Oerwoud-woonei
Rahailsfraaf reed
7-S?°0i bUit0a "et E-F-/-
AM
C'
- I --JTVjES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT -
VIES OILSJT - VIES OILSJT
1—;.o^eli jLhe\d van hec parkeren van vaccLc(not vi'jcot
?)in do straat vraar non woont
2-het eteleel voor het afkopen( GO.OOO?r)-net hot doej
eén parking nict anr. to loggon,io niet bevorderlijk
voor cominigo sfcedebouwkundigo oplOEcingon van hot
verkeers-cn parkeerproblena an zou best afgeschaft
woxxlen
-3-Het zwaar doorgaand vervoer noet op de buitenring
gehouden worden (beperking ttameraat
et beboud voor het gebruik van de fiets,roet ncge-
lijk gemaakt wordan0
5-pendelparking van hot spoorwegstation. verbinden
door een tunerItnet het station zelf en ook net
_ircre
vverheid
het- statijnpSta.-'- ^ïf!jïhXlrtï':
van drinGendh8id tetrgff^ de toekomst:groenstrook)
"opcnb«xo_.--si -§-voot de "ronoïetieïeMeden"noeton later nog ai'zen-
- datrlijke B.P.A's ongemaakt worden.
IO-akkoord dat in het stadscentrun"gcr.lotenrTbebouwin-'
voorzien wordfc.dcch,hier en daar,kan toch ?o-U=. -Jld - r-j-
buiten doMcitY^dh.^t_4-c--^r-; ->cr*ui±zr±rgYt oen einde ncgelijke nis.
Druiken te kunnen voorkomen
15-akkoord dat eenttstruktuurulan"of ook vorantwoor -
ding van facetten aan het B,P.A„ toegevoegd v/or-
IG-voorschriftem (op basis van bouwreglen-ent -;frwer_
pen?)ifurinen nog wel herzien worden0
Gent,10 januari 1979
~1
't Va3 dank zij het inititatief van
twee schepenen destijds, Z. Cozijns
en H. De Man—Niebrecht, dat de Ra-
kailstraat uitgegroeid is tot een
echte bosschage.
Hoewel beide schepenen op perscon
ferenties alsmaar plechtig verklaar
den, elkaar voortdurend als kat en
hond in de haren te vliegen, was
daar in werkelijkheid niets van aan.
Ze werkten steeds eng en innig sa
men, maar staken die vrijage behoed
zaam onder stadhuisstoelen en bank
en weg voor de stembusganger, die
enkel op gekrakeel en ruzie uit is,
omdat hij anders niet kan onderschei
den wie het nu 't slechtste doet.
De Rakailstraat dus, 't is er één en
al tegeltuin met hier en daar een
tuintafel
De bewoners hadden er jaren geleden
al over gedacht, een Jonghe aanne
mer aan te nemen om hun straat een
ander gezicht te geven, maar Z. Co-
zijns, met zijn politiek doorzicht
en zin voor scherpe analyse, had al
lang geleerd dat een kleinschalig
ingreepje weer een verkiezingstroef
-eer in de hand was. Grootse pres
tigeprojecten kunnen alleen maar te
genvallen, en daarbij, die kunnen
"iet in een geel viewerken.
Collega Deman-Niebrechtpas terug
van een recyclage-cursus voor be
leidsmensen, stemde daar volledig
mee in. Zoals de toenmalige bur
gemeester trouwens, die meer belang
hechtte aan de open natuur dan aan
het enge kieshokje. Hij dacht niet
aan de dag dat volwassenen naar de
gemeentescholen trekken om er bol-
lekes te kleuren ®n gaf loyaal zijn
zegen over het experiment, zoals
banale oerwoudstraten toen nog ge
noemd werden.
HOE HET BEGON
OCIjLI.o V ICÏ'Oit
Het was indertijd kleine Leona, een
der oudste inwoners van de Rakail-
straat, die een uitgedroogde kaktus
buiten zette voor het grof huisvuil.
Dit werkt© zo aanstekelijk op een
brave buurman, die algauw een san—
siveria, waar hij vanaf wilde, op de
stoep plaatste, zonder medeweten van
zijn vrouw. Een student sociologie
Cjeans, geruit hemd, bril en sanda
len), die het allemaal grootser zag;
hakte een tegel los en plantte daar
in een slingerplant, die algauw vier
meter hoog kroop en zich langs een
telefoondraad de straat overwrong.
Zo meenden voorbijgangers ten on
rechte, te doen te hebben met een
sprekende plant, wat vooral sommige
gemeenteraadsleden jaloers maakte.
Die zaten al vlug met een slingeraar
rond een telefoondraad in de raads
zaal, maar er komt uit deze brave
zielen nog steeds geen woord uit,
zodat de bewoners van de Rakailstr.
ten eeuwigen dage hun eigen buurt
zalf kunnen regeren.
HOE HET EVOLUEERDE
Aleen schepen Gozijns en De Man-
Niebrecht hadden geen plant. Die
kwamen zelfs niet meer naar de
raadszaal, want ze wilden het ech
te beleid volgen en moesten dus aan
wezig zijn op de huurtvergaderingsn
in diverse wijken, om vragen te
stellen aan de bewoners.
Cozijns heeft, bij wijze van gsste,
zich laten vervangen in het college
door die Jonghe aannemer, die nu nog
directer bij de bron zit. De man
is gewoon van putten in de stad te
vullen. Nu hij dit ook met de stad-
kas moet doen, valt het wel wat te-
gei Maar hij vertegenwoordigt er
ook de Man—Niebrechtdie hem haar
vuilniszakken overliet; hij is im
mers gewoon (zijn) zakken te vul
len op 't stadhuis.
Meer en meer tegels verdwenen in de
Rakailstraat en uit de vrijgekomen
grond werd een permanent afzetbaar
comité gestampt, dat de vele ini
tiatieven der straatbewoners in
slingerende, gezellige banen moet
leiden. Een voorbeeld Grijze
el ejjtricit ei tabakken op de stoep
dienen er nu als aanplakzuiltjes.
Een agent had per ongeluk een af
fiche afgetrokken, waarop een ver
ontruste ouder stond afgebeeld met
een schietwilg die uit zijn derde
broekspijp kwam. De agent werd ter
stond veroordeeld tot het spelen
van sandwichman met de gewraakte
affiche, tot er ook een wilg uit
zijn broek schoot. De uitvoering
werd beknot door de plaatselijke
bond ter voorkoming van mishande
ling van geüniformeerden. Vandaar
de knotwilgen nu in de bocht van
de Rakailstraat. Vlak ertegen ligt
een vijvertje, waar een fontein
werd geplaatst, die al 13 jaar in
't stadsmagazijn lag, en aldaar ont-
1 -!lr J__ 0
<J-Lr Q O
UB er rr r\ r
- ti
WES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - vïIsToÏÏ.SJT - 1VIES OILSJT
