieuwe nijver-
heidsgronden ter beschikking
stellen en vestigingsmogelijk
heden creëren voor de decon
centratie van de rijksadministra
tie bij de federalisering.
Organen creëren om de belan
gen van onze bestaande nijver
heid te verdedigen b.v. textiel en
confectie.
Verbeteren van de relaties met
de departementen van ekono
mische zaken, streekekonomie
buitenlandse handel en met
_,e interkomn unale.
Aandringen opvérienying van
plan Spitaels.
Openbare werkenTo'ndpmemen
die arbeidsintensief zijn, vooral
de eerste drie jaar éh tevens de
sociale woningbouw en het ter
beschikbaar stellen van goed
kope bouwgronden samen met
de interkommunale vermeerde
ren.
Meer parkeerplaatsen voor de
plaatselijke handel. Op dit vlak
schijnt Van Hoorick dan toch
vast te zitten. Eerstens staat de
parking op de Keizerlijke Plaats
praktisch nooit vol, ten tweede
zijn verkeersdrukke straten niet
noodzakelijk de meest kommer-
ciële. Je kent de standpunten
van Vies Oilsjt op dit terrein wel,
we moeten ze hier dan ook niet
in detail herhalen.
En enkele diversen...
Van Hoorick pleitte voor meer in
spraak van het stadspersoneel. Dit
zowel omdat de BSP arbeiderscon
trole en als ver perspektief het zelf-
beheervoorstaan en anderzijds om
dat met inspraak van het personeel
en verbruikers wellicht doelmatiger O pnnnDnij
kan gewerkt worden en zo besparin- JHN
gen opleveren.
Ook stelde hij dat het nieuw kader
moet afgewerkt worden en dat,
waar er plaats is voor tijdelijk per
soneel,, er ook plaats is voor een
reële uitbreiding van het kader en
men tevens rekening moet houden
met de vakbondseisen inzake de
36-urenweek.
Inzake het huisvuil drong Van Hoo
rick aan om met de interkommunale
tot een goeie oplossing te komen.
Het terrein in Voorde is vervol en er
is een goedkeuring om in Vlierzele
te storten op voorwaarde dat men
beweegbare machines gebruikt die
het huisvuil snijden en compacte-
ren zodat het terrein 60 i.p.v. 30 jaar
kan meegaan. Deze machines en
het nodige personeel zal de finan
ciële last voor het huisvuil nog ver
groten.
Toch zou er moeten gezocht wor
den naar een verwerkingsmethode
die recyclage en recuperatie toe
laat. Ook al is dit een dure aangele
genheid.
Ook op de zuivering van het Dender-
water drong hij aan. Hij had het
echter alleen over zuiveringsinstal
laties en dergelijke maar niet over
lozingsvergunningen en overtredin
gen terwijl er op dat terrein toch ook
wel iets te doen is
Ook het dierenasiel kwam te pas als
een probleem waaraan de stad
moest werken om tot een oplossing
te komen.
Van Hoorick eindigde met de vast
stelling dat uit het begrotingsont-
werp de wil blijkt om vooruitstre
vend te besturen (ook het woord,
sociaal - vooruitstrevend was in de
tekst geschrapt) en dat de BSPdeze.
begroting dan ook wou goedkeu
ren.
OSCAR REDANT
„WIJ MOETEN LEREN MATIGEN".
Als spreker van de PVV-fraktie
kwam O. Redant aan het woord. Ook
hij had het over het feit dat bespa
ringen mogelijk waren en dat de
investeringen meer moesten ge
spreid worden en er meer zou moe
ten geselecteerd worden.
Verder had raadslid Redant het over
de nadelige gevolgen van de finan
ciële toestand voor de mensen van
de randgemeenten. Doorde defeci-
taire toestand is er immers minder
geld beschikbaar om verenigingen,
aktiviteiten en dergelijke financieel
te steunen.
Met de belofte van de schepen te
zullen zoeken naar meer bespa
ringsmogelijkheden, in het achter
hoofd, vond de spreker dat de be-
Sgroting doorzijn fraktie kongoedge-
fjkeurd worden.
o-„LUIHElD BESTRAFFEN".
'"Voor de V.U. nam Jan Coudron het
woord. Jammer genoeg hebben we
hiervan geen tekst gekregen en
kunnen we er moeilijk veel over
schrijven.
Wat ons het meest bijbleef, want ia
ook-hij had het over besparingen,
was het voorstel om profitariaat en
luiheid e.d. bij het personeel te be
straffen.-Misschien zou het
zijn ook te ijveren voor objectievere
benoemingen en het systeem van
vaste benoemingen in vraag te stel
len Of is dat in eigen vel snijden
