w/m
VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT
DE IVIUUR
AAW ALLE
GENODIGDEN VAN
DE 21 -JULI-
PLECHTIGHEIDl^i
VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT VIES OILSJT VIES OILSJT
waren er slechts 3 aanwezig, van de
13 O.C.M.W.-leden was er slechts 1
aanwezig.
Op de recepties door de stad geor
ganiseerd, tonen de meeste ge
meenteraadsleden al evenmin be
langstelling voorde verdiensten van
de gehutdigden.
OM NU DE INSPANNING VAN DE
STAD BETREFFENDE DE ORGANI
SATIE VAN PLECHTIGHEDEN AAN
TE PASSEN AAN DE REELE BE
LANGSTELLING, NEEM IK DE
VRIJHEID U HIERBIJ EEN ANT
WOORDKAART TOE TE STUREN
MET DE VRAAG OF U OP PLECH
TIGHEDEN EN RECEPTIES NOG
WENST UITGENODIGD TE WOR
DEN,
WANNEER DE BELANGSTELLING
TOCH ZO GERING IS, IS EEN EER
LIJKE BESLISSING TOT BEZUINI
GING IMMERS NIET ONGEPAST.
Ik kom nog even terug op de 21-juli-
plechtigheid. Het is dank zij mensen
zoals mevrouw Pietsier en de ande
re gedecoreerden dat VLAANDE
REN vandaag bestaat en dat wij
leven als vrije mensen. Wij kunnen
hen nooit vergelden wat ze voor ons
hebben gedaan.
Het is goed heel wat herinneringen
uit de oorlogsjaren te vergeten en uit
te wissen. Maar wat zo menselijk,
bijna bovenmenselijk was, moet in
alle omstandigheden worden ont
houden en geëerd, niet alleen uit
civisme, maar louter uit menselijk
heid.
21 juli kan voor velen aan belang
verloren hebben. Maar mevrouw
Pietsier ook En de andere gedeco
reerden ook De 80.000 inwoners
ook Het ging in wezen niet zozeer
om 21 juli, niet om vormelijkheid,
niet om grootse idealen en holle
woorden. Het ging om mensen, zo
als dat ook vandaag en morgen ook
het geval moet zijn. Het ging om wat
burgerzin en wat belangstelling
voor het sociale leven.
Op een uitzondering na waren ook
de persmensen afwezig. Misschien
was de hoogst denkbare onder
scheiding voor hen niet „onge
woon" genoeg...
Ik hoop alvast dat deze open brief
tot nadenken stemt.
De Burgemeester,
L D'HAESELEER
Zullen we 21 juli verschuiven
naar-pakweg - 21 juni of 11 juli?
Wat dag(ch)(cht)-je
N.B.Er was geen antwoordkaart bij
de „Open brief". Worden wij nu
nooit meer uitgenodigd (Al is zo'n
receptie ook nooit iets om gelukkig
mee te zijn).
Piet Peuk
Het bijzonder hartelijk en uitbundig
applaus van een menigte van21-juli-
vierders moet voor de gedecoreer
den een ontroerend ogenblik ge
weest zijn. Ik heb die momenten
intens meebeleefd, ofschoon ik te
gelijk geen weg kon met een noch
tans onuitgesproken en ongemerk
te ONTSTELTENIS over de afwezig
heid van heel wat gemeentemanda
tarissen, hoogwaardigheidsbekle
ders en hogere ambtenaren. Bijna
alle gemeenteraadsleden deden
niet eens de moeite zich te veront
schuldigen. De uitzonderingen ga
ven daarom een des te meer opge
merkte en gewaardeerde blijk van
dankbaarheid en burgerzin.
Met mijn 21-juli-toespraak heb ik
overduidelijk de vinger op de wonde
gelegd. De onzekerheid die zich van
de hele wereld meester maakt is de
oorzaak van een verstarring van
standpunten en van waanzinnig ka
baal over ideologische details. Ze is
blijkbaar ook de oorzaak van een
nooit geziene onverschilligheid voor
het sociale leven van de stad.
Er wordt in de gemeenteraad zo
dikwijls een vertoon gegeven van
buitengewone belangstelling voor
de MENS, maar wat gebeurt er in
werkelijkheid De MENSEN van
Aalst, om wie het zogezegd allemaal
gaat, krijgen nauwelijks belangstel
ling van hen die zich geroepen voe
len om de stad mee te besturen, of
van hen die in opdracht werken van
de hele gemeenschap.
Dat is zonder meer een volstrekt
gebrek aan civisme I Het is toch wel
kras dat „The American Legion" af
gevaardigden stuurde uit de USA
uit Duitsland, uit Frankrijk, terwijl
heel wat lokale gezagsdragers niet
eens uit hun bed kwamen.
Er wordt in de gemeenteraad zo
dikwijls een grote mond opgezet
over besparingen. In verband met
plechtigheden werden al besparin
gen doorgevoerd, door het oor
spronkelijk aantal genodigden van
bijna 800 terug te brengen tot een
400-tal. Die uitnodigingen zijn ge
richt tot de gemeenteraadsleden, de
O.C.M.W.-leden, de parlementairen,
provincieraadsleden, allerlei voor
aanstaande ambtenaren, de ge
rechtelijke overheden, de Handels
kamer, de militaire overheden, de
kerkelijke overheden, de vaderland
se verenigingen en de stadsambte
naren. Bovendien werden er 250
affiches gedrukt.
Maar behoudens de opkomst van de
vaderlandslievende verenigingen,
de Rijkswacht en militaire overhe
den, bleven de overige genodigden
volledig in gebreke. Slechts 1 par
lementair was verontschuldigd. Van
de 43 leden van de gemeenteraad
Een verkeersvrije Grote Markt en
:j woonerven zijn schone verwezen
lijkingen. Een werkgroep van onze
stad ijvert er ook voor, dat mensen
wier achtertuintjes één geheel vor-
men zouden aanvaarden er één ge
meenschappelijke groene ruimte
van te maken, eventueel ook bereik-
baar voor andere stadsbewoners.
Een moeilijke opgave natuurlijk,
maar wat ervan te denken, wanneer
zo'n gemeenschappelijke tuin wél
i bestaat en sedert vele jaren, en
enkele aangelanden die er genot
van hadden plots amper één meter
l verder dan hun achterdeur een
muur zien neerzetten van 2,75 m.
I hoog
I Dit is gebeurd begin dit jaar in de
laatste huizen rechts in de Binnen-
straat vóór de Rapenstraat. Boem
En zonder enige verwittiging stond
daardie muur, en die plus-zestigers
die al tientallen jaren lang in het
huurhuis wonen, zaten er als ratten
in een val. En stel u eens voor wat er
fi zou gebeuren wanneer dit huis
plots 's nachts in brand zou staan
En hebben zijgeen rechtopluchten
licht en een kijkje op groen
Dat dachten wij toch, en we zijn
gaan aankloppen op het stadhuis,
j dienst Openbare Werken. Na drie
weken wachten geen antwoord. We
I hebben een uitvoerige brief ge
schreven op 22.2.'79, en toen kre-
1 gen we een.brief met kopij van de
I vragen die aan de huiseigenaar wer
den gesteld. En toen hebben we
heel lang geduld geoefend en we
hebben schepen De Neve aan de
zaak herinnerd op 1 juni. En het is
nu einde juni en we wachten weer.
I Maar de heren die de muur neerge-
smakt hebben, die hebben niet ge
it wacht. Want aan die bedoelde muur
I hangt nu een gebouw. Een knappe
i keuken of zo wat, vermoeden we.
:.j Iets wat het komfort van de initia-
1 tiefnemer zeker zal verhogen, maar
j die kleine mensen zonder hulp, zon-
jj der lange arm voor een voldongen
i feit plaatst. Zou het dan toch waar
I zijn dat iemand van het kadaster
voor alles heeft gezorgd En ons
stadsbestuur dan en heeft een
i oud paar dan nergens geen beroep
'1 meer, geen enkel recht
Geachte Mevrouw,
Geachte Heer,
Het gebeurt zelden dat ik mijn toe
vlucht neem tot een open brief.
Ik geloof immers dat één gram prak
tijk beter is dan een ton theorie en
gepraat.
In verband met 21 juli moet me
echter iets van het hart.
21 juli was een bijzonder schitte
rende plechtigheid met veel meer
belangstelling dan we gewend zijn
en met een uitstekende sfeer. Hoe
kan het ook anders als mevrouw
PLETSIER, een Aalsterse dame van
82 jaar, daar uiteindelijk een leven
van totale overgave en offerzin be
kroond ziet met de ALLERHOOG
STE onderscheiding die een verzet
strijder kan te beurt vallen.
Mevrouw Pietsier ontving namelijk
het „International Amity Award" uit
de handen van een indrukwekkende
delegatie van „The American Le
gion".
Het „International Amity Award" is
een ereteken waarvan er per jaar en
per land slechts één kan uitgereikt
worden. In België is het slechts de
tweede maal dat het ereteken werd
uitgereikt.
Daaruit blijkt overvloedig hoezeer
de verdiensten van mevrouw Piet
sier - ook die van S. Verhulst, P. De
Schaepdrijver en G. De Stobbeleir
die „merit-medals" ontvingen - ge
kend zijn en gewaardeerd worden.
