wak en het agisters gebeuren hv \^^t^rien9e' Maandblad - 4de jaargang nr.5 juni, juli - ridderstraat 68, 9300 Aalst - 20 fr. m Zof- pPlN^G U OIIJST 3Voortaan is "De Gelen" het con- hCUZVr al 1 es' broei t nn gi st 1 Daar waar aiies enthousi- aste°1ezer d ie zelf al eens de pen ter hand neemt, ver o ken ni 8l" a p6 onze verantwoorde- I hangen van onze v |li3kltalt9enkei voor BOB-ers en 1 r i jkswachters op de voorpagina |Hij is trouwens bijna Imak zijn. 1Een t het maar 1 vanaf8heden het café ook open lis maandagavond. |De redactie is dus bereikbaar maandag donderdag vrijdag zatdraaag telkens vanaf 20 uur. zondag 0 t Er is een vergaderzaaltje^ (middels aanvraag al 1s [beschikking .taat-ka^ie. u iedereen er m'e u dn jaai ook trouwens, tenz bouwt. vanzelf dat Uw va- Het spreekt vanz willen on- kantiegenoegens rfat gazet- derbroken wot"" ts akkoord <Begin maart bezochten wij de Heer IJ. Van der Hulst om met hem te ipraten over de Vereniging voor (Aalsters Kultuurschoon (Ondertussen zijn wij reeds juni (en in een stad als Aalst staat de (tijd niet stil. Op het ogenblik jvan het interview was men bezig Jde gebouwen in de Kattestraat jvlug-vlug af te breken. Achteraf jbleek dit een eerder cynisch jgrapje te zijn de oorspronke lijke plannen in verband met een nieuw winkelcentrum bleken op eens niet meer rendabel Aalst had zijn nieuw put-schan- daal... 1980-1981 het jaar van de standsvernieling VO Hoe is de Vereniging voor Aalsters Kultuurschoon (kortweg WAK) ontstaan 1 Omdat er rond het officiële jaar van de Stadsvernieuwing heel wei nig/niets te Aalst gebeurt, brengt uw Stadskrant een inter view met WAK. Eigenlijk, historisch gezien, is WAK gegroeid uit het ene feit dat verscheidene mensen zagen dat het Oud-Hospitaal in puin ging vallen en dat Oud-Hospitaa1 was een historisch gebouw dat in de gemeenschap van Aalst natuurlijk een grote betekenis had. Daar naast had het ook een esthetische waarde en dus om historische redenen, om sociale redenen, enz. waren er verschillende mensen die ik zou niet zeggen in opstand kwamen, maar die wel gingen vre zen dat met het Oud-Hospitaal het zelfde zou gebeuren als met het Begijnhof. En dat Begijnhof was verloren tenzij de kerk, die er nog staat, het kapelleken van Sint-Antonius en dan een gebouw van 1870 dat ze opgericht hebben toen er als het ware een soort renaissance in de begijnhoven ge beurd is. Deze mensen treurden daarover en ze wilden dus hetzelfde niet met het Oud-Hospitaal latei-, gebeuren. En zo zijn afgevaardigden van verschillende verenigingen van alle mogelijke strekkingen op een goeie dag samengekomen en die hebben beslist -er waren heel veel aanwezigen- zich in te zet ten om dat oud gebouw te bewaren en daaruit is dan de Vereniging voor Aalsters Kultuurschoon ge groeid De grote stuwkracht daarbij is geweest Mijnheer Courteaux, mijnheer Singelijn -ondertussen reeds overleden-, mijnheer Ver- naeve. En dan is overgegaan tot de stichting. De eerste voorzit ter, een man met veel gezag, is de heer Raymond de Schaepdrijver voorzitter van de Rechtbank van Koophandel, geweest. Zo is het dus gegroeid. De eerste tien of twaalf jaar draaien de ac tiviteiten van WAK rond hat her stel van iets dat helemaal verlo ren zou gegaan zijn, want tijdens de oorlog hadden daar huishoudens in gezeten, verarmde mensen. Dat is vanwege de stad een heel goed ding, maar die mensen had den daar niet veel eerbied gehad voor de verschillende voorwerpen, zodat er o.a. deuren verbrand zijn. En dan na de oorlog en dat dank zij de goede samenwerking -daar voor hebben zich vooral ingespan nen de twee toenmalige schepenen, Gilbert Claus en Bert Van Hoorich- is, zeer in samenwerking met de Vereniging, het trage en lange herstel van het Oud-Hospitaa1 be gonnen. Ze hebben daarvoor mensen gevonden architecten zoals de betreurde mijnheer Singelijn, de huidige conservator van het mu seum, de heer Ignace De Vos, techniekers en ook werklozen, die bezorgd werden door de RVA. Het groot geluk is geweest, en dat is altijd bij een restaura tie, dat ge niet te rap wilt gaan Want, wanneer men een geplande restauratie ineens doorvoert, dan gebeurt het heel dikwijls dat men iets verkeerd doet omdat men moet afbreken en dan opeens eerst be paalde dingen ontdekt. Ik heb er nooit iets tegen dat een restau ratie gebeurt op lange termijn. Neem bijv. de Sint-Niklaaskerk te Gent ik heb daar van in mijn

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Vies Oilsjt | 1980 | | pagina 1