VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT ;7 Deze rubriek stellen wij ter beschikking van verscheidene groeperingen in het Aalsterse. De redactie is echter niet ver antwoordelijk voor de ingenomen stel lingen. Wat de politieke jongerengroeperingen betreft, hebben we als redactie wel één restrictie vastgelegd deze artikel die nen hoofdzakelijk Aalsterse toestanden als onderwerp te hebben. Wel zijn arti kels over de nationale politiek toegela ten, in zoverre deze een directe econo mische, sociale of politieke weerslag op Aalst of het arrondissement Aalst heb ben (b.v. vorming van de regio's en welke plaats Aalst daarbij toebedeeld zal krij gen). Algemeen beschouwende artikels over nationale of internationale politiek zullen worden geweigerd. DAAR ROERT! ENTWATg HET IMMIGRATIEBELEID WORDT GEVOERD DOOR MOEDER JUSTITIA. TWEEDE GEVAlE^^ES VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT VIES OILSJT VIES OILSJT schappij, want het is toch de maatschappij die afkerig staat t.o.v. homofilie H. Dat is dus de werking naar buitenuit. G. Daarvoor wachten we op men sen die die werking naar buitenuit kunnen vooruit stuwen. Maar er komt wel het gevoel van onderuit wij moeten eens iets gaan doen, en dan nemen ze zelf initiatief. Dan kan er iets gebeuren, A.Wanneer heb je een macht om naar buiten te treden als groep. Dan moet je mensen hebben, en die hebben we nog niet. Ook de andere werkgroepen die al veel langer dan wij bestaan (Antwerpen, Gent, Brus sel) gaan niet op straat manifeste ren. H.Ja maar, Brussel heeft toch zijn toneelBrugge en Antwerpen heb ben regelmatig aktiviteiten naarbui- tenuit. Er moet wel een aktieve groep zijn tfie alles gaat pousseren. Even over de opvang. Er was een groep die buiten de werkgroep stond, waaronder een psycho loog, een dokter, een sociaal as sistent en twee priesters, die die opvang wou verzekeren. Daar kwam tegenkanting tegenover, vanuit de algemene vergadering van de WHA. Waarom professionelen. En om dat aspekt te vermijden, zijn we van dat idee af gestapt. H. Daar komt nog bij dat het een deugdelijke ervaring is voor een ho mofiel die op het onthaal komt, dat hij benaderd wordt door een homo fiel, wat het veel gemakkelijker maakt voor hem. Anderzijds wordt gezegd dat 9 op 10 van de homofielen die aan ont haal doen, daar misbruik zouden van maken in functie van hun part nerkeuze, maar dat kan evengoed gebeuren bij een onthaalpersoon van een heterofiele organisatie. A.De klemtoon ligt veel te veel op het onthaal. Men zou meer en meer naar de maatschappij moeten gaan. Ik ga er niet mee akkoord dat al die mensen die 's maandagsavonds ko men, dat die allemaal met hun pro blemen komen. Zijn de homofielen misschien allemaal porseleinen beeldjes Het is wel zo dat ér mensen gaan komen met juridische problemen of medische problemen, en dan moe ten we een lijst van personen heb ben naar wie we hen kunnen door verwijzen, want dat kunnen wij zelf niet aan. Welke zijn de voor- en nadelen om als homofiele werkgroep een café open te houden waar anders enkel heterofielen komen. leren kennen en voor mij is het heel positief geweest. Nadelen zie ik er niet in. A.Het enige nadeel dat ik zie is dat sommige homofielen denken 't Fa- brieksken is een openheid, geen gesloten kring, niet specifiek voor hen en ik heb al mensen ontmoet die bang zijn om binnen te komen. G. Om dat probleem op te lossen zouden we een aantal plaatsen vastleggen, waar we regelmatig mensen mogen ontvangen. Die mensen kunnen ons ook bellen 70.28.71). Tot zover mijn vragen. Is er nog iets wat jullie absoluut willen zeggen H. Wel, Achilles zegt dat niet alle mensen die de maandagavond naar de WHA komen, met problemen zit ten. Ik vind dat belangrijk om daar efens de nadruk op te leggen. Dat er ook mensen zijn die zich goedvoelen als homofiel en die geen heterofiel zouden willen zijn. In de mate dat dat geen boutade is natuurlijk. Ik voel me goed als homofiel en ik kan me niet voorstellen heterofiel te zijn... MS. K. Ik kan die vraag heel kort be antwoorden. In ons pamflet staat dat we geen wittekielen zijn, niet- K. Na die paar maanden dat we daar zijn heb ik er heel wat mensen Elke maand verschijnt onder Elk zijn mening een bijdrage van SODIGA. Met het karnavalnum- mer moest deze echter wegens plaatsgebrek uitgesteld wor den. Ondertussen werd V. FOUCQART de Aalsterse pers prijs voor het verdienstelijk werk van SODIGA toegekend. Deze maand is Sodiga er weer bij, met hët uitgestelde artikel. Niet één keer per jaar aktueel, maar elke maand opnieuw acuut het probleem der gast arbeiders. De Kamer heeft het regeringsont werp Van Elslande betreffende toe gang, verblijf, vestiging en verwijde ring van vreemdelingen goedge keurd. Geen enkele politieke fraktie heeft er zich willen aan verbranden noch lof, noch misprijzen noch vanuit de kant van de vreemdelingenpolitie, noch van de kant van de syndikaten, noch van de wettenmakers. Deze wet zal binnen de grootste politieke apatie tot stand komen. Maar door deze politiek van apatie, wordt de bestaande toestand van willekeur bij de behandeling van vreemdelingen bevestigd en ver sterkt. Want ondertussen... kwam er de zoveelste omzendbrief vanuit het ministerie van Justitie naar de plaatselijke afdelingen van de Vreemdelingenpolitie (dit is de administratie van het ministerie van Justitie). En dit betreffende het recht je gezin naar België te laten overkomen „GEZINSHERENIGING". Wat zegt de wet omtrent deze mate rie Bilaterale akkoorden (tussen België en Turkije tussen België en Marok ko) voorzien dat de „vreemde werk nemers die regelmatig in België zijn tewerkgesteld, hun gezin kunnen laten overkomen, zodra zij een aan tal maanden (Marokkanen3 maan den Turken 1 maand) gearbeid hebben en op voorwaarde dat zij over een behoorlijke huisvesting voor hun gezin beschikken". De toepassing van deze wet ge beurt door het Ministerie van Justi tie en de Vreemdelingenpolitie. Die personen eigenen zich een heel willekeurige interpretatie toe. Een tijdje geleden hebben de diensten van de Vreemdelingenpolitie een omzendbrief gekregen met volgen de onderrichtingen tot interpretatie sedert 1978 kan een vreemde ar beider na het vereiste aantal maan den arbeid zijn gezin niet meer au tomatisch laten overkomen. De gedeeltelijke gezinshereni ging kan niet langer geduld wor den. De ganse gezinskern moet hersteld worden. Het kind dat zijn vader komt opzoeken omdat hij op leeftijd gekomen is om te werken, terwijl moeder en ande re kin- re kinderen nog in het land van herkomst vertoeven, wordt vrien delijk verzocht de zon weer op te zoeken. Stap-voor-stap-migratie werd nochtans in het verleden veel toegepast door buitenland se families. Met kinderen wordt bedoeld minder dan 21 jaar, gemeen schappelijke kinderen en ten laste. Welke personen komen in aan merking voor gezinshereniging werkloze vreemdelingen mo gen het helemaal vergeten om hun gezin te laten overkomen. vreemde werknemers die het slachtofferworden van een ar beidsongeval of beroepsziek te komen sedert 1978 even min in aanmerking. In theorie kan men tegen een be slissing van de staat of van een minister(in dit geval een uitwijzings bevel van de minister van justitie) ingaan door beroep aan te tekenen bij de Raad van State. Een volgende stap is het Europees Gerechtshof. De praktijk wijst uit dat er praktisch geen kans in zit dat de beslissing zal verworpen worden. Verschijning en beslissing voor en door het Euro pees Gerechtshof duurt meestal trouwens jaren (denken we maar hoelang de affaire van dr. Lecompte aanhangig is): Dit is weer een bewijs van de dui delijke tendens om de in- en uitvoer van vreemdelingen te beheersen, en dit om ekonomische motieven. Ons kapitalistisch systeem eist im mers doelbewust een arbeidsreser ve die in tijden van hoogkonjunktuur met alle middelen aangetrokken en toegelaten wordt en in tijden van krisis extra kwetsbaar staat en het moeilijk heeft om in orde te zijn met hun arbeids- en verblijfsvergunning. Toch weigeren we zeker dat dit im migratiebeleid gevoerd wordt door een uiteindelijk repressieve Vreem- delingenpolitie. De gastarbe'idersproblematiek moet hoognodig uit de sfeer van willekeur, repressie en achterdocht getrokken worden. Wat België nodig heeft is een duide lijke visie en beleid.omtrent het ver schijnsel „gastarbeid". Dit beleid dient gevoerd en gekontroleerd door parlementairen, vakbonden, politieke partijen, enz. die (ook) voor dit klein miljoen mensen hun verant woordelijkheid mogen opnemen en hen een menswaardig statuut be zorgen. - De twee bijgaande verhalen zijn „slachtoffers" van deze nieuwe maatregelen van de Vreemdelin genpolitie, uit Aalst en Hofstade. Bijkomende kommentaar bij EERSTE GFVAI L de [ridderen worden uitgewezen omdat de moeder niet aanwezig is in het gezin (en de ganse ge zinskern moet hersteld worden I) indien de scheiding toch zou doorgaan en als de man zou her trouwen, zouden de kinderen toch niet mogen blijven omdat ze nietgemeenschappelijkzijn voor die twee mensen. de vrouw die op het moment in het gezin woont, heeft daar geen wettelijk recht toe omdat ze geen deel uitmaakt van het gezin (on ze Belgische wetgeving erkent immers alleen de eerste vrouw), dus geen gezinshereniging mo gelijk. Ze is meerderjarig, dus kan ze geen beroep meer doen op gezinshereni ging door het gezin waaruit ze gebo ren is.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Vies Oilsjt | 1979 | | pagina 3